ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Φίλε από τη Χαλκιδική, μη το βάλεις ποτέ κάτω!


(Δείτε, οπωσδήποτε, κι αυτό: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=MZIPUnpOBc4 αν δεν το έχετε δει ήδη).


To να είσαι αυτόν τον καιρό κάτοικος Χαλκιδικής, κοντά στην περιοχή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών και μελλοντικού εργοταξίου των Καναδών χρυσοθήρων και του γνωστού εγχώριου κοτζαμπάση, ίσως να σημαίνει ότι βιώνεις κι ένα δίπολο! Από τη μια μεριά νιώθεις άτυχος, για συγκεκριμένους λόγους, κι από την άλλη, για διάφορους λόγους γύρω από εσένα κι έξω από σένα, νιώθεις και τυχερός! Θα εξηγήσω.

Άτυχος, γιατί σίγουρα δεν σε ικανοποιεί το γεγονός ότι με τις εργασίες εξόρυξης θα καταστραφεί ένα υπέροχο δάσος-πόλος έλξης για ντόπιους και μη, θα μολυνθούν τα ύδατα, αλλά και ο αέρας που αναπνέεις εσύ και τα παιδιά σου, λόγω του τεράστιου νέφους τοξικής σκόνης που θα υψωθεί! Και να πεις ότι το βλέπεις πατριωτικά; Ότι με τις εργασίες θα ωφεληθεί τουλάχιστον οικονομικά η περιοχή σου και, ευρύτερα, η χώρα σου, μια και η τιμή του χρυσού βρίσκεται στα ύψη και προβλέπονται μεγάλα κέρδη για το Δημόσιο από συμφωνημένο μερίδιο με τους ξένους ιδιώτες (όπως θα ήταν λογικό) ή έστω λόγω υψηλού ενοικίου της περιοχής, για όσο διαρκούν τα έργα περιβαλλοντικής ισοπέδωσης;
 Ουπς! Την πάτησες! Γιατί αυτό το "φιλέτο" παραχωρήθηκε στην καναδική εταιρεία (και το εγχώριο-χωμένο παντού-συνεταιράκι τους) τσάμπα, στην ουσία: μόνο 11 μιλιόνια και με κανένα απολύτως δικαίωμα για το (ανθ)ελληνικό κράτος της "ανάπτυξης", τη στιγμή που τα έσοδα αναμένεται να αποφέρουν κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ, που δεν προορίζονται για να "μπαλωθούν τρύπες του προϋπολογισμού", καθώς το "φιλότιμο" κράτος αγωνιά να εξασφαλίσει χρήμα, για να πληρωθούν τα επαχθή τοκοχρεολύσια παλιότερων και νέων ακόμα πιο επαχθών αποικιοκρατικών δανείων. Και, όσο κι αν έπασχες ως τώρα από κομματική εθελοτυφλία, καταλαβαίνεις πια ότι θα πληρώσει τα σπασμένα άλλων το ιστορικά γνωστό θύμα:
 αυτός που δολοφονείται οικονομικά κάθε μέρα, που χάνει τη δουλειά του, που κλείνει η επιχείρησή του, που γίνεται όμηρος της ΓΣΕΕ και των ΜΚΟ οι οποίες τον νοικιάζουν, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα και συμβόλαιο προστασίας, για κάποιους μήνες σε εργοδότες που μπορεί και να μη πληρώνουν πάντα, αυτός που δεν τολμά να φέρει παιδί στην επίγεια φορολογική κόλαση που το "μαρκάρει" ως τεκμήριο(!), αυτός που απειλείται από εκείνους οι οποίοι διέλυσαν τα ταμεία και ξεπουλούν μέχρι και το νεράκι του καλού θεούλη, ότι τώρα θα του πάρουν και τα εσώρουχα και θα τον πετάξουν στα μπουντρούμια αν χρωστά στο Δημόσιο 300 ψωροευρώ ως μερικές χιλιάδες, άσχετα αν δεν έχει να δώσει μία πλέον!
 Αυτό θα πει "έξοδος στις αγορές!"

Αλλά νιώθεις άτυχος που μπορεί να μένεις πχ στην Ιερισσό και για έναν άλλο λόγο, ο οποίος δεν "καταπίνεται" με τίποτα, ακόμα κι αν συμβιβαζόσουν με την παραπάνω ανυπόφορη κοροϊδία και απάτη σε βάρος σου! Κι αυτός είναι ότι έχεις την αίσθηση πως ζεις πλέον κάτι σαν το ελληνικό Γκουαντανάμο, άσχετα αν και ίσως δεν ήξερες τι θα πει αυτό, αλλά το έμαθες από άλλους πιο "ψαγμένους" γύρω σου που το ανέφεραν και το εξηγούσαν. Αλλιώς πώς να εξηγήσεις ότι κουκουλοφόροι "παλικαράδες" της αστυνομίας (που τα παιδάκια τους βλέπουν σαν μπαμπούλες και φοβούνται να βγουν έξω να παίξουν) περιφέρονται στους δρόμους με τις "ρόδες" που σου θυμίζουν αστυνομικές αμερικανιές στην TV, μόνο που τώρα "ο κακός" είσαι εσύ και οι συντοπίτες σου. Το έγκλημά σας; Ότι διαμαρτυρηθήκατε και διαδηλώσατε κατά των ασύλληπτων μεθοδεύσεων ξεπουλήματος και περιβαλλοντικής ισοπέδωσης του τόπου σας και γι'αυτό κυνηγηθήκατε, πνιγήκατε από τα επικίνδυνα χημικά τους (έτσι για να συνηθίζετε την ιδέα ενόψει εξορύξεων) που ρίχτηκαν ακόμα και μέσα σε αυτοκίνητα με έντρομους ανθρώπους που έφευγαν να σωθούν από το ανελέητο ξύλο κάτι άλλων "παλικαράδων" με ρόπαλα, κράνη και στολές νομιμότητας.
 Κι επειδή δεν το βάζετε κάτω κι όλα αυτά σας πεισμώνουν και, προπαντός σας ενώνουν και με άλλους κατοίκους γειτονικών περιοχών που έρχεται και η δική τους σειρά, ΒΡΕΘΗΚΑΤΕ ΣΕ ΚΑΤΟΧΗ! ΜΕ ΚΑΤΟΧΙΚΟ-ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΩΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ! ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ "ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!" Η πλήρης αντιστροφή κάθε έννοιας: προστασία δικαιωμάτων των πολιτών-έννομη τάξη-διαφάνεια-τήρηση του Συντάγματος. Ειδικά το τελευταίο μας αποχαιρετά και με τη βούλα! Αλλιώς πώς εξηγείς ότι απάγονται, κυριολεκτικά, γείτονές σου και εξαφανίζονται σε αστυνομικά τμήματα, ότι τις τελευταίες μέρες προσαγάγονται καμιά δεκαριά τη μέρα άτομα στο τμήμα όπου τους πιέζουν και τρομοκρατούν για να τους πάρουν δείγματα DNA! Kάτι που έμαθες πως είναι παράνομο αν δεν τους απαγγελθούν κατηγορίες και με τους δικηγόρους να μην αφήνονται να πλησιάσουν!
 Αλλά αυτό που δε χρειάζεται να σου εξηγήσει κανείς πόσο απαίσιο και ανώμαλο είναι, έχει να κάνει με το ότι στους προσαχθέντες, χωρίς ουσιαστικό λόγο, βρίσκονται και 14-15-17χρονα παιδιά, μαθητές γυμνασίων και λυκείων, ακόμη κι ένας άνθρωπος παραπληγικός, που οι ένστολοι "φρουροί του νόμου" επιχειρούν να τους αποσπάσουν γενετικό υλικό..! Κι επιτέλους: αρχίζεις να κατανοείς ότι αυτό που ζεις εσύ, που ζούμε όλοι, που μας περιμένει εσένα-εμένα-όλους, ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ με ό,τι έχει απομείνει από το κουφάρι της όποιας δημοκρατίας...
 Και για να μπει "το κερασάκι στην τούρτα" της ξετσιπωσιάς, εκτός από τον επίσημο τρομοκρατικό βραχίονα, έχεις σε βάρος σου και τον άλλο βραχίονα του τηλεβόθρου με τον προπαγανδιστικό ρόλο του, καθώς ωρύεται για το σαμποτάρισμα των "επενδύσεων με νέες θέσεις εργασίας" στην περιοχή!  Αυτό που δεν λένε, βέβαια, είναι πως όταν σου πάρει με το έτσι θέλω κάποιος "προύχοντας" τη γη και "χτίσει ένα οικοδόμημα ρημάζοντας τα πάντα γύρω του και σε προσλάβει μετά να του το βάψεις, όταν τελειώσει η βαφή θα σε στείλει από κει που ήρθες κι εσύ θα ψάχνεις να βάψεις άλλα οικοδομήματα στην κλεμμένη γη κάποιων άλλων, που κι αυτοί θα είναι στην ίδια θέση μ'εσένα!" Ωραία λογική, έτσι;


Αυτός ήταν ο ένας πόλος του δίπολου που βιώνει ο κάτοικος της επίμαχης περιοχής. Ας δούμε και τον άλλο που είναι πολύ ενδιαφέρων και ελπιδοφόρος.

Παρά τις παραπάνω ατυχίες που σε βαραίνουν, ίσως...ίσως έχεις και κάποιους σημαντικούς λόγους να αισθάνεσαι, κατά κάποιο τρόπο, και τυχερός!
 Όχι απλώς επειδή συνειδητοποιείς πως βρέθηκες στο επίκεντρο του πανελλήνιου -κι όχι μόνο- ενδιαφέροντος. Με μια διάχυτη "στην ατμόσφαιρα" αίσθηση, ένα ισχυρό ένστικτο ότι αν ευοδωθεί το κόλπο στην περιοχή σου (όπου έχουν πέσει οι υπογραφές της ξεφτίλας κι έχει περιφραχτεί από τους χρυσοθήρες ο χώρος), τότε θα απαλλοτριωθεί ο φυσικός πλούτος κι άλλων περιοχών με ταχύτατες  και θρασύτατες διαδικασίες και η επίσημη τρομοκρατία θα πάρει διαστάσεις πανούκλας. Και όποιος σηκώνει κεφάλι θα τον σακατεύει και τρώει η μαρμάγκα της "ανάπτυξης". Άρα, τα πράγματα σκουραίνουν πολύ! Και η περιοχή σου φαντάζει στα μάτια όλων όσων ξέρουν να βλέπουν ως το πρώτο μεγάλο θύμα ενός τυφώνα που δεν θα αφήσει τίποτα και κανέναν όρθιο. Κι ας έπεσαν οι τζίφρες! Μια συμφωνία (ή ένας "νόμος") που είναι ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και, επομένως, αν δεν τηρηθεί ή αντιμετωπίσει αντίσταση από τα κάτω, τότε καθίσταται κενή γράμματος! Κι αυτό κάνει την περιοχή σου να μοιάζει με "ένα κάστρο που δεν πρέπει να πέσει!" Κι αυτή η αναγκαιότητα συσπειρώνει φορείς και λαϊκές δυνάμεις, όπου, ίσως, αρκετοί και να παίρνουν το βάπτισμα πυρός σε τέτοιου μεγέθους κινητοποιήσεις. Και δημιουργούνται σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας-Θράκης, αλλά και σε όλη τη χώρα, πάρα πολλοί αλληλέγγυοι και δυναμικοί θύλακες αμφισβήτησης και αντίδρασης, που με την κατάλληλη οργάνωση και συνεννόηση θα μπορούσαν να μετατρέψουν την επικράτεια σε...Κερατέα.

 Και το πιο σπουδαίο σε όλη την ιστορία αυτή που συμβαίνει στον τόπο σου, είναι ότι ένιωσες στο πετσί σου, φίλε/η από τη Χαλκιδική, τι θα πει αδικία και απανθρωπιά σε όλο τους το μεγαλείο! Κι αυτό γίνεται ένα μάθημα που δεν ξεχνιέται ποτέ, σε αλλάζει για πάντα, σε διαμορφώνει και σε μορφώνει, σε υψώνει, αν θες, γιατί απλά ΔΕΝ αντέχεται!


ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου