ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Αλήθεια, πόσο το Ισλάμ μπορεί ν'αποτελέσει απειλή για τας πολιτισμένας Ευρώπας;


Σχόλιο δικό μου: Τα γεγονότα είναι αυτά που είναι...Αν επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες, δεν με απασχολεί αυτή τη στιγμή. Εγώ απλώς τα παραθέτω. Αλλά έχω το δικαίωμα να εκφέρω την άποψή μου: αν το εναλλακτικό μέλλον της "πολιτισμένης" Δύσης είναι το φονταμενταλιστικό, βαρύ κι ασήκωτο Ισλάμ, των δογματικών μισογύνηδων, με τη σπάθα και το βίαιο προσυλητισμό της "τζιχάντ" ως παντιέρα και τον συρφετό από ιμάμηδες-μουλάδες-αγιατολάχηδες που συμπεριφέρονται χειρότερα από το συρφετό των καρδιναλίων-μητροπολιτών-επισκόπων κι αλλίμονο σε όποιον δεν συμμορφωθεί στο θέλημα του προφήτη...Τότε αυτό το μέλλον το απορρίπτω με την ίδια περιφρόνηση και σιχαμάρα που απορρίπτω το ευτράπελο παρόν!

Και κάποια επιπρόσθετα στοιχεία που δεν μπορεί να αμφισβητήσει ουδείς (και κάποιοι πρώτοι δικοί μου στοχασμοί, στο τέλος, επί τούτων):

> Shahib Medhi, ιμάμης τζαμιού της Κοπεγχάγης και πρύτανης ιδιωτικού ισλαμικού σχολείου και νομικός δηλώνει στο κανάλι DR2 πως "όσες γυναίκες κυκλοφορούν χωρίς μαντίλα επιδιώκουν το βιασμό!!!" Κι όταν αργότερα επιτίθεται σε νεαρή Σουηδή σ'ένα πάρκο και συλλαμβάνεται και μάρτυρες επιβεβαιώνουν την απόπειρά του για βιασμό, αυτός δηλώνει ότι οι κατηγορίες έχουν ρατσιστικά κίνητρα γιατί είναι Πακιστανός...

> Μάρτε Ντάλελβ, 24χρονη νορβηγίδα καταδικάζεται στις 17/6/2013 στο Ντουμπάι σε 16 μήνες φυλακή, γιατί...κατήγγειλε το βιασμό της. Ο λόγος; "Ερωτικές επαφές εκτός γάμου, ανάρμοστη συμπεριφορά, κατανάλωση αλκοόλ". Έκανε έφεση και θα ξαναδικαστεί (αν δεν έγινε ήδη) μέσα στο Σεπτέμβριο.

> Κristin Spitznogle, ψυχολόγος-θεραπεύτρια Νορβηγίδων θυμάτων βιασμών από μουσουλμάνους στην παγωμένη Νορβηγία, κατηγορείται άγρια από τα νορβηγικά ΜΜΕ για ρατσιστικές δηλώσεις όταν αναφέρει ότι οι βιαστές μουσουλμάνοι δεν θεωρούν το βιασμό των Νορβηγίδων ως κάτι το κακό, αλλά σαν μαρκάρισμα ζώου επειδή "είναι πόρνες", χρησιμοποιώντας τις εκφράσεις των βιαστών για τα θύματά τους στις συνεντεύξεις που έδωσαν. Δεν θεωρείται πολιτικά ορθό στη Νορβηγία να προσάπτονται αρνητικά στοιχεία στην κουλτούρα του Ισλάμ (κι ας κάνουν θραύση οι διαπιστωμένοι βιασμοί στο Όσλο από μουσουλμάνους )
 Στη δε Σουηδία το 77,6% των διαπιστωμένων βιασμών έχουν γίνει από μουσουλμάνους, αν και αποτελούν μόνο το 6%του πληθυσμού.

Σημείωση: στο Ισλάμ θεωρείται πως ένα κοριτσάκι 9 χρονών είναι γυναίκα κι άρα επιτρέπεται η σύναψη σεξουαλικών σχέσεων! Οπότε δεν είχε ενδοιασμούς ο μουσουλμάνος βιαστής και δολοφόνος της 11χρονης Charleen στη Μ.Βρετανία, ούτε ο Σομαλός Αhmed Mohammed που δικάστηκε στη Δανία για το βιασμό της 16χρονης Desiree Klein+ δυο ακόμη αποδεδειγμένες περιπτώσεις βιασμών με τη μία να έχει σχέση με 10χρονο κορίτσι. Κι αθωώθηκε καθώς είχε ζητήσει και πολιτικό άσυλο στη Δανία, κάτι που μέτρησε.

>Λονδίνο, δήμος του Waltham Forest, ομάδα μουσουλμάνων κυκλοφορούν φωνάζοντας πως είναι "μουσουλμανική περιπολία" και κάποιοι κουκουλοφόροι εξ'αυτών αναγκάζουν κάποιον να πετάξει το κουτί μπύρας που κρατά λέγοντας ότι είναι απαγορευμένο κακό, ενώ σε παρέα κοριτσιών δηλώνει πως απαγορεύεται να ντύνονται με τέτοιο τρόπο. Η κάμερα της τηλεόρασης καταγράφει κι ένας απ'αυτούς δηλώνει σ'αυτήν πως θα απαγορεύουν την κυκλοφορία σε όσους πίνουν αλκοόλ και στις "ημίγυμνες γυναίκες που κυκλοφορούν σα ζώα". Τέτοιου είδους "εκκαθαριστικές" περιπολίες συμβαίνουν σε κάμποσους ευρωπαϊκούς δρόμους...

> Η Shariah4Belgium είναι μια ριζοσπαστική ισλαμική οργάνωση που ξεκινώντας από το Βέλγιο στοχεύει στο να επιβάλλει τη Σαρία σε όλη την Ευρώπη. Συνηθίζουν να δίνουν συνεντεύξεις μπροστά από χαρακτηριστικά μνημεία ευρωπαϊκών χωρών, "γαβγίζοντας" ότι σε λίγα χρόνια η μαύρη πολεμική σημαία της τζιχάντ θα κυματίζει σε όλα τα προεδρικά μέγαρα. Ο Abu Imran, εκπρόσωπος της οργάνωσης δηλώνει σε συνέντευξή του ότι "η δημοκρατία είναι το αντίθετο της Σαρίας ή του Ισλάμ". Κι ότι "είναι πραγματικά αστείο να ακούει να μιλάνε για δημοκράτες μουσουλμάνους, καθώς είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι δημοκρατικός. Οι δυτικές κοινωνίες είναι βρώμικες και μόνο η Σαρία μπορεί να δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα..."

> Άλλος κήρυκας, British Salafi-Abu Hafs προς τους πιστούς: "...Όταν μιλάνε για τη Σαρία, για τους μουσουλμάνους, τη τζιχάντ, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και περήφανοι να πούμε ότι είμαστε το έθνος του προφήτη Μωάμεθ κι ότι οτιδήποτε άλλο εκπροσωπείται θα το καταστρέψουμε με τα ίδια μας τα χέρια..."

Όλα τα παραπάνω (χωρίς δικά μου σχόλια) αναφέρονται ως ωμά στοιχεία, εξακριβωμένα και μη αμφισβητήσιμα, στηριγμένα σε ένα εκτενές άρθρο του περιοδικού "Τρίτο Μάτι" τεύχος 212 (που συνοδεύεται κι από πολλές φωτογραφίες και επίσημα δεδομένα και στατιστικές) πάνω στα σοβαρά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.

Ας δούμε κάτι άλλο τώρα, μια και οι παρακάτω απόψεις προέρχονται από ένα όχι τυχαίο άτομο, αλλά από μια ακτιβίστρια με σημαντική αντιφασιστική δράση.


 Η Οριάνα Φαλάτσι (Oriana Fallaci: 1929 – 2006), η Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας, είναι γνωστή στην Ελλάδα για την σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη και για το πολυδιαβασμένο βιβλίο της «Γράμμα σε Ένα Παιδί που Δεν Γεννήθηκε Ποτέ». Το πιο επιτυχημένο όμως εμπορικά βιβλίο της, είναι το "The Rage and The Pride" («H Οργή και η Περηφάνεια», εκδόσεις Γκοβόστης2003), που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Το βιβλίο συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το «μίσος εναντίον των μουσουλμάνων».

Το επόμενο και τελευταίο της βιβλίο ήταν το "The Force of Reason" ("La Forza della Ragione") δηλ. «Η Δύναμη της Λογικής» που έγινε και αυτό best seller.

Στο βιβλίο, η Φαλάτσι γράφει πως τρομοκράτες έχουν σκοτώσει 6.000 ανθρώπους τα 20 τελευταία χρόνια στο όνομα του Κορανίου και πως η ισλαμική πίστη σπέρνει μίσος αντί αγάπης και σκλαβιά αντί ελευθερίας.

Ένας δικαστής διέταξε την προσαγωγή της σε δίκη στη γενέτειρά της, την Ιταλία, (έμενε στη Νέα Υόρκη) με την κατηγορία ότι με το βιβλίο της «δυσφήμησε το Ισλάμ».

Με αφορμή την έκδοση εκείνου του βιβλίου, μεταφέρω άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στις 14/05/2004, που επιμελήθηκε η Όλγα Κολιάτσου

«La Forza della Ragione»- «Η δύναμη της λογικής» είναι μία πολεμική προειδοποίηση προς τη Δύση για τη λαβή στραγγαλισμού που προετοιμάζει το Ισλάμ. Η Φαλάτσι γράφει -πανηγυρίζουν οι θαυμαστές της- όσα «καλοκάγαθοι» διανοητές, Εκκλησία και πολιτικές παρατάξεις δεν εννοούν να συνειδητοποιήσουν, ότι δηλαδή η Ευρώπη βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, απειλούμενη από τούς οπαδούς τού Αλλάχ.

Το βιβλίο ξεκινά ως εξής, «Από το Γιβραλτάρ έως το Νόρντκαπ, από τους λόφους της Τοσκάνης έως το Βόλγκογκραντ, σ' όλες τις ευρωπαϊκές πολιτείες, υπάρχει από καιρό και μια δεύτερη πόλη, μια πόλη μουσουλμανική, όπου κυριαρχεί το Κοράνι». Αυτή η πόλη μέσα στην πόλη δεν έχει καμία σχέση με τις παραδοσιακές κοινότητες διασποράς, όπου συγκεντρώνονται οι μετανάστες φθάνοντας στο νέο, ξένο κόσμο. Είναι «μια βαθμίδα της ισλαμικής επεκτατικής πολιτικής -πρόκειται για τη μοναδική τέχνη, στην οποία οι γιοι του Αλλάχ ήσαν πάντοτε αξεπέραστοι- η τέχνη να εισβάλλουν, να κατακτούν, να υποτάσσουν». Κι «η διακαώς ποθούμενη λεία τους ήταν πάντα η Ευρώπη, ο χριστιανικός κόσμος».

Γι' αυτή τη λαφυραγωγία οι μουσουλμάνοι, ισχυρίζεται η Φαλάτσι, δεν χρησιμοποιούν όπλα τρομοκρατών ούτε τα μηνύματα φανατισμού των μουλάδων τους, αλλά τα γόνιμα σώματα των γυναικών τους. «Στην υποδουλωμένη Ευρώπη, όμως, το θέμα της ισλαμικής γονιμότητας έχει κηρυχθεί ταμπού, που κανείς δεν τολμά να θίξει», καταγγέλλει η συγγραφέας. «Κι αν το προσπαθήσεις, σε στέλνουν στο δικαστήριο λόγω ρατσισμού, ξενοφοβίας ή βλασφημίας», όπως συνέβη στην ίδια όταν κατηγορήθηκε ως ηθική αυτουργός για υποδαύλιση εθνικιστικού μίσους, γράφοντας για τις μουσουλμάνες ότι «πολλαπλασιάζονται σαν αρουραίοι» (σχόλιο δικό μου: ίσως η Φαλάτσι θα ήθελε να προτείνει να διοχετευτούν στις κοινότητες των μουσουλμάνων τόνοι από ποντικοφάρμακο;) Τώρα η Φαλάτσι γράφει: «Κανένας νόμος που καταπνίγει την ελευθερία δεν θα μπορέσει ποτέ ν' αμφισβητήσει... πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα νεογέννητα των μουσουλμανικών κοινοτήτων καλύπτουν το 10%, στις Βρυξέλλες φθάνουν στο 30%, στη Μασσαλία, μάλιστα, 60%. Κι αρκεί να θυμηθούμε τα λόγια του Μπουμεντιέν (σ.σ. πρώην προέδρου της Αλγερίας) ενώπιον της Συνέλευσης των Ηνωμ. Εθνών το 1974: "Κάποια μέρα εκατομμύρια άνθρωποι θα εγκαταλείψουν το νότιο ημισφαίριο για να εισβάλουν στο βόρειο. Σίγουρα όχι ως αλλοδαποί. Θα έρθουν ως κατακτητές και θα το καταλάβουν, εποικίζοντάς το με τα παιδιά τους. Το σώμα των γυναικών μας θα μας εξασφαλίσει τη νίκη"».

Η παλαίμαχη δημοσιογράφος, που συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με την «Κοριέρε ντελα Σέρα» και τους «Τάιμς Ν. Υόρκης», υπήρξε ρεπόρτερ στον πόλεμο του Βιετνάμ, έχει πάρει συνέντευξη από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί και τον Κινέζο ηγέτη Ντενγκ Ξιαοπίνγκ. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 αποσύρθηκε κι αφιερώθηκε στο συγγραφικό της έργο, αλλά μετά την 11.9.2001 αισθάνθηκε υποχρεωμένη να προειδοποιήσει τον κόσμο για τις προθέσεις τού Ισλάμ.

Στην εισαγωγή του βιβλίου της γράφει «Η οργή κι η υπερηφάνεια γέννησαν ένα παιδί- την αγανάκτηση, που όξυνε τη σκέψη και τη λογική της ικανότητα να βλέπει καθαρά όσες αλήθειες προσπαθεί να εκφράσει. Αγανακτεί με μία δημοκρατία, που, αντί ν'ακούσει τους πολίτες της, τους καταδικάζει σε σιωπή, τους παραδίδει στον εχθρό και στην έλλειψη δικαιοσύνης, δίδει αξία σ' ένα σύστημα όπου υπολογίζονται περισσότερο οι μειονότητες απ' ό,τι η πλειοψηφία -μία "μη-δημοκρατία", απάτη και ψέμα».

Και συνεχίζει: «Ούτε για ελευθερία μπορείς να μιλήσεις, όταν η κοινωνία εμποδίζει όσους διέκριναν, -όπως η ίδια- την απειλή για τη μη-μουσουλμανική ανθρωπότητα, ν' αντισταθούν στους εισβολείς ή μας φιμώνει. Όχι μόνον οι σκέψεις, αλλά και τα αισθήματα των ανθρώπων λογοκρίνονται και σου καθορίζουν ποιον πρέπει ν' αγαπάς και ποιον να μισείς».

«Ευράμπια» ("Eurabia") αποκαλεί η Φαλάτσι την, κατά τη γνώμη της, παρηκμασμένη, εξισλαμισμένη Ευρώπη, που έχει μετατραπεί ήδη σε αραβική επαρχία, ενώ «οι Δυτικοί θα 'πρεπε επιτέλους ν' αμυνθούν και να τους επιτρέπεται να αμυνθούν, αλλιώς είναι χαμένοι». Και τονίζει ότι δεν έχει τον φανατισμό, ούτε τον πλουτισμό ως συγγραφικό κίνητρο, αλλά το καθήκον. Κι επειδή καμία θύελλα ούτε κανένα θαύμα δεν θα σβήσει τη φωτιά του Ισλάμ- «το θέμα αφορά την επιβίωση όλων, εκείνων που δεν θέλουν να προσκυνήσουν τον Αλλάχ».

Πηγή των παραπάνω: http://www.defencenet.gr/defence/o/43248

Αν επειδή έθιξα το παραπάνω ζήτημα (που όντως ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ και τα πεπραγμένα και ειπωμένα των πρωταγωνιστών του είναι πραγματικά, πέραν κάθε αμφισβήτησης ή ιδεολογικής μυωπίας) κατηγορηθώ κι εγώ από κάποιον ως...ρατσιστής ή ακόμη και...κρυπτοχριστιανός (σε αυτό το σημείο έπιασα τον εαυτό μου καθώς πάταγε τα πλήκτρα να...σταυροκοπιέται!!), τότε να προσθέσω πως είμαι και δάκτυλος των μυστικών υπηρεσιών. Επίσης ότι έχω υποστεί εθνικιστική πλύση εγκεφάλου από φιλέλληνες εξωγήινους που προσγειώθηκαν στο υπνοδωμάτιό μου την ώρα του ύπνου και με επαναπρογραμμάτισαν ώστε να εξυπηρετήσω το σχέδιο επιστροφής του μαραμαρωμένου βασιλιά και την εκ νέου προώθηση της Μεγάλης Ιδέας. Η τελευταία ρανίδα λογικής που μου απομένει, πριν με καταλάβει ο επαναπρογραμματισμένος νέος εαυτός μου, με υποχρεώνει να επισημάνω ότι δεν λειτουργούν όλοι οι μουσουλμάνοι με τέτοιους τρόπους και με τόσο εμετικό φανατισμό. Άλλωστε και μέσα στους κόλπους του Ισλάμ υπάρχουν πολύ μεγάλες κι αγεφύρωτες διαφορές...

Αλλά μήπως η λέξη ρατσισμός και η βαρύτητα που τη στοιχειώνει χρησιμοποιείται έξυπνα και ύπουλα από σκοτεινά κέντρα εξουσίας και παγκόσμιου ελέγχου των πληθυσμών; Με κάθε μέσο ή δυνάστη(-ες) που εξυπηρετεί και προωθεί τις μεθοδεύσεις τους κι απώτερους, ακατανόητους ακόμα ίσως στις προεκτάσεις τους, γεωπολιτικούς σχεδιασμούς...Kαι πιο αποτελεσματικούς τρόπους ελέγχου (από τις υπερεθνικές ελίτ, που λειτουργούν με τους δικούς τους ανεξιχνίαστους συχνά τρόπους και κώδικες) των πληθυσμών, που θα μετατραπούν σε ομοιόμορφα θεοφοβούμενα κοπάδια...

 Μήπως, τελικά, και ο αντιρατσισμός μετατρέπεται, χωρίς πολλοί να το συνειδητοποιούν ακόμα, σε ένα είδος  ιδιότυπου, από την ανάποδη ρατσισμού; Και τύφλωσης μπροστά σε συγκεκριμένες καταστάσεις που είναι ξεκάθαρες και μιλούν (ή κάνουν βαρύγδουπες πια δημόσιες δηλώσεις) από μόνες τους...

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου