Πριν όχι πολύ καιρό δήλωσαν ότι σκοπεύουν να διαδραματίσουν μεταρρυθμιστικό ρόλο μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ! Δηλαδή μέσα σε μια προδοτική Ε.Ε. στις όποιες αρχικές εξαγγελίες της περί ισονομίας και αλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, μια ΕΕ που εξελίσσεται σε ΕΦΕ (Φ=φασιστική). Η οποία υπόκειται σε απάνθρωπους τοκογλύφους και κερδοσκόπους υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ και των χρηματοπιστωτικών παρασίτων της (πχ Goldman Sachs και "συνεργασίες" της όχι μόνο με ελληνικές κυβερνήσεις). Κι ένα ευρώ που αποδεικνύεται σαρωτικός οδοστρωτήρας για τις ευρωπαϊκές οικονομίες (αρχής γενομένης από εκείνες του νότου), που ακόμη κι αν καταρρεύσει, η Διεθνής των κερδοσκόπων θα έχει ήδη προλάβει να αρπάξει αστρονομικά ποσά από τον παραγόμενο πλούτο των χωρών-θυμάτων και την απαλλοτρίωση των πλουτοπαραγωγικών πόρων τους.
Εντούτοις κάποιοι κρίνουν ότι επιδέχονται μεταρρύθμισης όλα αυτά ...
Έλα όμως που πριν λίγες μέρες, ο φιλόδοξος επικεφαλής των μελλοντικών διαχειριστών της ελληνικής κρίσης βρέθηκε στην Πορτογαλία, όπου δήλωσε ότι: «η "δικτατορία της εποχής μας", δεν είναι εθνική - δεν είναι μια Ditadura Nacional – δεν είναι πολιτική, αλλά είναι ευρωπαϊκή και οικονομική και επιβάλλεται από τις πανίσχυρες αγορές». Δηλαδή, σύμφωνα με τα προηγούμενα λεγόμενά του περί "μεταρρυθμιστικού ρόλου", αναγνωρίζει από τη μια ότι βιώνουμε ευρωπαϊκή οικονομική δικτατορία, αλλά από την άλλη σκοπεύουν να... τη μεταρρυθμίσουν! Αυτή και το νόμισμα-φονικό εργαλείο της, όπου θα μετατραπεί σε έναν οργανισμό δημοκρατικότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης και ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα θα...παρθεί και πίσω....Και ο Ιονέσκο είναι ο εκφραστής του "Θεάτρου της τετράγωνης λογικής!" και όχι του " Θεάτρου του Παραλόγου"
Αν κρίνετε πως λέω ασυναρτησίες, δεν τις ξεκίνησα εγώ! Απλά επιχειρώ να αφεθώ στη ροή τους μπας και μαντέψω μέχρι πού οδηγούν... Διότι για άλλη μια φορά η ορθή λογική χάσκει αμήχανα μπροστά στην πολιτική "λογική". Ενός πολιτικού μορφώματος, αυτή τη φορά, που μπορεί να μην έχει δοκιμαστεί στο τιμόνι του "τρελοβάπορου" (που έλεγε κι ο μεγάλος Ελύτης), αλλά δίνει όλο και περισσότερο την εντύπωση πως ΔΕΝ στοχεύει στην έξοδο από το μνημόνιο αλλά στον πειραματισμό με ένα νέο (νέου τύπου ας πούμε) μνημόνιο! Με ένα πιο "κοινωνικό περιτύλιγμα", αν θα μπορούσε να ευσταθεί ένας τέτοιος όρος.
Πού είναι εκείνες οι φλογερές εξαγγελίες της 6ης Μαΐου 2012 (μια μέρα μετά τις πρώτες εκλογές), περί κατάργησης του μνημονίου και λογιστικού ελέγχου του χρέους, αν κέρδιζαν στις επαναληπτικές εκλογές; Και μεσολάβησε ένας μήνας περίπου (με ποιος ξέρει τι είδους συναντήσεις και συμφωνίες), ώστε σε ανάλογο λόγο (16 Ιουνίου, μια μέρα πριν τις επαναληπτικές εκλογές) τα προηγούμενα να τα "κάνουν γαργάρα"...Και από την κατάργηση το ξανασκεφτήκαμε, καθώς σαν νέοι στα "υψηλά σαλόνια" είμαστε και λίγο επιπόλαιοι, και περάσαμε στη διαπραγμάτευση.
Και τα "ἔπεα πτερόεντα" συνεχίζονται, καθώς πια η όλο και πιο συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη χώρα της "μνημονιακής ευτυχίας" αφήνει έναν παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο...
.jpg)
Μήπως το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για να καταλάβει ο κόσμος, που δεν έχει κομματικά συμφέροντα να τον διακατέχουν, ότι ο πιο δύσκολος και συνάμα εύκολος δρόμος (αν μπεις σε αυτή τη λογική και τις διαδικασίες της) είναι ίσως ετούτος: της κοινωνικής αλληλεγγύης, των κοινωνικών δράσεων μέσα από τη συσπείρωση λαϊκών συνελεύσεων και εγχειρημάτων αυτοοργάνωσης-συγκοινωνούντων δοχείων, σε κάθε γειτονιά-πόλη-κωμόπολη-κοινότητα, της διεύρυνσης και διασποράς παντού εγχειρημάτων κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικών δικτύων δράσεων και έμπρακτης οργανωμένης αλληλεγγύης και παρεμβάσεων υπέρ πολιτών σε δυσχερή κατάσταση κλπ. Ώστε να υπάρξει εκείνη η δυναμική από τα κάτω (χωρίς αρχηγούς, γενικούς γραμματείς και φαρισαίους) που μέσα από ζύμωση, αλληλεπίδραση, σύνθεση, οργάνωση και ανάληψη δράσεων, να υψωθεί μια καινούργια ζωντανή και διαρκώς εξελισσόμενη αμεσοδημοκρατική πολιτική πρόταση. Με κοινωνικό πρόταγμα και δυναμισμό που θα κλονίσει τα ήδη σε αποσύνθεση θεμέλια ενός σκουληκιασμένου πολιτικού ερειπίου. Μέχρι την κατάρρευσή του με πάταγο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου