ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Τα δώρα του αϊ-Βασίλη και η ανάγκη για μια νέα προοπτική...


Σ'έναν κόσμο καθόλου αγγελικά πλασμένο, όπου οι τόσο λίγοι  απομυζούν με απίστευτο κυνισμό τους τόσους πολλούς και αρπάζουν απροκάλυπτα πλέον τον πλούτο των λαών (καθώς τα ψίχουλα των δικαιωμάτων που είχαν κερδίσει με μεγάλους αγώνες οι εργαζόμενοι-και μόνο στις χώρες της "πολιτισμένης" Δύσης- παίρνονται με βιαιότατο τρόπο πίσω) και η ανισότητα φαντάζει πια εξωπραγματική, τότε: το περίφημο πνεύμα των χριστουγέννων μοιάζει με σαδιστικό αστείο, με κακοστημένη παρηγοριά στον ασθενή την ώρα του επιθανάτιου ρόγχου, λίγο πριν καταστεί κλινικά νεκρός...

  
 Και ο ευτραφής "άγιος" με το look κρασοκανάτα ταβερνιάρη και γενειάδα που θυμίζει μαλλί της γριάς για βουλιμικά παιδάκια, αυτός που αποτελεί κατασκεύασμα της Coca Cola για εμπορικούς-κερδοσκοπικούς σκοπούς, μεταφέρει ένα σάκο με τρομαχτικά δώρα για μικρούς και μεγάλους: πείνα, ανεργία, δολοφονική φτώχια, πολέμους και ένα σωρό καινούριες ασθένειες που θερίζουν "αναπτυγμένες" και μη χώρες, απειλές για μαζική παγκόσμια σύρραξη, δείκτες χρηματιστηρίων που θυμίζουν το τρενάκι του τρόμου, λαοκτόνα μνημόνια που σώζουν χώρες χωρίς όμως τους κατοίκους τους και άλλα θαυμαστά στο πνεύμα πάντα της...αγάπης και της συναδέλφωσης!


 Ναι! Η λογική και η ευθυκρισία φαίνεται να'χει εξοριστεί από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Και στη θέση τους να έχουν εγκατασταθεί η μισαλλοδοξία, ο θρησκευτικός φανατισμός, το δίκαιο των θηρευτών της ζούγκλας, η παράνοια και η απόλυτη έλλειψη συμπόνοιας.

Υπάρχει ελπίδα, λοιπόν; Και ναι και όχι!

Όχι αν συνεχιστεί αυτή η εξαμβλωτική κατάσταση, που αποτελεί όνειδος για το ανθρώπινο είδος!
Ναι, αν οι άνθρωποι (τουλάχιστον μια κρίσιμη μάζα τους που θα επηρεάσει με διαδικασίες ντόμινο και τους υπόλοιπους, διαμορφώνοντας ένα νέο συλλογικό ασυνείδητο) αναλάβουν Δράση! Κι αφού ο καθένας, πρώτα απ'όλα, απαλλαγεί από την τυραννία του Φόβου, τη μιζέρια της στενοκεφαλιάς και την κατάρα της μικροψυχίας και αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, χαράσσοντας μια νέα προοπτική με οδηγό ένα καινούριο καθάριο νόημα. Και στην πορεία αυτή θα ανακαλύψει (μια από τις μεγαλύτερες χαρές για τα ανθρώπινα όντα) πολλούς συνοδοιπόρους-συνδιαμορφωτές μιας πραγματικότητας άξιας για ΕΛΕΥΘΕΡΑ ανθρώπινα πλάσματα!




  ανιχνευτής

Κατά τα άλλα, ανταποκρίσεις σαν την παρακάτω απ'την Αργεντινή θα γίνονται όλο και πιο συνηθισμένες ως "φυσική ροή πραγμάτων" (εκεί δηλ. που εξωθεί για δικούς της ολοκληρωτικούς στόχους η Νέα Παγκόσμια Τάξη):


Ταραχές στην Αργεντινή-Επεισόδια και νεκροί σε λεηλασίες σουπερμάρκετ
(Πηγή: Ιndymedia Athens)
Σε σκοτεινά μονοπάτια οδεύει ξανά η Αργεντινή, έπειτα από τις ταραχές και τις λεηλασίες που σημειώνονται σε σούπερ μάρκετ και άλλα μαγαζιά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, ενώ οι αρχές κάνουν λόγο τουλάχιστον για δύο νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.

Οι λεηλασίες έχουν επεκταθεί σε πέντε πόλεις της χώρας με τους κατοίκους, κυρίως τους νεότερους, από τις πιο φτωχές συνοικίες να επιτίθενται σε πολλά καταστήματα, ενώ σημειώθηκαν και σφοδρές συγκρούσεις με την αστυνομία σε μερικά από τα πιο βίαια επεισόδια από την εξέγερση του 2001 και την κατάρρευση της χώρας.

Η οικονομία της χώρας δέχεται ισχυρές πιέσεις τους τελευταίους μήνες, ενώ στόχος των λεηλασιών έγιναν κυρίως σούπερ μάρκετ με τους συμμετέχοντες να παίρνουν κυρίως τρόφιμα, αλκοολούχα ποτά, ακόμη και ποδήλατα και τηλεοράσεις.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν στην πόλη Μπαριλότσε, στα δυτικά, στην Ρεσιστένσια, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, στην Ροσάριο, όπως και στις Καμπάνα και Σάρατε, που είναι και οι δύο στην επαρχία του Μπουένος Άιρες.

Μέχρι στιγμής οι αρχές κάνουν λόγο για δύο γυναίκες νεκρές, σαράντα πέντε τραυματίες οι είκοσι πέντε αστυνομικοί και περισσότερες από 193 συλλήψεις.

Σημειωτέον ότι τα επεισόδια ξεκίνησαν την ημέρα που συμπληρώθηκαν έντεκα χρόνια από την πτώση της κυβέρνησης του Φερνάντο ντε λα Ρούα που ειχε οδηγήσει τη χώρα στην οικονομική κατάρρευση.

Η κυβέρνηση αποφάσισε την αποστολή περίπου 400 χωροφυλάκων στην Μπαριλότσε, ενώ τα μέτρα ασφαλείας αναμένεται να αυξηθούν σε πολλές πόλεις.



http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=POCZfiulZgo



http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=A75H2KZoGW4



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου