ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Το αληθινό κτηνώδες πρόσωπο των αντικαθεστωτικών "ανταρτών" που θα "απελευθέρωναν" το συριακό λαό!


Θ'ακολουθήσουν μερικά "χρήσιμα λογάκια" για ένα μεγάλο μέρος των "σουνιτικών" ένοπλων "απελευθερωτών", κτηνωδών μισθοφόρων, χρηματοδοτούμενων ως γνωστό από τη Δύση (να'ναι καλά το Σίτυ του Λονδίνου το οποίο δεν παραλείπουν να επισκέπτονται οι αρχηγοί τους για να λάβουν τις επιταγές τους, όπως και οι αραβικοί δορυφόροι της Δύσης σαν το Κατάρ). "Δημοκρατικών ανταρτών" που τους έχει πάρει φαλάγγι ο κυβερνητικός στρατός του Άσσαντ (δεν παύει να είναι ένας δικτάτορας, ο οποίος είναι εχθρικός προς τη Δύση και τα μεγάλα συμφέροντά της). Και τον οποίο στηρίζει πια μεγάλη πλειοψηφία του συριακού λαού και θα εξηγήσουμε το γιατί. Κι αφήστε την προπαγάνδα των τηλε-βόθρων να ξερνάει τα συνηθισμένα ξερατά.
 
Ο πληθυσμός της Συρίας κινδυνεύει από ανείπωτες σφαγές, που όμοιές τους δεν έχουν ξαναγίνει. Δεν κινδυνεύει όμως από τον καθεστωτικό στρατό αλλά από πολλές από τις κανιβαλιστικές ομάδες των μισθοφόρων "ανταρτών"(πολλοί απ'αυτούς προφανώς χρησιμοποιήθηκαν και στην δυτικού τύπου υπερβίαιη "απελευθέρωση" της Λιβύης και των πετρελαίων της), που αρέσκονται να κόβουν αργά και βασανιστικά με μαχαίρι τα κεφάλια αθώων ανθρώπων: χριστιανών, σιϊτών και αλλαουιτών Σύρων. Στο τέλος της ανάρτησης υπάρχουν γενικά σοκαριστικές εικόνες. Τόσο οι Σιΐτες μουσουλμάνοι όσο και οι Αλλαουίτες στηρίζουν πλέον τον Άσσαντ, καθώς καταλαβαίνουν τι τους περιμένει στα λυσσασμένα ανθρωποφάγα χέρια πολλών από τους "απελευθερωτές" αν η χώρα τους "απελευθερωθεί". Όπως κι έχουν κατανοήσει ότι η Δύση δεν δίνει δεκάρα γι'αυτούς και την ευημερία τους. Kαι βέβαια βλέπουν τι συμβαίνει στο γειτονικό Ιράκ μετά την "απελευθέρωσή του", με το χάος των τρελαμένων επιθέσεων αυτοκτονίας και των βομβιστικών επιθέσεων μεταξύ σουνιτών και σιϊτών ν'αποτελεί σχεδόν καθημερινότητα...Kαι, τελικά, αν το συνονθύλευμα του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού" επικρατήσει, γνωρίζουν ότι η χώρα θα μετατραπεί από τους φανατικούς Σουνίτες(=το παραδοσιακό, "βαρύ" Ισλάμ) σε μια άκαμπτου τύπου ισλαμική θεοκρατία.

 Ο Άσσαντ έχει εξοπλιστεί με σύγχρονα ρωσικά οπλικά συστήματα και στο πλευρό του στρατού του πολεμούν πάρα πολλοί μαχητές της λιβανέζικης φιλοϊρανικής σιϊτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ, κυρίαρχης στρατιωτικής δύναμης στο Λίβανο, που στο κοντινό παρελθόν έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία την ισραηλινή πολεμική μηχανή (Χεζμπολάχ: Θα πολεμήσουμε στο πλευρό του Άσαντ μέχρι τέλους). Κι επειδή ο κυβερνητικός στρατός κερδίζει κατά κράτος, η Δύση πρέπει να βρει δικαιολογίες για να επέμβει και να μη χάσει το κρίσιμο "κάστρο" της Συρίας, για τα γεωστρατηγικά σχέδιά της σε όλη τη Μέση Ανατολή. Που φτάνουν ως τον αποκλεισμό της καθόδου της Ρωσίας (έχει μεγάλα ναυτικά συμφέροντα στη Συρία) στη Μεσόγειο, το πολυπόθητο "πέσιμο" στο "θρασύτατο" Ιράν (στρατηγικός σύμμαχος της Ρωσίας και Κίνας στην περιοχή), μέχρι τον απόλυτο οικονομικό-ενεργειακό έλεγχο από τη Μέση Ανατολή έως τον ινδικό ωκεανό και το  μπλοκάρισμα της κινεζικής καθόδου.

Διαβάστε κι αυτό: ΣΥΡΙΑ: Σφαγές Χριστιανών (και όχι μόνο, βέβαια)από ισλαμιστές που υποστηρίζονται από τη CIA (δεν ξέρω αν ο Πούτιν συγκινήθηκε από τις φρικαλεότητες σε βάρος των ομόθρησκών του στη Συρία, ξέρω όμως ότι η χώρα του έχει πολύ σημαντικούς λόγους να θέλει να μην ανατραπεί το εκεί καθεστώς υπέρ των Δυτικών)

Χρήση χημικών; «Οι Δυτικοί δεν διαθέτουν αποδείξεις για τη χρήση χημικών στη Συρία»,
Συρία: θα αμυνθούμε με κάθε μέσο-αρνούμαστε εντελώς και απολύτως τη χρήση χημικών όπλων (αφού άλλωστε ΝΙΚΑΝΕ σαρωτικά και το τελευταίο που θα ήθελε το καθεστώς είναι ν'ανοίξει το ίδιο την "κερκόπορτα" που γυρεύουν απεγνωσμένα εδώ και καιρό οι δυτικές δυνάμεις για να επέμβουν στρατιωτικά)

Υπήρχαν ή όχι τελικά τα περίφημα χημικά όπλα του Σαντάμ; Πώς γίνεται 4-5 από τους αεροπειρατές που ονοματίστηκαν επίσημα ως υπεύθυνοι για την διάτρητη ιστορία της 9/11 να χαίρουν άκρας υγείας στις χώρες τους; Είναι η πρώτη φορά που τα ψέματα της πιο απεχθούς προπαγάνδας εξυπηρετούν τους πλέον σκοτεινούς στόχους;

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: ακολουθούν πολύ σκληρές φωτογραφίες...  

Και μια και λέγαμε, δυστυχώς, για σκοτάδι, οι πάρα πολύ σκληρές εικόνες που ακολουθούν είναι από τα "απελευθερωτικά" πεπραγμένα στη Συρία (συγχωρέστε μας για τη σκληρότητά τους, αλλά η αλήθεια δεν πρέπει να αποσιωπείται, ώστε να ξέρουμε τι συμβαίνει πραγματικά). Οι φωτογραφίες  αριστερά της μαζικής σφαγής είναι από το ελληνορθόδοξο χωριό (των "Ρουμ Ορτοντόξ") αλ-Ντουβαΐρ, όπου σφάχτηκαν οι πάντες άγρια, άντρες, γυναίκες, γέροι και παιδιά! Οι εξίσου φριχτές φωτογραφίες δεξιά είναι από σφαγές των "απελευθερωτών" σε βάρος σιϊτικών και αλαουιτικών πληθυσμών, όπου αφανίζονται σχεδόν ολόκληρα χωριά όπως το σιϊτικό Μπανιάς (νούμερο 6 και 7)...


(Οι παραπάνω φωτογραφίες πάρθηκαν από το περιοδικό "Τρίτο Μάτι", τεύχος 211 του Ιουνίου του 2013- κλικάρετε για να μεγενθύνετε την εικόνα)

Η κατάσταση είναι σίγουρα περίπλοκη και οι εξελίξεις απρόβλεπτες! Κατά πόσο μπορεί να πρυτανεύσει η όποια λογική εδώ που έχουν οδηγηθεί (ή κάποιοι οδήγησαν) τα πράγματα; Και τίνος η "λογική;"

YΓ: Άραγε η, κατά τ'άλλα, υπερευαίσθητη Δύση τι έχει να πει για τα μαζικά φριχτά εγκλήματα των μισθοφορικών σκυλιών της; Μήπως ότι ο "σύγχρονος" δυτικός "πολιτισμός" έχει βυθιστεί μη αναστρέψιμα μέσα στο λάκκο της σκουληκιασμένης αποσύνθεσης της πλέον πρωτοφανούς παρακμής;

ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου