Αρχίζει το ματς φιλαθλάρες μου, αλλά κάποιοι σας σαμποτάρουν το σώου: "we want food, not football!"

 

Συνθήματα των διαδηλωτών στη Βραζιλία: "Δεν θα υπάρξει κύπελλο, θα υπάρξουν απεργίες!" και "Χρειαζόμαστε σχολεία, όχι γήπεδα!"

E ρε γλέντια και χαρές! Σε λίγες μέρες ξεκινά στη Βραζιλία, των τεράστιων φυσικών πόρων και της τεράστιας φτώχειας, το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Γνωστό και στις μάζες της "Νέας Ρώμης" (που προσφέρει απλόχερα τα θεάματα αλλά τσιγκουνεύεται τον άρτο) κι ως Μουντιάλ. Ευκαιρία για αρκετούς, εδώ στο προτεκτοράτο των κοτζαμπάσηδων και τοκογλύφων, να νιώσουν ανακούφιση και να αποσπαστεί η (έτσι κι αλλιώς λειψή) προσοχή τους από όλα αυτά τα ζητήματα που πραγματικά τους αφορούν. Γι'αυτό το Μουντιάλ είναι ένα μέσο άσκησης πολιτικής εξαπάτησης!
Και να πάλλονται τα πατριωτικά στήθη των φιλάθλων από δονήσεις εθνικής περηφάνιας, μια και στη "φιέστα" (κατά κάποιο τρόπο το σώου της eurovision αποτελεί μικρότερο ξαδερφάκι της) συμμετέχει και η εθνική ομάδα κλωτσοσκουφιού.
 Αναφερόμαστε στα μίζερα στήθη όλων αυτών που δεν έχουν κανέναν άλλο λόγο να νιώσουν περηφάνια για το άτομό τους (αν και μπορεί και να νιώθουν τελικά), καθώς ξεχειλίζουν από συμβιβασμό με τη "φυσική τάξη των πραγμάτων", από εθελούσια δουλεία, κουτοπονηριά, κουραδομαγκιά, κακομοιριά. Όλων αυτών που τα συνθήματα τα οποία τους προσδιορίζουν και ονοματίζουν είναι τα "εγώ (ή "εσύ" όταν απευθύνονται στα παδιά τους) θα αλλάξω τον κόσμο;", "άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα", "ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν" και "ο σώζων εαυτώ σωθήτω", "ό,τι αρπάξει ο κώλος μας" (ακόμα και τώρα που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ισοπεδώνεται) κτλ. Και ειδικά κάποιων (δυστυχώς δεν είναι λίγοι) με απόλυτα συγκεκριμένη νοοτροπία, την οποία καταγγέλει αυτό το εύστοχο, κακά τα ψέματα, άρθρο: "Γαμημένε νοικοκυραίε..."

Όσο για τις απόψεις μας περί μουντιαλικής ανοησίας και γενικά γηπεδικής παράκρουσης (άραγε γιατί η φράση "να μην γίνουμε γήπεδο" είναι ταυτισμένη με αρνητικές καταστάσεις οχλαγωγίας;), έχουν εκφραστεί εδώ: Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει...(...όπως η αγελάδα όταν την αρμέγουν άγαρμπα τα αφεντικά της...) και μέσω αυτών των άρθρων: ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: " Βραζιλία. Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα" και  Τα "απόνερα" του μεγάλου θεάματος: "Ματωμένο Μουντιάλ"

Να προσθέσουμε και το εξής: Όταν ακούμε τα οπαδικά κοπάδια στις κερκίδες της αγελαίας αποχαύνωσης να τσιρίζουν, σαν βόδια σε οίστρο, "γκολ!", "όλε!" ή ό,τι άλλο "εκστασιασμένο" ή "εκτονωτικό" κι "αθυρόστομο", τότε συνθέτουμε τα δικά μας συνθήματα κι ατάκες. Όπως:
Το τίποτα για να συντηρήσει και να χρυσώσει την παρασιτική και δολοφονική του ύπαρξη, επιστρατεύει άφθονο και θεαματικό καθόλου...

Παρακάτω, λοιπόν, ακολουθούν κάποια, εκπληκτικής αισθητικής και μεγάλης κοινωνικής σημασίας, γκράφιτι από τους δρόμους της Βραζιλίας. Καθώς ένα μεγάλο μέρος του βραζιλιάνικου λαού διατηρεί αυξημένη κοινωνικοπολιτική συνειδητότητα και δεν τσιμπάει δολώματα, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και προτεραιότητες της κοινωνίας τους. Κι όχι μόνο της δικής τους...

A man walks past by graffiti painted on the a wall in reference to the 2014 World Cup in Rio de Janeiro May 14, 2014.

graffiti painted by Brazilian street artist Paulo Ito on the entranc of a public schoolhouse in Sao Paulo, Brazil on May 23, 2014

A woman walks with her child on her shoulders in front of graffiti against the infrastructure work for the 2014 World Cup at the Metro Mangueira slum near the Maracana Stadium in Rio de Janeiro April 10, 2013.

A pedestrian looks at a graffiti in protest against the 2014 World Cup that shows the Brazilian flag painted around a hole in a wall in Manaus, one of the host cities, May 23, 2014

Όλες τις παραπάνω φωτογραφίες τις πήραμε από ΕΔΩ: ‘Need food, not football’: Brazilian graffiti art expresses outrage over World Cup (PHOTOS)