ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ζήσε τη δική σου ζωή (Emile Armand)


-Γιατί παρατάς τις ανοιχτές λεωφόρους γι αυτό το στενό και κακοφτιαγμένο δρομάκι; Ξέρεις στ αλήθεια, κοριτσάκι, πού πηγαίνεις; Μπορείς κάλλιστα να βρεθείς σε μια απρόσμενη άβυσσο. Κανείς, ούτε καν οι εγκληματίες, δεν τολμούν να κατεβούν σ’ αυτή. Μείνε στον φαρδύ, άνετο δρόμο που παίρνει όλος ο κόσμος, γιατί όχι; Μείνε στο γνωστό και χιλιοπερπατημένο μονοπάτι με τις πινακίδες του και τα σήματά του. Είναι τόσο βολικό κι ευχάριστο να πηγαίνεις πάνω κάτω σ αυτό!

-Είναι που έχω βαρεθεί την αποπνιχτική σκόνη, την χιλιοπατημένη διαδρομή που ακολουθούν οι άλλοι. Σιχάθηκα τους δυσκίνητους οδηγούς του και τους βιαστικούς διαβάτες. Την μονοτονία των περαστικών, τις κόρνες των αυτοκινήτων κι αυτά τα δένδρα που παρατάσσονται δεξιά κι αριστερά σαν στρατιώτες. Θέλω να αναπνεύσω ελεύθερα, όπως μου αρέσει, να ζήσω τη δική μου ζωή.

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

"Λόγια-φωτιά"

Δεν θα προβώ σε άλλη μια ανάλυση περί τοπικών & διεθνών πολιτικών (κι από πίσω οικονομικών) και πνευματικών "ταγών". Που, όχι μόνο διαδραματίζουν ένα σκοτεινό (οι πρώτοι) ή διακοσμητικό-βοηθητικό της Εξουσίας-διαστρεβλωτικό για την ορθή αντίληψη (οι δεύτεροι, επί το πλείστον) ρόλο, αλλά κρίνονται πλέον ιδιαιτέρως επιβλαβείς για τη σωματική και διανοητική υγεία των ανθρώπων ανά τον κόσμο!

Δεν θα προχωρήσω με το γνωστό τρόπο, στην καταγγελία του τέλματος παγωμάρας, παθητικότητας, και σπατάλης ενέργειας μέσω λανθασμένων επιλογών, στο οποίο έχει περιέλθει η πλειοψηφία των ανθρώπων. Ευτυχώς (για την πορεία του κόσμου μας) πάντα υπήρχε και υπάρχει η ενεργός μειοψηφία, που, κάτω από κατάλληλες προϋποθέσεις, δύναται να μετατραπεί σε ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΖΑ αλλαγής των πραγμάτων και για το χτίσιμο της πραγματικότητας με νέα (πιο ποιοτικά) δομικά υλικά.

Δεν θέλω να αναλύσω περισσότερο την επονείδιστη κατάσταση όπου το χρήμα έχει μετατραπεί σε "ένα πανίσχυρο αόρατο και ταυτόχρονα υλικό θεό, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των πονηρών και ζωής χορηγός".


Θέλω να προσεγγίσω όλα τα παραπάνω, κι ακόμα περισσότερα, μέσα από τα λόγια που έχουν ειπωθεί από κάποιους και να τα αφιερώσω σε όσους/ες επιθυμούν να σκέφτονται και να δρουν σαν Άνθρωποι...

                                                            ανιχνευτής

     Πάμε λοιπόν:

"Όποιος κοιτάζει έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει"   ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ

"Όταν γεμίσει το στομάχι, αδειάζει η ψυχή"  ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΙΩΣΑΦΑΤ

"Οι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα. Καλύτερα να μην τα δει κανείς την ώρα που φτιάχνονται"  ΟΤΤΟ ΦΟΝ ΜΠΙΣΜΑΡΚ

"Ελπίδα σημαίνει να συνεχίζεις να ζεις μέσα στην απόγνωση και να συνεχίζεις να σιγοτραγουδάς μέσα στο σκοτάδι"   HENRI NOUWEN

"Η φωνή του πάθους είναι καλύτερη από τη φωνή της λογικής. οι άνθρωποι χωρίς πάθος δεν μπορούν ν'αλλάξουν την ιστορία"  CZESLAW MILOSZ (Πολωνός ποιητής)

"Είναι οξύμωρο να βλέπεις μια κοινωνία να αναστατώνεται, να αγανακτεί, για να παραμείνει η ίδια που ήταν"  ΑΚΑΦΤΟΣ

"Όταν  μια χώρα κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεται. Όταν κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεται"   ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ

"Δεν έχει σημασία πόσο θα ζήσει κανείς, αλλά εάν θα καταφέρει να αναπτύξει κάτι που μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή"   ΖΑΝ ΝΤΕ ΣΑΛΤΣΜΑΝ

"Ο γιατρός βλέπει τον άνθρωπο σε όλη του την ανημπόρια, ο δικηγόρος σε όλη του την κακότητα και ο θεολόγος σε όλη του τη βλακεία"   ΣΟΠΕΝΧΑΟΥΕΡ

"Τα παλάτια και οι εκκλησίες είναι σαν τα δίχτυα, σαν παγίδες, σαν θηλές που θέλουν να πιάσουν τις αιώνιες χαρές"   ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠΛΑΙΗΚ

"Η απόδοση σπουδαιότητας στον εαυτό αποτελεί το πιο σίγουρο σημάδι  αχρειότητας"  ΟΣΣΟ

"Το να είσαι ο εαυτός σου και όχι κάτι άλλο, σε ένα κόσμο που κάνει ό,τι μπορεί για να σε κάνει κάποιον άλλο, σημαίνει ότι δίνεις τη σκληρότερη μάχη που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος-μια μάχη που δεν σταματάει ποτέ"   E.E. CUMMINGS

"Κυβέρνηση είναι μια παρέα ανθρώπων που παρενοχλούν τους υπόλοιπους"   ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΪ

"Υπάρχει μια ρωγμή στα πάντα-έτσι μπαίνει το φως"  ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ

" Η αλήθεια είναι ότι οι καλύτερες στιγμές μας είναι πιθανότερο να προκύψουν όταν νιώθουμε πολύ άβολα, βαθιά δυστυχισμένοι ή ανολοκλήρωτοι. Γιατί μόνο σε τέτοιες στιγμές, που κινητοποιούνται από τα βάσανά μας, είναι δυνατόν να αφήσουμε τη ρουτίνα μας και να αρχίσουμε να ψάχνουμε για διαφορετικούς τρόπους ή πιο αληθινές απαντήσεις"   M. SCOTT PECK

"Σε εποχές παγκόσμιας εξαπάτησης, το να λέει κανείς την αλήθεια αποτελεί επαναστατική πράξη"  ΤΖΟΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ

"Αυτό που είναι να δώσει φως πρέπει να αντέχει το κάψιμο"  ΒΙΚΤΩΡ ΦΡΑΝΚΛ

"Αυτός που έχει ένα γιατί να ζει, μπορεί ν'αντέξει σχεδόν κάθε πώς να ζει"  ΝΙΤΣΕ

"Η προσκόλληση είναι ο μεγάλος δημιουργός των ψευδαισθήσεων. Η πραγματικότητα μπορεί να προσληφθεί μόνο από κάποιον που είναι αποσπασμένος"  ΣΙΜΟΝ ΒΕΪΛ

"Μη προβλέπεις επανάσταση. Κάντη!"  ΣΥΝΘΗΜΑ ΣΕ ΤΟΙΧΟ

ΕΒΑΛΑΝ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΟΧΙΝΟΥ) ; !!!!!

Επανερχόμαστε στο ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΚΙ ΕΠΕΙΓΟΝ για όλους μας (κι όχι μόνο για τους αγρότες βέβαια) της επιχειρούμενης στην Ελλάδα ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ(!!!!!!!), όπως είχαμε κάνει και στο παλιότερο άρθρο: CODEX ALIMENTARIUS - η διατροφική γενοκτονία + η επίθεση και στο...νερό!!! ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ (ξανά) ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΙ (επιτέλους) ΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΕΛΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΗΜΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΝΤΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΥΠΟΥΛΑ!!!
 Διαφορετικά είμαστε άξιοι της τύχης μας και λίγα μας κάνουν..!

Αιτία εξέγερσης αποτελεί η υπουργική απόφαση, που βάζει τις βάσεις για την πλήρη εφαρμογή του διατροφικού κώδικα στην ελλάδα - δηλαδή το σχέδιο για τον απόλυτο έλεγχο και την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και της τροφής και υπεγράφη στις 11 Απριλίου.
Πρόκειται (κάνε κλικ:) για την τροποποίηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 150559/10-6-2011, που αφορά τις διαδικασίες, τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού.
H καταληκτική ημερομηνία υποβολής δικαιολογητικών για την έκδοση άδειας χρήσης νερού είναι η 16η Ιουνίου 2012.

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΤΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΝ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΤΙΣ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ Η ΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ MΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ...ΤΑ ΧΑΣΕΙ
Διαβάστε εδώ για το ποιά νερά μπαίνουν σε έλεγχο (κάνε κλικ)

Πρόκειται για το πρώτο βήμα, για τον έλεγχο του υδατικού δυναμικού από την τρόικα που περνάει εντέχνως με την προφαση της ορθολογικής διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού και της δημόσιας υγείας.

Η κρίση έφτασε και στη Γερμανία

H Γερμανία δεν μπορεί χωρίς την Ευρωζώνη, όχι για πολιτικούς λόγους, αλλά για σκέτους οικονομικούς. Μπορεί να λέμε ότι η Γερμανία θα επιβιώσει στρεφόμενη προς τηνΚίνα, Ρωσία κλπ, αλλά η πραγματικότητα δεν συνηγορεί προς αυτό, και τούτο, διότι η Κίνα απορροφά μόνο το 6% των εξαγωγών της, ενώ η ΕΖ το 40%, και η ΕΕ ανάμεσα στο 60% και το 70%. Και επιπλέον η Κίνα, με την παρατηρούμενη μείωση του ρυθμού μεγέθυνσης, δεν μπορεί να καλλιεργεί μεγαλύτερες προσδοκίες για το μέλλον. Τα μηνύματα που έρχονται απ' όλες τις μεριές λένε ότι τελικά η Γερμανία θα υποκύψει και ότι ανάμεσα στα πολλά Nein θα αρχίσει να βάζει και μερικά Ja. Η Ισπανία για παράδειγμα, θα τσιμπήσει το δανειάκι της για τις τράπεζες από το EFSF, αλλά χωρίς τις ουρίτσες των Μνημονίων και της τρόικας, όπως γινόταν μέχρι τώρα με την Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Οι τράπεζες θα δανείζονται απ' ευθείας, χωρίς τη διαμεσολάβηση του κράτους και την ευγενική χορηγία των φορολογουμένων. Η αλλαγή αυτή δεν έχει ακόμα τελεσφορήσει, αλλά τα πράγματα πάνε μάλλον, προς την κατεύθυνση αυτή. Τι συμβαίνει και η κυρία Μέρκελ αρχίζει να γλυκαίνει;

"Θρασύ-δειλία: Η επέλαση των παρασίτων των τραπεζών".


Ως γνωστό, οι τράπεζες αποτελούν παρασιτικούς οργανισμούς που σαμποτάρουν στην ουσία την εύρυθμη λειτουργία των κοινωνιών, με το να οδηγούν σε οικονομική ομηρία τα μέλη της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιούνται, να αρπάζουν τον παραγόμενο πλούτο, προϊόν της εργασίας των ανθρώπων και με τις ρυθμιστικές τους παρεμβάσεις στις τοπικές οικονομίες με την ανοχή ή συνενοχή των κρατικών φορέων, στους οποίους τα τραπεζικά μεγαλοστελέχη ενσωματώνονται υπηρετώντας τα συμφέροντα οικονομικών ελίτ, οδηγούν σταδιακά σε πλήρη αποδόμηση ολόκληρους λαούς! Κι αυτό συχνά (σε μια δική τους διαστροφική διάλεκτο που αντιστρέφει κάθε έννοια) αποκαλείται "ανάπτυξη"(= κατάργηση όλων των υπηρεσιών και φορέων που συντελούν στη στοιχειώδη παροχή κοινωνικής πρόνοιας, ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων οργανισμών & περιουσιακών δημόσιων στοιχείων-που αποτελούν κτήμα του λαού, και που η αξιοποίησή τους θα μπορούσε να αποφέρει λαϊκά οφέλη και, τέλος, φτωχοποίηση-υποτέλεια στους ισχυρούς της κοινωνικής πλειοψηφίας).
  Το παρακάτω άρθρο από το Indymedia εξηγεί πως τα παραπάνω βαίνουν στο τελικό τους σιγά σιγά στάδιο, μετά την εσπευσμένη δρομολόγησή τους τα τελευταία 2 χρόνια, εδώ στην Ελλάδα. Λίγες μέρες μετά τις τελευταίες εκλογές και την "ώριμη ψήφο" εκείνων (εξαιρούνται αυτοί που έχουν μεγάλα ή μικρότερα συμφέροντα από την όλη κατάσταση) που εμπιστεύονται το παρόν και το μέλλον τους σε αποδεδειγμένα πλέον κοράκια και γύπες. Κι άραγε το 39% περίπου που δεν ψήφισε, είναι φαινόμενο αδιαφορίας; (όπως θα'λεγαν οι "ευαίσθητοι" κοινωνικοί-μηντιακοί αναλυτές) ή μια ξεκάθαρη  συνειδητή πολιτική πράξη, προϊόν απέχθειας και εναντίωσης σε ένα σκουληκιασμένο πολιτικό σύστημα-εκπορνευτή της ιδέας περί Δημοκρατίας και παρακαταθήκη ίσως (μακάρι, γιατί το πλήρωμα του χρόνου είναι εδώ) μιας συλλογικής επερχόμενης αντίδρασης, ανατροπής και επαναθέσμισης των πάντων, προς όφελος των πολλών;

                                                 ανιχνευτής


Η νέα επιλογή για το υπουργείο οικονομικών είναι ακριβώς ίδια με τις προηγούμενες.
                                     πηγή: Indymedia 

Ένα κράτος που πλέον οι συνεχείς μετασχηματισμοί του το ιδιωτικοποιούν όλο και βαθύτερα παρουσιάζει σημάδια πραγματικής παρακμής όλο και πιο ορατά, όλο και πιο έντονα.

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ

Η ψυχολογία της μάζας ανήκει στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας και προσπαθεί να προσεγγίσει και να εξηγήσει το πώς απλοί καθημερινοί άνθρωποι αποκτούν ιδιαίτερη δύναμη όταν λειτουργούν συλλογικά.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ


Η ψυχολογία της μάζας ανήκει στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας και προσπαθεί να προσεγγίσει και να εξηγήσει το πώς απλοί καθημερινοί άνθρωποι αποκτούν ιδιαίτερη δύναμη όταν λειτουργούν συλλογικά. Έχουν καταγράφει αρκετά παραδείγματα στο παρελθόν του ανθρώπινου είδους που αποδεικνύουν ότι ομάδες ανθρώπων με κοινές αντιλήψεις και στόχους έχουν φέρει δραματικές κοινωνικές αλλαγές οι οποίες έχουν αλλάξει την πορεία της ιστορίας. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν ηρωικές ή καταστροφικές ανάλογα με το που στρέφεται η δυναμική της μάζας τη δεδομένη χρονική περίοδο. Βιώσαμε και από κοντά πρόσφατα στη χώρα μας ένα τέτοιο παράδειγμα “αγανακτισμένης συλλογικότητας”.

Κατά τον Gustave Le Bon η ιδιαιτερότητα αυτού του είδους της συλλογικής ψυχολογίας είναι ότι δεν απαιτείται πάντα η συγκέντρωση ενός μεγάλου αριθμού ατόμων στο ίδιο σημείο ώστε να γεννηθεί μια κοινή τάση και αντίληψη απέναντι σε κάποιο σημαντικό κοινωνικό γεγονός. Κάτω από την επήρεια αυτού του κοινωνικού γεγονότος χιλιάδες άτομα που δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή και ζουν σε διαφορετικές περιοχές, μπορούν να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά του πλήθους. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και σε ένα ολόκληρο έθνος το οποίο κάτω από της κατάλληλες συνθήκες μεταμορφώνεται σε “ψυχολογικό πλήθος”. Το χαρακτηριστικό αυτού του πλήθους είναι η εξαφάνιση της συνειδητής προσωπικότητας του ατόμου και η απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά και τα συναισθήματα του. Παρόλο που το πλήθος αποτελείται από ετερογενή στοιχεία και μονάδες με ξεχωριστές προσωπικότητες, η επιρροή είναι τόσο μεγάλη που έχει ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική μετάλλαξη του ατόμου και την υιοθέτηση κοινών αντιλήψεων, απόψεων αλλά και αντιδράσεων. Το ετερογενές σκοτώνεται και απορροφάται από το ομογενές και ως αποτέλεσμα γεννάται το φαινόμενο της απεξατομίκευσης (deindividuation).
Η απεξατομίκευση χαρακτηρίζεται από περιορισμένη αίσθηση του εαυτού και της διαφορετικότητας ως μέρος ενός συνόλου και ως αποτέλεσμα έχει την μειωμένη αυτοσυγκράτηση και την ακραία αντίδραση στα ερεθίσματα. Ο όρος αυτός επεξηγεί την συλλογική συμπεριφορά και την μετάβαση της εξατομικευμένης ταυτότητας προς την συλλογική ταυτότητα. Όπου υπάρχει πλήθος κυριαρχεί η ανωνυμία και η ανωνυμία πολύ συχνά όπως υποστηρίζουν οι έρευνες, συνοδεύεται τις περισσότερες φορές από τη βία. Όπως αποδείχτηκε από το γνωστό πείραμα του Asch, υπάρχει ένας θετικός συσχετισμός ανάμεσα στην αναγνωρισιμοτητα, και στην υποταγή στους κοινωνικούς κανόνες. O Zimbardo προκείμενου να επιτύχει την απεξατομίκευση των συμμετεχόντων στο πείραμα του, χρησιμοποίησε ενδυμασίες που περιλάμβαναν κουκούλες και στολές οι οποίες ήταν πανομοιότυπες. Την ίδια ακριβώς ενδυματολογική τακτική χρησιμοποιεί η αστυνομία και ο στρατός ακόμα και σημερα.

  Σκοπός αυτού του είδους της απεξατομίκευσης είναι ο απόλυτος έλεγχος της συμπεριφοράς, και η υποταγή σε διαταγές οι οποίες κάτω από άλλες συνθήκες θα απορρίπτονταν από το δέκτη. Τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν ακραίες συμπεριφορές οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε ειδεχθή εγκλήματα ακόμη και στη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, σε φυσικό αλλά και σε ψυχικό επίπεδο.


Bibliography
Le Bon, Gustave. [1895] 2002. The Crowd. Dover Publications
Le Bon, Gustave. [1896] 2007. The Psychology of Socialism. Kessinger Publishing.


από Πάρβη Πάλμου
http://parvypalmou.blogspot.gr/

ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ: θέλουμε να μεγαλώσουμε ως Ελληνες?

"Ανιχνεύοντας" ιστότοπους ποικίλων ιδεολογικών προσανατολισμών,  θεματολογικών ενδιαφερόντων και στοχεύσεων, έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του φιλοσόφου, οικονομολόγου και ψυχαναλητή Κορνήλιου Καστοριάδη (Κωνσταντινούπολη, 11 Μαρτίου 1922- Παρίσι, 26 Δεκεμβρίου 1997), την οποία και παραθέτω. Προβαίνει σε μια εύστοχη και περιεκτική ιστορική διαδρομή της Ελλάδας σε σύνδεση με τις σημερινές παθογένειές της.
                       
   

 "Μια συνέντευξή του Κορνήλιου Καστοριάδη"

 Δημοσιογράφος:
Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνον στις διαπιστώσεις. Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθειά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

"Ανθρωπότητα" - "it's a wonderful world"




"...Α! ρε ανθρωπότητα!
Τι εκπληκτικά σκόπιμη απουσία ιστορικής μνήμης...
 Ανάλγητη ισοπεδώτρια κάθε αξίας!
Καμάρωνε λοιπόν τα μπάσταρδά σου τέκνα:
τα θεοποιημένα χρήματά σου
τις ψυχοπαθητικές πολυεθνικές σου
τα υστερικά πλήθη των καταναλωτών σου
τα χασμουρητά των τηλεόπληκτων αδιεξόδων σου
τους αναρίθμητους προαγωγούς σου
τους μίας χρήσεως πολιτικούς σου
τα μεγαλόπνοα προστάγματα των εποχών σου.
 Και να ξέρεις ανθρωπότητα
κι εσύ κι ο 21ος παγκοσμιοποιημένος σύντροφός σου:
 μαζέψτε τους σπόνσορές σας
βάλτε λουκέτα στις χρηματοπιστωτικές σας γιάφκες
 φιμώστε τις προπαγανδιστικές σειρήνες σας
μη μας ζαλίζετε με τις διαφημιστικές σας πόρνες...

γιατί εμείς θα τα καταφέρουμε
ακόμα κι αν σου φαίνεται πως χάνουμε..!

 Κι ευτυχώς ανθρωπότητα!
Γιατί πάντα στεκόταν πίσω απ'την αντανάκλασή σου
 μια άλλη Ανθρωπότητα.
 Μικρή προς το παρόν.
 Αέναη και διαπεραστική.
Στοχαστική και ασυμβίβαστη.
Άξια για πραγματικούς Ανθρώπους! "

απόσπασμα από ένα ποίημα που είχα γράψει γύρω στα τέλη του '90  
ανιχνευτής



περιγραφή του χρήστη που ανέβασε το παραπάνω βίντεο στο youtube:
"Απόσπασμα από την εξαιρετική ταινία «ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Νίκου Νικολαΐδη παραγωγής 2002, με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Αγγελάκα και με σπουδαίο ρόλο ο επίσης μουσικός Συμεών Νικολαΐδης (Simon Bloom) ο οποίος συνέβαλε με 2 τραγούδια στο soundtrack της ταινίας το οποίο επιμελήθηκε ο Γιάννης Αγγελάκας."

Τρίτη 26/6: Όλες οι σελίδες της Κυπριακής κυβέρνησης εκτός λειτουργίας!

( "Μετά τις απειλές από τους anonymous για κτύπημα απόψε (Τρίτη 26 Ιουνίου) σε σελίδες της κυβέρνησης της Κύπρου, όλες οι σελίδες της Κυπριακής Κυβέρνησης είναι εκτός λειτουργίας.
Δεν γνωρίζουμε εάν πρόκειται για το κτύπημα των anonymous ή αν το πρόβλημα είναι τεχνικό, αλλά η διαίσθηση μας λέει ότι μάλλον πρόκειται για το πρώτο".

Πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/06/blog-post_6093.html#ixzz1yrByDjTD )


Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Το πείραμα υπακοής & υποταγής στην εξουσία/αυθεντία

"Αν κάποιος σε πείσει να πιστέψεις έναν παραλογισμό, τότε είναι εύκολο να σε πείσει να διαπράξεις και μια αδικία" Βολταίρος

Ο ρόλος λοιπόν των διαφόρων "ειδικών" του Συστήματος , σε κάθε έκφανση της ζωής (όπως οι διάφοροι επιστήμονες: π.χ. ακαδημαϊκοί-διαμορφωτές των προγραμμάτων εκπαίδευσης ή η συμβατική ιατρική=υπηρέτες του ιατροφαρμακευτικού καρτέλ), με το νευραλγικό ρόλο στη ζωή κι εξέλιξη των κοινωνιών, είναι, τις περισσότερες φορές, να συντελούν στην παραπάνω διαπίστωση και να χειραγωγούν τις μάζες, με τις τοποθετήσεις & εξηγήσεις τους πάνω στα πράγματα, από τη θέση κύρους που κατέχουν κι "αδιαμφισβήτητης αξιοπιστίας" τους, αποτελώντας ένα υπερπολύτιμο συστημικό εργαλείο. Με απώτερο στόχο τον απόλυτο έλεγχο των ανθρώπινων πληθυσμών...

                                     ανιχνευτής


Το πείραμα του Μιλγκραμ (The Milgram Experiment) ήταν μια σειρά πειραμάτων κοινωνικής ψυχολογίας που διενεργήθηκαν από τον ψυχολόγο του Πανεπιστημίου του Γιέηλ (Yale), Stanley Milgram. Μετρήθηκε η προθυμία των συμμετεχόντων στο να υπακούν ένα πρόσωπο (Επιστήμονα) που συμβολίζει εξουσία και αυθεντία, όταν αυτός τους ζητούσε να κάνουν πράγματα που αντιτίθενται στην συνείδησή τους.
Τα πειράματα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1961, τρεις μήνες μετά την έναρξη της δίκης του Γερμανού ΝΑΖΙ Adolf Eichmann για το Ολοκαύτωμα. Το πείραμα καλούνταν να απαντήσει στο ερώτημα: "Ο Eichmann και οι συνεργοί του, είχαν κοινό σκοπό τουλάχιστον ως αναφορά το σκοπό του Ολοκαυτώματος;".
Τα πειράματα του Milgram έδειξαν ότι είναι δυνατόν εκατομμύρια συνεργοί απλά ακολουθούν τις εντολές τους, ακόμα κι αν αυτές παραβιάζουν τις βαθύτερες ηθικές αρχές τους.
http://en.wikipedia.org/wiki/Authority

 Το παρόν είναι απόσπασμα από σύγχρονη επανάληψη του πειράματος στο πρόγραμμα Horizon του BBC 2, στη σειρά με θέμα "Πόσο βίαοι είμαστε", στο οποίο συμμετέχει ενεργά ο πρώην βουλευτής Michael Portillo. (http://en.wikipedia.org/wiki/Michael_Portillo)

Το αρχικό βίντεο ανέβηκε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=QhTo3QmB_Yw


Ένας διαχρονικός "φάρος" για να ρίξει άπλετο φως Δικαιοσύνης στις σκοτεινές μέρες που επιχειρούν να μας επιβάλλουν


Ο συγκλονιστικός λόγος του Σαιν Ζυστ


 Ο λόγος «Για το Σύνταγμα της Γαλλίας» του μόλις 25 ετών Σαιν Ζυστ στην Συμβατική Εθνοσυνέλευση, στις 24 Απριλίου 1793, ένα από τα αξιολογότερα στην Ιστορία γραπτά μνημεία ρητορικής ενάντια στην τυραννία:


«Όλοι οι τύραννοι είχαν τα μάτια τους επάνω μας όταν δικάζαμε έναν από τους ομοίους τους. Σήμερα που, με ένα καλύτερο πεπρωμένο, σκέπτεστε τη λευτεριά του κόσμου, οι λαοί, που είναι οι αληθινοί μεγάλοι της γης, θα έχουν με τη σειρά τους τα βλέμματά τους στραμμένα επάνω σας. Φοβηθήκατε την κρίση των ανθρώπων όταν αφανίσατε έναν βασιλιά. Eκείνη η υπόθεση ενδιέφερε όμως μόνον την υπερηφάνειά σας. Aυτή που θα χειριστείτε τώρα είναι πιο καίρια, καθώς αφορά την δόξα σας. Tο Σύνταγμα θα είναι η απάντησή σας και η διακήρυξή σας επάνω στη γη».


«Aς μου επιτραπεί να σας παρουσιάσω μερικές πρακτικές ιδέες. Tο δημόσιο δίκαιο καταλαμβάνει μεγάλο χώρο μέσα στα βιβλία. Δεν μας μαθαίνουν όμως τίποτε σχετικά με την εφαρμογή του και σχετικά με ό,τι συμφέρει εμάς. H Eυρώπη θα σας ζητήσει την ειρήνη την ημέρα που θα έχετε προσφέρει ένα Σύνταγμα στον γαλλικό λαό... Ήρθε ο καιρός να μεστώσουμε την λευτεριά μας και να την θεμελιώσουμε επάνω σε στέρεες βάσεις. H ειρήνη και η αφθονία, η δημόσια αρετή, η νίκη, όλα εμπεριέχονται στην ισχύ των νόμων. Έξω από τους νόμους όλα είναι στείρα και νεκρά».

Το Πανεπιστήμιο της Γης 2ο μέρος -συνέχεια του άρθρου "Το Πανεπιστήμιο της Γης" (στην επαρχία Τσιάπας του Μέξικο, περιοχή των Ζαπατίστας*)


*δείτε και το άρθρο "Ο Ντουρίτο και οι καρέκλες της Εξουσίας" http://antidras.blogspot.gr/2012/06/blog-post_22.html

Πανεπιστήμιο της Γης. Δια βίου αυτο-μόρφωση

Συνοικία "hormiga" (μυρμήγκι) στο San Cristobal, όπου βρίσκεται το Πανεπιστήμιο της Γης


Αμφιθέατρο Σεμιναρίων και Διεθνών Διαλέξεων


Περπατώντας μέσα στο Πανεπιστήμιο της Γης



Η γνώση ήταν πάντοτε και συνεχίζει να είναι πέρα και πάνω από όλα ένα ισχυρό μέσο στα χέρια της εξουσίας. Μέσα σε μια κοινωνία, όπως αυτή του αχαλίνωτου κέρδους, η γνώση και η μόρφωση μετατρέπεται από εργαλείο κατανόησης του κόσμου και του εαυτού μας σε Εκπαιδευτικό Σύστημα, δηλαδή μια κλειστή δομή που αναπαράγει τον ευατό της και το ίδιο το κοινωνικό σύστημα, στοχεύει στην αγορά, την εξειδίκευση και διαχωρίζει τους ανθρώπους σε γνώστες-ειδικούς και ανίδεους, μορφωμένους και αμόρφωτους, ως μέσο ελέγχου και πειθάρχησης του σώματος και του νου.

Στην Τσιάπας του Μεξικού οι ζαπατίστας στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν έναν άλλο κόσμο, έχουν ιδρύσει το Πανεπιστήμιο της Γης, για τα παιδιά των ιθαγενικών κοινοτήτων. Είναι ένα πείραμα αυτο-μόρφωσης και αυτο-διδασκαλίας που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Ακαδημία, όπως την γνωρίσαμε στον δυτικό κόσμο.

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

"Είμαι ευτυχία που ανθίζει στη μιζέρια, είμαι η αλήθεια που φυτρώνει μες στο ψέμα"

Το τραγούδι του βίντεο ξεδιπλώνεται με αφορμή  παλιότερα περιστατικά και συλλήψεις που είχαν ακολουθήσει από το δημιοκρατικό αστυνομοκράτος. Περασμένα, αλλά με τίποτε ξεχασμένα...Ειδικά σ'αυτή την τραπεζοπαγκοσμιοποιημένη απροκάλυπτη χούντα που βιώνουμε, όπου, στο τροπικό δάσος της εργασιακής ζούγκλας, δεν ισχύει κανένα κοινωνικό συμβόλαιο και η διαφορετικότητα αντιμετωπίζεται σαν επικίνδυνη μάγισσα που πρέπει να κυνηγηθεί και να καεί! Όμως τα παιδιά που δεν σταματούν να ονειρεύονται έναν κόσμο άξιο για ανθρώπινα όντα και δεν φοβούνται τους γραβατωμένους ιεροεξεταστές και τους ένστολους υπηρέτες τους, ήταν και είναι η ελπίδα για μια "νέα αυγή" που θα τρυπήσει τη σκοτεινή νύχτα των ανθρωπόμορφων σιχαμάτων και των βρωμερών σχεδίων τους...

"Ο κυριούλης με την ατάκα" : από τους Ινδιάνους στη Wall Street και...

...τoυς κατά τόπους μάνατζερ (=πολιτικούς) και παραμάγαζά της (όπως αυτό στη νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης)
..................................................................................................................................

Τις προάλλες, καθόμουν μ'ένα φίλο σ'ένα καφέ και, καθώς είμαστε και οι δυο λάτρεις των θρύλων και παραδόσεων όλων των λαών, είχαμε στήσει μια ζωηρή συζήτηση για τον πολιτισμό και Ιστορία των αυτόχθονων Ινδιάνων της Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Στο διπλανό τραπέζι  καθόταν ένας άγνωστος τύπος γύρω στα 50-55, που είχε στήσει αυτί και κάποια στιγμή δεν άντεξε άλλο και έθεσε το ερώτημα: "Δε μου λέτε εσείς (με τέτοια ευγένεια παρενέβη), εδώ ο κόσμος χάνεται εντός συνόρων και σεις μου ασχολείστε τόση ώρα με τους άγριους τους μάου-μάου;(μπερδεύοντας την Αμερική με την Αφρική)". Βέβαια εγώ είχα έτοιμη την απάντηση: "Καλώς ήλθατε στην παρέα μας! Γιατί δεν μας επιτρέπετε να ασχολούμαστε με τους Ινδιάνους; Άλλωστε οι Μάου-Μάου είναι παντού γύρω μας, εδώ που ζούμε! Κι εξάλλου οι Ινδιάνοι αποτελούν στοιχείο της πατρίδας μου!" "Και ποια είναι η πατρίδα σου;" ρώτησε με απορία ανάμικτη με αντιπάθεια...

Τα σκοτεινά μυστικά των παγκόσμιων κολοσσών


 ένα άρθρο που εκθέτει το ποιόν αυτών που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα πράγματα στον πλανήτη και διαμορφώνουν,  όπως εκείνοι επιθυμούν, την πραγματικότητα που ζούμε, χάρη και στη δική μας ανοχή και αδιαφορία (τη λεγόμενη "συναινετική πραγματικότητα")




Της Κορίνας Σαμάρκου 









«Η Goldman Sachs κάνει θεάρεστο έργο», είχε πει το 2009 ο διευθύνων σύμβουλός της, Λόιντ Μπλάνκφειν. Κανείς δεν τον είχε πιστέψει, βέβαια, αφού το κάθε άλλο παρά… χριστιανικό προφίλ της τράπεζας ήταν γνωστό σε όλους, ακόμα και πριν αυτή βάλει το χέρι της στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και στα όσα έφεραν την ελληνική οικονομία στη σημερινή της κατάσταση. Η Goldman έχει χαρακτηριστεί σαν ένα «μεγάλο καλαμάρι-βρικόλακας, που έχει τυλιχτεί γύρω από την ανθρωπότητα και χώνει διαρκώς τα πλοκάμια της, ρουφώντας το αίμα, όπου μυριστεί χρήμα». Και όμως. Ακόμα και για τους πιο κυνικούς της Wall Street, που πιστεύουν ότι έχουν πια ακούσει τα πάντα, η αποκάλυψη ότι η τράπεζα-κολοσσός είναι μέτοχος κυκλώματος εμπορίας λευκής σαρκός, ήταν μάλλον σοκαριστική.

Τεράστιες πορείες εναντίον των G20, στο Μεξικό, θάβονται δημοσιογραφικά !





https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/s720x720/8056_403335446369321_137905415_n.jpg
 

Ενώ οι G20 συνεδριάζανε στο Μεξικό, ακριβώς απ’ έξω γινόταν μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις παγκοσμίως με μηδενική τηλεοπτική και δημοσιογραφική κάλυψη!.
Οι κυβερνήσεις έκαναν αίτημα στην google, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του Youtube, και έτσι όλα τα βίντεο κατεβαίνουνε από το yοutube αμέσως μόλις ανέβουνε….
Τα κανάλια ασφαλώς έχουν συμφωνήσει να μην καλύψουν αυτή την διαδήλωση..




Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Ξεκίνησε η "μαύρη" πορεία των Ισπανών ανθρακωρύχων

Έπειτα από εβδομάδες συγκρούσεων με την ισπανική αστυνομία, ομάδα περίπου 180 ανθρακωρύχων της βόρειας Ισπανίας ξεκίνησαν την αποκαλούμενη «μαύρη πορεία» τους προς τη Μαδρίτη, αντιδρώντας στις πολιτικές λιτότητας που πλήττουν και τον τομέα τους.



Οι απεργοί θα περάσουν από αρκετές πόλεις της χώρας μέχρι να καταλήξουν στην ισπανική πρωτεύουσα. Οι δημοτικές αρχές των πόλεων από όπου θα περάσουν έχουν ήδη δηλώσει έτοιμες να παράσχουν τροφή και στέγη.
Τα ανθρακωρυχεία στις βόρειες περιοχές της Αστούριας και της Λεόν αποτελούν τη σχεδόν μοναδική πηγή εργασίας στην ευρύτερη περιοχή εδώ και σχεδόν έναν αιώνα.
 Σύμφωνα με την η El Pais, ο τομέας έχει μια βασική αδυναμία: δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την κρατική επιχορήγηση. Συνεπώς, το μέλλον του είναι αβέβαιο, καθότι οι επιδοτήσεις από την ΕΕ πήραν παράταση μόνο μέχρι το 2018. Στη συνέχεια όμως θα απαιτείται αποκλειστικά και μόνο κρατική ενίσχυση, η οποία είναι ήδη μειωμένη, λόγω της κρίσης.
 Αυτό είχε ήδη σαν αποτέλεσμα να σταματήσει η παραγωγή σε αρκετά σημεία και να απολυθούν χιλιάδες εργαζόμενοι. Επιπλέον, η εισαγωγή της συγκεκριμένης πρώτης ύλης κοστίζει λιγότερο.
 Ο τομέας που απασχολεί χιλιάδες Ισπανούς μοιάζει καταδικασμένος. Από τους σχεδόν 53.000 εργαζόμενους τη δεκαετία του 1980, σήμερα απασχολούνται 7.900 σε 47 σημεία.
 Το μείγμα αυτό έφερε τις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες κρατούν εδώ και αρκετές εβδομάδες με πορείες στις μεγάλες πόλεις, αποκλεισμούς αυτοκινητοδρόμων, αλλά και κανονικές μάχες με την Αστυνομία.
Εικόνες που θυμίζουν χώρες της Νοτίου Αμερικής, όπου κυριαρχούν αντάρτικα κινήματα είναι καθημερινές στα πρωτοσέλιδα του ισπανικού Τύπου: ανθρακωρύχοι με αυτοσχέδια όπλα εκτοξεύουν «ρουκέτες» στους Αστυνομικούς.

Η «μαύρη πορεία» προς τη Μαδρίτη αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 11 Ιουλίου.

ΠΗΓΗ: Indymedia (από  erg_deltio)
+ βίντεο: http://www.rtve.es/alacarta/videos/telediario/mas-200-mineros-inician-marcha-negra-hacia-madrid/1444925/

Φασισμός, ρατσισμός , μύθοι και υπόβαθρο...

O φασισμός είναι η δημιουργία μύθων που προτείνονται ως πραγματικότητα και γίνονται αντιληπτοί ως τέτοια και η επιλεκτική αντιμετώπιση του ιστορικού χρόνου, με μεγάλα κενά και χάσματα, μέσα στα οποία πέφτει και χάνεται η λογική...


Ακούγοντας κι αυτό το παραινετικό ("αν έχεις έναν ρατσιστή για φίλο, τώρα είναι ο καιρός για τη φιλία σας να τελειώσει") τραγούδι του 1984, σκέφτομαι ότι και τα διάτρητα ιδεολογήματα του ρατσισμού αποτέλεσαν το βολικό δεκανίκι για αποικιοκράτες, δουλέμπορους και τους λογής θησαυρίζοντες από την κτηνωδία, να προκαλέσουν φοβερά δεινά στην ανθρωπότητα...

 Ο ρατσισμός όμως πρέπει να ιδωθεί ως φαινόμενο που τοποθετείται σε κοινωνικές και πολιτιστικές βάσεις συνάμα, για να ερμηνευτεί προσεχτικά. 'Οπως λέει και ο Νίκος Δήμου:

"Σκαπούλα"(=κοπάνα)

Ανιχνεύοντας τις δαιδαλώδεις διαδρομές του Διαδίκτυου και ψάχνοντας για κάτι που κάνει τη διαφορά, έπεσα τυχαία πάνω στο κυπριακό μπλογκ "Σκαπούλα" http://skapoula.espivblogs.net/ Και μου άρεσε πολύ! Γιατί; Μα διότι πρόκειται για άλλο ένα βήμα ελεύθερης έκφρασης εκείνης της αξιοθαύμαστης ποιότητας πιτσιρικάδων που μαζεύονται, αυτοργανώνονται (κάτι που φοβίζει το Σύστημα καθώς απουσιάζει η κομματική ταμπελίτσα και η προβλεψιμότητα) κι εκφράζουν τις αγωνίες, τα όνειρα και τους πόθους τους,  με τον πιο αυθόρμητο και ειλικρινή τρόπο! Το μπλογκ αυτό έχει να κάνει με Αυτοοργανωμένη Μαθητική Ομάδα & Περιοδικό όπως μας συστήνονται και τα ίδια τα παιδιά:

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

"Ο Ντουρίτο και οι Καρέκλες της Εξουσίας!" (μια διδακτική ιστορία)


Επιλέγοντας έναν μεταφορικό, ειρωνικό και αντιιεραρχικό λόγο οι Ζαπατίστας*(δες τι εστί Ζαπατίστας στο τέλος) απαστασιοποιούνται πλήρως από τον παραδοσιακό "υπηρεσιακό αριστερό λόγο" της εξέγερσης και τα κλασικά στρατευμένα κείμενα της Λατινικής Αμερικής, απομυθοποιούν το μεσσιανισμό μιας κουλτούρας αντίστασης που είναι επίσημη, αυστηρή και δογματική και απορρίπτουν το λεξιλόγιο της θυματοποίησης. Τα κείμενα των Ζαπατίστας, με τις πολυάριθμες εκδόσεις ανά τον κόσμο-πράγμα πρωτόγνωρο για έναν λόγο που προέρχεται από ένα κίνημα ανταρτών, διακρίνονται για την πολυμορφία τους: κάποια συνιστούν δοκίμια αντίστασης και αγώνα, άλλα παρέχουν ενημέρωση για την κατάσταση στην επαρχία Τσιάπας του Μέξικο, άλλα αναλύουν τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και άλλα περιλαμβάνουν ιστορίες με συμβολικές εικόνες, μύθους ιθαγενών, παραθέσεις και ποιήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Όμως, παρά την διαφορετικότητα του περιεχομένου τους, όλα υπηρετούν το πολιτικό πρόταγμα των Ζαπατίστας και των ιθαγενών που προωθούν τα αιτήματά τους. Στο υλικό αυτό περιλαμβάνονται και τα παιγνιώδη παραμύθια του Ντουρίτο, ενός σκαθαριού, τα οποία διαμορφώνονται με δάνεια από τη σύγχρονη Δυτική κουλτούρα, ανακαλώντας τη λογοτεχνία της παρωδίας.



 " Ο Ντουρίτο και οι Καρέκλες της Εξουσίας "

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

...αν και μερικές φορές μοιάζει να λυγίζουμε, εντούτοις ΔΕΝ σπάμε!



Όσο κι αν προσπαθείτε, πρωτομάστορες της δημιοκρατίας ή της αδελφοποιτής της τής  χούντας, να μας φιμώσετε, συκοφαντήσετε, κατηγοριοποιήσετε, αποπροσανατολίσετε, προβλέψετε, αλλοιώσετε, εξαθλιώσετε, εξαλείψετε, ρίξετε μέσα στο βόθρο σας,

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Το Πανεπιστήμιο της Γης - επαρχία Τσιάπας, Μεξικό (κίνημα των Ζαπατίστας)



    Πανεπιστήμιο της Γης: Ενα ριζοσπαστικό πανεπιστήμιο στο Μεξικό
      
     δημοσιεύτηκε 21 Οκτωβρίου, 2009 από Κρίστη Πετροπούλου

Το Πανεπιστήμιο της Γης στην Τσιάπας είναι αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης διαδικασίας. Το Ιθαγενικό – Διαπολιτισμικό Σύστημα εκμάθησης και μελετών ABYAYALA (SIIDAE) ξεκίνησε το 1989 με την ίδρυση του CIDECI “Ιθαγενικού κέντρου ολοκληρωμένης εκμάθησης «Fray Bartolome de las Casas» Α.C.” στο κέντρο της πόλης του Σαν Κριστόμπαλ. Τo CIDECI είναι ένας τόπος όπου γίνεται πράξη η αυτονομία, η συμμετοχική δημοκρατία, η αντίσταση στον κυρίαρχο πολιτισμό και ο οικολογικός τρόπος ζωής, μέσα από την καθημερινή ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών. Είναι ένα ιθαγενικό κέντρο που δεν απευθύνεται στους ιθαγενείς αλλά δημιουργείται από αυτούς και στηρίζεται ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο οι ιθαγενείς πολιτισμοί (και ιδιαίτερα οι Μαγιας) δρουν καθημερινά και γενικότερα αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Είναι ένα κέντρο εκμάθησης και μελετών που αντιτίθεται στην κυρίαρχη ιδέα της εκπαίδευσης και της υποταγής.

ΙΣΠΑΝΙΑ:Συνεχείς βίαιες συγκρούσεις στα πλαίσια της απεργίας των ανθρακωρύχων στις Αστούριες


Συνεχόμενες βίαιες καθημερινές συγκρούσεις ξεσπάνε στην διάρκεια της απεργίας των ανθρακωρύχων στις Αστούριες (Ισπανία).Το εντυπωσιακό είναι η σιωπή των ΜΜΕ που δεν μεταδίδουν τίποτα για τις ριζοσπαστικές πρακτικές των απεργών, προφανώς για να μην διαδοθεί το παράδειγμα της εξέγερσης στον πληθυσμό και τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δέχονται την επίθεση και το κεφαλαίου και του κράτους.

ΤΟ σκάνδαλο - The Mall Athens!!!

H δίκη του Mall

Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας - και το πιο κρυφό.
Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο...

Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά...για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή.

Μυστηριωδώς (;), ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ.Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ.. ΑΡΑ ΞΕΡΟΥΝ




Θυμάμαι πως όταν ήμουν  μικρή, οι μεγάλοι με είχαν κάνει να πιστέψω, πως αυτό που υποστήριζαν είναι αληθινό και πως ό,τι  μου λένε πρέπει να το δέχομαι γιατί αυτοί είναι μεγάλοι και άρα...ξέρουν. Αυτό έχει απίστευτη σημασία και δυναμική όσο απλό κι αν φαίνεται και θα εξηγηθώ..
Στην αρχή οι γονείς, μετά οι συγγενείς και αργότερα οι δάσκαλοι σχεδόν κατάφεραν να με πείσουν πως πρέπει να τους (υπ)ακούω γιατί εκείνοι ξέρουν ποιό είναι το σωστό.Σκεφτείτε ανάλογες εμπειρίες, δε θα κουραστείτε καθόλου να τις ανακαλύψετε.
Η αλήθεια είναι πως κόντεψαν να με πείσουν.. Ευτυχώς που ανακάλυψα σύντομα μεγαλώνοντας πως ούτε που ξέρουν τι τους γίνεται και πως τις περισσότερες φορές το κεφάλι τους ήταν άδειο  και πιο ελαφρύ κι απο φελλό. Αν κάτι υπήρχε εκεί μέσα ήταν κάποιες επίπλαστες ιδέες που επαναλάμβαναν μηχανικά,ψελλίζοντας με περισσή υπερηφάνεια βαρύγδουπες μπουρδολογίες. Γίνονταν μάλιστα και αστείοι προσπαθώντας κάποιες φορές να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα δευτερευόντως σε εμένα και πρωτίστως στον ίδιο τους τον εαυτό ( πόσο γελοίοι φαίνονται οι μεγάλοι μπροστά στη αγνή σοφία των παιδιών και με τι ευκολία τους κόβουν τα φτερά απο φόβο μη πετάξουν μακριά τους!)

Η ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ "ΔΙΑΒΟΛΟΥ"


ένα ενδιαφέρον άρθρο του οικονομολόγου Β.Βιλιάρδου, φθινόπωρο του 2011, όπου προβαίνει σε αναλύσεις και στις προσωπικές του εκτιμήσεις για το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό μέλλον της Ευρώπης.Το παραθέτουμε κι αφήνουμε τα συμπεράσματα, την αποδοχή ή την απόρριψη στον αναγνώστη...(πάντως όταν λέει σε κάποιο σημείο ότι οι απλές συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων σε ευρωπαϊκές πλατείες, όπως το Σύνταγμα, δεν εμποδίζουν τις κυβερνήσεις-υποχείρια της ελίτ να συνεχίζουν τη λαϊκή αποδόμηση,ας μη ξεχνάμε όμως από την άλλη ότι έσπειραν τα σπέρματα κατά της Εξουσίας στο μυαλό πολλών ανθρώπων και κυρίως τους έκαναν να έρθουν αντιμέτωποι με τους φόβους τους και να κατανοήσουν πόσο πολύ τρέμει η Εξουσία-και γι'αυτό καταστέλει ανελέητα-την περίπτωση λαϊκής συσπείρωσης (κι ας ξεκινά αρχικά με έλλειψη συγκεκριμένων στόχων και με διάφορες ιδεολογικές "μίξεις", φανερά αταίριαστες) και επερχόμενης στον ορίζοντα μαζικής αντίδρασης! Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι οι "αγανακτισμένοι" αποτέλεσαν την αρχή που θα ανοίξει το δρόμο στους κατ'ανάγκη απόλυτα και συνειδητά εξεγερμένους! Θα δείξει...
 Κι όσο γι'αυτό που λέει στο τέλος σχετικά με τους πολίτες που είναι άξιοι της μοίρας τους αν δεν αντιδράσουν κι αποδέχονται τα όσα συμβαίνουν, δυστυχώς ακούγεται σκληρό αλλά δεν απέχει και πολύ απ'την αλήθεια! Άλλωστε "οι αγώνες χάνονται μόνο όταν δεν δίνονται!" Σωστά;


Η ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ: Ο G.Soros, σε σημερινό άρθρο του, προτείνει τη χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, επίσης την έξοδο τους από την Ευρωζώνη, σαν τη μοναδική λύση για το ευρώ. Τι να επιδιώκει αλήθεια το εξέχων μέλος του κλάμπ;

Η σχετικά πρόσφατη απόφαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας,   σύμφωνα με την οποία συνδέθηκε το φράγκο με το ευρώ, σημαίνει πιθανότατα το τέλος της εθνικής ανεξαρτησίας της μοναδικής χώρας που λειτουργεί σήμερα ολοκληρωμένα η άμεση δημοκρατία: το πολίτευμα της αποκεντρωμένης δημόσιας διοίκησης, στην οποία συμμετέχουν ενεργά όλοι οι πολίτες, ψηφίζοντας 4-5 φορές το χρόνο τους νόμους τους.

Άλλωστε, για την παγκόσμια ελίτ και ειδικά για τη «σκοτεινή» λέσχη Bilderberg, το ελβετικό πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας, η οποία απαιτεί τη συμμετοχή των πολιτών στην ψήφιση των νόμων, στον έλεγχο της λειτουργίας των δημοσίων οργανισμών και στις αποφάσεις του κράτους, ήταν ανέκαθεν ένα ενοχλητικό «σκουπίδι» στο δρόμο της κατάκτησης της απόλυτης εξουσίας στον πλανήτη.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει...

...όπως η αγελάδα όταν την αρμέγουν άγαρμπα τα αφεντικά της...

Στα γήπεδα, του ΓΙΟΥΡΟ 2012 της Νέας παγκόσμιας Τάξης, η Ελλάδα αναστενάζει πίνοντας μπύρες και φραπέδες (ή φρέντο που είναι πιο "ιν"). Εκεί όπου τα βάσανα των λαών της Ευρώπης "παγώνουν" και μετατρέπονται σε αποχαυνωμένους οπαδούς, που φανατίζονται (κι ενίοτε ξυλοφορτώνονται άγρια μεταξύ τους) υπέρ ποδοσφαιρόπληκτων εθνικών ιδεωδών!
 Που νίκη της ομάδας σημαίνει τελικά τι;

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Εκλογές; Χμ! Η υπέρβαση είναι μέσα μας αδέλφια!

Όλοι οι άνθρωποι ξέρουμε βαθιά μέσα μας ποιο είναι το σωστό (και για τον εαυτό μας αλλά και για τους άλλους, αν δεν είμαστε εγωιστικά τέρατα). Τις περισσότερες όμως φορές ακολουθούμε τελείως λανθασμένες διαδρομές (τόσο ατομικά και πολύ περισσότερο συλλογικά).Για διαλογιστείτε λιγάκι πάνω σ'αυτό!
 Έτσι, ενώ (οι περισσότεροι θα'θελα να ελπίζω) ξέρουμε ή τουλάχιστον προσπαθούμε να πλάσουμε στη φαντασία μας τον καλύτερο δυνατό κόσμο για να ζούμε, εντούτοις κινούμαστε προς εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις. Τόσο σαν κοινωνία όσο και σαν πολιτισμός!
  Τι είδους κόσμο θα θέλαμε? Για να ευημερούμε ατομικά, συλλογικά, πνευματικά, υλικά, συναισθηματικά... Όσον αφορά εμένα, το προσεγγίζω αρχικά μέσα από τον εσωτερικό μου υποκειμενικό κόσμο και πασχίζω να το αναβαθμίσω (αποβάλλοντας οποιεσδήποτε εγωτικές προσκολλήσεις ή αγκυλώσεις) σε ένα επίπεδο αντικειμενικότητας, με μόνα διάφανα κριτήρια το ατομικό σε συνάρτηση με το συλλογικό συμφέρον...
Τι είδους κόσμος ταιριάζει λοιπόν σε πραγματικά ανθρώπινα όντα?

  • 'Ενας κόσμος όπου η επιστήμη δεν υπηρετεί κρυφές ή φανερές ελίτ, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και δημιουργώντας στερεότυπα, δόγματα και προστατευτικά φράγματα απέναντι σε έρευνες κι ανακαλύψεις που ωφελούν κι απελευθερώνουν την ανθρωπότητα! (π.χ. ανελέητος πόλεμος του ιατροφαρμακευτικού καρτέλ ενάντια στις αποδεδειγμένα θεραπευτικές ολιστικές και παραδοσιακές μεθόδους και στο φυτικό θαυματουργό οπλοστάσιο της Φύσης. Γιατί άραγε;)

  • Ένας κόσμος, όπου η γνώση δεν είναι εμπόριο στα χέρια λίγων και απευθύνεται σε λίγους πραγματικά, αλλά προϊόν ελεύθερης διακίνησης και ανταλλαγής ιδεών (και πληροφοριών). Και κυρίως με σοβαρή επεξεργασία πάνω σ'αυτές, κριτική προσέγγιση, ταξινόμηση και συσχέτιση με παλιότερες, βιωματική αξιοποίηση! Που λειτουργεί ως εργαλείο ελευθερίας κι όχι σκλαβιάς, σύγχυσης κι αποπροσανατολισμού!
  • 'Ενας κόσμος, που οι πολιτικοί άρχοντες δεν αποτελούν μια απρόσιτη για το λαό, κλειστή πλουτοληστρική κάστα, που λειτουργεί με τις δικές της ελιτίστικες λογικές και με μηχανισμούς μυστηριώδεις και ακατανόητους για το λαό. Αλλά αποτελούν άμεσα συνδεόμενο κομμάτι με την κοινωνία και τα συμφέροντά της, είναι αντιπρόσωποί της ανακλητοί κάθε στιγμή αν χρειαστεί! (Άρα ο όρος "πολιτικοί άρχοντες" παύει να έχει οποιαδήποτε ελιτίστικη χροιά ή και ουσία έτσι όπως μας τον επέβαλλαν!). Και είναι διαρκώς υπόλογοι στις κοινότητες απ'τις οποίες προέρχονται κι εκπροσωπούν, με αυστηρά κριτήρια την υπευθυνότητα, εντιμότητα κι απόλυτη διαφάνεια! 
  • Ένας κόσμος  με αυτάρκεις κοινότητες, αυτοργανωμένες και αυτοδιαχειριζόμενες κοινότητες, χωρίς συσσώρευση κι εκμετάλλευση των αγαθών από λίγους! Με σοφή διαχείριση των φυσικών πόρων και σε αρμονία με το περιβάλλον, με αναδασμό και ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου! Με αξιοποίηση των επαναστατικών επιστημονικών ανακαλύψεων (έχετε αλήθεια ακούσει για την περίφημη, διάχυτη στο σύμπαν και βέβαια δωρεάν για όλους ελεύθερη ενέργεια;). Με αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού κατά τρόπους που προάγουν τη δημιουργικότητα και την (πραγματική & όχι νεοεποχίτικη μνημονιακή) ανάπτυξη!Γιατί δεν συμβαίνουν αυτά; Ποιους δεν συμφέρει; 
  • Σ'έναν κόσμο που οι άνθρωποι δεν θα μετριούνται από την τσέπη, το χρώμα και τα προνόμιά τους, αλλά από τις ηθικές τους αξίες και την πνευματικότητά τους! Έναν κόσμο που θα δίνει διαρκώς κίνητρα σε όλους για τέτοιας ποιότητας εξέλιξη!
  • Σ'έναν κόσμο που θρησκεία δεν θα σημαίνει πνευματική δουλεία, εκμετάλλευση των ανθρώπων από ιερατεία που αποκρύπτουν και τη Γνώση του παρελθόντος και σωτηρία όχι για τους ανθρώπους αλλά του συσσωρευμένου πλούτου κι Εξουσίας (που νομιμοποιείται από τη θρησκεία). Οπότε δεν θα υφίσταται και καμιά ανάγκη οργανωμένης θρησκείας- Α.Ε.
  Μια "ατζέντα" λοιπόν (καμιά σχέση με προεκλογικές κομματικές ατζέντες) που περιλαμβάνει, πολύ περιεκτικά, εκείνα τα συστατικά για μια άλλης ποιότητας ζωή! Την αντέχουμε άραγε; ή έχει ριζώσει τόσο βαθιά στο μεδούλι μας το ψεύτικο, το άδικο, το παράλογο, το εξόφθαλμο, το ευτελές, η χυδαιότητα, η μετριότητα, η κακομοιριά, η δουλοπρέπεια..!
 Ας απαιτήσουμε και αποφασιστικά και δυναμικά και με πίστη (στη Δύναμη των ανθρώπων) και με όραμα (στον ανθρώπινο εσωτερικό πλούτο και τις τεράστιες δυνατότητες), όλα αυτά που δικαιωματικά μας αναλογούν απ'αυτούς που μας τα στερούν, με τον πιο βάναυσο τρόπο! Κι ας πάρουμε ενωμένοι τη ζωή στα χέρια μας, μεταμορφώνοντάς την σαν τους περίφημους αλχημιστές που αναζητούσαν τη Φιλοσοφική Λίθο!(συμβολίζοντας την εσωτερική μεταμόρφωση των ανθρώπινων όντων...)


 Κι αν επιμένουν κάποιοι ακόμα να με ρωτούν για τις σημερινές εκλογές, της 17/6/2012, επειδή δεν επιθυμώ να δίνω απλοϊκές και μονοδιάστατες ερμηνείες κι επειδή κάποιοι ίσως παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν "πού το πάω", ας μου επιτρέψουν μια διπλή "βιντεοτρίπλα" αντί για κλισαρισμένη απάντηση:

   (ανιχνευτής)

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Η γενοκτονία των αυτόχθονων Ινδιάνων

Η Ιστορία είναι "γαλουχημένη" από την οδύνη (και ακατανόμαστη συχνότατα φρίκη) και ραντισμένη από ποταμούς αίματος εκατομμυρίων ανθρώπινων όντων! Αυτό συχνά αποκαλείται "εκπολιτισμός" ή και "εποποιία!"

                                ανιχνευτής

Στο βίντεο, ο φωτογράφος Άαρον Χιούι, εστιάζει την προσοχή του σε μια από τις φυλές τών ιθαγενών τής Βορείου Αμερικής που ονομάζεται Λακότα. Στην ομιλία που έδωσε το 2010, αναφέρει πως η φυλή αυτή συρρικνώθηκε και ουσιαστικά φυλακίστηκε σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Νερό προς πώληση! και όποιος...

...δεν έχει να πληρώσει, πεθαίνει απ'τη δίψα! Για το πλέον βασικό αγαθό της ζωής! Αλήθεια πότε θα'ρθει η ώρα του αέρα; (σε τιμές ευκαιρίας για κατοίκους μεγαλουπόλεων, όπου η ποιότητά του είναι υποβαθμισμένη πολύ λόγω ρύπων).
 Και εξακολουθείτε να θεωρείτε ότι ο κόσμος που (μας υποχρεώνουν να)ζούμε, δεν είναι ο "παιχνιδότοπος" των ψυχοπαθών; Κι εμείς τα παιχνίδια τους...Που θέλουν να ελέγχουν ψυχή τε  και σώματι!
 Το παρακάτω άρθρο το βρήκαμε στα Κατοχικά Νέα και το παραθέτουμε.
 Αν σας φανεί τελείως παρανοϊκό, κάντε την προσωπική σας έρευνα στο διαδίκτυο για την ιδιωτικοποίηση του νερού σε διάφορες πόλεις και χώρες, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, αλλά και σε αυτά που ετοιμάζουν για το μέλλον. Και στην Ελλάδα βαδίζουν προς τα εκεί! (Δείτε την ανάρτηση της 10/6: CODEX ALIMENTARIUS - η διατροφική γενοκτονία + η επίθεση και στο...νερό!!!)

     
  Άντε και..."τη δροσιά του να'χουμε!"

  ανιχνευτής


"Όλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά.

 Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους. Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ' αυτοφώρω.

Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Codigo de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν."


Πηγή:  

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Τι έκανες στο Νίγηρα Κριστίν;

του Πέτρου Κατσάκου





Παραφράζοντας τον τίτλο της κινηματογραφικής ταινίας «Τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά;», θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει την σιδηρά κυρία του ΔΝΤ, «Τι έκανες στο Νίγηρα Κριστίν;», μιας και τα δάκρυα που πρόσφατα κύλησαν στα μάγουλα της κυρίας Λαγκάρντ ήταν τουλάχιστον κροκοδείλια. Γιατί ο ρόλος του δανειστή μπορεί να της δίνει το δικαίωμα να κάνει υποδείξεις στους Έλληνες όσον αφορά την φορολογική τους συνέπεια, ο ρόλος όμως που έχει διαδραματίσει το ΔΝΤ στην πολύπαθη Δημοκρατία του Νίγηρα δεν της επιτρέπει να λυπάται ούτε μέσω συνεντεύξεων.

Ομοφοβία – ο κρυφός εχθρός μας

Η ομοφοβία είναι αρρώστια με συμπτώματα που έχουν διάφορες μορφές, όπως μίσος, φόβος για τις λεσβίες και τους ομοφυλόφιλους, ρατσιστική και προκατειλημμένη συμπεριφορά κλπ., και όπως όλες οι ασθένειες μπορεί να γιατρευτεί, αρκεί να υπάρχει ανοικτό μυαλό, καλή θέληση και αρκετή αυτοεκτίμηση από την πλευρά των ομοφυλόφιλων.
Αυτά και μόνο θα μπορούσαν να είναι αρκετά για να δείξουν την προκατάληψη που υπάρχει, τόσο στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, όσο και στις ίδιες τις λεσβίες και τους ομοφυλόφιλους (που ενστερνίζονται αυτή την αρνητική κατάσταση, ενώ στην ουσία ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός είναι τελείως υγιής). Όμως, όταν ένα 28% των λεσβιών και ομοφυλόφιλων αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την βασική εκπαίδευση γιατί δεν αισθάνονται καμία ασφάλεια για την ζωή τους μέσα στο σχολείο, το 80% των θυμάτων βίας δεν αναφέρουν το γεγονός γιατί φοβούνται πως θα αποκαλυφθεί ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός, το 85% των εκπαιδευτικών αρνούνται να συζητήσουν για θέματα ομοφυλοφιλίας και λεσβιασμού, το 75% των ατόμων που συμμετείχαν σε εγκλήματα μίσους είναι κάτω των 30 ετών (ένας στους τρεις κάτω των 18 ετών), οι νεαρές λεσβίες και ομοφυλόφιλοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν απ’ ότι τα ετεροφυλόφιλα παιδιά, το 14% των λεσβιών δεν αμείβεται ανάλογα με τα προσόντα που έχει γιατί έγινε γνωστή η σεξουαλικότητα τους και είναι αρκετοί οι εργοδότες που δεν θα προσλάμβαναν κάποιο ομοφυλόφιλο ή θα απέλυαν τον οποιονδήποτε υπάλληλο τους γιατί κυκλοφόρησε η φήμη πως είναι ομοφυλόφιλος, τότε το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται.

Η κατάρρευση των όμορφων πόλεων!

Aς δούμε πρώτα αυτή την ανταπόκριση από τη "χώρα των ευκαιριών & της ελευθερίας" (Δυστυχώς αυτά τα στερεότυπα φαίνεται να ισχύουν ακόμα στο μυαλό πάρα πολλών που αγνοούν την εικόνα των παγκόσμιων εξελίξεων σε όλα τα επίπεδα. Και δε μιλώ μόνο για κατοίκους  λεγόμενων τριτοκοσμικών χωρών, έτσι κι αλλιώς και οι λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες οδηγούνται ταχύτατα στην υπανάπτυξη & αφρικανοποίηση. Ωραία εκδίκηση από τους πολύπαθους Αφρικανούς, λόγω αποικιοκρατίας αιώνων της Δύσης, δε νομίζετε;)

 Στη συνέχεια θα θέσω για λόγους προσωπικής εκτόνωσης κάποια αυτονόητα ρητορικά ερωτήματα, ορμώμενα από τη φουκαριάρα "ορθή λογική", την τόσο βιασμένη στις μέρες μας από τοπικούς & εξωτερικούς ιθύνοντες νόες.
     Και θα κλείσω με κάποιες σκέψεις...


"Αυξάνονται οι άστεγοι στην την πόλη της Ν.Υόρκης με τον αριθμό τους επίσημα να αγγίζει τους 45.000 εκ των οποίων οι 17000 είναι παιδιά.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

προσωπική μαρτυρία: "πώς ο στρατός μπορεί να σου καταστρέψει τη ζωή"

"Οι πρωτοπόροι για έναν κόσμο ειρηνικό είναι οι νέοι που αρνούνται τη στρατιωτική τους θητεία!" Αϊνστάιν

" Aν θέλουμε έναν ειρηνικό κόσμο θα πρέπει να κάνουμε τη δύναμη της Αγάπης μεγαλύτερη από την αγάπη για δύναμη"  Τζίμι Χέντριξ


"Ο πόλεμος κάνει το νικητή ηλίθιο και το νικημένο εκδικητικό."  Νίτσε

"Απαγορεύεται να σκοτώνεις, γι' αυτό οι δολοφόνοι τιμωρούνται - εκτός και αν σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους υπό τους ήχους παιάνων."  Βολταίρος 

"Καταταγείτε στον στρατό, ταξιδέψτε σε εξωτικά μέρη, συναντήστε ενδιαφέροντες ανθρώπους., τώρα ...σκοτώστε τους"
Παράφραση συνθήματος του αμερικανικού στρατού


"Ο αριθμός των μεταλλίων στο πέτο ενός αξιωματικού είναι αντιστρόφως ανάλογος του τετραγώνου της απόστασής του από την πρώτη γραμμή."  Charles Edward Montague




(Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ και αναδημοσίευση -αρχική της 13/6/2012- από το Indymedia) 


Πως ο Στρατός μπορεί να σου καταστρέψει την ζωή

Η Αδιαφορία, ακόμη και απ' το Διευθυντή Ιατρείων του ΚΕΝ Αυλώνας, κοστίζει. Ακούει κανείς στο ΓΕΣ;

Πέρασαν 2 χρόνια από εκείνη την τραγική περιπέτεια που είχε γίνει αρκετά γνωστή εκείνη την περίοδο.

Απίστευτο λεκτικό σφυροκόπημα δημοσιογράφου σε τραπεζίτη της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)

Ένα απίστευτο σφυροκόπημα δέχτηκε ο τραπεζίτης της ΕΚΤ Klaus Masuch από τον Ιρλανδό δημοσιογράφο Vincent Browne σε συνέντευξη Τύπου στην Ιρλανδία. Ο δημοσιογράφος με τις επίμονες ερωτήσεις που απηύθυνε στον εκπρόσωπο της ΕΚΤ, τον ανάγκασε να χάσει τα λόγια του και να μην απαντάει επί της ουσίας, εκθέτοντάς τον ανεπανόρθωτα.

Ηρωίνη (δυο λόγια κι ένα ποίημα)

  Κάποιος μου είπε ότι στο πρόσφατο άρθρο μου "Ιστορίες των Εξαρχείων-μια αισθητική περιήγηση" ίσως φάνηκα προκατελειμμένος απέναντι στους ναρκομανείς. Γράφοντας στις υποσημειώσεις ότι πολύ συχνά οι αρχές τους χρησιμοποιούν ως "μετακινούμενους πληθυσμούς" για να διαβρώνουν ολόκληρες περιοχές με τη δημιουργία εύλογων προβλημάτων και έτσι να βρίσκουν την αφορμή να τις θέτουν υπό έλεγχο ή να διαλύουν προσπάθειες συσπείρωσης, συλλογικής συμπεριφοράς, καινοτομίας...
 Η αλήθεια είναι όμως μαλώστρα! Η παραπάνω τακτική είναι από τις πιο προσφιλείς των εξουσιαστικών γραναζιών κι εφαρμόστηκε, π.χ., όχι σε αμελητέο βαθμό και στο Σύνταγμα, τις τελευταίες ειδικά μέρες του Ιούνη του'11, πριν από τις "αποφράδες" 28 & 29 του ίδιου μήνα.
 Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί είναι πλήρως εξαρτημένοι από την ανάγκη τους και σαφέστατα οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε ως ασθενείς.
Τα προγράμματα υποστήριξης, απεξάρτησης κι αποκατάστασης από κρατικούς φορείς, παρά τις ηρωικές προσπάθειες κάποιων ανθρώπων, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στις υποδομές, (αλλά και στις αντιδράσεις των κατοίκων μιας περιοχής π.χ. που πρόκειται να λειτουργήσει εκεί ΟΚΑΝΑ), επίσης είναι δυσανάλογα σε αριθμό σε σχέση με το μέγεθος αυτής της τρομαχτικής μάστιγας ή βαδίζουν με ρυθμούς χελώνας, όσον αφορά π.χ. τις λίστες για τη χορήγηση μεθαδόνης στους τόσο πολλούς αιτούντες. Κι ας μη σχολιάσουμε την κοινωνική  δυσπιστία & δυσκολία επανένταξης για κάποιον πρώην τοξικομανή που κέρδισε το προσωπικό του στοίχημα ζωής... Η αλήθεια επίσης είναι ότι άρρωστοι άνθρωποι όπως οι τοξικομανείς, που λόγω φυσικής ροής των πραγμάτων θα καταφύγουν και στις κλοπές και πιθανώς και στο φόνο για να αποκτήσουν τη δόση, θα'πρεπε ν'αποτελούν μια σημαντικότατη προτεραιότητα στο πρόγραμμα κάθε κυβέρνησης! Έτσι τουλάχιστον διακηρύττουν, κυρίως προεκλογικά!
 Όμως όχι!
Η ύπαρξη των εξαρτημένων τοξικομανών, ή καλύτερα η ανυπαρξία τους, μεταφράζεται σε ανθρώπινο -και δυστυχώς όλο και πιο νεανικό- δυναμικό που ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ μια πιο δίκαιη κοινωνική πραγματικότητα, ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ καθιερωμένες δομές και διάτρητους θεσμούς, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΟΝΕΙΡΑ για ένα διαφορετικό μέλλον. Αντίθετα δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα στις ήδη δοκιμαζόμενες από την κυβερνητική αναλγησία κοινωνίες. Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ δηλαδή για το κάθε καταπιεστικό σύστημα και τους στόχους του!
 Γιατί αν ήθελαν πραγματικά οι κυβερνώντες, το πρόβλημα των σκληρών εξαρτησιογόνων ουσιών θα είχε λυθεί σε ελάχιστο χρόνο!  Ουσίες! Που καταπίνουν ανθρώπους σαν χοάνη, διαλύουν οικογένειες, στερούν από την κοινωνία τα μέλη της που βρίσκονται στην πιο δημιουργική περίοδο της ζωής τους και δημιουργούν περιφερόμενα φαντάσματα και κοινωνικά φόβητρα.
 Αλλά τα καθάρματα κάνουν ολόκληρους πολέμους για τον παγκόσμιο έλεγχο διακίνησης εξαρτησιογόνων ουσιών και διαπλέκονται στενότατα με το οργανωμένο έγκλημα. Σε σημείο που η μαφία να μοιάζει με νηπιαγωγείο μπροστά στα δαιδαλώδη πλοκάμια των Μυστικών Υπηρεσιών και των κρατικών εντολοδόχων μεγάλων αφεντικών. Και των υπερεθνικών "παγκόμιων νονών!"
 ( Η αγγλική αποικιοκρατική αυτοκρατορία π.χ. έκανε το 19ο αιώνα τον περίφημο "πόλεμο του οπίου", για να εξασφαλίσει το μονοπώλιο διακίνησης. Και οι Η.Π.Α. πάμπολλες στρατιωτικές επεμβάσεις, μικρές ή μεγάλες, για παρεμφερείς λόγους. Μετά π.χ. την εισβολή στο Αφγανιστάν, αυξήθηκε κατακόρυφα η τοπική ναρκοπαραγωγή, που καλύπτει την παγκόσμια ζήτηση ηρωίνης σε ποσοστά που μπορεί ν'αγγίζουν και το 90%)
 Δε θα προβώ σε άλλες αναλύσεις, καθώς έχουν ειπωθεί αυτά  άλλωστε από άλλους, πιο ειδικούς, καλύτερα...

 Θα ολοκληρώσω, λοιπόν, με ένα ποίημά μου που είχα γράψει στα μέσα περίπου του 1990, όντας κάτω από έντονες ποιητικές ανησυχίες ή  απλώς εξέφραζα μ' αυτόν τον τρόπο όσα με ενέπνεαν, με προβλημάτιζαν ή με συγκλόνιζαν...
 Ένα ποίημα αφιερωμένο σε κάποιον που ήξερα ελάχιστα. Αποσπασματικά θα έλεγα. Φίλος φίλου, μεγαλύτερος από μένα.
 Που είχε ξεκινήσει την προσωπική του ιστορία με την "παραμύθα" στο στρατό, όπου πήγε  αμέσως μετά το λύκειο.
(Η ηρωίνη αποτελεί το σκληρό παραμύθι που ζει ο υποτακτικός της και που έχει καλό τέλος πάρα πολύ λίγες φορές).
Που η οικογένειά του, αν και όχι εύπορη, πάλεψε με κάθε μέσο για να τον βοηθήσει. Που η αποτυχία σ'αυτή την προσπάθεια οδήγησε στην οικογενειακή διάλυση. Που αυτός κατέληξε να κοιμάται με άλλους εξαρτημένους όπου έβρισκαν (εγκαταλελειμμένα σπίτια, πάρκα κτλ.) Έλεγε ότι μόνο αυτοί τον καταλάβαιναν. Που όταν πέθανε, στα 31 περίπου, έχοντας αλλοιωθεί πάρα πολύ τα χαρακτηριστικά του, στην κηδεία του παραβρέθηκαν μόνο η υπερήλικας γιαγιά του υποβασταζόμενη από δυο φίλους του, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει, μάταια κι αυτοί,  να τον βοηθήσουν να κόψει...

 Που τις λίγες φορές που τον είχα δει, δεν θα ξεχάσω μία συγκεκριμένη: αν και ήταν στα χάλια του (είχαν αρχίσει να του πέφτουν και δόντια), μια από τις τελευταίες φορές που τον είδα τυχαία σε κάποιο δρόμο της Αθήνας, βιαστικός και στενοχωρημένος για κάποιο δικό μου θέμα, εκείνος επέμενε σοβαρός να του πω τι με "έτρωγε". Κι όταν το έκανα, μου χάρισε το πιο συμπαθητικό χαμόγελο του κόσμου (κι ας έλειπαν δόντια) και χτυπώντας με φιλικά στην πλάτη, είπε: " Όλα καλά θα πάνε ρε! Μη σκας. Η ζωή είναι ωραία!"
 
 Εύχομαι να ήσουν καλοτάξιδος φίλε μου και λυπάμαι πολύ που δεν ήρθα, αν και μπορούσα, στην κηδεία σου...

     













 Μόνος με συντροφιά...

Δύσμοιρα πλάσματα χθες βράδυ
χώθηκαν στην κάμαρά του.
Δραπέτες από ιστορίες χιλιοειπωμένες.
Και είχαν όψη θλιβερή
τον οίκτο τού ξυπνούσαν!
Έτσι βουβά κι έρημα όπως στέκονταν
μαζεμένα γύρω του σα να τον πολιορκούσαν.

 Τι διάβολο γύρευαν;
Συμπόνοια; Παρηγοριά;
Κάποια λυτρωτική απάντηση;
       Τι;

Η κοκκινοσκουφίτσα απ'το λύκο βιασμένη.
Ο δον Κιχώτης ράκος από του ονείρου το ναυάγιο.
Ο Ορφέας τρέμοντας δίχως την Ευριδίκη.
Κι ο Κύκλωπας με το μοναδικό του μάτι βάναυσα βγαλμένο.
  Μα πιο τραγική η φιγούρα του Χριστού
με το σταυρό αβάσταγο στις πλάτες
αλλά υποχρεωτικό υπό την πίεση ανώτερων επιταγών βάρος.

          Ναι!
ήτανε όλοι μαζεμένοι εκεί!
Γεμίζανε ασφυχτικά τη μικρή ανήλιαγη κάμαρά του.
Ώσπου ένιωσε πως πνίγεται
κάτω απ'την καταλυτική δύναμη της παρουσίας τους.
Μα ήξερε πως δεν μπορούσε να ξεφύγει

 καθώς τη φλέβα η βελόνα τρυπούσε αδηφάγα...

ανιχνευτής