Η νεοελληνική τραγωδία που παίζεται πια στη "Ζώνη του Λυκόφωτος"

• "Τα πιο φλογερά μέρη στην κόλαση προορίζονται για εκείνους που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατήρησαν την ουδετερότητά τους" Δάντης "Κόλαση"

• " Οι χειρότεροι βάρβαροι που πάτησαν στον τόπο είναι οι Νεοέλληνες" Γιάννης Τσαρούχης

• " Η δημοκρατία σέβεται την προσωπικότητα, δεν την τσαλαπατάει...Η δημοκρατία προϋποθέτει ήθος και από τη μεριά των αρχόντων και από τη μεριά των αρχόμενων" Βασίλης Ραφαηλίδης   

> O αρχαιοελληνικός πολιτισμός στήριξε το μεγαλείο του στο Λόγο (τη λογική). Και δημιούργησε την επιστήμη, τη φιλοσοφία και την τέχνη που δημιούργησε. Πρωταρχικό και κύριο μέλημα των τριών παραπάνω ήταν ο ζων άνθρωπος και ο χαρακτήρας εκείνου του πολιτισμού χαρακτηρίζεται ως ριζικά ανθρωποκεντρικός.

> Ο νεοελληνικός τσαρλατανισμός και σαλτιμπαγκισμός στηρίζει την κατάντια του στο ά-λογο και το παρά-λογο. Πρωταρχικό του μέλημα είναι η "διασκέδαση", από το αρχαιοελληνικό ρήμα διασκεδάννυμι, που ως παθητικό = διασκορπίζομαι, διαλύομαι (δηλ. η "διασκέδαση" δεν έχει καμία σχέση με την ψυχαγωγία, την αγωγή της ψυχής). Επίσης, προχειρότητα και αδιαφάνεια σε όλες σχεδόν τις δραστηριότητες, ιδιωτικές και δημόσιες. Και η υψηλή αρχή ζωής "ό,τι αρπάξει ο κ...ς μας". Κύριο χαρακτηριστικό του, πλέον με περίσσιο ζήλο, είναι η δημιουργία όχι Παρθενώνων αλλά συντριμιών. Και το απαθές και νοσηρά στωικό χάζεμά τους, ειδικά όταν πρόκειται για τα συντρίμια των ανθρώπων...

  Κι ένα δείγμα ρεαλιστικής και φιλολαϊκής πολιτικής, σε δύσκολους καιρούς για το πάλαι ποτέ ένδοξο γένος:

" Φάε πεινασμένε σύγχρονη τεχνολογία να χορτάσεις την πείνα σου!"

Οι παρακάτω στίχοι από τον "Ηλεκτρικό Θησέα" (ένα εξαιρετικό τραγούδι από Δημήτρη Βάρο, Γιάννη Μαρκόπουλο κι εκτελεσμένο από τους Παύλο Σιδηρόπουλο και Μαρία Φωτίου) περιγράφει με ρεαλιστικά χρώματα την κατάσταση του Νεοέλληνα, τόσο μετά τον Εμφύλιο όσο και στις εξωφρενικές σημερινές ημέρες όπου, κυριολεκτικά, μας "πλακώνει η φοβέρα και μας σκιάζει η σκλαβιά!". Κι εδώ γίνεται πολύ εύστοχο και...προφητικό, καθώς γράφτηκε το 1988!

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ’ έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.

Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ’ αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς. 
Όλο το τραγούδι: https://www.youtube.com/watch?v=EfqumWBiYuA

 Ακόμα και ο Σοφοκλής θα ζοριζόταν να συνθέσει μια τραγωδία για να περιγράψει σε όλες τις διαστάσεις της τραγικότητάς του το νεοελληνικό δράμα. Όπου το πλεόνασμα της ύβρεως ξεπερνάει κάθε όριο ανοχής. Θεών και ανθρώπων...

Μια απίστευτη δυστοπία, που θυμίζει εφιαλτικό επεισόδιο της παλιάς καλής σειράς επιστημονικής φαντασίας "Η Ζώνη Του Λυκόφωτος" ("Twilight Zone"). Όπου η πραγματικότητα "σπάει σε χίλια κομμάτια" ή εισέρχεται σε άλλες ανείπωτες διαστάσεις, που και το πιο απίθανο, το πιο εξωφρενικό γίνεται πραγματικό! Κι αυτό το απίστευτο κι όμως αληθινά φοβερό σενάριο "μνημονιακής και δωσιλογικής φαντασίας" το ζούμε πια σε καθημερινή βάση, με ανελέητη κλιμάκωση και κατεύθυνση προς τις πιο σκοτεινές περιοχές της Ιστορίας και της ανθρώπινης αναλγησίας. Η οποία τρέφεται κι από τη ψυχολογική σύγχυση και το Φόβο που παγώνει τα ανθρώπινα πλάσματα και τα παραδίδει βορά στις διαθέσεις αδίστακτων αρπαχτικών...

 

Aν μετά απ'όλα αυτά γυρεύεις κάποιες συμβουλές διεξόδου από αυτό "το όραμα των ψυχοπαθών", τότε ας αφήσουμε την ανώνυμη σοφία των δρόμων να μιλήσει, με την αμεσότητα που ανέκαθεν τη διέκρινε:

ανιχνευτής

(Οι εικόνες "απαλλοτριώθηκαν" από το διαδίκτυο κι ευχαριστούμε εκείνους που τις πρωτοανάρτησαν)