ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

η ανάγκη τα πρόβατα να ουρλιάξουν σαν λύκοι παίρνοντας στο κυνήγι τους απατεώνες βοσκούς


Α. " [...]η Αθήνα θα πρέπει να ετοιμάσει ένα σχέδιο Β. Αυτό δεν σημαίνει κατ'ανάγκη μια επίσημη έξοδο από την ευρωζώνη, μια λύση που είναι η πιο ακραία και επικίνδυνη. Υπάρχουν και πιο έξυπνες επιλογές που μπορεί να προηγηθούν. Η πιο λογική από όλες είναι η υιοθέτηση ενός παράλληλου μέσου συναλλαγής- όχι κατ'ανάγκη νομίσματος - κάτι σαν κρατικό εργαλείο χρέους που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις {...} Τέτοια εργαλεία ήδη υπάρχουν στις αμερικανικές πολιτείες. {...}Με ένα τέτοιο εργαλείο η Ελλάδα μπορεί να αφήσει πίσω της τις πολιτικές λιτότητας χωρίς να εγκαταλείψει την ευρωζώνη (σχόλιο δικό μας: κι αυτό είναι υπό συζήτηση, όταν έχεις να κάνεις με μια ευρωζώνη τέτοιων "ποιοτήτων" και νοοτροπιών). {...} Και αυτό που κανείς δεν ομολογεί είναι ότι από τη στιγμή που υιοθετηθεί ένα τέτοιο σύστημα, μπορείς να κηρύξεις χρεοκοπία απέναντι στους Ευρωπαίους πιστωτές σου.
Τι μπορούν να σου κάνουν;
Δεν μπορούν να σε πετάξουν έξω από την ευρωζώνη.
Δεν έχουν τα νομικά εργαλεία για να το κάνουν.
Δεν μπορούν να σε διώξουν ούτε από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Και θα εξακολουθούν να χρειάζονται την συγκατάθεση σου για να αλλάξουν τις συνθήκες ή για όποια πολιτική απόφαση χρειάζεται ομοφωνία, όπως η ανανέωση των κυρώσεων απέναντι στη Ρωσία."
από άρθρο με τίτλο "«Η συμβουλή μου στον Βαρουφάκη είναι να μην υποχωρήσει...»
(συμβουλή του  Βόλφγκανγκ Μινχάου, κορυφαίου οικονομικού αναλυτή)

Β. O εκπρόσωπος της φράου Μέρκελδήλωσε πριν μερικές ημέρες: "άλλο οι δηλώσεις στον ελληνικό λαό κι άλλο οι υποσχέσεις σε διεθνές επίπεδο" Μετάφραση από εμάς: σύμφωνα με τη σύγχρονη θεώρηση περί δημοκρατίας, είναι politically correct οι πολιτικοί να ψεύδονται και να τάζουν στο λαό "λαγούς με πετραχήλια", ώστε να πετύχουν τους στόχους τους, ενώ σε διεθνές επίπεδο οφείλουν να σέβονται και να τηρούν απαρέγκλιτα τους "κανόνες" των δυναστών κι εκμεταλλευτών των λαών...

Γ. " Κομισιόν. Μια υπερκυβέρνηση με μη εκλεγμένους γραφειοκράτες και τεχνοκράτες, που δίνουν λόγο μόνο στους εντολοδότες τους διεθνείς τραπεζίτες και μαφιόζους του χρήματος, με ένα υποτυπώδες ευρωκοινοβούλιο που δεν έχει την εξουσία να εισηγηθεί κανένα νόμο. Πέρα από κάθε έλεγχο όργανα που καθορίζουν κάθε πτυχή της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών, με κανονισμούς και "νομικές πράξεις", στις οποίες δεν έχουν τον παραμικρό λόγο τα διακοσμητικά, όπως παγιώνεται πλέον το κόλπο, εθνικά κοινοβούλια!" από την ανάρτησή μας με τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Σε κατοχή μέχρι το 2052"

Δ.  Aνάρτηση από εδώ, της 6/6/2013:
{Το ΔΝΤ ομολογεί το έγκλημα: «Λάθος» το μνημόνιο και το PSI 
Αυτοκριτική για το ΔΝΤ που ομολογεί ότι «υποτίμησε τις επιπτώσεις της σκληρής λιτότητας και εκτίμησε λάθος την πορεία του χρέους» Εμπιστευτική έκθεση του ΔΝΤ που αναπαρήχθη από πλειάδα ξένων ΜΜΕ, εκθέτει την τρόικα και τους εγχώριους στυλοβάτες των μνημονίων καθώς αναγνωρίζει ότι η σκληρή λιτότητα έπνιξε την Ελλάδα εν γνώσει των ιθυνόντων ΕΕ και ΔΝΤ.}

Τα εκλεκτά μέλη της παρέας των δανειστών συνεννοούνται μεταξύ τους; Άραγε υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα ανάμεσα στις φατρίες τους, αυτές δηλαδή που απαλλοτριώνουν τον πλούτο και τη συλλογική ψυχή των λαών;
Και υπάρχουν ντοκουμέντα, τα οποία προέρχονται μέσα κι από τους δικούς τους κόλπους που αποδεικνύουν το πόσο λάθος είναι το "πρόγραμμα ελληνικής διάσωσης"; Που το μόνο που διασώζει είναι τις χρεωκοπημένες τράπεζες, τους γύπες της παρασιτικής οικονομίας και τους διαπλεκόμενους πολιτικούς με εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας (όπως οι τοκογλύφοι της χρηματοπιστωτικής μαφίας και το διεθνές λόμπυ των κερδοσκόπων "επενδυτών"),
πχ. αυτή η περίπτωση:Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"​ Το έλλειμμα του 2009, το οποίο οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο και τα δίχτυα της τρόικας, ήταν αποτέλεσμα μεθοδευμένης διόγκωσης των στοιχείων, που είχαν ως συνέπεια την επιβάρυνση του Προϋπολογισμού κατά περίπου 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ."
Και το μόνο που καταφέρνει αποδεδειγμένα ένα "πρόγραμμα διάσωσης"-γέννημα αντικοινωνικών νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και με μετρήσιμα στοιχεία είναι η κοινωνική εξαθλίωση στα όρια της γενοκτονίας ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Υγειονομική καταστροφική βόμβα, λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τρομαχτική αύξηση της ανεργίας, μαζική μετανάστευση πτυχιούχων κι όχι μόνο, δουλεμπορικές συνθήκες "εργασίας"...

Και αυτό το στοχευμένο λάθος επιθυμούν με πείσμα οι πλέον οικονομικά ωφελημένοι της ευρωπαϊκής ένωσης (και αλληλεγγύης και "ισονομίας" σύμφωνα με τις ιδρυτικές διακηρύξεις της) Γερμανοί να συνεχιστεί ως έχει απρόσκοπτα; Χωρίς καμία υποχώρηση, χωρίς καμία κατανόηση για τις επιπτώσεις σε ανθρώπινες ζωές; Ως έχει λοιπόν; Και παρά τις (πιθανότατα σοβαρές) υποχωρήσεις που (κακώς) ήταν διατεθιμένη κι έτοιμη να κάνει η ελληνική κυβέρνηση δια μέσου του υπουργού οικονομικών της στο γιούρογκρουπ των ευρωνταβάδων στις Βρυξέλλες;

Βέβαια, δεν μπορεί να μην τους τρομάζουν όλες αυτές οι διαδηλώσεις συμπαράστασης κι ενάντια στα δολοφονικά πρότζεκτ λιτότητας, με μορφή χιονοστιβάδας που φουσκώνει κι επιταχύνει την ορμή του από τη Ν.Υόρκη ως την Αυστραλία κι από την Πορτογαλία ως την παγωμένη (σαν τις ανύπαρκτες ψυχές των γραφειοβαμπίρ της Κομισιόν και των στελεχών τραπεζικών ομίλων) Νορβηγία.
Γιατί οι λαοί της "αναπτυγμένης Δύσης" έχουν αρχίσει κι αντιλαμβάνονται ότι το ζήτημα δεν αφορά πια μόνο την Ελλάδα. Ότι κανείς δεν μένει αλώβητος μέσα σε αυτή τη λαίλαπα διάλυσης των ελευθεριών, ατομικών & συλλογικών δικαιωμάτων, μηχανισμών πρόνοιας και προοπτικών πραγματικής ευημερίας των ανθρώπων. Μέσα σε έναν κόσμο τεχνολογίας αιχμής που έχει τη δυνατότητα να κάνει τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη και το χρόνο τους πιο δημιουργικό και όχι αλυσοδεμένο δέσμιο δουλοκτητικών συνθηκών απασχόλησης.
Γιατί οι λαοί, κι όχι μόνο της Ευρώπης, έχουν κοινές έγνοιες, ανησυχίες και οράματα που αφορούν τις πιο απλές, λειτουργικές κι ανθρώπινες αλήθειες. Αυτές που αποστρέφονται και αντιστρατεύονται με ζήλο και λυσσαλέο πείσμα οι πωρωμένες συμμορίες των banksters, του στρατιωτικο-βιομηχανικού κατεστημένου και των πολυεθνικών νεοαποικιοκρατών, με τις έμμισθες υπηρεσίες των πολιτικών αχυρανθρώπων τους.

Kι αυτός ήταν και είναι ο μόνος διαχρονικός πραγματικός πόλεμος, που αλλάζει μορφή μέσα στη ροή των αιώνων αλλά η ουσία του παραμένει ίδια. Ένας κοινωνικός πόλεμος, όπου τα (δυσδιάκριτα πλέον) ιδεολογικά πρόσημα είναι άνεϋ νοήματος, όπου η όποια απόπειρα ιδεολογικοποίησής του είναι εκ του πονηρού και προέρχεται από κέντρα των οποίων τα μέλη και οι αυλικοί τους ωφελούνται τα μέγιστα από την "ανόρθωση της οικονομίας" μέσα από τις στρατιωτικές συρράξεις μεταξύ των λαών. Ένας πόλεμος με κοινωνικά-ταξικά αίτια! Κι ανάγκη απόκτηση ανεξάρτητης αντίληψης και δημιουργίας αυτοοργανωμένων, αυτοδιαχειριζόμενων δημοκρατικών δομών.
Πρόκειται για μια τεράστια αντιπαράθεση που εμπεριέχει τους σπόρους για την μελλοντική απελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε είδους πνευματικά και υλικά δεσμά. Ένας πόλεμος ανάμεσα στους λαούς και τους δυνάστες τους, οι οποίοι έχουν συχνά αντικρουόμενα συμφέροντα στο μοίρασμα της εκάστοτε πίτας, με αποτελέσματα γενικευμένων στρατιωτικών συρράξεων και μαζικών σφαγείων. Με μόνιμα θύματα φυσικά τους λαούς.

Ε! λοιπόν ήρθε η ώρα να θορυβηθούν έως και να φοβηθούν αυτοί που σκορπούν ως τώρα την κινδυνολογία, την ανασφάλεια και την ανάγκη "προστασίας" (την οποία με "μεγαλοψυχία" αναλαμβάνουν οι ίδιοι και οι μηχανισμοί ελέγχου και καταστολής) μέσα στις κοινωνίες-στόχους δογμάτων λιτότητας και τεχνικών "σοκ και δέους"...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου