ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

" “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες” σύμφωνοι. 'Ομως οι Έλληνες ανήκουν στην Ελλάδα; "


{ Διαβάστε κι αυτό από τον Β.Ραφαηλίδη: ΑΛΛΟ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ..}
 
“Η Ελλαδα ανηκει στους Ελληνες”συμφωνοι. Ομως οι Ελληνες ανηκουν στην Ελλαδα;


(Σειρα αναρτησεων βασισμενων σε κειμενα του Β.Ραφαηλιδη που δημοσιευτηκαν την δεκαετια του 1980 στο “εθνος της Κυριακης”,και βασιστηκαν στο βιβλιο του Επτανησιου Διανοητη Γερασιμου Κακλαμανη με τιτλο, “Επι της δομης του Νεοελληνικου κρατους”. )

http://youtu.be/sF55qsSpPqM

“Η Ελλαδα ανηκει στους Ελληνες”συμφωνοι. Ομως οι Ελληνες ανηκουν στην Ελλαδα;;
Ιδου η απορια διατυπωμενη με μορφη παραδοξου ερωτηματος.

Απο οσο ξερουμε,κανεις πριν απο τον Γερασιμο Κακλαμανη δεν τολμησε να διατυπωσει αυτο το επικινδυνο ερωτημα. Η επικινδυνοτητα του οποιου συνισταται στο γεγονος οτι καταργει την Ελλαδα ως γεωγραφικη εννοια,οχι πως δεν υπαρχει Γεωγραφικη Ελλαδα,αλλα δινει πιο ουσιαστικο περιεχομενο στην Ελλαδα ως ευρυτερη πολιτιστικη εννοια πολυ πιο σημαντικη απο την γεωγραφια.Στο εντελως εκπληκτικο βιβλιο του “επι της δομης του Νεοελληνικου κρατους”, που αν διαβαστει απο αυτους που θα επρεπε να διαβαστει,θα προκαλεσει ταραχη μεγαλη,η Ελλαδα ουτε ηταν ποτε, ουτε ειναι και τωρα εννοια με αυστηρο γεωγραφικο περιεχομενο.

Γιατι η Ελλαδα ειναι μια πνευματικη και πολιτιστικη εννοια που εκτεινεται σε ολη την ανατολικη Μεσογειο,χωρις αυτο να σημαινει,για αυτους που θα σπευσουν στα γρηγορα συμπερασματα,πως η Ανατολικη Μεσογειος,ανηκει ντε και καλα στους Ελληνες.

Ο Κακλαμανης απεχει παρα πολυ απο το να ειναι Μεγαλοιδεατης. Και φυσικα δεν ειναι Εθνικιστης. Ελλαδα λοιπον ειναι ο Ελληνικος πολιτισμος και περαν αυτου ΟΥΔΕΝ.

Στην αρχαιοτητα τουτο τον πολιτισμο δεν τον πραγματωσε μια μονο εθνοτητα, δηλαδη οι αυτοχθονες Ελληνες με την στενη γεωγραφια. Η Ελλαδα κατοικουνταν,τοτε,απο μια πανσπερμια λαων και εθνοτητων,οπως και το 1821 .Και η γεωγραφικη της θεση συνετελεσε ωστε ολοι οι πολιτισμοι που αναπτυχθηκαν στην Ανατολικη λεκανη της Μεσογειου να συγχωνευτουν τελικα σε ενανπου κατ οικονομια ονομαστηκε Ελληνικος.

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΟΦΥΟΥΣ ΛΑΟΥ,ΠΡΟΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ,οπως λενε οι τυχοδιωκτες εθνικιστες. Αυτα τα ελεγε και ο Χιτλερ.

Αλλα ο αρχαιος ελληνικος πολιτισμος ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΙΧΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ!

Δεν υπαρχουν μεγαλοφυεις λαοι. Υπαρχουν μονο μεγαλοφυεις ανθρωποι. Και αν ενας λαος οπως οι αρχαιοι Ελληνες δημιουργει εναν μεγαλειωδη πολιτισμο, αυτο δεν οφειλεται στο φανταστικο αθροισμα,που ονομαστηκε ΔΟΛΙΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΩΣ, “Εθνικη ιδιοφυια”, προκειμενου να παραξει ιδεολογικη καλυψη ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ, διασπαρτη σε τουτον τον Νεοελληνικο τοπο,αλλα στην ιστορικη συγκυρια καθως και στην γεωγραφικη θεση εντος της οποιας τελειται η ιστορικη συγκυρια σε μια δεδομενη στιγμη του ιστορικου χρονου. Ετσι κινειται η ιστορια στους αιωνες.

Η Ελλαδα λοιπον απο γεωγραφικη αποψη ειναι η καρδια της Ανατολικης Μεσογειου. Ηταν επομενα φυσικο να γινει ο χωρος συναντησης ολων των Μεσογειακων πολιτισμων, ολων των επιστημων και ολων των θρησκειων που καποτε συναποτελεσαν αυτο που ονομαστηκε “Ελληνικος πολιτισμος”. Που δεν ειναι τιποτα αλλο παρα η κορυφωση στην οποια εφτασε ο ευρυτερος Μεσογειακος πολιτισμος απο τοτε που πρωτοεμφανιστηκε στην Βαβυλωνια, στην Ασσυρια και στην Αιγυπτο.

Αυτο σημαινει πως δεν νομιμοποιουμαστε να ειμαστε “υπερηφανοι” για τους αρχαιους μας προγονους.

Πρωτον διοτι ουδεμια καθορισμενη φυλετικη σχεση εχουμε με αυτους, ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ,εμεις οι Νεοελληνες πολιτιστικα απεχουμε απο αυτους τους προγονους μας ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ!!!

Αλλωστε και οι αρχαιοι μας προγονοι,ηταν μια πανσπερμια. Ουδεις θα μπορουσε να αποδειξει την ανευ νοηματος, αλλωστε,”φυλετικη καθαροτητα” των αρχαιων Ελληνων, πολυ περισσοτερο οταν και σημερα τουτη η καθαροτητα ειναι ενας χονδροειδεστατος μυθος προς καταναλωση ηλιθιων και “εθνικοφρονων”.

Που οσο πιο εθνικοφρονες ειναι,τοσο μικροτερη σχεση εχουν με τον Ελληνικο πολιτισμο.

Ο Κακλαμανης αποδεικνυει με μια συναρπαστικη μαθηματικη λογικη πως η “ελληνικοτητα” και η “εθνικοφροσυνη” ουδεμια σχεση εχουν μεταξυ τους. Διοτι δεν υπηρξε ποτε γεωγραφικα προσδιορισιμο ελληνικο εθνος, ενω υπηρξαν πολλα ελληνικα κρατη, αλλα κανενα…νεοελληνικο.Αυτο δεν σημαινει βεβαια πως δεν υπαρχει Ελληνικη εθνοτητα. Μονο που δεν μπορει να προσδιορισθει ουτε απο την γεωγραφια,ουτε απο την θρησκεια.

Ο τιτλος λοιπον του βιβλιου του Γερασιμου Κακλαμανη,”Επι της δομης του Νεοελληνικου κρατους”, δεν μελεταει μια ανυπαρκτη δομη,αλλα ερευνα τις προυποθεσεις και τις δυνατοτητες υπαρξης στο μελλον, μιας τετοιας δομης.Το νεοελληνικο κρατος κατα τον Γ.Κακλαμανη,ειναι κατι που πρεπει “να προκυψει”. Πραγμα που σημαινει πως ακομα δεν εχει προκυψει. Με αλλα λογια πρεπει να φτιαξουμε μια Ελλαδα.

Αλλα τοτε,τι ειναι αυτο που ονομαζουμε Νεοελληνικο κρατος;;

"Φωτίτσες..."

"Δε χρειάζεται να κάψουμε το σύστημα...
Απλά να το αλλάξουμε..."
Τζον Λέννον

Εντάξει, αλλά πειράζει ν'ανάψουμε και μερικές φωτίτσες ως "προσάναμμα", ώστε να φουντώσουν και να πάρουν τα πάνω τους οι "θερμές διαδικασίες" αλλαγής;




Αρχίζει το ματς φιλαθλάρες μου, αλλά κάποιοι σας σαμποτάρουν το σώου: "we want food, not football!"


Συνθήματα των διαδηλωτών στη Βραζιλία: "Δεν θα υπάρξει κύπελλο, θα υπάρξουν απεργίες!" και "Χρειαζόμαστε σχολεία, όχι γήπεδα!"

E ρε γλέντια και χαρές! Σε λίγες μέρες ξεκινά στη Βραζιλία, των τεράστιων φυσικών πόρων και της τεράστιας φτώχειας, το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Γνωστό και στις μάζες της "Νέας Ρώμης" (που προσφέρει απλόχερα τα θεάματα αλλά τσιγκουνεύεται τον άρτο) κι ως Μουντιάλ. Ευκαιρία για αρκετούς, εδώ στο προτεκτοράτο των κοτζαμπάσηδων και τοκογλύφων, να νιώσουν ανακούφιση και να αποσπαστεί η (έτσι κι αλλιώς λειψή) προσοχή τους από όλα αυτά τα ζητήματα που πραγματικά τους αφορούν. Γι'αυτό το Μουντιάλ είναι ένα μέσο άσκησης πολιτικής εξαπάτησης!
Και να πάλλονται τα πατριωτικά στήθη των φιλάθλων από δονήσεις εθνικής περηφάνιας, μια και στη "φιέστα" (κατά κάποιο τρόπο το σώου της eurovision αποτελεί μικρότερο ξαδερφάκι της) συμμετέχει και η εθνική ομάδα κλωτσοσκουφιού.
 Αναφερόμαστε στα μίζερα στήθη όλων αυτών που δεν έχουν κανέναν άλλο λόγο να νιώσουν περηφάνια για το άτομό τους (αν και μπορεί και να νιώθουν τελικά), καθώς ξεχειλίζουν από συμβιβασμό με τη "φυσική τάξη των πραγμάτων", από εθελούσια δουλεία, κουτοπονηριά, κουραδομαγκιά, κακομοιριά. Όλων αυτών που τα συνθήματα τα οποία τους προσδιορίζουν και ονοματίζουν είναι τα "εγώ (ή "εσύ" όταν απευθύνονται στα παδιά τους) θα αλλάξω τον κόσμο;", "άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα", "ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν" και "ο σώζων εαυτώ σωθήτω", "ό,τι αρπάξει ο κώλος μας" (ακόμα και τώρα που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ισοπεδώνεται) κτλ. Και ειδικά κάποιων (δυστυχώς δεν είναι λίγοι) με απόλυτα συγκεκριμένη νοοτροπία, την οποία καταγγέλει αυτό το εύστοχο, κακά τα ψέματα, άρθρο: "Γαμημένε νοικοκυραίε..."

Όσο για τις απόψεις μας περί μουντιαλικής ανοησίας και γενικά γηπεδικής παράκρουσης (άραγε γιατί η φράση "να μην γίνουμε γήπεδο" είναι ταυτισμένη με αρνητικές καταστάσεις οχλαγωγίας;), έχουν εκφραστεί εδώ: Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει...(...όπως η αγελάδα όταν την αρμέγουν άγαρμπα τα αφεντικά της...) και μέσω αυτών των άρθρων: ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: " Βραζιλία. Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα" και  Τα "απόνερα" του μεγάλου θεάματος: "Ματωμένο Μουντιάλ"

Να προσθέσουμε και το εξής: Όταν ακούμε τα οπαδικά κοπάδια στις κερκίδες της αγελαίας αποχαύνωσης να τσιρίζουν, σαν βόδια σε οίστρο, "γκολ!", "όλε!" ή ό,τι άλλο "εκστασιασμένο" ή "εκτονωτικό" κι "αθυρόστομο", τότε συνθέτουμε τα δικά μας συνθήματα κι ατάκες. Όπως:
Το τίποτα για να συντηρήσει και να χρυσώσει την παρασιτική και δολοφονική του ύπαρξη, επιστρατεύει άφθονο και θεαματικό καθόλου...

Παρακάτω, λοιπόν, ακολουθούν κάποια, εκπληκτικής αισθητικής και μεγάλης κοινωνικής σημασίας, γκράφιτι από τους δρόμους της Βραζιλίας. Καθώς ένα μεγάλο μέρος του βραζιλιάνικου λαού διατηρεί αυξημένη κοινωνικοπολιτική συνειδητότητα και δεν τσιμπάει δολώματα, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και προτεραιότητες της κοινωνίας τους. Κι όχι μόνο της δικής τους...

A man walks past by graffiti painted on the a wall in reference to the 2014 World Cup in Rio de Janeiro May 14, 2014.
graffiti painted by Brazilian street artist Paulo Ito on the entranc of a public schoolhouse in Sao Paulo, Brazil on May 23, 2014
A woman walks with her child on her shoulders in front of graffiti against the infrastructure work for the 2014 World Cup at the Metro Mangueira slum near the Maracana Stadium in Rio de Janeiro April 10, 2013.
A pedestrian looks at a graffiti in protest against the 2014 World Cup that shows the Brazilian flag painted around a hole in a wall in Manaus, one of the host cities, May 23, 2014


Όλες τις παραπάνω φωτογραφίες τις πήραμε από ΕΔΩ: ‘Need food, not football’: Brazilian graffiti art expresses outrage over World Cup (PHOTOS)

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Πολύ ύποπτες δρομολογήσεις σε ένα θέμα με πολύ επικίνδυνες προεκτάσεις:«Απαγορεύουν το ψάρεμα στη Μεσόγειο για να φέρουν τα χημικά»


Εξελίξεις στο θέμα της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας.
Για τις εξελίξεις στο θέμα της καταστροφής των χημικών της Συρίας μίλησε στον CandiaNews ο Βαγγέλης Πισσίας, μέλος της πρωτοβουλίας «Ένα καράβι για τη Γάζα». Όπως αποκάλυψε, δύο μέρες πριν τις ευρωεκλογές εκδόθηκε υπουργική απόφαση με την οποία αναστέλλεται για δύο μήνες η αλιεία στην περιοχή της Μεσογείου, όπου αναμένεται να ξεκινήσει η υδρόλυση των χημικών της Συρίας.

Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, η αλιεία απαγορεύεται νοτιοδυτικά της Κρήτης και νότια της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων, τουλάχιστον μέχρι τις 22 Ιουλίου. Είναι ακριβώς το διάστημα κατά το οποίο, σύμφωνα με το σχεδιασμό, θα ξεκινήσει η καταστροφή των χημικών της Συρίας πάνω στο πλοίο Cape Ray.

Όπως ανέφερε ο κ. Πισσίας, η ομάδα των ακτιβιστών που θα βρεθεί όσο γίνεται πιο κοντά στο Cape Ray είναι έτοιμη και αυτή τη φορά θα έχουν μαζί τους και τους αλιείς της περιοχής, πραγματώνοντας την ιδέα του «κοινωνικού ακτιβισμού».

Ακούστε τι είπε στη συνέντευξή του:


Από candianews μέσω ΓΡΕΚΙ

Όταν η "ολοκλήρωση" γίνεται καταστρεπτική φαντασίωση και θηλειά και οι "μεταρρυθμίσεις" σπρώξιμο στο κενό



οι πρόεδροι κι αντιπρόεδροι Πινόκιοι. Οι εργολάβοι εγχώριοι Δον Κορλεόνε και οι τεχνοκράτες με σπουδές στις Ευρώπες και Αμερικές. Οι γραμματείς και φαρισαίοι, τα κόμματα κι αποκόμματα που βγαίνουν στη γύρα για μια προλεταριακή ψήφο και για μια μπούκα στο φέουδο, όπου οι προλετάριοι δεν έχουν συμμετοχική πρόσβαση παρά μόνο την υποχρέωση κατάθεσης ιδρώτα κι αίματος.

Αν
τα Ευρω-πέη think tanks, οι ποινές και τα ξεροκόμματα στα ολοένα πιο ασθενικά αποπαίδια σε αντίθεση με τα αναπτυγμένα και καλοταϊσμένα παιδιά. Τα κοστουμαρισμένα όρνια των Βρυξελών πάνω στις απισχνασμένες ματωμένες σάρκες των λαών και οι διευθυντάδες τραπεζικών παρασίτων. Οι αρλεκίνοι στο σουλούπι Βαν Ρομπέι, Γιούνκερ, Μπαρόζο και "η κυρά του σπιτιού" Μέρκελ που τους προσέλαβε να δώσουν παράσταση και με τα σκέρτσα και τις μπαρούφες τους να ξεγελούν την ανήλικη στην αντίληψη -όπως τη θεωρεί όλο το συνάφι τους- κοινή γνώμη. Και οι ουκρανοί ναζήδες που με τις επίσημες στολές του στρατού σφάζουν αθώους στο Ντόνετσκ και εδραιώνουν την "επανάσταση", ενώ τα Ευρωπέη κοιτούν αλλού και καταδικάζουν το ξανάνιωμα του φασισμού μέσα στα φέουδά τους.

Αν
αυτές οι λάμιες και οι καρικατούρες που, με την ανοχή και νομιμοποίηση των λαών, μετατράπηκαν σε ρήτορες της τιποτολογίας και μπουκαδόρους στη ζωή και τα σπίτια των ανθρώπων, που τους κακοποιούν και τους πετούν μετά στο δρόμο και μοιράζονται μεταξύ τους λάφυρα και κλοπιμαία. Αν αυτές και τόσες άλλες ομοούσιες είναι οι επιμέρους ψηφίδες που όλες μαζί συνθέτουν το μεγάλο ψηφιδωτό της "ολοκλήρωσης".

Τότε πόση σταθερότητα και ασφάλεια αντέχεις ακόμα και πόσο  μεταρρυθμιστικό -όπως λέμε μετατραυματικό- στρες μπορείς ακόμα να διαχειριστείς, καημένε υπήκοε;
Γιατί πολίτης δεν είσαι! Αυτή η έννοια δεν παρακολουθεί -μια φορά κι έναν καιρό, από τη μακρινή χώρα της κάλπης- την ουσία και τον καθορισμό του κοινωνικού γίγνεσθαι. Αλλά συμμετέχει ενεργά και άγρυπνα σε αυτό και τις διαδικασίες θέσμισης και διαμόρφωσής του. Αυτή η έννοια δεν χαρίζεται στα λόγια και μόνο, κερδίζεται στην πράξη. Και στο ξαναμοίρασμα της τράπουλας από την αρχή, χωρίς ανακάτεμα και σημαδεμένα χαρτιά, με όσο το δυνατόν πιο δίκαιους και ίσους όρους και με ανάλογο τίμημα, όπως συμβαίνει στη ζωή και τις υπερβάσεις της.
Όταν διαπιστώνει την παγίδευσή της μέσα σε μια κοινωνία-ζούγκλα όπου ισχύει το δίκαιο των ισχυροτέρων, των κολάκων τους και των τσιρακίων τους.

Ο Ένοικος...

Επίσης: 
Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει...
 Η χώρα που, αν και δεν φοράει πια φουστανέλες, δεν έβγαλε ποτέ το φέσι!

Καθώς η πόλη κοιμάται τη νύχτα..

Καθώς η πόλη κοιμάται τη νύχτα και τίποτα δεν φαίνεται να ταράζει τη συναινετική μακαριότητά της..Που συντίθεται από υπολογιστικές και μοιρολατρικές κανονικότητες και πολιτισμικές νευρώσεις και αποδοχές αναπόφευκτων παγιώσεων και αναμονή της επόμενης μέρας. Που δεν θα φέρει τίποτα το καινούργιο στη ροή και την υφή του χρόνου των αστικών χάμστερ και αρουραίων. Που ίσως σε κάποιο διαυγές ονείρεμα της δίχως άστρα νύχτας τους, ίσως και να ένιωσαν-μίλησαν-συνευρέθηκαν και υψώθηκαν-πέταξαν ο καθένας με τα δικά του μαγικά κι ατσαλάκωτα φτερά και μεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους. Την επόμενη όμως ημέρα δεν θα θυμούνται ίσως τίποτα. Πρέπει να επιστρέψουν στην ψυχοφθόρα σκλαβιά που τους είπαν ότι ονομάζεται "εργασία" ή αναζήτηση αυτής και στην οποία όλοι έχουν δικαίωμα, αλλά πρέπει να παλέψουν γι'αυτό, δηλαδή να δεχτούν περισσότερο εγκλεισμό και ταπείνωση και να φιλήσουν τα πόδια των δεσμοφυλάκων αν τους βρουν μια θεσούλα σε κάποια από τα καταναγκαστικά έργα που προσφέρει η φυλακή τους. Η κοινωνική προσφορά της πόλης. Η χοάνη που θέλει να μην αφήνει ούτε υποψία δημιουργικότητας και φαντασίας και κλεφτής ή υπερβατικής ματιάς έξω από τα τείχη της και πέρα από τις βεβαιότητες των καταστατικών της και τις δικλείδες ασφαλείας των κατασκευαστών της.

Αλλά καθώς η πόλη κοιμάται τη νύχτα, οι ώρες της κοινής ησυχίας μεταφράζονται για κάποιους σε ώρες κοινής ανησυχίας. Και περιπλάνησης, όπου ο καθένας διαλέγει τους τρόπους και τα βήματα, είτε μοναχικά είτε με τις παρέες που του πάνε. Κοιτώντας με φλεγόμενο ή παράξενο και συνωμοτικό βλέμμα την παγωμάρα που σκεπάζει το αέναο, εξαγνιστικό και μορφοποιό απ'τη φύση του πυρ. Και δεν σταματούν να σαμποτάρουν τη διαγραφή τρελαμένων κύκλων στο κλουβί των πειραματόζωων της πόλης και να στοιχειώνουν ακόμα και την ακινησία των ονείρων τους.

Γιατί αυτή η πόλη, αυτό το κακό ξόρκι του "κατασκευαστικού ιερατείου" και των επιτηρητών και δεσμοφυλάκων του, αυτή  η γλίτσα και θανατερή οσμή βάλτου, δεν μπορεί να συντηρείται και να τροφοδοτείται από τις σάρκες και την ενέργεια των αλυσοδεμένων κρατουμένων αιώνια.
Και κάποιοι το ξέρουν καλά. Και εκτοξεύουν με ανυποχώρητο πείσμα αυτό το μήνυμα, σαν βέλος που βγάζουν απ'τη φαρέτρα τους και στοχεύει τα γρανάζια  της μηχανής που κάνει την πόλη να λειτουργεί και να παρασιτεί ακόμα. Σε βάρος της φύσης και της ανθρώπινης φύσης.

Ο Ένοικος...

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας (του CIPOLLA CARLO )


«Βλάκας είναι αυτός που με τις ενέργειές του προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο, αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα υφίσταται ζημιά και ο ίδιος.» 

 η βλακεία έχει μια ευκρινή κλίση να μετασχηματίζεται σε πράξεις, και αυτό την καθιστά επικίνδυνη

 Οι μη ηλίθιοι έχουν την τάση να ΜΗΝ λαμβάνουν σοβαρά υπ όψιν τους τις ενέργειες των ηλιθίων και να τις γελοιοποιούν βλέποντάς τες ως συμβάντα που «βγάζουν γέλιο» ή ως ανέκδοτα» Όταν όμως γελάμε με τη βλακεία, μπορούμε να την κάνουμε «συμπαθητική» και συνεπώς να την υποτιμήσουμε περαιτέρω.

 Η βλακεία είναι ασυναίσθητη και υποτροπιάζει. «Ο κίνδυνος της βλακείας προέρχεται από τον βλάκα που δεν ξέρει ότι είναι βλάκας».

Η βλακεία είναι μεταδοτική. Το πλήθος, δηλαδή, συμπεριφέρεται με περισσότερο βλακώδη τρόπο από τα μεμονωμένα άτομα που το συνθέτουν.

 Εκτός από το πλήθος, υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που γιγαντώνει τη βλακεία: η εξουσία. «Η εξουσία αποβλακώνει», έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε. Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες.

"Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας"


“Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος”. (Είπε ο Αϊνστάιν περιγράφοντας θαυμάσια τον εαυτό του.) Το θέμα της βλακείας ερευνήθηκε από στατιστικής πλευράς σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και εντόπισε το ίδιο ακριβώς ποσοστό «βλακών» ανάμεσα στις καθαρίστριες, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους φοιτητές και τους καθηγητές. Προφανώς, αν η έρευνα στρεφόταν και προς τους ίδιους τους ερευνητές θα ανακάλυπταν και το δικό τους ποσοστό ηλιθίων. Άρα βλάκες υπάρχουν παντού. Από που προέρχεται όμως η βλακεία;

Α . Η «Προέλευση των Βλακών».

Καλώς τα δεχτήκαμε πατριώτες: " Ευρωπαϊκό "ναι" στα μεταλλαγμένα, με πρωτοστάτες Μανιάτη - Βενιζέλο "



Συνδέστε άμεσα το παρακάτω με αυτό που είχαμε εμείς γράψει πριν όχι και πολύ καιρό:
Η εισαγωγή των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, κοινώς μεταλλαγμένων, στην Ε.Ε. και η χώρα (ποια να είναι άραγε;) που σχεδόν πρωτοστατεί στο καλωσόρισμα και εγκατάστασή τους στα ευρωπαϊκά εδάφη...
{Ακόμα ψηφοφόροι τους και μη δεν έχετε καταλάβει με τι "ανθρώπους" έχετε να κάνετε; Και τι είδους τερατώδη συμφέροντα υπηρετούν σαν πιστές πωρωμένες καμαριέρες; Ακόμα φοβάστε την "ακυβερνησία" που μας λένε ότι σημαίνει η αποπομπή  των πολιτικών "σταθερότητας και υπευθυνότητας"; (αυτό δεν αρκεί, πρέπει να συνοδεύεται κι από την παραδειγματική τιμωρία των μεγαλοαπατεώνων κι αρχιλήσταρχων). Πόσο άρρωστοι είστε ή θέλετε να γίνετε; Και καλά εσείς, αλλά τα παιδιά σας τι σας φταίνε;}


Ευρωπαϊκό "ναι" στα μεταλλαγμένα, με πρωτοστάτες Μανιάτη - Βενιζέλο 

Το "πράσινο φως" έδωσαν τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε για την καλλιέργεια μεταλλαγμένων εντός της Ένωσης. Από την σύνοδο Μονίμων Αντιπροσώπων, στην οποία πάρθηκε η εν λόγω απόφαση, απείχε μόνο το Βέλγιο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

Η συμφωνία θα επικυρωθεί στις 12 Ιουνίου στη σύνοδο των υπουργών Περιβάλλοντος στο Λουξεμβούργο και αφού την εγκρίνουν οι υπουργοί, θα πρέπει να πάρει «πράσινο» φως και από το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέχρι το τέλος του έτους.

Η Ελλάδα κατά, οι Βενιζέλος - Μανιάτης υπέρ

Πρωτοστάτης αλλά και υποβολέας της πρότασης, είναι η Ελλάδα, και συγκεκριμένα οι υπουργοί Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης, και Εξωτερικών, Βαγγέλης Βενιζέλος. Οι δύο υπουργοί φαίνεται πως παίζουν πολύ καλά το παιχνίδι των μεγαλοπαραγωγών σπόρων, που εδώ και 15 χρόνια κυνηγάνε να πετύχουν την επικείμενη απόφαση.

Το πλοίο των ηλιθίων


Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Έστρεψαν το πλοίο βόρεια και προχώρησαν μέχρι που συνάντησαν παγόβουνα και επικίνδυνους ογκόπαγους. Συνέχισαν να πηγαίνουν βόρεια σε όλο και περισσότερο επικίνδυνα νερά με μόνο σκοπό να δώσουν στους εαυτούς τους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν ακόμα περισσότερα λαμπρά κατορθώματα στην ναυσιπλοΐα.

Καθώς το πλοίο έφτανε σε όλο και υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, οι επιβάτες και το πλήρωμα γίνονταν όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι. Άρχισαν καυγάδες μεταξύ τους και παράπονα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν.

«Τρέμω από το κρύο», είπε ένας ρωμαλέος ναυτικός. «Αυτό είναι το χειρότερο ταξίδι που έχω βρεθεί. Το κατάστρωμα είναι γλιστερό από τον πάγο. Όταν είμαι στο παρατηρητήριο ο αέρας περνά το πανωφόρι μου σαν μαχαίρι. Κάθε φορά που δένω το πανί της πλώρης τα δάχτυλά μου πάνε να παγώσουν. Και γι’ όλα αυτά παίρνω μόνο πέντε πενιχρά σελίνια το μήνα».

«Νομίζεις ότι εσύ μόνον την έχεις άσχημα;», είπε μια γυναίκα επιβάτης. «Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ από το κρύο. Οι κυρίες σε αυτό το πλοίο δεν παίρνουν όσες κουβέρτες παίρνουν οι άντρες. Αυτό δεν είναι δίκαιο».

Ένας μεξικανός ναύτης παρεμβαίνει στην συζήτηση. «Εγώ παίρνω μόνο τον μισό μισθό από ότι παίρνουν οι άγγλοι ναύτες. Χρειαζόμαστε αρκετή ποσότητα φαγητού για να είμαστε ζεστοί σε αυτό το κλίμα και δεν παίρνω το μερίδιό μου. Οι Άγγλοι παίρνουν περισσότερο. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι οι αξιωματικοί μου δίνουν διαταγές στα αγγλικά αντί στα ισπανικά».

«Εγώ έχω περισσότερους λόγους να διαμαρτύρομαι από οποιονδήποτε άλλο», είπε ένας Ινδιάνος ναύτης. «Αν τα χλωμά πρόσωπα δεν μου είχαν κλέψει την προγονική μου γη, δε θα ήμουν καν σε αυτό το πλοίο μέσα στα παγόβουνα και τους αρκτικούς ανέμους. Θα ήμουν σε ένα κανό και θα κωπηλατούσα σε μια ωραία γαλήνια λίμνη. Μου αξίζει αποζημίωση. Τουλάχιστον ο καπετάνιος πρέπει να με αφήσει να παίζω ζάρια για να βγάζω μερικά λεφτά».

Ο λοστρόμος τότε φώναξε: «Χτες ο πρώτος αξιωματικός με αποκάλεσε «πούστη» μόνο και μόνο επειδή παίρνω πίπες. Έχω το δικαίωμα να παίρνω πίπες χωρίς να μου αποδίδουν τέτοιους χαρακτηρισμούς».

«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που έχουν κακή μεταχείριση σ’ αυτό το πλοίο…», παρενέβη μια φιλόζωη από τους επιβάτες, με φωνή τρεμάμενη από αγανάκτηση, «…γιατί την τελευταία εβδομάδα είδα τον δεύτερο αξιωματικό να κλοτσά τον σκύλο του πλοίου δύο φορές».

Ένας από τους επιβάτες ήταν καθηγητής κολεγίου. Σηκώνει τα χέρια και κραυγάζει: «Ρατσισμός, σεξισμός, ειδισμός, ομοφοβία και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης! Είναι διακρίσεις! Πρέπει να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη: ίσους μισθούς για τους μεξικανούς ναύτες, υψηλότερους μισθούς για όλους τους ναύτες, αποζημίωση για τον Ινδιάνο, ίσο αριθμό κουβερτών για τις κυρίες, εγγυημένο δικαίωμα το να παίρνει πίπες κανείς και όχι άλλες κλωτσιές στον σκύλο».

«ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζουν οι επιβάτες. «ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζει και το πλήρωμα. «Είναι διακρίσεις πρέπει να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας».

Ο μικρός καμαρότος καθάρισε το λαιμό του:

«Χμ. Χμ. Όλοι έχετε καλούς λόγους για να παραπονιέστε. Αλλά εμένα μου φαίνεται ότι αυτό που πρέπει πραγματικά να κάνουμε είναι να γυρίσουμε αυτό το πλοίο προς τα πίσω και να πάμε νότια.

Μία συνύπαρξη σαν περιπαιχτική ριπή...



Καθόμουν στην καφετέρια, απολαμβάνοντας τη δροσιά που πρόσφεραν τα δέντρα στο παρκάκι (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί καταστρέφονται για να σπαρθούν πάρκινγκ στη θέση τους) σε αυτή την πρώιμα καλοκαιρινή ημέρα και περίμενα τους δυο φίλους που με είχαν στήσει λιγάκι.
 Δίπλα μου, σε απόσταση αναπνοής, κάθονταν δυο τύποι, περασμένα σαράντα και οι δυο, που μιλούσαν τόσο δυνατά λες κι επιδίωκαν να τους ακούνε όλοι γύρω, θέλοντας και μη. Στοιχείο μάλλον διόλου σπάνιο στο νεοελληνικό κώδικα συμπεριφοράς. Καθώς τέλειωναν τα φραπόγαλά τους, είχαν κατευθύνει τη θορυβώδη κουβέντα τους στα "εκλογικά απομεινάρια" της 25ης Μαΐου. Αυτός που φαινόταν μικρότερος στην ηλικία υπογράμμισε το γεγονός ότι ο ένας στους δυο αστυνομικούς είχε ψηφίσει χρυσή αυγή. "Και τι περίμενες δηλαδή ρε μαλάκα;", αποκρίθηκε ο μεγαλύτερος με το εξίσου μεγάλο και παχύ μουστάκι που κατά κάποιο τρόπο απάλυνε την έλλειψη τριχών στο κρανίο του. Και συνέχισε: "Δηλαδή τι να ψήφιζαν τα παιδιά; Αριστερούς; Ίσες ευκαιρίες σε όλους και ίσες μαλακίες; Δεν λες πάλι καλά που υπάρχουν κι αυτοί για να παίρνουν στο κυνήγι  όλους τους βρωμύλους που γέμισαν τον τόπο και να τους ρίχνουν και κάμποσες "ψιλές", off the record που λέμε;". "Ναι ναι!" απάντησε ο άλλος με το σχετικά μακρύ μαλλί και το στυλ του φαν σκυλάδικων της εθνικής οδού και της ποδοσφαιρικής ομάδας της γειτονιάς. Και δεν παρέλειψε να συμπληρώσει: "Ο πιτσιρικάς ο γιος της ξαδέλφης μου, 23 είναι αν θυμάμαι καλά, που υπηρετεί στα ΜΑΤ λέει πως ακόμα και τσάμπα θα έσπαγε τα κεφάλια κι αυτών των αναρχο-άπλυτων". "Και καλά λέει", απάντησε ο μουστάκιας ρουφώντας ηχηρά την τελευταία τζούρα του εθνικού ροφήματος, "έχουνε αυξηθεί πολύ κι αυτοί, κατι σαν τους πούστηδες να πούμε". Και ξεράθηκαν και οι δυο στα γέλια.
 Αν και με γοητεύει η φιλοσοφία του ζεν, δεν το κρύβω πως είχα αρχίσει να φορτώνω. Όταν ξάφνου είδα τα βλέμματά τους, που άστραψαν από απέχθεια, να καρφώνονται προς τα δεξιά. Τι τους είχε τραβήξει με τόσο αρνητικό τρόπο την προσοχή; Μα ένα ζευγάρι που βολτάριζε στο πάρκο, σφιχταγκαλιασμένο και με φανερή την ευτυχία στα πρόσωπά τους. Αλλά το "απαράδεκτο της κατάστασης" ήταν ότι η κοπέλα ήταν λευκή και μάλιστα όμορφη, κάτι που φαίνεται να ενόχλησε ακόμη περισσότερο τους δυο "κοινωνικούς αναλυτές" και το αγόρι έγχρωμο κι εξίσου όμορφο.
 Μετά από ένα λεπτό αγανακτισμένης σιωπής, άκουσα τον πιο "experienced" να δηλώνει με αποτροπιασμό: "Ρε την πουτάνα! Λες και χάθηκαν οι άντρες, αυτή πήγε με τον αράπη! Ε ρε να'ταν εδώ τίποτα χρυσαυγίτες γέλιο που θα ρίχναμε!"

 Δεν κρατήθηκα άλλο. Προσπαθώντας ωστόσο να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και με το πιο  επιτηδευμένα ευγενικό κι αφελές στυλ, του απηύθυνα το λόγο: "Συγγνώμη κύριε αν γίνομαι αδιάκριτος, αλλά επειδή άθελά μου σας άκουσα, μπορώ να σας ρωτήσω κάτι; Αν βλέπατε έναν λευκό, έναν πώς να το πω..."δικό μας" να περνάει αγκαλιά με μια μαύρη κοπέλα, θα λέγατε πάλι κάτι παρόμοιο ή υπάρχει διαφορά;". Ο μικρότερος με έκοψε με φανερή υποψία κι ενόχληση, αλλά ο μεγαλύτερος, και φαίνεται ο υποτίθεται πιο cool, του έκανε νόημα να μην ανακατευτεί.
 "Αφού φίλε μου έχεις απορίες και με ρωτάς τη γνώμη μου, να στις λύσω εγώ. Είσαι άνθρωπος που δεν μοιάζει χτεσινός, σωστά; Οπότε θα συμφωνείς ότι εμείς οι άντρες είναι καλό να έχουμε εμπειρίες και περιπέτειες στη ζωή, εντάξει; Αν κι εγώ δεν το'χω δοκιμάσει, λένε πως οι μαυρούλες (πως και δεν τις αποκάλεσε άραγε αραπίνες;) ξέρουν πολλά κόλπα και πώς να φτιάχνουν έναν άντρα! Εσύ είσαι άραγε ανύπαντρος; Γιατί όταν έρθει η ώρα να διαβεί αυτός τα σκαλιά της εκκλησιάς, για να κάνει οικογένεια, καλό είναι να τα αφήνει πίσω του τα κόλπα. Άντε, τουλάχιστον στην αρχή!"
 Το σοβαρό και συνάμα άνετο ύφος που είχε υιοθετήσει και τα περιθώρια που άφηνε στη "συνέχιση των αντρικών εμπειριών" και μετά το γάμο, με έκαναν να συγκρατήσω τα γέλια μου με σχετική δυσκολία.

"Ευχαριστώ κύριε για τη συμβουλή. Συγγνώμη τώρα αλλά ήρθε ένα φιλικό ζευγάρι που περίμενα".
Στη θέα των φίλων μου που έφτασαν πιασμένοι χέρι χέρι, οι δυο τυπάδες έμειναν κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό και τα μάτια για κάμποσα δευτερόλεπτα γουρλωμένα.

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Ένα πολιτικό αίνιγμα για αποχαυνωμένους λύτες

Άραγε ήταν έρωτας ή προξενιό;

Αίνιγμα:
Λέω-ξελέω, τη μία ανασταίνομαι την άλλη καταρρέω.
Της σταθερότητας ο εγγυητής, της αερολογίας τιμητής.
Ο ποιητής Φανφάρας της πολιτικής, της σοφιστείας ο τσάρος.
Το εθνικό σας είμαι αγαθό κι εθνικό σας βάρος.

Ποιος είμαι;

(Όποιος το βρει κερδίζει νομιμοποίηση κι ατιμωρησία ενός τουλάχιστον χρόνου, ό,τι κι αν κάνει ή πει στο δημόσιο κι επαγγελματικό του βίο, ό,τι κι αν ισχυριστεί ή δηλώσει ή προβάλλει για τον εαυτό του. Με το κύρος της σφραγίδας του διεθνούς ιδρύματος πολιτικών επιστημών "Μυνχάουζεν και ΣΙΑ", φημισμένο για τους μαθητές-σαΐνια με διαπρεπή και λαμπρή μετέπειτα καριέρα.)

Το παρακάτω το είδαμε στο ΓΡΕΚΙ και παραθέτουμε ως βοήθεια στην επίλυση του παραπάνω αινίγματος:


Ή έχουμε κυβερνητική κρίση ή είναι πολιτικός απατεώνας



 Στις 4 Μαΐου «Tο Βήμα», δημοσίευσε τις δηλώσεις Βενιζέλου για τα χαμηλά ποσοστά της Ελιάς στις δημοσκοπήσεις. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε πως αν η Ελιά πάρει κάτω από 10% ,στις εκλογές θα υπάρχει κυβερνητική κρίση και δεν θα υπάρχει νομιμοποίηση της κυβέρνησης. Είπε συγκεκριμένα "θα υπάρχει πρόβλημα κυβερνητικής σταθερότητας και στρατηγικού προσανατολισμού". Η Ελιά έχει 8% και έπεσε 4 μονάδες από τις εθνικές εκλογές.
Ο Βενιζέλος όχι μόνο υποστηρίζει πως η κυβέρνηση έχει νομιμοποίηση,αλλά και πως ο ίδιος κέρδισε. Αν ήταν ο γείτονάς σας θα τον λέγατε απατεώνα. Αλλά είναι σωτήρας... «Αυτό, αν είναι η πραγματική βούληση του κόσμου, δεν οδηγεί πουθενά. Οδηγεί στο απόλυτο αδιέξοδο. Η χώρα αυτή τη στιγμή καταστρέφεται πολιτικά. Δεν έχει πλαίσιο αναφοράς. Οδηγούμαστε σε διλήμματα τεράστια»... είχε δηλώσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠαΣοΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, κληθείς να σχολιάσει την εικόνα της δύναμης των κομμάτων σε δημοσκόπηση.
Επίσης ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην διακαναλική του συνέντευξη μία εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές ξεκαθάρισε ότι δεν θα «δεν θα αθροιστούν τα ποσοστά ΝΔ και της «Ελιάς». Τραγική σύμπτωση για τον κ. Βενιζέλο αποτελεί το γεγονός ότι και ο πρώτος στόχος δεν επετεύχθη και το δεύτερο δεν τήρησε…


Διαβάστε επίσης από εμάς: H επικινδυνότητα της ασυνέπειας. Πόσο περισσότερο της πολιτικής..

Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει...



Oι ευρω-εκλογές τελείωσαν! Η "Ενωμένη Ευρώπη" συνεχίζει..
Μα η επόμενη ημέρα τη βρίσκει να απορεί για την ραγδαία άνοδο των ευρωσκεπτικιστών και αμφισβητιών μέσα στους αλληλέγγυους κερδοσκοπικούς της κόλπους. Τους αλληλέγγυους προς τους κερδοσκόπους, μεγαλοτραπεζίτες, μεγαλομετόχους ιδιωτικών εταιρικών ομίλων και γραφειοκράτες της Κομισιόν (ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ:"Σε κατοχή μέχρι το 2052"), που νομοθετούν ερήμην των εθνικών κοινοβουλίων για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Και στηρίζει και νομιμοποιεί νεοναζιστές και ακροδεξιούς "επαναστάτες" σε βάρος εκλεγμένων κυβερνήσεων-βλέπε Ουκρανία και εμφυλιοπολεμικό πλέον χάος.
Αλλά μετά απορεί. Για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων-βλέπε Μαρί Λεπέν στη Γαλλία και σχημάτων ανεξαρτησίας-βλέπε Νάιτζελ Φάρατζ στη Βρετανία. Ανεξαρτησίας από τα δικά της οικονομικά δεσμά και πρωτοφανή ολοκληρωτισμό.
Η Ενωμένη Ευρώπη μοιάζει να έχει κρίση ταυτότητας. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ταυτότητα, λόγω της κρίσης των δημοκρατικών θεσμών που επέφερε η ένωσή της.
Η Ενωμένη Ευρώπη απεχθάνεται τα δημοψηφίσματα των ευρωπαϊκών λαών, γιατί αποτελούν δείγμα έκφρασης αυτοδιάθεσης, έστω κι αν χρησιμοποιούνται μερικές φορές ως απειλή και μοχλός πίεσης από θιγμένους και αμερικανοθρεμμένους κανακάρηδές της-βλέπε ΓΑΠ φθινόπωρο του 2011.
Αυτοδιάθεση! Η αποκηρυγμένη και συνάμα επικηρυγμένη έννοια μέσα στην ευρω-αγκαλιά της αυταρχικής γερμανίδας νταντάς. Η οποία τα κονόμησε με το νέο νόμισμα και την κατάρρευση των κουμπαράδων της νότιας ευρωπαϊκής γειτονιάς (και την μεταφορά των περιεχομένων τους στους δικούς της τραπεζικούς λογαριασμούς ή ελεγχόμενους κι από αυτήν). Με γενναία "χορηγία" της Διεθνούς των τοκογλύφων της και της συνέργειας των τοπικών προυχόντων-επιστατών της.

Η Ενωμένη Ευρώπη προβληματίζεται. Η γερμανίδα κηδεμόνας της "απογοητεύεται από την δύναμη ορισμένων ακροδεξιών και λαϊκιστικών κομμάτων στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο".
Και η οικονομική δυσπραγία και ομηρία όλο και μεγαλύτερων μαζών, η αποδιοργάνωση και διάλυση των τοπικών κοινωνικών και παραγωγικών υποδομών, η ανέχεια, η εξαθλίωση, οι κατασχέσεις σπιτιών, η συμπιεσμένη οργή των ανθρώπων και η πόλωση στους ενωμένους αλληλέγγυους κόλπους της αποκτούν όλο και περισσότερη δύναμη.

Η Ενωμένη Ευρώπη αρέσκεται να καταγγέλει κάθε τόσο την άνοδο του φασισμού. Δηλαδή η αχάριστη θα καταγγείλει και τους ίδιους τους πατέρες κι εμπνευστές της;
Τη δική της κάθοδο κάνει πώς δεν την αντιλαμβάνεται. Και φυσικά ούτε τον φασισμό που η ίδια κυοφορεί, εκτρέφει, τροφοδοτεί, ενθαρρύνει και ξερνοβολάει σαν μήτρα Λερναίας Ύδρας. Ή φιδιού με δάκρυα κροκοδείλου.

Όσο για τη δική μας απορία: αυτή είναι η Ενωμένη Ευρώπη που θέλουμε;



ΠΟΥ: Πιθανώς καρκινογόνα η χρήση κινητών τηλεφώνων

 Σχόλιο δικό μας: "πιθανώς" ε; Ε, αφού αποφάσισε δειλά δειλά να το επισημάνει και ο "Παγκόσμιος Οργανισμός (ελεγχόμενης από τις μεγάλες εταιρείες)Υγείας", τότε να το πάρουμε ακόμα πιο σοβαρά!
Διαβάστε κι αυτά:
Οι θανάσιμοι κίνδυνοι του Wi-Fi (και της τεχνολογίας των mobile phones) -"the actual mechanisms by which mobile phone technology can cause cancer and, how every single one of us is reacting to the biggest change in environment this planet has ever seen. " + Wi-Fi radiation dangers!
και  Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ!

ΠΟΥ: Πιθανώς καρκινογόνα η χρήση κινητών τηλεφώνων 

Η χρήση των κινητών τηλεφώνων είναι πιθανό να αυξάνει τον κίνδυνο συγκεκριμένων μορφών καρκίνων του εγκεφάλου, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και συνιστά στους καταναλωτές να μειώσουν τη χρήση τους.

Η Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) εκτίμησε και ανακοίνωσε στις 31/5/2011 ότι η χρήση των κινητών τηλεφώνων θα πρέπει να θεωρείται "ίσως καρκινογόνα για τον άνθρωπο". "Τα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία συνεχίζουν να συσσωρεύονται, είναι αρκετά ισχυρά για να δικαιολογήσουν μια τέτοια κατάταξη. Η ομάδα εργασίας βάσισε αυτήν την κατάταξη σε επιδημιολογικές μελέτες που δείχνουν έναν αυξημένο κίνδυνο γλοιώματος, μια μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, που συνδέεται με τη χρήση ασύρματων τηλεφώνων", δήλωσε ο κ. Τζόναθαν Σάμετ, πρόεδρος της ομάδας εργασίας περίπου τριάντα εμπειρογνωμόνων από 14 χώρες οι οποίοι πραγματοποίησαν σύνοδο επί οκτώ ημέρες στη Λυών υπό την αιγίδα του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας για τον Καρκίνο (CIRC).

Η ομάδα αποφάσισε να κατατάξει τα φορητά τηλέφωνα στο επίπεδο 2B.

Πως οι Τετραγωνικοί Παλμοί Υποστηρίζουν την Υγεία

Συνδέστε το παρακάτω άρθρο και με αυτό: Γιατί κυνηγάνε όποιον θεραπεύει τον καρκίνο; (Έλα ντε! γιατί άραγε;)





Μικρό-Οργανισμοί και Αρρώστιες: Είτε οι μικρό-οργανισμοί εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα μέσω εντόμων (είτε μηχανικά η μέσω των δαγκωμάτων τους) η άλλα μέσα (όπως με την κατανάλωση μολυσμένου νερού η τροφής), τα μικρόβια εμπλέκονται σε πολλές αρρώστιες και επίπονες καταστάσεις.  Τα πειράματα του Royal R. Rife απέδειξε ότι αυτό που αποκαλούσε «Cryptocides primordiales» δηλαδή του κρυπτοιού του καρκίνου. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι μικροοργανισμοί  μπορεί να βοηθούν στην ανάπτυξη της αρθρίτιδας, της ασθένειας του Lyme, της εγκεφαλίτιδας, την μηνιγγίτιδα, τον τύφο, την ογκοκέρκωση, μολύνσεις (όπως τον ανθεκτικό στα αντιβιοτικά E Coli, του σταφυλόκοκκου, της κάντιντα), και πολλές περισσότερες.

Τα Πάντα Ταλαντώνονται: Κάθε ζωντανό όν καθώς και μη κάθε αντικείμενο έχει την φυσική του ιδιοσυχνότητα. Για παράδειγμα όλοι θυμόμαστε την διαφήμιση της τηλεοράσεως με την Ella Fitzgerald η οποία παράγει ένα ήχο που θρυμματίζει ένα ποτήρι με κρασί. Η φωνή της παρήγαγε δονήσεις που ταίριαζαν με την φυσική ιδιοσυχνότητα του ποτηριού, και όταν ενισχυθεί αρκετά μέσω συντονισμού σπάει. Αυτός ο ιδιοσυντονισμός δεν κατέστρεψε άλλα αντικείμενα κοντά στο ποτήρι.

Οι γέφυρες επίσης έχουν παρουσιάσει το ίδιο φαινόμενο. Οι στρατιωτικές μονάδες που διασχίζουν γέφυρες ενώ περπατούν με στρατιωτικό βήμα είναι γνωστό ότι ενισχύουν την φυσική ιδιοσυχνότητα  της γέφυρας, αναγκάζοντας την να ταλαντώνεται και ακόμη να γκρεμίζεται. Ο Βρετανικός στρατός όταν βάδιζε στην αποικιακή Αμερική, ανάγκαζε τους στρατιώτες να βαδίζουν ελεύθερα όταν περνούσαν από γέφυρα, και ανασυγκροτούταν όταν πέρναγαν την γέφυρα για να αποφύγουν το πρόβλημα. Τότε ποια είναι η σχέση με τους μικροοργανισμούς που μεταφέρουν η προκαλούν αρρώστιες;

Πώς οι Τετραγωνικοί Παλμοί Επηρεάζουν τους Μικρο-Οργανισμούς: Ο Royal Rife απέδειξε σε πολλά πειράματα ότι οι μικρο-οργανισμοί  έχουν τον δικό τους Mortal Oscillatory Rate (MOR) (Θανάσιμος Ρυθμός Ταλαντώσεως). Αυτή η συχνότητα, εάν ενισχυθεί, θα εξασθενίσει αυτούς τους οργανισμούς καθιστώντας τους ανίκανους να αναπαραχθούν, η να συντονίσει τα τοιχώματα της μεμβράνης έως το σημείο της καταρρεύσεως: Ουσιαστικά δονούνται στον θάνατο τους.

Ο Rife χρησιμοποίησε συχνότητες τετραγωνικών παλμών μεταδιδόμενες δια ακτινοβολίας (με την λυχνία Rife) και με απ ευθείας μικρό-ρέυματα  για να εξουδετερώσει τα μικρόβια, ενώ τα παρακολουθούσε με το Universal Microscope του. Εβδομήντα χρόνια ιστορίας έχουν αποδείξει ότι η χρήση των τετραγωνικών παλμών δεν κάνει κακό στα υγιή κύτταρα.




Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Επιχείρηση «κόκκινη προβιά» (και η σχέση με την ιταλική «Επιχείρηση Gladio» και το ελληνικό «Πραξικόπημα Gladio»)



TA ARPAXTIKA TIS ELLADOS ELLINES ELLAS 1 maxresdefault

"Εν είδει ιδεολογικής αλχημείας, ο Τρούμαν βάφτισε το διεφθαρμένο Δεξιό καθεστώς στην Αθήνα «δημοκρατικό» και απαξίωσε τους αντιπάλους του της Αριστεράς ως «τρομοκράτες». Η δύναμη των ανταρτών της Αριστεράς, που αριθμούσε περίπου 20.000 άνδρες και γυναίκες σκορπισμένους στα βουνά, είχε να αντιμετωπίσει υπεροχή 6 προς 1 καθώς ειδικές μονάδες των ΗΠΑ άρχισαν να συνεργάζονται με τα ΛΟΚ και άλλες μονάδες της ελληνικής Δεξιάς.
Τα ΛΟΚ και η Επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά»  Ο μυστικός αντικομμουνιστικός στρατός των ΛΟΚ δεν διαλύθηκε αλλά παρέμεινε επιχειρησιακός για να ελέγχει την ελληνική αντιπολίτευση. Η Ελλάδα έγινε μέρος του ΝΑΤΟ το 1952 και την περίοδο εκείνη «είχε αναχθεί σε ένα απόλυτα αξιόπιστο κράτος-πιόνι των ΗΠΑ, απολύτως αντικομμουνιστικό και σταθερά ενταγμένο στο σύστημα του ΝΑΤΟ».9 Η CIA και ο ελληνικός στρατός συνεργάζονταν μυστικά στη διοίκηση, εκπαίδευση και εξοπλισμό των ΛΟΚ υπό τον Αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο.
Ο μυστικός αντικομμουνιστικός στρατός της CIA ήταν ανεκτίμητο πλεονέκτημα όσον αφορά την καθοριστική επιρροή που ασκούσε στην πολιτική κατάσταση στη χώρα. Η υπόγεια συνεργασία μεταξύ της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας, του ελληνικού στρατού και της ελληνικής κυβέρνησης επιβεβαιώνεται κατ’ επανάληψη σε απόρρητα έγγραφα, την ύπαρξη των οποίων η ελληνική κοινή γνώμη πληροφορήθηκε έκπληκτη την εποχή των αποκαλύψεων της Gladio, το 1990.
Στα ΛΟΚ ανατέθηκε και ο ρόλος του ελληνικού βραχίονα του υπογείου πανευρωπαϊκού δικτύου ανταρτοπόλεμου που οργανώθηκε τη δεκαετία του 1950 από το ΝΑΤΟ και την CIA και ελεγχόταν από τη Συμμαχική Επιτροπή Συντονισμού, από τα γραφεία του αρχηγείου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες». Παράλληλα με την αποστολή για εγχώριο έλεγχο, τα ΛΟΚ ήταν εκπαιδευμένα και για τον κλασικό ανταρτοπόλεμο στα μετόπισθεν. «Η κεντρική ιδέα για τη δημιουργία του δικτύου, ήταν πως θα διεξήγε επιχειρήσεις ως δύναμη στα μετόπισθεν μετά από μια σοβιετική εισβολή στην Ευρώπη. Θα συντόνιζε τη δραστηριότητα ανταρτών μεταξύ των κατεχομένων από τους Σοβιετικούς χωρών και θα κρατούσε επαφή με τις εξόριστες κυβερνήσεις.
Σ’ αυτό θα συμμετείχαν μέλη της μυστικής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών των κατεκτημένων χωρών, συν εθελοντές πολίτες. Ο ελληνικός κλάδος του δικτύου ήταν επίσης γνωστός ως Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά». 12 Δεδομένου ότι τα ΛΟΚ είχαν συσταθεί ήδη το 1944 από τους Βρετανούς, παραμένουν αναντίρρητα ο αρχαιότερος από τους μυστικούς στρατούς των «μετόπισθεν» που δραστηριοποιήθηκαν στην Ευρώπη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. 
...Το πραξικόπημα της CIA συνάντησε αντιδράσεις από αμερικανικούς πολιτικούς κύκλους. Στις 23/4/1967, ο Γερουσιαστής Lee Metcalf άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση Τζόνσον και δήλωσε στο Κογκρέσο ότι «η ελληνική χούντα είναι καθεστώς δοσίλογων και φιλοναζιστών… [οι οποίοι] λαμβάνουν αμερικανική βοήθεια». Ακόμη και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Phillips Talbot, παραπονέθηκε στον Maury μία εβδομάδα μετά τη βίαιη αλλαγή εξουσίας, λέγοντας πως το πραξικόπημα των ΗΠΑ αποτελούσε «βιασμό της Δημοκρατίας». Παρατήρηση στην οποία ο Maury ανταπάντησε, λέγοντας: «Πως μπορείς να βιάσεις μία πόρνη;»"

  •  Επιχείρηση «κόκκινη προβιά»

Ο Μυστικός παρά-στρατός του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα: Το 1940 τα ιταλικά στρατεύματα του Μουσολίνι εισέβαλαν στην Ελλάδα και ηττήθηκαν από τη μαζική αντίσταση του ελληνικού πληθυσμού. Το 1941, ο Χίτλερ, έσπευσε σ’ ενίσχυση του Μουσολίνι και κατέλαβε τη χώρα. Αντιδρώντας στην κατοχή, οι Έλληνες οργάνωσαν μαζική αντίσταση εξαιτίας της οποίας, ο γερμανικός στρατός αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες να κρατήσει τη χώρα υπό έλεγχο σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Η σημαντικότερη, ισχυρότερη και σπουδαιότερη αντιστασιακή οργάνωση είχε δύο σκέλη: Ένα πολιτικό, το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με δύο εκατομμύρια μέλη και ένα στρατιωτικό, τον ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) με 50.000 αντάρτες. Είχαν ιδρυθεί με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας αλλά τα μέλη τους προέρχονταν από όλο το αριστερό πολιτικό φάσμα.

Ο ΕΛΑΣ, που ήταν το κύριο εμπόδιο των κατακτητών να επιβάλουν την πλήρη κυριαρχία τους στην Ελλάδα, υποστηριζόταν από τη βρετανική μυστική υπηρεσία SOE που του διέθετε στρατιωτικούς συμβούλους, όπλα και πυρομαχικά. Τον Μάρτιο του 1943, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ αποφάσισε να διακόψει κάθε υποστήριξη στον ΕΛΑΣ, φοβούμενος ότι μετά την ήττα του άξονα η Ελλάδα θα κατέληγε υπό κομμουνιστικό έλεγχο. Τον Οκτώβριο 1943, ο Τσόρτσιλ έστειλε κρυφά τον Υπουργό Εσωτερικών Άντονυ Ήντεν (Anthony Eden) στον Στάλιν προκειμένου να ρυθμίσουν το μέλλον των Βαλκανίων. Τα συμφωνημένα, που επικυρώθηκαν στη Γιάλτα (1945), καθόρισαν την Ελλάδα ως ζώνη επιρροής της Βρετανίας και των ΗΠΑ και τη Βουλγαρία και Ρουμανία ως ζώνη επιρροής της ΕΣΣΔ.

Ο Μυστικός Ελληνικός Στρατός της Δεξιάς:

Ένα ιδιαίτερα εύστοχο άρθρο εκλογικής ανάγνωσης: " Ο πλασματικός …θρίαμβος των «νταβάδων»!!! "



Σχόλια δικά μας: Μετά από κάθε εκλογικό σώου (η προσωπική μου άποψη για την "ουσία" αυτών των σώου εδώ: Οι εκλογές μέσα στις αστικές "δημοκρατίες" νομιμοποιούν το φαύλο αντι-δημοκρατικό κύκλο και τις ιδιωτικές τυραννίες! και Όταν κάποτε τα εκλογικά παζάρια θα χαρακτηρίζονται από τους ιστορικούς ως μαζική παράκρουση και γραφικότητα...) ακολουθεί, ως είθισται, η "αποτίμηση ή ανάγνωση των αποτελεσμάτων". Από επίσημους και ανεπίσημους, από τηλεβόθρους με μπόλικη τσίρλα "στα πάνελ" να σου καλύπτει και να σου...νοθεύει την ανάσα, χατζηαβάτηδες και καραγκιόζηδες με ενδυμασία λόρδων, ειδικούς και αναλυτές που μισθώνονται από κρυφά και φανερά κέντρα χειραγώγησης των "υπηκόων"...
Εμείς κάναμε μια μικρή περιήγηση στο δίκτυο, όπου τα πράγματα ακόμα δεν αντικατοπτρίζονται (τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό) μέσα στον παραμορφωτικό καθρέφτη των οθόνων και πιστεύουμε ότι μια από τις πιο σοβαρές και ρεαλιστικές και μεστές καταγραφές του τι συνέβη τελικά στις 25 Μαΐου αποτυπώθηκαν στο παρακάτω άρθρο. Στην παραγωγή και σκηνοθεσία άλλης μιας σκηνής της νεοελληνικής τραγωδίας που παίζεται πια στη "Ζώνη του Λυκόφωτος"...(αν και τελικά ίσως δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ψυχοπαθείς συντελεστές αλλά κυρίως "ανθρώπους" τελείως πωρωμένους ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΠΡΑΤΤΟΥΝ και με πλήρη επίγνωση των συνεπειών σε βάρος της κοινωνίας, της παρούσας και της επόμενης και μεθεπόμενης γενιάς)

Αρχικά επισημαίνουμε, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε συχνά, τα παρακάτω πολύ σημαντικά (σύμφωνα με την άποψή μας) αποσπάσματα του άρθρου και στη συνέχεια το παραθέτουμε ολόκληρο.

Άιντε! Και καλή ψήφο στις επόμενες εκλογές, μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα! Τόσο άσπρη σαν την ασπρίλα των λευκών κελιών...

"... ΟΛΟΙ είναι ευχαριστημένοι και …νικητές!!!
Και ο πρώτος μεγάλος ΝΙΚΗΤΗΣ είναι το καθεστώς των νέων αποικιοκρατών και «νταβάδων»: Η πλασματική εικόνα μιας πολιτικής κατάστασης που ΟΧΙ μόνο δεν ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό και τις «σταθερές» του προτεκτοράτου («σταθερότητα»), αλλά δίνει το δικαίωμα στα προπαγανδιστικά Μαντεία του 4ου Ράιχ να ισχυρίζονται ότι οι «μνημονιακές» δυνάμεις είναι και πλειοψηφία!!!
Μπορεί να θριαμβολογεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τη νίκη του, αλλά η πλασματική εικόνα των αποτελεσμάτων δείχνει ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει, διότι η πλειοψηφία βρίσκεται στα ανδρείκελα, στις μεταμφιέσεις τους και στους κατασκευασμένους κομπάρσους τους…
ΣΕ εκλογικό επίπεδο, συνεπώς, οι «νταβάδες» …θριάμβευσαν, κατασκευάζοντας με την παραχάραξη και την αλλοίωση της εκλογικής Βούλησης (ΝΟΘΕΙΑ) το πλασματικό πολιτικό σκηνικό που ήθελαν…
Το ακόμα χειρότερο είναι, όμως, άλλο: Ο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ έλεγχος, από τους νέους αποικιοκράτες και τους «νταβάδες», του θεσμικού πλαισίου και των εκλογικών διαδικασιών.

Και το ακόμα χειρότερο είναι: Η ΑΠΟΔΟΧΗ και η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ αυτής της κατοχικής χούντας από ΟΛΑ τα κόμματα…
ΟΛΑ τα κόμματα συγκαλύπτουν αυτήν τη στρατηγική παραχάραξη και αλλοίωση της εκλογικής Βούλησης, την κοάζουσα ΝΟΘΕΙΑ, που σημαίνει: Ότι αποτελούν μέρος και «εργαλείο» του κατοχικού καθεστώτος (επ’ αυτού θα επανέλθουμε, διότι και η ίδια η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, σε πολλά ζητήματα, δείχνει ότι δεν ήθελε να ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ με πάταγο το σκηνικό και να κονιορτοποιήσει τις καθεστωτικές ισορροπίες)
"


Ο πλασματικός …θρίαμβος των «νταβάδων»!!! 


Βρισκόμαστε στην εποχή των πλαστικών εικόνων, των πλασματικών συγκεντρώσεων (σαν κι αυτή του Σαμαρά στο Σύνταγμα), των πλασματικών αποτελεσμάτων (σαν τα τωρινά), των πλασματικών …θριάμβων…
Ζούμε στην εποχή των μεγάλων παραχαράξεων και πλαστογραφιών των ΠΑΝΤΩΝ: Αυτός είναι ο νέος ΦΑΣΙΣΜΟΣ της Νέας Τάξης, ιδιαίτερα «λαμπερός» και μοχθηρός στο προτεκτοράτο ΕΛΛΑΣ…

Υπό αυτήν την έννοια τα εκλογικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών αποτελούν ένα «θρίαμβο» των «νταβάδων»: Μια πλασματική εικόνα όπως τη μεθόδευσαν και την κατασκεύασαν τα ισχυρά οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας, με την πολυεδρική πλαστογράφηση και νόθευση της εκλογικής βούλησης του ελληνικού λαού και με εργαλεία: Τα ΜΜΕ και το παρακράτος.

Ο σχεδιασμός των νέων αποικιοκρατών και των διαχειριστικών τους πολιτικών κέντρων («νταβάδες» - Κράτος-παρακράτος-ΜΜΕ) ήταν τέλειος: Η ολοκληρωτική επιχείρηση ΝΟΘΕΙΑΣ με πλασματική κατασκευή της εκλογικής εικόνας.

Με ποιους τρόπους μπορεί να υπάρξει νοθεία στο προτεκτοράτο ΕΛΛΑΣ παραπέμπουμε ΕΔΩ:
https://politikathemata.wordpress.com/2012/06/13/h-notheia-stis-ekloges-einai-praksi-politikhs-alhteias/

Για μας ήταν σίγουρη η ΝΟΘΕΙΑ, διότι δίχως αυτή θα είχαμε την πιο βίαιη και παταγώδη κατεδάφιση του κατοχικού κυβερνητικού οικοδομήματος.

Ήταν σίγουρο επίσης ότι σ’ αυτήν την τεράστια παραχάραξη και πλαστογράφηση της βούλησης του ελληνικού λαού θα ήταν ΣΥΝΕΝΟΧΑ ΟΛΑ τα κόμματα του κατοχικού σκηνικού, διότι ΟΛΑ τα κόμματα έχουν νομιμοποιήσει και ΣΥΓΚΑΛΥΨΕΙ το καθεστώς του 4ου Ράιχ.

Δεν είναι τυχαίο ότι ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν υπαινίχτηκε καν τον κίνδυνο της ΝΟΘΕΙΑΣ, ενώ αυτός πολιτικά κραύγαζε και απάστραπτε (θα το εξηγήσουμε παρακάτω).

Δίχως Καβάτζα | Aνταπόκριση από την Τσιάπας του Μεξικού


ο άνανδρα δολοφονημένος (χαρακτηριστική πρακτική όλων των παραστρατιωτικών ομάδων καθαρμάτων που υποστηρίζονται, εξοπλίζονται και ξαμολιούνται από συγκεκριμένα εταιρικά και οικονομικά συμφέροντα και κυβερνητικά υποχείριά τους) δάσκαλος  Jose Luis Solis Lopez (Galeano)

Δίχως Καβάτζα | Aνταπόκριση από την Τσιάπας του Μεξικού


 Bίντεο: http://vimeo.com/96026694


Περιγραφή
Στις 2 Μαϊου, υπήρξε μια επίθεση εναντίον της κοινότητας της La Realidad, των Ζαπατίστας, από παραστρατιωτικές ομάδες. Αποτέλεσμα : η καταστροφή ενός αυτόνομου σχολείου τους και μιας κλινικής, η δολοφονία ενος δασκάλου του Galeano και ο τραυματισμός άλλων 15 άοπλων Ζαπατίστας. Η επίθεση αυτή έχει προκαλέσει την οργή και την κινητοποίηση πολλών οργανώσεων και ομάδων παγκοσμίως, καθώς η τακτική της και η περιοχή της επίθεσης, εγείρει ανησυχίες για το τι σχεδιάζει το καθεστώς του Μεξικού για το μέλλον. Λεπτομέρειες για την επίθεση, πληροφορίες για τους Ζαπατίστας και το πώς είναι να ζει κανείς σε πραγματική αυτονομία, καθώς και για το τι κρύβεται πίσω από αυτές τις επιθέσεις και ποια είναι τα σχέδια του Μεξικανικής κυβέρνησης, μας δίνει ο Abrazo Alejandro, μέλος του RadioZapatista, που εδρεύει στην Τσιάπας του Μεξικού, κοντά στις κοινότητες των Ζαπατίστας με τους οποίους έχουν σταθερή επικοινωνία και επαφή. Γιατί μια επίθεση εναντίον των Ζαπατίστας, είναι μια επίθεση εναντίον όλων όσων μάχονται για έναν πιο αξιοπρεπή, αυτόνομο και καλύτερο κόσμο.


Από omnia tv

BIO.ME.: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ; ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!


BIO.ME.: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ; ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!

Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί
Εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα
κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.

Τάσος Λειβαδίτης

"Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνιζόμαστε για να περάσει το εργοστάσιο από τα χέρια του κεφαλαίου στα χέρια των εργαζομένων!

Απλήρωτοι από το Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας με μεγάλα προβλήματα επιβίωσης αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε μια πολύ δυναμική επιχείρηση παραγωγής δομικών υλικών ζωντανή και τους εργαζόμενους με αξιοπρέπεια και με ανορθωμένο το ανάστημα απέναντι στη λαίλαπα του ξένου και του ντόπιου κεφαλαίου!
Αγωνιζόμαστε να κάνουμε πράξη ότι εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε χωρίς τα αφεντικά! Αγωνιζόμαστε να αποδείξουμε πως αν δε μπορούν αυτοί εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς και θα το καταφέρουμε!"




To είδαμε στη Βιντεοθήκη-Αυτομόρφωση
  
Επίσης:

Κάλεσμα

Οι εργαζόμενοι της Σ.Ε.ΒΙΟ.ΜΕ. καλούν σε στήριξη για την βελτίωση ορισμένων προϊόντων και την αύξηση της γκάμας παραγωγής.

Ζητούν χημικούς μηχανικούς με πείρα στην κατασκευή καθαριστικών.
Επικοινωνία στο 2313 031 154 και στο viomesynergatiki@yahoo.gr

Workers of the Workers Cooperative of VIO.ME. (S.E.VIO.ME.) are calling for the improvement of some products and the expandment of their variety.

They are asking for chemical engineers experienced in producing cleaning products. 

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Σχέδιο διάλυσης: " Αγνό Παρθένο Ελαιόλαδο τέλος μέχρι το 2024 "


Σχόλια δικά μας: Κάποια θέματα αξίζουν μεγαλύτερη και ίσως πάρα πολύ μεγάλη προσοχή σε σχέση με αυτή που τους δίνεται ή δεν τους δίνεται σχεδόν καθόλου. Όπως αυτά που έχουν να κάνουν με την υποβάθμιση έως ισοπεδωτική διάλυση της εγχώριας παραγωγής, που εκτός από τις εξαγωγές σχετίζεται άμεσα και με τη  διατροφική αυτάρκεια των κατοίκων. Αντί για ζωογόνηση κι ενίσχυση των παραγωγών και σωστή ενημέρωση (χε χε!) και διασφάλιση της ασφάλειας και καλής υγείας των καταναλωτών, σύμφωνα και με τα μυθεύματα και παπαρολογίες των αναπτυξιολάγνων ψαλμωδών. Aυτών που λυμαίνονται κατάφωρα και παράνομα τον τόπο, προς μεγάλη ικανοποίηση των τοπικών και διεθνών μονοπωλίων, των "βαρώνων"της γενετικά τροποποιημένης "διατροφής" και των τοκογλυφικών λόμπυ που λύνουν και δένουν μέσα στην Ε.Ε. της "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ισονομίας". Η δε ενθάρρυνση της πρωτογενούς οικοδίαιτης παραγωγής αποτελεί για τους ιθύνοντες "νόες" πραγματικό ταμπού έως και κάτι το αδιανόητο, που ίσως θα κυνηγηθεί και με μανία τα επόμενα χρόνια (όπως ήδη συμβαίνει στη Μέκκα του τουρμπο-καπιταλισμού: Η εισαγωγή των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, κοινώς μεταλλαγμένων, στην Ε.Ε. και η χώρα (ποια να είναι άραγε;) που σχεδόν πρωτοστατεί στο καλωσόρισμα και εγκατάστασή τους στα ευρωπαϊκά εδάφη...) Ισοπέδωση και διάλυση που πλήττει ακόμα και τα πλέον παραδοσιακά προϊόντα που έτρεφαν διαχρονικά τους ανθρώπους αυτού του τόπου, εδώ και πολλούς αιώνες. Όπως το ελαιόλαδο, για την ποιότητα του οποίου φημιζόταν ανέκαθεν η χώρα...

 Συνδέστε το παρακάτω άρθρο και με αυτό από εμάς: Μικρό χρονικό μιας προμελετημένης πτώσης



Αγνό Παρθένο Ελαιόλαδο τέλος μέχρι το 2024


"Καλαματιανός πρωθυπουργός θα υποβαθμίσει το ελαιόλαδο;
... Στο άρθρο 1.5.2. της μελέτης του ΟΟΣΑ, (σελ. 67-69) που αναφέρεται ειδικά στο ελαιόλαδο, προτείνονται δύο μέτρα φοβερής έμπνευσης με την εφαρμογή των οποίων ο επί της πτώσης των τιμών αρμόδιος υπουργός θα πραγματοποιήσει το απραγματοποίητο μέχρι τώρα όνειρό του. Το πρώτο μέτρο για το οποίο ο ΟΟΣΑ γράφει μάλιστα με επιμονή αρκετές γραμμές είναι να επιτραπεί αυτό που όλοι ξέρουμε σήμερα σαν “νοθεία του ελαιολάδου”: η πώληση συσκευασιών στα σούπερ μάρκετ όπου θα υπάρχουν μίγματα ελαιολάδου με σπορέλαια!
Δηλαδή αυτό που κυνηγούσε χρόνια ο ΕΦΕΤ (πάει κι αυτός, τον τελειώνει αύριο-μεθαύριο ο της Ανάπτυξης της Γεωργίας Υπουργός) θα γίνει επίσημο πλέον προϊόν πάνω στα ράφια για να … πέσουν οι τιμές!...
Από τη μια μιλάμε για «διαφύλαξη και εξύψωση της ποιότητος του μοναδικού αυτού προϊόντος της ελληνικής γης» και από την άλλη κοιτάμε να του βγάλουμε την ψυχή στον βωμό δήθεν των μνημονίων, του χαμηλότερου κόστους, της «μεγαλύτερης ποικιλίας στο ράφι»!

 Ναι, αυτό το τελευταίο σημείο  είναι και το βασικό επιχείρημα της έκθεσης του ΟΟΣΑ! Λέει μάλιστα αγγλιστί «enhancing both the variety of products available and consumer choice». Αυτό τους μάρανε δηλαδή, το να έχουν οι καταναλωτές μεγαλύτερη γκάμα επιλογών, και όχι η παραπλάνηση τους η το αν θα είναι ανθυγιεινό ένα τέτοιο μίγμα. Θες σπορέλαιο στο φαγητό; Βάλε σπορέλαιο. Θες ελαιόλαδο; Βάλε ελαιόλαδο… το έτοιμο μίγμα προς όφελος ποίου;
 Και το άλλο επιχείρημα που προβάλλουν για να μας πείσουν να το εφαρμόσουμε αυτά ποιο είναι; Ότι αυτό βέβαια ισχύει και στο εξωτερικό! Πού; Στην Ισπανία, όπου τα ελαιόλαδά τους στα ράφια δεν κάνουν ούτε για το καντήλι. Δηλαδή ότι έχουμε κρατήσει καλό στον τόπο μας, που προστατεύει το ελαιόλαδο, να το χαλάσουμε αφού το «κάνουν και στο εξωτερικό»..."

Πάει περίπατο βέβαια η περίφημη υψηλή ποιότητα και η “υπεροχή” του ελληνικού ελαιολάδου.

Ελλάδα 2024: δύο ελαιοτριβεία και τρία συσκευαστήρια: Μου γεννήθηκε πολύ μεγάλη περιέργεια όταν διάβασα ότι ο Υπουργός Οικονομικών κύριος Στουρνάρας πήγε στο τελευταίο Eurogroup πριν από μία εβδομάδα και υπέβαλλε για έγκριση – συζήτηση ένα σχέδιο για το πού και πώς θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία τα επόμενα 10 χρόνια. Η είδηση συνοδευόταν από την πληροφορία ότι το σχέδιο βασίστηκε στην μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ. Λέω τι στο καλό, είναι δυνατόν να στέλνουμε ένα τέτοιο τόσο κρίσιμο σχέδιο στις Βρυξέλλες και εμείς να μην έχουμε πάρει είδηση; Τέλος πάντων, μετά από ψάξιμο στους ιστιότοπους του Υπ. Οικονομικών και του ΙΟΒΕ δεν βρήκα τίποτα σχετικό και τελικά κατέληξα να βρω στο διαδίκτυο στα αγγλικά μια εκτενή περίληψη της περίφημης μελέτης της McKinsey.
Αμέσως έκανα μέσα στο κείμενο ένα search με τις δύο λέξεις που με ενδιέφεραν “olive oil” και… έμεινα κόκκαλο. Πήγα και μια παράγραφο παρακάτω στην σελίδα 54 και έμεινα πάλι κόκκαλο! Δεν θα γράψω πολλά γιατί νομίζω ότι με τα πολλά λόγια κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία για το σε ποια μορφή αγροτικής παραγωγής θέλουν (δεν θέλουμε – θέλουν) να μας πάνε. Η πρόταση λοιπόν της McKinsey προβλέπει με δυο λέξεις ότι: πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ελέγχουν όλη – ναι όλη – την γεωργική παραγωγή της Ελλάδος. Διαβάστε :

Η αποχή είναι ένδειξη "αναρχισμού και μηδενισμού"; Ναι; Και μήπως είναι τελικά και ο πραγματικός νικητής των εκλογικών "ριάλιτυ";



Διαβάζουμε σε κάποια σάιτ -κατά τ'αλλα με απόψεις σοβαρές και σεβαστές και με επιχειρήματα που καταγγέλουν και καταρρίπτουν τις σωτηριολογικές μνημονιακές λογικές- ότι η αποχή απ'τις εκλογές αποτελεί "αναρχική και μηδενιστική" πρακτική.

Δεν θα το σχολιάσουμε με πολύπλοκες αναλύσεις που κόβονται να αποδείξουν το αντίθετο. Άλλωστε έχουμε εκφράσει, όσο πιο επεξηγηματικά πιστεύουμε, τι σημαίνει για εμάς "εκλογές" μέσα στις αστικές δημοκρατίες και ειδικά στo τριτοκοσμικών καταβολών νεοελληνικό προτεκτοράτο. Σε αυτήν τη θεματική ενότητα, όπου θα βρείτε κι άλλα άρθρα εκτός από τα δικά μας, επί τούτου: Εκλογές;Χμ!  Οπότε ας μη γίνουμε κουραστικοί πλέον όσον αφορά αυτό το ζήτημα.

Μόνο δυο λόγια περί "αναρχικών και μηδενιστικών αντιλήψεων", που έτσι όπως αναφέρονται σε σχέση με τη -για εμάς ξεκάθαρα "σημαδεμένη τράπουλα"- των εκλογών αφήνεται να εννοηθεί ότι τέτοιου είδους αντιλήψεις κυοφορούν και μεταφέρουν κάτι το αρνητικό. Για τη "δημοκρατική ζωή" του τόπου και κατ'επέκτασιν για την ίδια την πολιτική και κοινωνική υπόσταση του ίδιου του ατόμου!

Παραπομπές

Κατ'αρχήν, τι πραγματικά σημαίνει αναρχική πολιτική σκέψη κι ανάλογη κοινωνική συμπεριφορά; Χωρίς να θέλουμε να αγιοποιήσουμε αυτό τον πολυπρόσωπο χώρο όπου δεν λείπουν οι εμμονές κι αγκυλώσεις, κάτι που μάλλον είναι κι αναπόφευκτο στις πολιτικές και κοινωνικές ζυμωσεις μεταξύ ανθρώπινων υπάρξεων, ακόμα κι αν έχουν τις αγνότερες των προθέσεων.
Νομίζω ότι τόσο ουσιαστική όσο και περιεκτική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα έρχονται να δώσουν τα εξής τα οποία και με καλύπτουν σε ικανοποιητικό βαθμό:

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ;



"... ...Τόσο η αρχαία ελληνική, όσο και η αναρχική πολιτική σκέψη αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ κράτους και δημόσιας διοίκησης [3]. Γι΄ αυτό, τόσο οι αρχαίοι Έλληνες όσο και οι -συχνά παρεξηγημένοι- αναρχικοί απεχθάνονται το κράτος, αλλά όχι φυσικά την συμφυή με κάθε κοινωνική συνύπαρξη, δημόσια διοίκηση. Π.χ. δημόσιοι θεσμοί, που συνθέτουν μια πολιτεία, όπως η εκπαίδευση, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η πυρόσβεση, η άμυνα, η ενεργειακή πολιτική, η διαχείριση των φυσικών πόρων, η σχέση με το φυσικό περιβάλλον, οι θεσμιστικές, δικαστικές, νομοθετικές κ.ά. λειτουργίες, δεν προϋποθέτουν κατά κανέναν τρόπο την ύπαρξη κράτους, αλλά μπορούν να υπάρξουν ως καθολικά κοινωνικά κτήματα εντελώς ανεξάρτητα από αυτό (και μάλιστα με έναν ριζικά διαφορετικό και πολύ αποτελεσματικότερο τρόπο, όπως δείχνει η εμπειρία των ελληνικών πολιτειών).

...Η εννοιολογική σύγχυση κράτους και δημόσιου τομέα / πολιτείας, είναι η κυριότερη τροχοπέδη στον πολιτικό προβληματισμό τού σύγχρονου ανθρώπου. Μάλιστα, στις σύγχρονες γλώσσες δεν υπάρχουν διαφορετικές λέξεις για το κράτος και την πολιτεία, π.χ. στην αγγλική χρησιμοποιείται ισοπεδωτικά και για τα δύο η λέξη state, στη γαλλική η λέξη état, στη γερμανική η λέξη staat κ.λπ.. Αλλά και στην ελληνική, η προπαγάνδα έχει κάνει τόσο καλή δουλειά, ώστε οι όροι «κράτος» και «πολιτεία» έχουν φτάσει να χρησιμοποιούνται ως ταυτόσημοι από τούς ανυποψίαστους.
Επάνω σε αυτή την αριστοτεχνικά καμουφλαρισμένη διανοητική παγίδα στηρίχθηκαν όλα τα νεώτερα κράτη, για να αυξήσουν το συγκεντρωτισμό τους, αλλά και οι νεόκοποι «αντιεξουσιαστές» τού νεοφιλευθερισμού (π.χ. οικονομολόγοι, όπως οι Von Mises, Von Hayek, Friedman κ.ά.). Η αμφισβήτηση των τελευταίων για το κράτος δεν έχει βέβαια καμία σχέση με αυτή των αρχαίων ή των αναρχικών, αλλά είναι πέρα για πέρα υποκριτική. Η αμφισβήτηση τής νεοφιλελεύθερης «αντιεξουσιαστικής σχολής» στρέφεται όχι φυσικά εναντίον τού κράτους ως εξουσιαστικού πλέγματος (το οποίο εγκρίνει ανεπιφύλακτα και μάλιστα ενθαρρύνει την επέκτασή του - βλ. ιδιωτικές αστυνομίες), αλλά εναντίον τής δημόσιας διοίκησης και υπέρ τής εκχώρησης σε κερδοσκόπους των λειτουργιών, που τη συνθέτουν.
Από αυτή την άποψη, η νεοφιλελεύθερη «αντεξουσία» πρεσβεύει περίπου την παλινδρόμηση τής κοινωνίας σε μια προανθρώπινη και αποκτηνωμένη κατάσταση. 
 Στα καθ΄ ημάς, το επισήμως προβαλλόμενο επιχείρημα για την υποτιθέμενη αναγκαιότητα τής «απελευθέρωσης» τής ελληνικής κοινωνίας από το «κράτος» αφορά στο γνωστό Μνημόνιο, αλλά στην ουσία αυτό είναι απλώς η αφορμή, για να δρομολογηθούν και στην Ελλάδα οι λεγόμενες διεθνείς εξελίξεις. Οι επίσημες δηλώσεις τού «αντιεξουσιαστή» πρωθυπουργού στη Δ.Ε.Θ. για μείωση τής φορολογίας των επιχειρήσεων, η δισεκατομμυριούχος δημοσιονομική αιμοδοσία προς τις τράπεζες, η επερχόμενη «ξεπέτα» των «αποκρατικοποιήσεων» και το φιάσκο με τις περαιώσεις, δεν φανερώνουν ένα κράτος σε απεγνωσμένη αναζήτηση ρευστού. Φανερώνουν ακριβώς ένα κράτος, που αναζητά ένα κοινωνικώς αποδεκτό πρόσχημα, ώστε να εκχωρήσει όλες εκείνες τις λειτουργίες, για τις οποίες θεωρείτο μέχρι σήμερα υπεύθυνο."


ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ;

Ο Προμηθέας, καθώς τον αλυσοδένουν. Πίνακας τού Ολλανδού Dirck van Baburen (Rijks museum, Amsterdam.)



Η διαφορά μεταξύ Κράτους και Δημόσιου Τομέα και τί κρύβει η όψιμη νεοφιλελεύθερη «αντεξουσία»

(ένα παλιότερο κείμενο με αφορμή την είδηση της διάλυσης του ΕΟΠΠΥ)

«Αντιεξουσιαστής» δήλωνε προεκλογικά (2009) ο νυν πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Η ρήση του αυτή εξελήφθη ως φθηνή προεκλογική κορώνα και προκάλεσε γενική θυμηδία. Ειδικά, όταν συνδυάστηκε με άλλες παλαιότερές του για νομιμοποίηση τής καλλιέργειας χασισόδεντρων στις πέργκολες και στα μπαλκόνια.

Ωστόσο, οι αντιεξουσιαστικές εξάρσεις τού πρωθυπουργού δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ελαφρά τη καρδία, αφού, για όσους γνωρίζουν οικονομική ιστορία, είναι απολύτως ευθυγραμμισμένες με την τελευταία τάση και λέξη τής σύγχρονης νεοφιλελεύθερης ρητορείας.

Σύμφωνα με αυτή την τάση [1], το κράτος πρέπει να αποσυρθεί εντελώς από τη σφαίρα τής δημόσιας ζωής και να εκχωρήσει τις αρμοδιότητές του στη ελεύθερη αγορά. Στην πράξη, η διαδικασία αυτή αρχίζει με μια έντεχνη μείωση των κρατικών εσόδων μέσω τής μείωσης τής προοδευτικής φορολογίας (κυρίως των μεγάλων επιχειρήσεων - βλ. αναδιανομή εισοδήματος). Eν συνεχεία, τα μειωμένα κρατικά έσοδα θα οδηγήσουν το κράτος σε αδυναμία να ανταπεξέρχεται στις («δαπανηρές» πλέον) κοινωνικές υπηρεσίες και ρόλους, με τούς οποίους θεωρείται, ότι έχει επιφορτισθεί παραδοσιακά. Έτσι, θα στρωθεί το χαλί, ώστε οι ρόλοι αυτοί να περάσουν στα χέρια τής ελεύθερης αγοράς. Αυτή νέα κατάσταση θα οδηγήσει στον ευκταίο (από τους «αντιεξουσιαστές» νεοφιλελεύθερους) μαρασμό τού κράτους και την μετατροπή του σε failed state, δηλαδή αδύναμο και συρρικνούμενο θεσμό, ο οποίος επιπλέον δεν θα αποτελεί ανταγωνιστή των μεγαλοεπιχειρηματικών συμφερόντων.


Η αμφισβήτηση τού Κράτους στην Ιστορία

Τα πρώτα κράτη δημιουργήθηκαν περίπου το 4.000 π.Χ. στην Αίγυπτο και στη Μέση Ανατολή. Πολύ περιληπτικά (και διατρέχοντας τον κίνδυνο της υπεραπλούστευσης), το πρώτο κράτος δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του ιστορικού φαινομένου της δημιουργίας κοινωνικής ("ταξικής") ιεραρχίας, λόγω του πλεονασματικού πλούτου, τον οποίο βρέθηκαν να κατέχουν κάποιες πληθυσμιακές ομάδες. Οι ομάδες αυτές προκειμένου να διαφυλάξουν την προνομιακή θέση οικονομικής (και άρα κοινωνικής) υπεροχής στην οποία βρέθηκαν, δημιούργησαν τους πρώτους κρατικούς θεσμούς (βασικά όσους έχουν σχέση με την καταστολή και την καθυποταγή τής υπόλοιπης -κυριαρχούμενης- κοινωνίας). Το Κράτος δεν αποτελεί λοιπόν "οργάνωση" τής δήθεν ανοργάνωτης κοινωνίας των "πρωτογόνων", αλλά νέο τύπο κοινωνικής οργάνωσης, που αντικατέστησε κάποια μή ιεραρχική / μή κυριαρχική προηγούμενη.
Αλλά, το κράτος είναι ένας θεσμός, που αμφισβητήθηκε από την αρχαιότητα ήδη. Η πρώτη ίσως καταγγελία του βρίσκεται στον πυρήνα τής ελληνικής μυθολογίας: το Κράτος είναι αδέλφι του Φόβου και τής Βίας. Κατά άλλες εκδοχές, το Κράτος είναι νόθο παιδί τού Δία και μιας θνητής, ή ένας Τιτάνας, που δένει τον Προμηθέα στον βράχο τού μαρτυρίου του.

Κάτι, που διαφεύγει συχνά τής προσοχής είναι, ότι οι ίδιοι οι Έλληνες δεν ονόμαζαν τις πολιτικές συγκροτήσεις τους κράτη, αλλά πολιτείες [2]. Δεδομένου, ότι η έννοια Κράτος ήταν απολύτως οικεία -και αποκρουστική- στους Έλληνες, η ονομασία πόλη-κράτος, που είθισται να αποδίδεται στις πολιτικές συγκροτήσεις τους, είναι όχι απλώς ανακριβής, αλλά εκ τού πονηρού (π.χ. όταν οι ναζί είχαν μεταφράσει τον Επιτάφιο τού Περικλή, είχαν παραχαράξει μεταφραστικά την λέξη πολιτεία, ως "κράτος", κάτι, που διαστρεβλώνει ανεπανόρθωτα το κλασικό αυτό κείμενο). Κι αυτό, επειδή οι Έλληνες έβλεπαν το κράτος ως μια δύναμη έξω και πάνω από την κοινωνία, σε αντίθεση με τις πολιτείες τους, όπου πραγματωνόταν η κοινωνική αυτοθέσμιση, η άμεση άσκηση τής εξουσίας χωρίς πολιτική αντιπροσώπευση και, κατά συνέπεια, η ανυπαρξία, καθ΄ οιανδήποτε έννοια, πολιτικής μεσιτείας, κυβέρνησης και κράτους [2].