ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Σκέψεις πάνω σ'ένα βίντεο...

Το βίντεο με τίτλο "το δέντρο της ελευθερίας", που υπάρχει στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, λειτούργησε κατά τη γνώμη μου πολύ θετικά, γιατί έγινε αφορμή να τεθούν προβληματισμοί πάνω στη λογική της επιχειρηματολογίας του και να διατυπωθούν και διαφωνίες, που στηρίζονται σε συγκεκριμένες οπτικές ζωής και σκέψης. Κι επειδή αυτό το μπλογκ θέλουμε να αποτελεί ένα ελεύθερο βήμα διακίνησης ιδεών, παραθέτουμε στη συνέχεια τις σκέψεις, που γεννήθηκαν απ'αυτό το βίντεο, του ανιχνευτή (εκ των διαχειριστών του μπλογκ και υπεύθυνου της εν λόγω ανάρτησης) και δυο άλλων ατόμων, των οποίων οι απόψεις αντικατοπτρίζουν μια ιδιαίτερη φιλοσοφία και στάση ζωής, απόλυτα σεβαστή.

    Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

    Βίντεο απο τη διαδήλωση των Ισπανών 25/09/12

    Οι εικόνες μιλάνε απο μόνες τους κι ας μην καταλαβαίνεις λέξη ισπανικά. Οι  εικόνες είναι γνώριμες κι ας έρχονται απο τόσο μακριά, γιατί  πηγάζουν απο ένα κοινό : Την απαίτηση για αξιοπρεπή ζωή και όχι επιβίωση  (αν και πλέον τίθεται  θέμα επιβίωσης!!)


    Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

    Ένας (από τους πολλούς) ανήλικους μετανάστες στην Αθήνα

    Το μικρού μήκους φιλμ προσπαθεί να περιγράψει τη ζωή ενός ξένου στην ελλάδα, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την φασιστική απειλή.
    Κιαλό Αμαντού, ανήλικος μετανάστης στην Αθήνα. from zto on Vimeo.

    http://www.portraitsofgreeceincrisis.com (όπου με ένα κλικ στο πρόσωπο του πιτσιρικά βλέπετε το βίντεο-ντοκουμέντο)

    Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

    " Μοναχικοί τραγουδιστές "

      μια αλληγορία από τον ανιχνευτή


    Οι "μοναχικοί τραγουδιστές" αποφεύγουν, άλλοτε ευγενικά κι άλλοτε κοφτά, τις "δημοφιλείς πίστες, ομοιόμορφες επαναλήψεις, στείρες ή ανύπαρκτες εμπνεύσεις, mainstream επιταγές και εντολοδόχους μάνατζερ".

    Οι μοναχικοί τραγουδιστές αυτοτροφοδοτούνται από τη "μαγεία των ήχων" που δεν ακούγονται από τα απαίδευτα αυτιά των πολλών, αλλά που πάλλουν τις δικές τους αισθήσεις και σηματοδοτούν την πορεία τους.

    Οι μοναχικοί τραγουδιστές πλάθουν οι ίδιοι τους "σκοπούς" που σιγοτραγουδούν μέχρι να τους μετατρέψουν σε "μουσικές" που δονούνται άλλοτε  αδιόρατα, σαν παράξενοι ψίθυροι μακρινών ανέμων  κι άλλοτε ηχηρά, ατίθασα και ενοχλητικά για τα γούστα των "βοσκών" και τον ύπνο των "προβάτων".

    Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

    Χτυπάνε οι καμπάνες; 'Ερχονται οι θείοι από την Αμερική; ή μήπως κάτι που λάμπει μπορεί και να είναι χρυσός; "600 δισ. για την Ελλάδα από ομογενείς αν αλλάξει το Σύνταγμα"


    Παραθέτουμε την παρακάτω είδηση, με οδηγό την γνωστή παροιμία "όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι"(δυστυχώς έχουν ακούσει πολλά τ'αυτιά μας κι έχουν δει ακόμα περισσότερα τα μάτια μας...). Αλλά ακόμα και οι άνθρωποι αυτοί να έχουν τις καλύτερες πράγματι προθέσεις του κόσμου και να επιθυμούν πραγματικά να στηρίξιυν τον ελληνικό λαό, βοηθώντας τον να βγει από το τούνελ της εξωτερικής και εσωτερικής κατοχής, τίθονται αναπόφευκτα κάποια σοβαρά ερωτήματα:
    • Πες και ότι δέχεται η δοσίλογη συγκυβέρνηση αυτή την ουρανοκατέβατη προσφορά! Ποιοι θα αναλάβουν να συντάξουν το καινούργιο Σύνταγμα; Οι παράγοντες που έβαλαν τα άπληστα χεράκια τους ή με 1002 άλλους τρόπους εμπλέχτηκαν και φτάσαμε σ'αυτή την κατάσταση; Ο λαός; Πώς; Με αντιπροσώπους που θα προκύψουν μέσω νέων εθνικών εκλογών; Χωρίς τα γνωστά πολιτικά πρόσωπα και περσόνες; Με τη Χρυσή (Κρ)αυγή ως νέα ελπίδα αποστείρωσης του ελληνικού κράτους; Με λαμόγια που θα μυριστούν "καινούργιο ψαχνό" και φαγοπότι και θα εμφανιστούν από παντού να προσφέρουν "χείρα δημοκρατικής ανάκαμψης;" Με την ίδια νοοτροπία "όσα αρπάξουν τα οπίσθιά μου και άσε τους άλλους να κουρεύονται;" Με τα ίδια χούγια που διαπερνούν κάθετα και οριζόντια την ελληνική κοινωνία;
    •  Τα τεράστια συμφέροντα-διεθνή και εγχώρια- που κρύβονται πίσω από το ξεπούλημα όλων των "φιλέτων", από οργανισμούς και ακίνητα, περιοχές επενδυτικού και γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος, μέχρι ορυκτό πλούτο και σπάνιες γαίες, εξαθλιώνοντας το λαό για να μην έχει κουράγιο να αντιδράσει και κινώντας τα νήματα των ντόπιων πολιτικών μαριονέτων, θα επιτρέψουν ποτέ, έτσι απλά και απρόσμενα, να τους χαλάσει κάποιος το "πάρτυ"; Τώρα πια που "σερβίρεται απλόχερα ο μπουφές" από το υπηρετικό προσωπικό τους και στην πολιτικο-οικονομικο-κοινωνική κονσόλα παίζονται τα δικά τους "σουξέ;"
       Τελοσπάντων, ας δούμε το άρθρο και τις πληροφορίες που παραθέτει:

    "Η Ελληνική Ομογένεια αναλαμβάνει και πάλι δράση για την εξάλειψη του χρέους της Ελλάδας. Η πρωτοβουλία "End National Debt"  υποστηρίζει ότι έχει καταθέσει ήδη σε τράπεζες του Καναδά, αμερικανικά ομόλογα ύψους 600 δισ. δολαρίων που προορίζονται για την εξαγορά του συνόλου του ελληνικού χρέους προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, τα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και τους ιδιώτες πιστωτές.

    Η πρωτοβουλία "End National Debt" έχει συσταθεί κυρίως από ομογενείς της Αμερικής και πρόεδρος της είναι ο Μανώλης Λαμπράκης. Ο ίδιος μίλησε στο Tv Creta, και διευκρίνισε πως αυτά τα χρήματα θα δοθούν μόνο υπό δύο αυστηρούς όρους.


    Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

    Το Σύστημα και το Πέταγμα: φλυαρίες πάνω σε μια μαντινάδα...

                                                   του ανιχνευτή

    Το καλοκαίρι που μας πέρασε βρήκα την ευκαιρία να πάω, όπως συνηθίζω κάθε καλοκαίρι, λίγες μέρες στην αγαπημένη μου Κρήτη. Δεν κατάγομαι από κει (άλλωστε θεωρώ ότι κατάγομαι από όλα τα μήκη και πλάτη αυτού του κόσμου κι όχι από κάπου συγκεκριμένα), αλλά για δικούς μου λόγους νιώθω πάντα την ανάγκη να περνώ λίγες μέρες εκεί κάθε χρόνο. Η Κρήτη είναι ένα μέρος που δονείται από ενέργεια, η οποία φορτίζεται ακόμη περισσότερο από την πληθώρα των μύθων, θρύλων και παραδόσεών της, καθώς και από το ιδιαίτερα πλούσιο ιστορικό παρελθόν της και τεράστιο αρχαιολογικό της ενδιαφέρον...


     Ένα βράδυ καθόμουν με μια ωραία παρέα, πίνοντας άφθονη (ως είθισται) τσικουδιά και φλυαρώντας (ως είθισται, επίσης) για τι άλλο; την οικονομική κρίση, εντός και εκτός συνόρων. Κάποια στιγμή, μια κοπέλα επισήμανε πολύ σωστά, ότι τέτοιου είδους κρίσεις συμβαδίζουν πάντα με ηθική και πνευματική παρακμή κι εγώ συμπλήρωσα ότι ίσως η οικονομική κρίση να είναι το γέννημα των παραπάνω. Τότε ένας ντόπιος γέροντας που καθόταν στην παρέα, με κοίταξε με ένα περίεργο χαμόγελο και μου είπε μια μαντινάδα:
     " Μ'αρέσουνε οι άνθρωποι
        που στο γκρεμό σαν φτάξουν
       δεν λένε πως θα πέσουνε
       αλλά πως θα πετάξουν! "
     Αμέσως μετά με κάρφωσε με το βλέμμα του και μου είπε τα ακόλουθα:
    " Ίντα λες μωρέ; Μπορείς να θωρήσεις πίσω από τούτες τση λέξεις; Κατέχεις, εσύ και οι άλλοι, ποιοι είστε πραγματικά και που μπορείτε να φτάσετε, ή μόνο μυξοκλαίτε για ούλα αυτά που σας κάνουν; Γιάντα τα δέχεστε; Εμένα ο κύρης μου ήταν καπετάνιος στα βουνά, όταν οι Ναζήδες και τα τσιράκια τους αλώνιζαν το νησί και όταν τον εκτελούσαν γελούσε και τους κορόιδευε...
     Ίντα φοβάστε άμα έχετε καθαρό μέτωπο; Ζωή χωρίς νόημα δεν είναι ζωή! Και γιάντα οι πιο πολλοί άνθρωποι περιμένουν βοήθεια από έξω, ακόμα κι από το θεό και την Παναζία; Αφού αυτό που χρειάζονται είναι μέσα τους και καρτερά να το γρικήσουν!"
     " Μπαρμπα Μανολιό, δεν πίνεις μια ρακή να ηρεμήσεις;" βιάστηκε να του πει κάποιος απ'την παρέα και τότε ποιος είδε το γέροντα και δεν τον φοβήθηκε:
     " Ίντα λες μωρέ ζαγάρι; Οι μεθυσμένοι από ρακή μένουνε καρφωμένοι επαέ. Οι μεθυσμένοι από τη Λευτεριά φτάνουν εκιά όπου λίγοι αντέχουν κι ας τους λεν κουζουλούς και κατέχουν πώς θα αλλάξουν ούλονε τον κόσμο! Κι ας κρέμεται το ένα τους ποδάρι στο γκρεμνό!" Κι αμέσως μετά γέμισε με ρακή το ποτήρι του...


     Τώρα που γύρισα πίσω στο μεγάλο χωριό, την Αθήνα, και οι προύχοντες συνεχίζουν τα καμώματά τους με περίσσιο θράσος, συλλογιέμαι εκείνη τη μαντινάδα...
    Κάποιος θα μπορούσε να πει, στο πρώτο άκουσμα, ότι μιλάει για την αισιοδοξία που πρέπει να'χουνε οι άνθρωποι σε δύσκολους καιρούς όπως τούτοι. Αλλά η αισιοδοξία από μόνη της δεν αρκεί, καταντάει χαζοχαρούμενη, αν δε συνοδεύεται από ΔΡΑΣΗ! Κι επειδή θέλω "να θωρήσω πίσω απ'τση λέξεις", θα προσπαθήσω να κάνω τη δική μου ανάλυση και να προχωρήσω σε προεκτάσεις κι ας είναι κι αυθαίρετες. Έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα η αυθαιρεσία=παράδοση, αλλά εγώ έχω τους δικούς μου σκοπούς, όπως και οι πολιτικάντηδες και τα δουλικά τους τούς δικούς τους...

    Η παραπάνω μαντινάδα ήταν σίγουρα εμψυχωτική, σε παρανοϊκούς καιρούς σαν ετούτους, που προσπαθούμε να επιπλεύσουμε στα κύματα σαν ναυαγοί του καπιταληστρικού κρουαζιερόπλοιου.
     Και αν θέλουμε να δώσουμε μια παραμυθιακή χροιά στην ανάλυσή μας, ας πούμε ότι προσγειώνεται ένας απολίτικος (σε σχέση με τις γήινες ιδεολογίες) εξωγήινος, έβλεπε ό,τι έβλεπε κι άκουγε και τη μαντινάδα του μπαρμπα Μανολιού. Και μετά ρώταγε μια ανθρώπινη παρέα που θα συναντούσε (και θα είχε ανθρώπινη μορφή για να μη σαλτάρουν οι γήινοι), πάνω σ'αυτά:
    -Και ποιος σας οδηγεί στο γκρεμό, εδώ στην Ελλάδα, αλλά και τους ανθρώπους σε άλλες χώρες;
    -Α! μα το Σύστημα! θα απαντούσαν οι περισσότεροι. Και κάποιοι άλλοι θα το προχώραγαν το πράγμα, σε ένα ξέσπασμα ακίνδυνης αυτοκριτικής:
    -Η ανοχή μας στο Σύστημα. Και η απάθειά μας σε όσα μας επιβάλλει το Σύστημα. Και η εξαπάτησή μας από το Σύστημα.
    -Και τι είναι αυτό το φοβερό Σύστημα που έχει τέτοιες δυνατότητες σε βάρος των ανθρώπων; Θα ρωτήσει απορημένος ο εξωπλανητικός επισκέπτης.

    Casus Belli

    Η ξεχωριστή, αλληγορική ταινία μικρού μήκους (10λεπτη) του Γιώργου Ζώη, για την οικονομική-και όχι μόνο-κρίση στην Ελλάδα, που αν και γυρίστηκε το 2010, εξαιτίας πνευματικών δικαιωμάτων έμεινε μακριά από το διαδίκτυο. Δείτε τη (κι αν την έχετε ήδη δει θυμηθείτε την), γιατί το αξίζει και με το παραπάνω!

    ΔΕΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ!!!

    Δείτε το βιντεο από τους Ισπανούς γιατρούς που αρνούνται να υποκύψουν στις ειδεχθείς εντολές της κυβέρνησης να αρνηθούν ιατρική φροντίδα σε όσους είναι ανασφάλιστοι, μετανάστες κ.λπ.

    Η ισπανική κυβέρνηση με τη νέα της νομοθετική ρύθμιση απέκλεισε τους μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά από τη δωρεάν περίθαλψη. Έτσι, περίπου 70.000 μετανάστες θα μείνουν χωρίς φάρμακα και περίθαλψη. Το μέτρο αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και την 1η Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στο κέντρο της Μαδρίτης.
    Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Μαδρίτης, φωνάζοντας "Κανένας άνθρωπος δεν είναι παράνομος!".
    Με αυτό το video γιατροί από όλη την Ισπανία καλούν τους γιατρούς όλου του κόσμου να παρέχουν τις φροντίδες τους σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους.
    "Ορκιστήκαμε να παρέχουμε ιατρική φροντίδα χωρίς διακρίσεις και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε". Αυτή την απάντηση δίνουν 1.650 περίπου γιατροί από ολόκληρη την Ισπανία στο υπουργείο Υγείας, το οποίο τους ζητά να μην παρέχουν ιατρική περίθαλψη σε μετανάστες χωρίς χαρτιά. "Η υγεία είναι καθολικό δικαίωμα", υποστηρίζουν.


    Περισσότερα: Υγεία για όλους: Ένα συγκινητικό video από γιατρούς της Ισπανίας - Akous. Νέα

    ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ: Φαρμακοβιομηχανίες, η παγκόσμια απειλή...

     ( Ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που βρήκαμε στο RAMNOUSIA. To παραθέτουμε αυτούσιο, χωρίς σχόλια, παρά μόνο με κάποιες επισημάνσεις με χρώμα δικές μας...)

    Φαρμακοβιομηχανίες : η παγκόσμια απειλή...
    Ασθένειες και ασθενείς : Ένα ατελείωτο πείραμα!
    Βρισκόμαστε στην αυγή του 21ου μ.Χ. αιώνα της ραγδαίας τεχνολογικής ανάπτυξης. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις που έχουν γίνει κατά την διάρκεια της εξέλιξης του ανθρωπίνου είδους θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ευημερία του. Στις περισσότερες όμως των περιπτώσεων οι ανακαλύψεις αυτές είτε παραγκωνίζονται, είτε χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο με αποτέλεσμα να στρέφονται ενάντια στην Φύση και στον ίδιο τον άνθρωπο.

    Η κλοπή της θεϊκής φωτιάς απ’ τον Προμηθέα και η δωρεά του προς τους ανθρώπους φαίνεται, ότι είναι το πρώτο βήμα των ανθρώπων για την κατάκτηση της γνώσης και της τεχνολογίας. Ο Δίας τιμώρησε τον Προμηθέα για το τόλμημά του αυτό. Γιατί όμως; Επειδή απ’ την στιγμή αυτή και μετά άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου, ή καλύτερα το κουτί της Πανδώρας. Η σύγχρονη τεχνολογία και οι επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν αναμφισβήτητα καλυτερέψει την ανθρώπινη διαβίωση. Όμως πολλές εφαρμογές τους επειδή χρησιμοποιούνται υπερβολικά ή με λάθος τρόπο είναι καταστροφικές για την Φύση, για την υγεία του ανθρώπου, αποτελώντας απειλή ακόμη και για την ίδια την ζωή.

    Πολλές και σπουδαίες είναι και οι ανακαλύψεις της Κλασικής Ιατρικής κατά τα τελευταία έτη, σύμφωνα με τα όσα κατά τακτά χρονικά διαστήματα ακούμε απ’ τα M.M.E.. Οι ανακοινώσεις της Κλασικής Ιατρικής σχολής κοινοποιούνται σχεδόν καθημερινά. Αυτές περιλαμβάνουν τις «προόδους της» σε επίπεδο θεραπείας και τις νέες ανακαλύψεις στον τεχνολογικό και διαγνωστικό τομέα. Συχνά ακούγονται δηλώσεις για «βήματα», «νέους δρόμους», «νέες και αποτελεσματικές θεραπείες», «ελπιδοφόρο μέλλον», «αύξηση του προσδόκιμου της ζωής» και άλλα διάφορα όσον αφορά την υγεία εν γένει και την πορεία της θεραπείας των διαφόρων ασθενειών που μαστίζουν την ανθρωπότητα.

    Κάθε χρόνο τρισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ ξοδεύονται κυρίως απ’ τις αναπτυγμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου για νέες ιατρικές έρευνες, εφαρμογές, μεθόδους, φάρμακα, εργαλεία, μηχανήματα και άλλα συναφή. Όμως κατά τα τελευταία 40-60 έτη η νοσηρότητα σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά στα χιλιάδες νοσοκομεία του πλανήτη.

    Τα νοσοκομεία και οι άρρωστοι αυξάνονται συνεχώς κυρίως στις προηγμένες τεχνολογικά και ιατρικά χώρες και ένας χείμαρρος νέων ασθενειών κατακλύζει κυριολεκτικά κάθε γωνιά του πλανήτη μας.

    9 Σεπτεμβρίου 2012: Σαντιάγκο, Χιλή



    "Χιλιάδες άτομα συμμετείχαν στη διαδήλωση της 9ης Σεπτέμβρη 2012 στο Σαντιάγο της Χιλής, 39 χρόνια μετά το πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973, που έφερε στην εξουσία τον δικτάτορα Πινοτσέτ. Η πορεία στη μνήμη όλων των πεσόντων, δολοφονημένων, και εξαφανισμένων έκτοτε, καλέστηκε από ενώσεις συγγενών εξαφανισμένων συλληφθέντων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ σημείο προσυγκέντρωσης για τις ομάδες των διαδηλωτών, που προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ήταν η Πλάσα ντε λος Έροες/πλατεία Ηρώων.

    Λίγο μετά την έναρξη της πορείας, κουκουλωμένοι διαδηλωτές ξεκίνησαν τις πρώτες συγκρούσεις. Στην οδό Σαν Μαρτίν, πραγματοποιήθηκε επίθεση με πέτρες και μπογιές εναντίον κτηρίου που ανήκει στο υπουργείο παιδείας, με αποτέλεσμα να σπάσουν τα παράθυρα και να καταστραφεί τμήμα των εσωτερικών χώρων. Επιπλέον, πετάχτηκε μια μολότοφ στον πρώτο όροφο, προκαλώντας μικρής έκτασης φωτιά που σβήστηκε από το προσωπικό του κτηρίου προτού εξαπλωθεί.

    Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

    H εξόντωση των φτωχότερων

    Σχόλιο ανιχνευτή: το παρακάτω εξαιρετικό άρθρο το βρήκα στον ιντερνετικό χώρο του πάρα πολύ καλού περιοδικού ΖΕΝΙΘ. Και είναι εξαιρετικό, γιατί κάνει κάτι πολύ απλό (και ίσως ξεχασμένο στις μέρες μας!): χρησιμοποιεί την ορθή λογική, χωρίς περιστροφές ή λοξοδρομήσεις ή πλατιασμούς ή (ηθελημένες λόγω "ιδεολογικής στράτευσης")υπεκφυγές και διατυπώνει με αφοπλιστική απλότητα απόλυτα εύλογα ερωτήματα και ειλικρινέστατους προβληματισμούς. Οι οποίοι στηρίζονται στην κοινωνική ευαισθησία ενός ανθρώπου που βλέπει ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες, που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές κι όχι νούμερα σε οικονομικές λίστες "φωτισμένων" (αν)εγκεφάλων, να οδηγούνται ολοταχώς στη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ! Έτσι, επειδή απλώς το αποφάσισαν εκείνοι(και οι εντολοδόχοι τους) που υποτίθεται ότι προσπαθούν παράλληλα "να τους σώσουν!" (μιλάμε για την απόλυτη ΠΑΡΑΝΟΙΑ και κατακρήμνιση της ορθής λογικής).
     Πώς μπορεί να αντιδράσει ο απλός άνθρωπος, ο έχων σώας τας φρένας, ο εργαζόμενος, ο πολίτης που πιστεύει ότι με την ψήφο του μπορεί πράγματι ν'αλλάξει κάτι? Ζούμε αλήθεια σε κοινωνίες που διαπνέονται από τα ιδανικά της δημοκρατίας (και άρα της ενεργούς συμμετοχής των πολιτών στη διακυβέρνηση), της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης? Χμ...
     Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο πολύ αξιόλογος συγγραφέας Γιώργος Στάμκος:

           H ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΊΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΦΤΏΧΕΙΑΣ
    «Η φτώχεια είναι σαν τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν έχεις διαπράξει».
    Ιλάι Καμάροφ
     
    Σε μια Ελλάδα που φτωχαίνει μέρα με την ημέρα, σε μια κοινωνία που ισοπεδώνεται συνεχώς προς τα κάτω με πρόφαση τη «δημοσιονομική εξυγίανση», όπου οι στρατιές των ανέργων και των νεκροζώντανων χρεοκοπημένων Ελλήνων αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι η ποινικοποίηση της φτώχειας. Κι όμως οι φτωχοί Έλληνες, εργαζόμενοι ή μη, δεν έχουν μόνον τον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τη συστηματική συκοφάντηση εκ μέρους των πλουσίων, που τους θεωρούν ανίκανους, τεμπέληδες και υπεύθυνους για τη φτώχεια τους, αλλά έχουν απέναντί τους κι ένα ανάλγητο κράτος, που μπορεί να τους φυλακίσει για λίγα ευρώ!
    Η οικονομική κρίση και ύφεση, η ασφυκτική λιτότητα, η αύξηση των φόρων, η τρομακτική συμπίεση των εισοδημάτων, ο περιορισμός της οικονομικής δραστηριότητας και η αύξηση της ανεργίας οδηγούν καθημερινά χιλιάδες Έλληνες στην εξαθλίωση και στο περιθώριο. Τουλάχιστον οι μισοί Έλληνες δυσκολεύονται πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, πόσο μάλλον να πληρώσουν τα δάνεια τους, τους λογαριασμούς της ΔΕΗ ή τους φόρους τους. Και δεν έχουν καμία ελπίδα να το κάνουν όσο η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται στην εντατική της Τρόικας, που την υποβάλλει σε αλλεπάλληλες «θεραπείες» λιτότητας.
    Ταυτόχρονα η πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει οικονομικές υποχρεώσεις που δεν μπορεί πια να καλύψει. Χρέη, φόρους και λογαριασμούς, που αυξάνονται εκθετικά ενώ τα εισοδήματα μειώνονται συνεχώς (αν κάποιος βέβαια συνεχίζει να έχει εργασία και, έστω κάποιο εισόδημα). Όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.
    Σήμερα υπάρχουν εκατομμύρια κάτοικοι της χώρας μας, που έχουν χρέη τα οποία δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετήσουν. Τρία εκατομμύρια χρωστούν στις τράπεζες, ένα εκατομμύριο και πλέον στο Δημόσιο, ενώ σχεδόν μισό εκατομμύριο έχουν απλήρωτους τους λογαριασμούς της ΔΕΗ! Τι θα τους κάνετε όλους αυτούς;

    Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

    Η (εξαθλιωμένη) κοινωνία στο στρατιωτικό στόχαστρο!

    (Το πλήρες άρθρο διαβάστε το εδώ, με κάλεσμα για αντιμιλιταριστική δράση: "Ο πόλεμος αρχίζει εδώ ας τον σταματήσουμε εδώ!"
    Camping ενάντια στο κέντρο εκπαίδευσης μάχης (GÜZ) 12-17 Σεπτέμβρη 2012 κοντά στο Magdeburg www.warstartsherecamp.org 
    GüZ Altmark entern | lahmlegen | umgestalten





    Καταστολή εξεγέρσεων. Πόλεις ως πεδία πολέμου

    Το νατοϊκό έγγραφο “Urban Operations in the Year 2020” αναφέρεται στην συγκέντρωση μεγάλων κομματιών πληθυσμού στις πόλεις και την συνεπακόλουθη φτωχοποίησή του. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος γίνεται εμφανές ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να προσαρμοστούν προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες μάχης στο αστικό τοπίο. Ο κοινωνικός αναβρασμός λογίζεται απλά ως μια αναμενόμενη πρόκληση που πρέπει να καταπολεμηθεί. Πέρα από το πρόβλημα της ύπαρξης κτιρίων στην πόλη, μεγαλύτερο πρόβλημα ενός στρατού είναι να επιχειρεί σε κατοικημένη περιοχή: οι εξεγερμένοι είναι δύσκολο να διακριθούν από τον υπόλοιπο πληθυσμό και ένας “αθώος” νεκρός συχνά θα οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση των ταραχών. Συνυπολογίζοντας την ενδεχόμενη κλιμάκωση, γίνεται σχεδόν αδύνατο για ένα σώμα καταστολής να επιχειρεί σε αυτό το περιβάλλον αποτελεσματικά. Γι'αυτό τον λόγο, τα σώματα ασφαλείας θέλουν να έρθουν πιο κοντά, να διεισδύσουν στην κοινωνία: με κοινωνικές έρευνες, πληροφοριοδότες, ασφαλίτες, έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και στρατηγικές διάβρωσης/διάλυσης. Το αν θα είναι εξοπλισμένοι με συντεταγμένες μονάδες, με ομάδες “Crowd and Riot Control” ή με “μη θανατηφόρα” όπλα εξαρτάται καθαρά από το μέγεθος της επιθυμούμενης καταστολής.




    Η διατήρηση της οικονομικής τάξης, που δεν περιέχει καμία θετική προοπτική για την πλειοψηφία, απαιτεί μια συνεχή διαχείριση κρίσεων στρατιωτικού τύπου. Σε αυτό το σκηνικό, η ανοιχτή καταστολή συχνά δεν αποτελεί το προτιμότερο μέσο. Αντί γι'αυτήν, στο προσκήνιο βρίσκεται η προληπτική καταστολή, η αναδιαμόρφωση των γειτονιών, η ποινικοποίηση των κοινωνικών σχέσεων είτε αυτές αφορούν διαπροσωπικές σχέσεις είτε σχέσεις συμπάθειας, η δημιουργία “ορατών εχθρών” ούτως ώστε ο πληθυσμός να αποστασιοποιείται και να αυτοπειθαρχείται. Η καταστολή εξεγέρσεων, counter-insurgency στην γλώσσα του ΝΑΤΟ, θέλει να μετατρέψει τους πολίτες σε παθητικά και απολίτικα όντα. Την ίδια στιγμή, αυτή η στρατηγική, που εξυπηρετεί την διατήρηση της εξουσίας, παραμένει τόσο φονική και αντιδραστική όσο και οι αποικιοκρατικοί πόλεμοι κατά την διάρκεια των οποίων συνελήφθη ως ιδέα.





    Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

    "Oι εικόνες πίσω από τις εικόνες..."

    Ποιοί πραγματικά κινούν τα νήματα στη γεωπολιτική αρένα; (Φεβρουάριος 14, 2011)


    Ο Αμερικανός υπερσυντηρητικός δημοσιογράφος και αναλυτής Glenn Beck, υποστήριξε πρόσφατα πως ο George Soros έπαιξε σημαντικό υπόγειο ρόλο στα γεγονότα της Αιγύπτου. Σύμφωνα με τον Beck, ο ριζοσπαστικός σοσιαλισμός των ΗΠΑ, που στηρίζει ο Soros, σε συνεργασία με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, κατάφεραν να ρίξουν τον Μουμπάρακ.

    Ο Alex Jones όμως, διαφωνεί. Και όπως λέει, αν και ο Soros έπαιξε κάποιο ρόλο, δεν είναι ο μοναδικός που κινεί τα νήματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ένας μόνο ανάμεσα σε πολλούς, που συμμετέχουν σε ένα παγκόσμιο επιχειρηματικό καρτέλ, το οποίο κυριαρχεί στα οικονομικά πράγματα όλων των χωρών, και επηρεάζει τα εσωτερικά τους.

    Όπως λέει ο Jones, αν και ο Beck έχει κάποιο δίκιο, μάλλον ξεχνάει το πλούσιο παρελθόν του αμερικανικού πενταγώνου σε παρεμβάσεις σε ξένα κράτη. Η CIA και ο αμερικανικός στρατός έχουν εδώ και δεκαετίες, χρηματοδοτήσει και δημιουργήσει διάφορες ισλαμικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των Ταλιμπάν.

    Αυτό που σήμερα διαδραματίζεται, είναι μια πολύπλοκη σειρά προσπαθειών αποσταθεροποίησης των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής, και ίσως η πρόκληση ενός μεγάλου πολέμου.