ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Οι συλλήψεις των μελών του κινήματος "ΝΟ ΤΑV" έχουν άρωμα Ελλάδας...

Καταρχήν τι εστί "ΝΟ ΤΑV" για όλους όσους δεν γνωρίζουν; Νομίζω η καλύτερη ενημέρωση (και οι άμεσοι συνειρμοί σχετικά με την ανάλογη ελληνική πραγματικότητα της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος χάριν του υπερ-κέρδους-ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ!) είναι η ακόλουθη αφίσα για την ελληνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στο κίνημα "NO TAV" το Σάββατο 22/2 και ώρα 14:00 μμ στο Μοναστηράκι:
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioFjxsABN6fAuJGctumfoCtq6UQNpfeBNvuwgh7XxbtsRSAQi2eupZB93kRCzNsU9R5487RMgCTwH06DOKHyMEQQn2qrqBQhLFZQTCnKlGigd9Tkrql4vCENpqnSrfpG_VpmELbES_fmoF/s1600/notav.jpg
Από το κείμενο της αφίσας: 
Όπως στη Χαλκιδική, όπου οι κάτοικοι αγωνίζονται για να μην ισοπεδωθεί ο τόπος απ' τους σύγχρονους χρυσοθήρες και το κράτος, με διαρκή κρεσέντο καταστολής, έχει βάλει σε καθεστώς δίωξης τριακόσιους αγωνιζόμενους. Όπως στην Κερατέα, όπου η τοπική κοινωνία αντιστάθηκε στη μετατροπή μιας περιοχής -με παρουσία αρχαιοτήτων- σε ΧΥΤΑ, βάζοντας φραγμό στην επίθεση του κεφαλαίου, που είδε στη διαχείριση των σκουπιδιών μια χρυσή ευκαιρία για κέρδος σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και των ζωών των κατοίκων. Όπως στον Ωρωπό, όπου οι κάτοικοι έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τα προστατευόμενα από τους μπάτσους μπλόκα των εταιρειών στους δρόμους, που λέγονται διόδια. 
Έτσι και λίγο δυτικότερα στην Ιταλία, στην Ελβετία και τη Γαλλία ένα τοπικό κίνημα αντιστέκεται εδώ και χρόνια στην καταστροφή της γης με την κατασκευή σιδηροδρομικών συρμών υπερταχείας κυκλοφορίας. Πρόκειται για το κίνημα του ΝΟ TAV το οποίο έχει να αντιμετωπίσει την ίδια με εδώ καραμέλα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τις ίδιες με εδώ διώξεις, την ίδια καταστολή, αλλά που απαντά με τον ίδιο τρόπο: την αυτοοργάνωση, τις διαδηλώσεις σε δρόμους και βουνά, την άμεση δράση, το σαμποτάζ. 
Όλα τα αφεντικά έχουν κοινή γραμμή: να ισοπεδώσουν τις κοινωνίες και να καταστρέψουν τη γη με μόνο στόχο τη μεγέθυνση του οικονομικού τους κέρδους, συνεπικουρούμενα από τα κρατικά υπουργεία, τους μπάτσους, τους δικαστές και τους εισαγγελείς. Ας μην ομφαλοσκοπούμε. Ο αγώνας του καθενός μας είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είναι ο αγώνας για τη γη και την ελευθερία. 
ΕΙΤΕ ΕΔΩ, ΕΙΤΕ ΕΚΕΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 
22 ΦΛΕΒΑΡΗ ΗΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ NO TAV

Ακολουθεί το παρακάτω άρθρο για τους συλληφθέντες "NO TAV"
  • [ΝΟ TAV] Μερικές δράσεις αλληλεγγύης στα φυλακισμένα συντρόφια Κιάρα, Κλάουντιο, Νικκολό και Ματτία


1 Φλεβάρη 2014. Ρώμη. Λιγοστές μέρες μετά τη μεταγωγή της Κιάρα στη Ρεμπίμπια, ομάδα συντρόφων βρέθηκε έξω απ’ τη φυλακή, όπου χαιρέτησε σβέλτα την ίδια και όλες τις κρατούμενες.

2 Φλεβάρη. Αλεσσάντρια και Φερράρα. Τ’ απόγευμα δυο ομάδες αλληλέγγυων συγκεντρώθηκαν έξω απ’ τις φυλακές της Αλεσσάντρια και της Φερράρα, για να χαιρετήσουν τους Νικκολό, Ματτία, Κλάουντιο και όλους τους άλλους κρατουμένους. Στην Αλεσσάντρια, ο κόσμος χτυπούσε διαρκώς τον εξωτερικό φράχτη για να κάνει θόρυβο, κι έριξε αρκετές κροτίδες πάνω απ’ το τείχος της περίφραξης, ενώ διάφορες παρεμβάσεις με μικροφωνική σπάσανε την ομιχλώδη σιωπή που περιέβαλλε τη φυλακή. Από μέσα, οι κρατούμενοι απάντησαν με κραυγές και καίγοντας κουρέλια.
Μετά από καμιά δυο ώρες ο χαιρετισμός έληξε με μερικά βεγγαλικά. Στη Φερράρα, η ομάδα αλληλέγγυων διακόπηκε αμέσως από μπάτσους της μονάδας ειδικών επιχειρήσεων Digos, παρ’ όλα αυτά η παρουσία των συγκεντρωμένων έγινε αισθητή από τους κρατουμένους με κροτίδες, πυροτεχνήματα και κραυγές.

3 Φλεβάρη. Τορίνο. Μες στη νύχτα, κι ενώ ο θάλαμος του ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Intesa San Paolo επί της οδού Μιλάνο ήταν ήδη φίσκα στα σκατά, απ’ έξω κάνανε την εμφάνισή τους τα συνθήματα «Η τράπεζα San Paolo κερδοσκοπεί από την TAV – Ας τη σαμποτάρουμε» και «Λευτεριά σε Κιάρα, Κλάουντιο, Ματτία, Νίκκο».

5 Φλεβάρη. Επαρχία των Τσεζένα και Φορλί. Γύρω στις οχτώ το πρωί, δυο αυτοκινητόδρομοι μπλοκαρίστηκαν με αλυσίδες, καπνογόνα και πανό που γράφανε «Αλληλεγγύη στους NO TAV».



7 Φλεβάρη. Μιλάνο. Οπλισμένοι με μια σκούπα, έναν κουβά και κόλλα, μερικοί σύντροφοι βάλανε χαρτοπανό πάνω σε λεωφορεία με συνθήματα ενάντια στην υπερταχεία TAV. Στο στόχαστρό τους μπήκανε διάφορες γραμμές λεωφορείων, ώστε τα μηνύματα να φέρουν βόλτα όλη την πόλη έστω για λίγο. Επιπλέον, εθεάθησαν υφασμάτινα πανό αλληλεγγύης σε διάφορες υπερυψωμένες διαβάσεις.

8 Φλεβάρη. Τουλούζη, νότια Γαλλία. Ένα πανό σε μια πεζογέφυρα: «Λευτεριά στους αιχμαλώτους της TAV – Τρομοκρατία είναι το κράτος!»

8 Φλεβάρη. Μιλάνο. Κατόπιν πρωτοβουλίας στα βόρεια της πόλης, ολοκληρώθηκε μια τοιχογραφία σ’ ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της 9ης Δεκέμβρη, η οποία βρίσκεται κοντά σ’ ένα μικρό πάρκο και γράφει: «Λευτεριά στους NO TAV! Συνένοχοι και αλληλέγγυοι με τους Κιάρα, Κλάουντιο, Νίκκο, Ματτία».

9 Φλεβάρη. Αλεσσάντρια. Αργά τ’ απόγευμα, λίγες δεκάδες αλληλέγγυων βρεθήκανε μπροστά στις φυλακές. Με κραυγές, συνθήματα, ομιλίες και διάβασμα κειμένων μέσω μικροφωνικής, απεύθυναν χαιρετισμούς στους κρατουμένους κι ιδίως στον Ματτία και στον Νίκκο. Υπήρξε ζωηρή ανταπόκριση των φυλακισμένων, κι οι αλληλέγγυοι μπόρεσαν να ξεχωρίσουν τις φωνές των δυο συντρόφων. Ύστερα από μία ώρα ένθερμης διαδήλωσης θορύβου συν εκτόξευση πυροτεχνημάτων, όλοι οι συγκεντρωμένοι φύγανε ανενόχλητοι.



0 Φλεβάρη. Τορίνο. Μες στη νύχτα βαφτήκανε πάνω στους τοίχους του Πολυτεχνείου επί της λεωφόρου Μεντιτερρανέο διάφορα συνθήματα σε αλληλεγγύη στους τέσσερις συλληφθέντες, τα οποία κυμαίνονταν από μηνύματα εναντίον του ενός εισαγγελέα της υπόθεσης, όπως «Πανταλίνο, τρομοκράτης είναι η μάνα σου – NO TAV!» και «500 ύποπτοι για NO TAV, κι όμως, Πανταλίνο, είμαστε ακόμα εδώ πέρα», μέχρι το κλασικό «Άμεση απελευθέρωση των Κιάρα, Κλάουντιο, Ματτία και Νίκκο».

11 Φλεβάρη. Λούγκο (κοινότητα στην επαρχία της Ραβέννας). Οι τοίχοι και η εξώπορτα των τοπικών γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) τιγκαρίστηκαν με συνθήματα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, όπως κι αναφορικά με τις ευθύνες του εν λόγω κόμματος στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας: «Λευτεριά στους Κλάουντιο, Ματτία, Κιάρα, Νικκολό», «Εσείς είστε οι αληθινοί τρομοκράτες», «Συνεργοί της καταστροφής και λεηλασίας στην κοιλάδα της Σούζα».

Στις 30 Γενάρη οι τέσσερις προφυλακισμένοι αναρχικοί, που κατηγορούνται για πυρπόληση εργοταξίου της υπερταχείας TAV, μεταφέρθηκαν απ’ τη φυλακή του Τορίνο σε τρεις διαφορετικές φυλακές. Μπορείτε να τους γράψετε στις εξής διευθύνσεις:
Chiara Zenobi
Casa Circondariale Rebibbia, via Bartolo Longo 92, IT-00156 Roma (Italia)
Claudio Alberto
Casa Circondariale, via Arginone 327, IT-44122 Ferrara (Italia)
Mattia Zanotti, Niccolò Blasi
Casa di Reclusione, via Casale San Michele 50, IT-15100 Alessandria (Italia)

To παραπάνω άρθρο διαβάσαμε στο Contra Info

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου