ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Γιόμ’σε ο τόπος καταλήψεις


Σάββατο 7 Μάρτη 2015, ένα ακόμη κτίριο -επί της οδού Κουρεμένου 5- απελευθερώνεται. Η επί πολλών ετών ρημαγμένη και παρατημένη μονοκατοικία χρησιμοποιείται, πλέον, για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών ανθρώπων που επιλέγουν τη λύση της κατάληψης. Οι νέοι μας γείτονες δεν κατέφυγαν σε κανένα μεσίτη, σε κανένα επαγγελματία πολιτικό, σε κανένα κόμμα. Αλλά αντίθετα, με ριζοσπαστικούς, αντιιεραρχικούς και αντιεξουσιαστικούς όρους προέβησαν στην πολιτική επιλογή της κατάληψης. Εμείς από τη δική μας μεριά, βλέποντας πως το μπόλιασμα των προταγμάτων μας στη γειτονιά καρποφορεί, δεν έχουμε παρά να καλωσορίσουμε τους νέους μας γείτονες, να τους ευχηθούμε καλό στέριωμα και καλούς αγώνες!

Πηγαίνοντας κάποιες εβδομάδες πίσω και πιο συγκεκριμένα στις 18 του Γενάρη, άλλο ένα γεγονός
που μας γέμισε χαρά ήταν αυτό της ανα-κατάληψης του κτηρίου της Αντιβίωσης στην οδό Γ. Παπανδρέου.

Ελλάς Ελλήνων ΟΥΚάδων

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
StevenArnoldQINet
Όταν ακούω για το DNA των Ελλήνων βγάζω σπυριά. Χοντρά σπυριά. Φλύκταινες. Όπως βγάζω σπυριά όταν ακούω για το DNA των Βουργουνδών ή των Μακεδόνων. Πίσω απ’ τις ηρωικές μαλακίες κάθε έθνους υπάρχει ως γνωστόν ένας ωκεανός αίματος και μιαν απέραντη χαβούζα με πτώματα. Κάθε πόλεμος που πέρασε και κάθε μνήμη που τον θυμίζει μου προκαλεί θανατερή θλίψη. Κάθε κωλομνημείο πόλεμου είναι μια αθεράπευτη αρρώστια που την κουβαλά στο κορμί του ο λαός. Ο λαός που στέλνει τα παιδιά του στα πεδία των μαχών και στις παρελάσεις μίσους. Ο λαός που μαθαίνει παπαγαλία την ιστορία και ζητάει απ’ το μεγαλοδύναμο κύριο καπιταλιστή προστασία, υποβρύχια, φράχτες, πυρηνικά και ανάπτυξη για να περνάει καλά. Ο λαός με τις νεκρόφιλες παραδόσεις του, που τον κολακεύουν οι μετρ της πολιτικής ορθότητας και οι ντόκτορες της ανακωχής του σφοδρού κοινωνικού πολέμου. Ο λαός που γλείφει τ’ αρχίδια της άρχουσας τάξης και περιμένει το καλοκαίρι για να ρουφήξει με όλη τη ραγιάδικη φιλοξενία του τις πεταμένες καπότες των πλούσιων δυτικοευρωπαίων γαμιάδων. Ο λαός που αγαπά αυτόν που τού φέρνει τα φράγκα. Ο λαός που δεν αφήνει παπά και πετραχήλι απροσκύνητο και καυλώνει ανυπερθέτως με το χοντρό παλούκι της ορθοδοξίας. Ο λαός που δέχεται αμάσητη κάθε εθνικιστική κορώνα και κάθε πατριωτική πουτανιά. Ο λαός που θέλει να φορολογηθούν οι πλούσιοι κι όχι να εξαφανιστούν. Ο λαός που ονομάζει τη φτώχια και την εξαθλίωση ανθρωπιστική κρίση γιατί έτσι του είπε το πουλάκι στο τουίτερ και ο κύριος καλοζωισμένος αριστερός της χοντρής πούτσας παρέα με τα κουνέλια της νέο-ορθόδοξης διανόησης. Ο λαός που μουντζώνει και φτύνει τα πρόσωπα αλλά όχι τις πολιτικές. Ο λαός που νιώθει ένα κρυφό φτερούγισμα στην ελληνική του καρδιά και μιαν ανατριχίλα στο ελληνικό του αίμα όταν ακούει τους μπρατσωμένους ΟΥΚάδες να ετοιμάζονται για να πάρουν την Πόλη. Την Αγιά Σοφιά. Όταν ακονίζουν τις βατραχανθρωπίσιες τους ψωλές για να γαμήσουν τα χανουμάκια. Ο λαός που, αφού έκανε τα παιδιά του σχιζοφρενικά τα βρίζει τώρα γιατί μαύρισαν τη μούρη του Παλαμά και γιατί κατούρησαν το πορτραίτο της Μπουμπουλίνας. Ο λαός που έκανε παντιέρα του την υποκρισία της εξουσίας και την αυθάδεια του ανήθικου πλούτου. Ο λαός που δεν τσούζεται απ’ τον καπιταλισμό αλλά απ’ τις μεταρρυθμίσεις. Ο λαός που έμαθε να αγαπάει τις αλυσίδες του. Ο λαός που δεν νιώθει πως το μπούλινγκ της εθνομαλακίας του και το αντριλίκι της δοξασμένης του φυλής ξεσπά στα κεφάλια των παιδιών του. Ο λαός που δεν νιώθει πως το πιο ακραίο μπούλινκγ είναι να στήνει κώλο στον κύριο βουλευτή για να του χαρίσει ένα τετράωρο εργασίας έναντι ευτελούς αμοιβής στα άλφα βήτα Βασιλόπουλος. Ο λαός που προχωρά αγέρωχα προς νέο συμβιβασμό και νέα συνθηκολόγηση με τον θεϊκό και αναλλοίωτο καπιταλισμό, τον μεγάλο κοσμοκράτορα και Κύριο της Μοίρας, τον αυτοδίκαιο δήμιο μιας ανθρωπότητας άρρωστης από αταραξία και δουλικό κομφορμισμό.
To διαβάσαμε στον ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΣΚΥΛΟ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ: " IT’S NOT ONLY ROCK AND ROLL (Πώς ακούστηκε κάποτε η ροκ μουσική από τους νέους μιας τριτοκοσμικής χώρας) "



Ένα από τα καλύτερα έργα που έχουμε ανακαλύψει εδώ και χρόνια μέσα στο ελληνικό συγγραφικό τοπίο!

 Καλοκαίρι. Ο ήρωας ταξιδεύει με τη μηχανή του και συνεπιβάτη το μικρό του γιο σε μια πορεία γεμάτη χρώματα, διηγήσεις, απρόοπτες συναρπαστικές συναντήσεις, παραστάσεις αφυπνιστικές και απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής.
Ένα δυνατό, αντισυμβατικό, λογοτεχνικό "road trip", που από τα πρώτα του κιόλας "μαρσαρίσματα" μας δελεάζει να ακολουθήσουμε τα κάθε άλλο παρά ανιαρά βήματά του σε χωροχρονικές διαδρομές σφύζουσες από σημαντικά γεγονότα και κοχλάζουσες διεργασίες. Από αυτές που παράγουν πολιτισμό και γράφουν την Ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών.
Ένας καλοζυγισμένος συνδυασμός ταξιδιωτικής εμπειρίας, φιλοσοφικής πραγματείας, ιστορικής μελέτης ενάντια στο επίσημο ρεύμα και τις εκ του πονηρού ερμηνείες του, συναρπαστικών μουσικών αφηγήσεων και έξυπνης και χρήσιμης στο "ξετύλιγμα του κουβαριού" μυθοπλασίας. Όλα σε μια σφιχτοδεμένη μεταξύ τους διαλεκτική σχέση.

Κέρδισε με το καλημέρα τις εντυπώσεις τις δικές μας, από την εισαγωγική του σελίδα, με το "κλείσιμο όλο νόημα του ματιού" του συγγραφέα Θοδωρή Λαμπρόπουλου ή διαδικτυακά γνωστού και ως ΥΠΝΟΒΑΤΗ. Διαβάζοντας τη διευκρινιστική μικρή του επισήμανση: "Αυτό το βιβλίο δεν απευθύνεται σε όλους. Το να απευθύνεσαι σε όλο τον κόσμο είναι ύποπτο"(!)
Κάτι που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.

Πάντως σ'εμάς απευθυνόταν! Ελπίζουμε και σ'εσάς! Αναζητήστε το!

ανιχνευτής

Επισκεφτείτε την προσωπική ιστοσελίδα του ΥΠΝΟΒΑΤΗ ή Θοδωρή Λαμπρόπουλου και διαβάστε και την παρουσίαση του ίδιου για το βιβλίο του (αλλά και πού θα το βρείτε):
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ: IT’S NOT ONLY ROCK AND ROLL
(Πώς ακούστηκε κάποτε η ροκ μουσική από τους νέους μιας τριτοκοσμικής χώρας)

Τετάρτη 1/4 στην Τεχνόπολη: Παρουσίαση της μεγάλης έρευνας για τη φοροαποφυγή της Eldorado Gold


To είδαμε στη Σίβυλλα

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»!

Συνδέστε το παρακάτω άμεσα με αυτό από εμάς:  Η ανθρωπότητα θα συρθεί σε άλλο ένα σφαγείο; και με αυτό: "Ισχυρά κέντρα των ΗΠΑ πιέζουν για ταυτόχρονη επίθεση κατά της Ρωσίας και της Κίνας" 
  "We’re an empire now, and when we act, we create our own reality. And while you’re  studying that reality — judiciously, as you will — we’ll act again, creating other new  realities, which you can study too, and that’s how things will sort out. We’re history’s  actors . . . and you, all of you, will be left to just study what we do."  Bush White House aide explaining the New Reality



 ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»!

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Με το πρόσχημα της ουκρανικής κρίσης, ο αριθμός των αμερικανικών τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη έχει αυξηθεί και συνεχίζει να αυξάνεται.

Στον ευρωπαϊκό τομέα, το εύρος δυνάμεων απέναντι στη Ρωσική Ομοσπονδία, είναι πέντε φορές περισσότερο από ό, τι κατά την πρώτη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.

Με το πρόσχημα της προστασίας της Α.Ευρώπης από το «ρωσική επιθετικότητα» πάνω από εκατό άρματα έχουν ήδη εγκατασταθεί στη Λετονία.

Τον περασμένο μήνα, μια παρόμοια μηχανοκίνητη στρατιωτική μονάδα εγκαταστάθηκε στην Εσθονία - στην πόλη Νάρβα - μόλις 300 μέτρα από τα σύνορα με τη Ρωσία και περίπου 100 χιλιόμετρα από την Αγία Πετρούπολη.

Ο αριθμός των πτήσεων από τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Βαλτικής έχει τετραπλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι , καθώς και οι επισκέψεις των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα.

Η πορνογραφία δείχνει πώς θα είναι το τέλος του κόσμου» -ή η "τέχνη των κοπράνων"-

Πριν "δώσω τη σκυτάλη" στο εξαίρετο άρθρο επί του θέματος-"καλλιτεχνικού φαινομένου" των ημερών και των γενικότερων μηνυμάτων, προεκτάσεων και backround, αυτό που έχω να παρατηρήσω εγώ είναι ότι η πορνογραφία και ο σαδισμός, που καθόλου σπάνια αυτή εμπεριέχει, δεν μεταφέρει ίχνος καλαισθησίας! Το αντίθετο. Και οι προσπάθειες από τη βιομηχανία του "θεάματος" και των προπαγανδιστικών μηχανισμών της να τα υψώσουν αυτά σε "τέχνη", διοχετεύοντάς τα στυλιζαρισμένα στο λεγόμενο πλατύ κοινό, μόνο ως ύποπτες μπορεί να χαρακτηριστούν. Εισχωρώντας στο νοητικό πεδίο των ανθρώπων ως κάτι σαν εγκεφαλοσκώληκας. Κι εθίζοντάς τους σε τέτοιου είδους εικόνες, που απευθύνονται στα κατώτερα ένστικτα και διαμορφώνουν ανάλογες συμπεριφορές και τάσεις.
Κι ευτελίζοντας την ερωτική πράξη από ψυχοσωματική ένωση δύο ανθρώπινων όντων σε "άγριο γ...σι".  Συχνά, ώστε και να πουλήσει στο "αγοραστικό κοινό" και να καταναλωθεί όσο γίνεται περισσότερο, εμπλουτισμένο με τα  απαραίτητα "προκαταρκτικά": ψυχοπαθητικά κόλπα και σαδιστικά παιχνίδια με έκδηλο το στοιχείο της καθολικής στην ουσία υποταγής του άλλου και ενίοτε με "σαγηνευτικές" δόσεις "μυστηρίου", βγαλμένου.. από ξινισμένα κατώγια φανφαρόνου και παρλαπίπα δανδή, με άγευστα, ληγμένα, πειραγμένα κρασιά.
Απογυμνώνοντας ωμά τη συνουσία από το στοιχείο της μέθεξης που οδηγεί στην ένωση και ψυχική εξύψωση. Άρα και νοητική υπέρβαση!

Επιτρέψτε μου επομένως να μιλήσω για "τέχνη των κοπράνων". Είτε λογοτεχνικά αν την εισπράττεις είτε κινηματογραφικά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση best seller και blockbuster.

Ο Ένοικος...

Η πορνογραφία δείχνει πώς θα είναι το τέλος του κόσμου»

Με αφετηρία τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι»

του Κρις Χέτζες

μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου



Aπό τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι»

Οι «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι», τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία, είναι μια αποθέωση του σαδισμού που διαπνέει σχεδόν όλες τις εκφάνσεις της αμερικανικής κουλτούρας και βρίσκεται στην καρδιά της πορνογραφίας και του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Εξοραΐζει την πραγμοποίηση των γυναικών. Προασπίζει έναν κόσμο κενό από συμπόνια, ενσυναίσθηση και αγάπη. Μετατρέπει σε ερωτικό αντικείμενο μια υπεραρσενική εξουσία που κακομεταχειρίζεται, υποβιβάζει, ξεφτιλίζει και βασανίζει γυναίκες των οποίων οι προσωπικότητες έχουν αφαιρεθεί, των οποίων η μόνη επιθυμία είναι να υποβιβάζουν τους εαυτούς τους στην υπηρεσία του αντρικού πόθου. Η ταινία, όπως ο «Ελεύθερος Σκοπευτής» του Ίστγουντ, έχει ως δεδομένο έναν κόσμο θηρευτών και θηραμάτων όπου οι αδύναμοι και ευάλωτοι είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης ενώ οι ισχυροί είναι ναρκισσιστές και βίαιοι ημίθεοι. Καθαγιάζει αυτή την καπιταλιστική κόλαση ως φυσική και επιθυμητή.

«Η πορνογραφία», γράφει ο Ρόμπερτ Τζένσεν, «δείχνει το πώς θα μοιάζει το τέλος του κόσμου».

Αν ορίσουμε το σεξ ως μια αμοιβαία ερωτική πράξη ανάμεσα σε δύο συντρόφους, τότε η πορνογραφία δεν έχει ως αντικείμενο το σεξ, αλλά τον αυνανισμό: έναν μοναχικό αυτο-ερεθισμό χωρίς οικειότητα, χωρίς έρωτα. Η λατρεία του εαυτού –η πεμπτουσία του πορνό- βρίσκεται στην καρδιά της κουλτούρας της αγοράς. Η πορνογραφία, όπως ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός, είναι το μέρος όπου στέλνονται οι άνθρωποι για να πεθάνουν.

Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι στην Αριστερά που καταλαβαίνουν τον τεράστιο κίνδυνο που ελλοχεύει αν αφεθεί η πορνογραφία να αντικαταστήσει την οικειότητα, το σεξ και τον έρωτα. Δυστυχώς, πολλοί είναι εκείνοι –ακόμα και στην Αριστερά- που πιστεύουν πως η πορνογραφία έχει να κάνει με την ελευθερία του λόγου.

Ένα σύγχρονο κύμα φεμινιστριών προδίδουν το εμβληματικό έργο ριζοσπαστριών όπως η Αντρέα Ντβόρκιν, υπερασπίζοντας το πορνό ως μια μορφή σεξουαλικής απελευθέρωσης και ενδυνάμωσης. Αυτές οι «φεμινίστριες», που υποτίθεται ότι βασίζονται στον Μισέλ Φουκό και την Τζούντιθ Μπάτλερ, δεν είναι παρά υποπροϊόντα του νεοφιλελευθερισμού και του μεταμοντερνισμού. Γι’ αυτές, ο φεμινισμός δεν αφορά πλέον την απελευθέρωση των καταπιεσμένων γυναικών, αλλά ορίζεται από μια χούφτα γυναίκες που τυχαίνει να είναι επιτυχημένες, πλούσιες και ισχυρές – ή, όπως στην περίπτωση των «50 Αποχρώσεων», πέτυχαν να «τυλίξουν» έναν πλούσιο και ισχυρό άντρα. Άλλωστε, γυναίκα έγραψε το βιβλίο και το σενάριο της ταινίας, γυναίκα τη σκηνοθέτησε και γυναίκα ήταν η επικεφαλής του στούντιο που αγόρασε τα δικαιώματα. Αυτή η γυναικεία συμπαιγνία είναι αντανάκλαση της εσωτερίκευσης της καταπίεσης και της σεξουαλικής βίας που έχουν τις ρίζες τους στην πορνογραφία. Η Ντβόρκιν αυτό το κατανοούσε. Έγραφε πως «η νέα πορνογραφία είναι ένα τεράστιο νεκροταφείο για την Αριστερά: δεν μπορείς να έχεις την πολιτική σου ολόκληρη και τις πόρνες χορτάτες».

Μέσα σ'έναν εξελισσόμενο, παρατεινόμενο χειμώνα, πες τη ΡΗΞΗ με ένα ουρλιαχτό! Για αρχή...



" Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;
Οταν άρχισε να υποχωρεί κάπως το επικοινωνιακό μπαράζ που επιχείρησε να παρουσιάσει την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη μεταξύ κυβέρνησης και Eurogroup (και την «λίστα μεταρρυθμίσεων» που τη συμπληρώνει) ως περίπου νίκη, το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της είναι ότι «αγόρασε χρόνο»."
H συνέχεια αυτού του εύστοχα αναλυτικού άρθρου του thepressproject, που καυτηριάζει ψευδαισθήσεις (εσκεμμένες και μη) και επιπόλαια, παχιά λόγια, ΕΔΩ

Οι "εταίροι" λοιπόν απαίτησαν από την κυβέρνηση (αυτήν που προεκλογικά εκτόξευε αντιμνημονιακούς μύδρους και μετεκλογικά προχώρησε σε προγραμματικές εξαγγελίες κατά της αιμοσταγούς λιτότητας και της σαδιστικής διάλυσης του κοινωνικού ιστού), να αφήσει στην άκρη τα μισόλογα περί "δημιουργικής ασάφειας" (πόσο αυτός ο "όρος" απέχει από τη..."μη δημιουργική δημιουργία;"). Και να παρουσιάσει "λειτουργικές" μεταρρυθμίσεις (sic), ώστε η "απείθαρχη χώρα" να παραμείνει μέσα στη στοργική μέγγενη του "ισχυρού ευρώ", που εποπτεύεται από συγκεκριμένα κέντρα κτηνώδους εξουσίας (των κρυφών ατζέντων με τα ολοφάνερα εκτρώματα) και με συγκεκριμένες βαμπιρο-"αγορές".

Ξαφνικα μου έρχονται στο μυαλό κάποιοι στίχοι από ένα υποβλητικά πεσιμιστικό τραγούδι των Διάφανων Κρίνων:
"δεν θα συγκρίνω φως με το σκοτάδι
ούτε λευκό αμνό με λύκο μαύρο"
Μπλε Χειμώνας

Δεν γουστάρουμε σκοτάδι σε δήθεν ημι-φωτεινά περιτυλίγματα!
Δεν επιθυμούμε η ζωή η δικιά μας, των συνανθρώπων μας και των αθώων υπάρξεων που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα στο...σκοτάδι, να μετατραπεί σε έναν ατέλειωτο βαρύ χειμώνα. Όπου η κατήφεια εναλάσσεται με τη θλίψη και η απελπισία με τον αργό διανοητικό και πρόωρο φυσικό θάνατο!
Δεν μας ευχαριστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους να καταντούν αγελαίοι αμνοί-Η διαχρονική πτώση του μαζάνθρωπου...και κολλώντας σε αυτό τον αντιεξελικτικό βούρκο να γίνονται βούτυρο στο ψωμί των βοσκόπουλων, τσοπανόσκυλων, ύπουλων λύκων κι αρχιτσελιγκάδων!
Δεν γουστάρουμε τους λύκους που κατασπαράσσουν τους μακάριους αμνούς.
Απεχθανόμαστε και τους λύκους που την πέφτουν σε άλλους λύκους για να τους πάρουν τις μπουκιές από το στόμα.

Κι όσο νιώθουμε να μας λιγοστεύει ο αέρας και να πιεζόμαστε ασφυχτικά από τους λύκους που γρυλίζουν απειλητικά να παραμείνουμε ήσυχα και πειθήνια μέσα στα μαντριά των βοσκών-συνεταίρων τους, ό,τι κι αν μας συμβεί και από τους ακριβοθώρητους "ποιμένες"-φεουδάρχες και τα τεχνάσματά τους, που χρησιμοποιούν το ίδιο αμνούς και λύκους...τότε...
ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ! Μην γίνουμε στο τέλος άλλου είδους λύκοι εμείς, απερίφραχτοι και αμαρκάριστοι!

Δεν μπορώ εδώ να μην ανασύρω, για άλλη μια φορά, κάποιες παραινέσεις
του Ένοικου:

Το ουρλιαχτό της ρήξης*
*κι όχι έτσι που ως τώρα φαίνεται να την εννοούν οι νέοι εκλεγμένοι διαχειριστές της ανθρωποβόρας κρίσης

" Aν σε νουθετούν με δάχτυλα υψωμένα και σου γρυλίζουν με προβλέψεις μελλούμενων δεινών εφόσον δε συμμορφωθείς. Αν σου υποδεικνύουν συνεχώς μονοδρομημένες οδούς. Αν σου εκθειάζουν όλα τα σκυλάκια του καναπέ, για το πόσο καλούλια και "στρωμένα" είναι...

Να τους πεις πως αν πάρεις τα εξημερωμένα κατοικίδιά τους και τ'αφήσεις σε μια άγρια ερημιά, τότε δεν θ'αργήσουν αυτά να ξαναγίνουν λύκοι!

Κι αν αυτοί κουνάνε με νόημα το κεφάλι, χαμογελώντας περιπαιχτικά, εσύ..

ξαφνικά ούρλιαξε! Άφησε να δραπετεύσει από μέσα σου μια πανάρχαια, άγρια, αξημέρωτη κραυγή που θα κάνει τα πλέγματα και τους φύλακες αναμεσα στους κόσμους να ριγήσουν! Και το Φόβο που φυλάει τα έρμα να σκιαχτεί, διαισθανόμενος πια ότι αν χρειαστεί δε θα περιοριστείς μόνο στο ουρλιαχτό:

Αουουουουουουουουου!
Γκρρρρ! "

O Ένοικος...

Το αντιλαμβάνεστε αυτό όλου του κόσμου οι πονηρούληδες, δεξιούληδες κι "αριστερούληδες", μπούληδες και ρούληδες, τελάληδες και επαγγελματίες της διανόησης, λυκόπουλα και βοσκόπουλα, αρχόντοι και θησαυροφύλακες; Αστειότατοι παλιάτσοι και μικρότατοι νάνοι που (ειδικά οι τελευταίοι με τα γενικά προστάγματα) θαρρείτε ότι είστε γίγαντες, οι οποίοι μπορούν να εμπαίζουν, εξαπατούν, εξαγοράζουν, εκπορνεύουν και να ξεζουμίζουν τους πάντες για πάντα;
Τι θα κάνατε αν μια αποφράδα ημέρα, τα "αμνοερίφιά σας" αποφάσιζαν να παύσουν να σας προσφέρουν αφειδώς το μυαλό, το "μαλλί" και το κρέας τους και κινούνταν μαζικά ("λέμε τώρα..!") να γκρεμίσουν τους μαντρότοιχους; Θα τους γενοκτονούσατε όλους, όπως τόσο καλά έχετε ως τώρα αποδείξει ότι σας αρέσει να πράττετε; Για το καλό βεβαίως της "ελευθερίας" και "νομιμότητάς"..(σας)!



ανιχνευτής

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΩΝ


Λόγια πυρακτωμένα, φλεγόμενα, σαν σπίθες που εξαπολύει πάνω σου μια αόρατη φωτιά, μα υπαρκτή και άσβεστη σε κάθε γωνιά των δρόμων που τραβάς. Λόγια πληρωμένα για να κλείσουν όλοι οι ανοιχτοί λογαριασμοί που είχαν ανοιχτεί ποτέ. Λόγια που στάζουν ποταμούς πικρίας και άρνησης  μα και συνάμα σθένους και πόθου για αλλαγή της αιώνιας κάμπιας σε ζωηρόχρωμη πεταλούδα! Βλέμμα παρέα με σκέψεις και λέξεις που ισορροπούν πάνω σε μονίμως τεντωμένα σχοινιά, που εκτοξεύουν ροχάλες και ειρωνικά γέλια σε κάθε απόπειρα για στήσιμο διχτυών ασφαλείας από κάτω.
Ίσως γιατί ο σχοινοβάτης γνωρίζει πολύ καλά ότι η πιο σίγουρη, η πιο οικεία, η πιο έντιμη, η πιο στέρεη ασφάλεια είναι η ανασφάλεια. Που για όσους (τους συντριπτικά περισσότερους δηλαδή) δεν εννοούν να το ψηλαφίσουν αυτό και να συμφιλιωθούν με τη δυναμική και τις αλήθειες του, χτίζονται πολλών ειδών μικρές και μεγάλες φυλακές..."ασφαλείας". Πόσο φοβερή μπορεί να είναι μια τέτοια διαπίστωση; Πόσο κοντά σε φέρνει στην τρέλα, στο θάνατο, στην άνιση επίδειξη σθένους απέναντι σε όλες τις δικλείδες ασφαλείας και τις φοβίες και τις (αυτ)απάτες και τη μαυρίλα και τις απειλητικές σκιές του κόσμου; Στην ίδια την απελευθέρωση από τον ίδιο τον ξεπουλημένο και σερνάμενο στο χώμα της βολής ή της σκλαβιάς ή της βολής της σκλαβιάς εαυτό...
Πόσο τρομαχτική μπορεί να είναι μια μοναξιά που η διαρκής περιφρόνησή της χύνεται σαν δηλητήριο που φαρμακώνει και την ίδια; Ειδικά αυτή που δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί καθόλου πια να ψάχνει, να ανακαλύπτει τα χνάρια των ομοίων της;
Αλλά και πόσο γενναία και θαρρετή αστράφτει, όταν την "αρρώστια της" δεν την κρατάει κρυφή από τα "υγιή μάτια". Και πόσο μεταμορφωτική, ακόμη και για την ίδια και φυσικά για όσους εισπράττουν τις δονήσεις της και τα ωστικά κύματα των ιδεών της που τις μεταφραζει σε πράξεις και συχνά σε...αίμα!

ανιχνευτής

"...στις 29 Νοεμβρίου του 1922 πέφτει νεκρός σε συμπλοκή με τους μπάτσους στην Τέλια ο ποιητής, φιλόσοφος και αναρχοατομικιστής επαναστάτης Renzo Novatore. 
“O Ρέντσο Νοβατόρε δολοφονήθηκε. Έπεσε μαχόμενος, γιατί εκείνος φιλοσοφούσε και μαχόταν συγχρόνως. Ήταν εδώ και καιρό καταδιωκόμενος. Βρισκόταν σε μια κατάσταση διαρκούς εξέγερσης. Στο θάνατο απάντησε με θάνατο. Πέθανε όπως ακριβώς έζησε, σαν αναρχικός που το στοχασμό του -βαθύς και αριστοκρατικός στοχασμός- τον συμπλήρωνε με την επαναστατική δράση…” 
Από μία επιστολή στην εφημερίδα Espresso "
Το πλήρες άρθρο "Στη μνήμη του Renzo Novatore…" ΕΔΩ

ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΩΝ 




Ο Renzo Novatore παρουσιάζει μερικά γνωμικά του

ΘΕΟΣ: Το πλάσιμο μιας άρρωστης φαντασίας. Κάτοικος ξεμωραμένου και αδύναμου μυαλού. Σύντροφος και παρηγορητής ταγγών πνευμάτων γεννημένων στη δουλεία. Ένα χάπι για δυσκοίλια μυαλά. Μαρξισμός για την εξασθενημένη καρδιά.

ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: Μια αφηρημένη λέξη με αρνητική χροιά, μεγάλη σε δύναμη, κοντή σε αλήθεια. Μια αισχρή μάσκα ζωγραφισμένη πάνω στο μοχθηρό πρόσωπο πονηρού αγροίκου προκειμένου να κυριαρχεί το τσούρμο των υπερευαίσθητων βλαμμένων και ηλίθιων.

ΧΩΡΑ: Ποινική δουλεία για τους ημι-ευφυείς, ένα βουστάσιο ηλιθιότητας. Μια Κίρκη που μετατρέπει τους θαυμαστές οπαδούς της σε σκύλους και γουρούνια.Πόρνη για το αφεντικό, νταβάς στον ξένο. Παιδοφάγος, συκοφάντης των γονέων και χλευαστής των ηρώων.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Οι μέρες που το Διεθνές Δίκαιο πήγε για πάντα στο διάβολο: "ΣΕΡΒΙΑ 1999: «ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΝΩ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ!» "

Sea=r anoigma

Serb zrtva_urusevini1999-2015

ΔΕΚΑΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

Η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΥ ΝΤΡΟΠΙΑΖΕΙ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΗ


 Γράφει η Μίλιτσα Κοσάνοβιτς 

ser 2Στις 24 Μαρτίου του 1999 το ΝΑΤΟ, η πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη του κόσμου, γιόρταζε τα 50 χρόνια της ίδρυσής του και χάρισε στον εαυτό του ένα «μεγάλο δώρο» με το οποίο έπρεπε να δικαιολογήσει και την ύπαρξη του: την έναρξη των βομβαρδισμών κατά της Σερβίας! Η Αμερική και οι δεκαεννέα χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας (ανάμεσα τους και πρώην χώρες του Άξονα), όλοι μαζί, «εχθροί» και σύμμαχοι από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (εκτός της Ρωσίας), βομβάρδιζαν ανελέητα κάθε νύχτα, για 78 μέρες, τη Σερβία. Οι «έξυπνες» βόμβες αναζητούσαν τους στόχους τους από ύψος 10.000 μέτρων και δεν έδιναν πολύ σημασία στις «παράπλευρες απώλειες». Άλλωστε εκείνοι που τις εκτόξευαν δεν ήταν ήρωες, αλλά κάποιοι καλοί ή κακοί παίκτες των πολεμικών video games. Μόνο που αυτή τη φορά οι στόχοι ήταν πραγματικοί. Για αυτούς άραγε υπήρχε καμία διαφορά; Οι βόμβες έπρεπε να πέσουν. Το κύριο μήνυμα του ΝΑΤΟ ήταν ότι: «Πρέπει να βομβαρδιστεί η Σερβία γιατί πρέπει να πέσει ο Μιλόσεβιτς(!)». Κανένας δεν το πίστευε αυτό γιατί ήταν τόσο άδικο να καταστρέφει το ΝΑΤΟ έναν λαό που στην πλειοψηφία του δεν ήθελε τον Μιλόσεβιτς στην εξουσία, αλλά δεν είχε αρκετή δύναμη για να τον διώξει, γιατί και αυτός ήταν ένας «εσωτερικός εχθρός» που έλεγχε τα πάντα. Ό,τι και να έλεγαν, οι πύραυλοι έπρεπε να εκτοξευτούν. Κάπου έπρεπε να πέσουν.

serb
Η Δυτική προπαγάνδα και η δαιμονοποίηση της Σερβίας ήταν τόσο καλά προετοιμασμένη, που ακόμη και στις ταινίες του Χόλιγουντ, τη θέση των «Bad Guys» πήραν για τα καλά οι «κακοί Σέρβοι» ως οι μοναδικοί υπαίτιοι για τον πόλεμο και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ποιος νοιαζόταν για το ποιος έλεγε την αλήθεια και ποιος το ψέμα; Οι βόμβες όμως έπρεπε να πέσουν. Ο Μιλόσεβιτς, ούτε και κανένας άλλος από την οικογένεια του, δεν έχασε ούτε μία τρίχα από το κεφάλι του. Τον έριξε ο λαός μετά από ένα χρόνο. Πάνω από τη Σερβία αιωρούνταν τότε το παλιό σύνθημα των Αυστριακών «Die Serben Muss Sterben» (Οι Σέρβοι Πρέπει να Πεθάνουν).  

 

Ένας Θλιβερός Απολογισμός


Ο απολογισμός των βομβαρδισμών, σε ανθρώπινες απώλειες και υλικές ζημιές είναι περίπου ως εξής:
    ser yugoslavia-kosovo-nato-bombing
  • 1.150 μαχητικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ συμμετείχαν στις επιθέσεις.
  • Εκτοξεύτηκαν 420.600 πύραυλοι.
  • Η συνολική μάζα των πυραύλων που έπεσαν ήταν περίπου 22.000 τόνοι.
  • 59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδαφος 12 χωρών-μελών του ήταν στη διάθεση να βοηθήσουν Νις νατοϊκές επιθέσεις κατά της Σερβίας και Μαυροβουνίου.
  • Εκτοξεύτηκαν περίπου 20.000 μεγάλοι πύραυλοι αέρος-εδάφους.
  • Σε 30 με 100 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμάται ότι είναι περίπου το κόστος της υλικής ζημιάς που προκλήθηκε με τους βομβαρδισμούς.
  • 1.002 μέλη του Γιουγκοσλαβικού Στρατού σκοτώθηκαν και περίπου 2.000 πολίτες.
  • 6.100 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
  • 54 μέσα μαζικής μεταφοράς καταστράφηκαν, 305 σχολές, νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια.
  • Καταστράφηκαν 176 μνημεία πολιτισμού κι ανάμεσά τους και 23 μεσαιωνικά μοναστήρια.
  • 45 γέφυρες και 28 σιδηροδρομικές γέφυρες.
  • 148 σπίτια πολιτών.
  • 561 κατασκευές του Γιουγκοσλαβικού Στρατού καταστράφηκαν ολοσχερώς και 686 έπαθαν σοβαρές ζημίες.
  • Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 2.300 επιθέσεις μαχητικών του ΝΑΤΟ
Ποτέ στην Ιστορία δεν Υπήρξε ένας πιο Άδικος Πόλεμος

Serb 1Ο Σέρβος συγγραφέας Ντόμπριτσα Τσόσιτς, στις δικές του Σημειώσεις Κάτω από τις Βόμβες, έγραψε στις 21 Μαρτίου του 1999, τρεις μέρες πριν ξεκινήσουν οι Νατοϊκοί βομβαρδισμοί: «Απόψε με πήρε τηλέφωνο ο Alfred Sherman, πρώην Σύμβουλος της Μάργκαρετ Θάτσερ και αρχισυντάκτης του Daily Telegraph, ένας μεγάλος φίλος των Σέρβων και αντίπαλος της Αμερικής και της Νέας τάξης πραγμάτων, και μου είπε ότι οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να μας βομβαρδίσουν και να καταλάβουν το Κόσοβο, αν δεν παραδοθούμε. Αλλά μας συμβούλεψε ότι οι Σέρβοι δεν πρέπει να παραδοθούνε, το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να σκοτώσουν μόνο είκοσι Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ θα ηττηθεί. Ποτέ στην Ιστορία δεν υπήρξε ένας πιο άδικος πόλεμος. Και έγινε κάτι πολύ περίεργο: Σε αυτή την αντίσταση κατά της Αμερικής ενώθηκαν γέροι, παιδιά, διανοούμενοι, αγρότες, εργάτες, καλλιτέχνες, αντιπολίτευση και εξουσία –όλοι μαζί».

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΩΝ

serb 3Δεν θέλω να μιλώ για τους βομβαρδισμούς γιατί κατά τη διάρκεια τους δεν βρισκόμουν στο Βελιγράδι αλλά στη Θεσσαλονίκη. Το μόνο που έκανα ήταν ν’ ανησυχώ και να κάνω τον ΟΤΕ πλουσιότερο με τα τηλεφωνήματά μου. Δεν είχα την άμεση εμπειρία των βομβαρδισμών. Ρώτησα λοιπόν τους συγγενείς μου, οι οποίοι έχουν την εμπειρία των βομβαρδισμών, να μου πουν ποιες ήταν οι πιο δυνατές εντυπώσεις τους… Ράντα Κοσάνοβιτς (83 ετών, συνταξιούχος, πρώην λογίστρια) «Τα ξέχασα όλα γιατί ήταν ο μόνος τρόπος για να το ξεπεράσω. Παρόλα αυτά δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την αγωνία και άγχος που περνούσα περιμένοντας τους βομβαρδισμούς. Τα βράδια δεν μπορούσα να κοιμηθώ περιμένοντας τις σειρήνες που θα ανακοινώσουν την έναρξη των βομβαρδισμών, και όταν τελείωναν σφύριζαν πάλι τη παύση. Μερικές φορές περίμενα μέχρι το πρωί γιατί ρίχνανε και στην αυγή. Μόνο αφού πέρασαν όλα μπορούσα να κοιμηθώ. Μία μέρα χτύπησαν τη Ράκοβιτσα, που είναι ένα-δύο χιλιόμετρα πιο κάτω. Ήταν πάρα πολύ δυνατές οι δονήσεις και στις πολυκατοικίες μας έσπασαν όλα τα τζάμια…» 

serb 5Ντράγκο Μάικιτς, (67 ετών, συνταξιούχος, καθηγητής μαθηματικών και πρώην λυκειάρχης) «Πέρα απ’ αυτά που έβλεπα στην τηλεόραση καθημερινά και μ’ έκαναν να στεναχωριέμαι και να υποφέρω ψυχολογικά, προσωπικά στάθηκα τυχερός γιατί δεν έπαθα τίποτα ούτε κάποιος δικός μου. Αλλά με συγκίνησε πάρα πολύ η ιστορία μιας μαθήτριας, την οποία τη θυμάμαι από τα μαθηματικά δεδομένα ως μία πραγματική μεγαλοφυΐα. Την έλεγαν Σάνια Μιλένκοβιτς και ήταν μόλις 10 ετών. Η μικρή Σάνια σκοτώθηκε στις 30 Μαΐου του 1999 τη στιγμή που οι ‘’Angels of Mercy’’ του ΝΑΤΟ ρίξανε βόμβες σε μια μικρή γέφυρα, στρατιωτικά ασήμαντη, πάνω στον ποταμό Μοράβα που χώριζε στα δύο τη μικρή πόλη Βαρβάριν, τη γενέτειρα πόλη της Σάνια. Η Σάνια βρέθηκε στη γέφυρα την ίδια άτυχη στιγμή μαζί με άλλους δέκα συμπολίτες της που όλοι τους σκοτώθηκαν. Η μοίρα έπαιξε πολύ σκληρό παιχνίδι με τη Σάνια, γιατί οι γονείς της την έφεραν βιαστικά από το Βελιγράδι, όπου πήγαινε σε ειδικό μαθηματικό σχολείο, για να τη σώσουν από τις βόμβες! Για μένα, αυτός ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας αποτελεί τέλος του Διεθνούς Δικαίου…»

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Ανακοίνωση για τους φυλακισμένους απεργούς πείνας

Ανακοίνωση για τους φυλακισμένους απεργούς πείνας | Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα
ΑΠΟ ORMITHIELLA

 

Θέμα Συνειδήσεως


Είναι πασιφανές ότι στην 20η μέρα απεργίας πείνας, οι απεργούν έχουν επιλέξει να καταστήσουν ως ύστατο μέσο το σώμα τους για την ικανοποίηση των αιτημάτων που έχουν θέσει. Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί τους, οι απεργοί πείνας είναι πολιτικοί κρατούμενοι με συγκροτημένη άποψη οι οποίοι διατηρούν στο ακέραιο την επιλογή του αυτεξούσιου της διαχείρισης της ζωή τους. Δεδομένου δε την συνέχιση της απεργίας πείνας διαπιστώνουμε από τα ιατρικά ανακοινωθέντα την έκδηλη απορρύθμιση του οργανισμού τους, ως αποτέλεσμα ηλεκτρολυτικών και μεταβολικών διαταραχών, η οποία χρήζει τριτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας.

Επειδή η μεταγωγή των απεργών πείνας σε νοσοκομεία του ΕΣΥ θα ενταθεί τις επόμενες ημέρες, επισημαίνουμε ότι:

Η άρνηση του εκάστοτε απεργού πείνας να λάβει υγρά ενδοφλεβίως δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται από το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου ως άρνηση νοσηλείας και φροντίδας. Καθήκον κάθε γιατρού είναι να θεραπεύει, να εξαλείφει τον πόνο, να παρέχει ανακούφιση και να δρα προς το συμφέρον των ασθενών του, πάντα με την συγκατάθεση του. Υπάρχει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ιατρική προς όφελος του ατόμου και την κατάχρηση της ιατρικής. Κάθε τέτοια πράξη συνιστά ουσιαστικά συμμετοχή του γιατρού στο βασανισμό, κάτι που όχι μόνο είναι αντιδεοντολογικό/ανήθικο, αλλά διευκολύνει την αποδοχή τέτοιων πρακτικών και τελικά καταστρέφει την εμπιστοσύνη των ασθενών στο ιατρικό λειτούργημα.

Πρακτική όπως αυτή στην περίπτωση του Φοίβου Χαρίση, αντιβαίνει κατάφωρα την διακήρυξη της Μάλτας της Παγκόσμιας Ένωσης Ιατρών για τους απεργούς πείνας που αναφέρει:

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Η "απελευθέρωση του 1821" που δεν ήρθε ποτέ, έτσι όπως την οραματίστηκαν ίσως κάποιοι εκ των πρωτεργατών της.....



Οι εξεγερμένοι της επανάστασης του 1821, πίσω από την οργάνωση της οποίας υπήρξαν σε πολύ σημαντικό βαθμό οι διεργασίες της "Φιλικής Εταιρείας": αλβανο-αρβανίτικης καταγωγής και μουσουλμάνοι οι μισοί τουλάχιστον ήρωες και απλοί στρατιώτες (ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΝΤΑΕΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΣΤΕΙΟΣ) που μαζί και με φτωχούς ακόμα Τούρκους, οι οποίοι  καταπιέζονταν και οι ίδιοι από τον σουλτάνο, και Έλληνες (και υπήρχαν ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ, όπως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος), έδωσαν με γενναιότητα, είναι αλήθεια, τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση και εκμετάλλευση, αλλά...ΗΤΤΗΘΗΚΑΝ. Αφού πρώτα αλληλοσπαράχτηκαν και φάγανε και τα λεφτά των βρετανικών -τέλεια βέβαια εναρμονισμένων στα δικά τους συμφέροντα- δανείων, που κουτσουρεμένα ήδη ως προς τα αρχικά συμφωνηθέντα ποσά, δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου και την ανασυγκρότησή του μεταεπαναστατικά. Με πρωταίτιους τους λεγόμενους "πολιτικούς", ακάπνιστους από μάχες και άμαθους από κακουχίες λιμοκοντόρους "διανοούμενους",  λακέδες άπληστους Φαναριώτες, που αποτελούσαν τον ορισμό της διαπλοκής και μηχανορραφίας (πολύ πιο προχωρημένοι σε σχέση με τους σημερινούς διαπλεκόμενους) ώστε να κερδίσουν την εύνοια της Υψηλής πύλης και να πλουτίσουν πατώντας επί πτωμάτων, Ελλήνων ή Τούρκων. Δολοπλόκοι "ηγέτες", η λεγόμενη "επαναστατική ελληνική κυβέρνηση", όπως ο μηχανορράφος ξιπασμένος Μαυροκορδάτος και ο ορισμός του αμοραλιμού αληπασαλής ( μειωτικό προσωνύμιο των Ελλήνων που υπηρετούσαν τον Αλή πασά των Ιωαννίνων και οι οποίοι, μετά τον θάνατό του, πήραν μέρος στον Αγώνα και πολλοί δεν εγκατέλειψαν τις συνήθειες που είχαν στην Αυλή του Αλή πασά) Κωλέττης. Οι οποίοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους "πατριώτες" και "προδότες" τους πραγματικά γενναίους και αγαπητούς στο στράτευμα οπλαρχηγούς στρατιωτικούς (άρα επικίνδυνους για την παρασιτική εξουσία τους), όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς (που πέθαναν πάμφτωχοι και πικραμένοι)... Άτομα που δέφθειραν σε απίστευτο βαθμό τους πάντες γύρω τους και "καθάριζαν" με μπράβους όπως ο Γκούρας τον οποίο έβαλαν και σκότωσε μπαμπέσικα τον Ανδρούτσο... Που όταν μπούκαρε στο Μωριά ο Ιμπραήμης και τ'ασκέρια του, εκείνοι μαζί με τα χανουμάκια τους "ταμπουρώθηκαν" μέσα στην ασφάλεια των πλοίων του εφοπλιστή της εποχής και υποχείριό τους Κουντουριώτη και αποφυλάκισαν τους ως τότε "αντιπατριώτες" οπλαρχηγούς για να βγάλουν το φίδι από την τρύπα!

Ας εναρμονιστούμε με τα χρώματα των παιδιών!


Έχετε ποτέ παρατηρήσει τς παιδικές ζωγραφιές που αφορούν σχέδια με ένα σπίτι ή μια γειτονιά με σπίτια; Όχι ακριβώς το δικό τους σπίτι, αλλά το "σπίτι" έτσι όπως τους έρχεται με τη μία στο παιδικό τους μυαλό, σαν αρχετυπική ιδέα, σαν εξιδανικευμένη εικόνα, σαν φαντασιακή σημασία, σαν ευσεβή ίσως πόθο. Οχτώ με εννιά στις δέκα φορές, πρόκειται για ένα σπιτάκι ή μια σειρά σπιτιών με κεραμιδοσκεπή, συχνά με το τζάκι και την καπνοδόχο, με αυλίτσα ή έναν κηπάκο με ζωηρόχρωμα λουλούδια. Ό,τι πιο ανθρώπινο δηλαδή και πιο αρμονικό, για μια ζωή τελείως διαφορετική από αυτή που βιώνουν τα περισσότερα. Μέσα στα πνιγηρά διαμερίσματα, πνιγηρών πολυκατοικιών, όπου συνυπάρχουν μέσα σε πνιγηρούς ρυθμούς τόσοι άνθρωποι κάτω από την ίδια στέγη. Και καθόλου σπάνια δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, δεν έχουν ούτε καν τυπικές σχέσεις ή οι σχέσεις μεταξύ τους δεν είναι και οι καλύτερες για διάφορους λόγους. Ή απλώς ανέχονται ο ένας τον άλλο..


 Όμως τα παιδιά, με τα σχεδόν αλάθητα κριτήρια και τα ακόμη αγνά αισθητήρια, πριν τα παραλάβει και τα πολτοποιήσει ο "πολιτισμός" της αγελαίας τεχνο-αποχαύνωσης και επιδιωκόμενης μαζικής ομοιομορφίας, διατηρούν μέσα στο μυαλό τους σαν πολύτιμο μυστικό τη λαχτάρα για ένα άλλο τρόπο ζωής.
Κοντά στη φύση κι όχι σε εχθρική σχέση μαζί της.

Με κριτήριο την ομορφιά και αυθεντικότητα της απλότητας κι όχι μιας συσσωρευμένης ακαλαισθησίας και εγκλεισμού της ζωής μέσα σε κουτιά υλικής και πνευματικής ασφυξίας.
Μέσα σε συντροφιές, κοινότητες, περιβάλλοντα όπου οι άνθρωποι συμβιώνουν με γνώμονα τη συμφιλίωση και την αλληλοστήριξη. Γι'αυτό και τα παιδάκια στις ζωγραφιές τους συμπληρώνουν με ανθρώπους τα όμορφα σπιτάκια μέσα σε πράσινα τοπία. Aνθρώπους οικείους τους ή και μη, μικρούς ή και μεγάλους, πιασμένους χέρι χέρι, χωρίς την εισβολή παντού του μπετόν και της έλλειψης χρωμάτων.


Θα μπορούσε κι όχι άδικα να επισημάνει κάποιος ότι τα παιδιά έχουν επηρεαστεί, όσον αφορά αυτή την καλλιτεχνική έκφραση των προτύπων, από τις αφηγήσεις γνωστών παραμυθιών και την παρακολούθηση της μεταφοράς τους στις οθόνες. Με τους ήρωες παλιότερων εποχών να ζουν μια ζωή γεμάτη μαγεία και ονειρικά χρώματα και περιπέτεια -ό,τι πιο αντίθετο σε σχέση με την αστική ανία έως κατάθλιψη με μια μεγάλη σύγχρονη λίστα αιτιών- σε εκ διαμέτρου αντίθετα περιβάλλοντα, σε σχέση με τις ακαλαίσθητες και αφιλόξενες για την ψυχική ηρεμία εικόνες της μεγαλούπολης.
Και ειδικά η Αθήνα, με τα υποτυπώδη έως ανύπαρκτα τετρ. μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο και την οικιστική ασχήμια και κακή ρυμοτομία και άναρχη δόμηση και το διαρκές πάρτυ των ρύπων τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στα μυαλά και τις καρδιές -υπάρχουν διάφορα είδη αποδομητικών κι επικίνδυνων ρύπων- δεν αποτελεί και το καλύτερο πρότυπο για να υιοθετηθεί ως τόπος φιλικός για μια ισορροπημένη ζωή.


Ακόμα κι έτσι όμως τα παιδάκια, ακόμη κι αν ζουν υπό άσχημες συνθήκες οπότε αυτή η ονειροπόληση αποτελεί ζωτικό καταφύγιο για τις ψυχούλες τους, δεν παύουν μέσα από τη μαγική ενατένιση της ζωής και τη ζωηρόχρωμη και γεμάτη δονήσεις φαντασία τους να μας στελνουν ένα γεμάτο αλήθειες άφθαρτο μήνυμα:
Υπάρχει κάπου ένας κόσμος φιλόξενος, ζεστός, φιλικός για την ανθρώπινη φύση που ολοκληρώνεται μέσα στο φυσικό της περιβάλλον. Κι αυτός ο κόσμος υλοποιείται, αποκτά σχήματα, χρώματα, μορφή και υπόσταση πρώτα στα ανόθευτα τοπία μιας παλλόμενης καρδιάς. Αλώβητα από τον σε στρεβλή κατεύθυνση και αφύσικες προτεραιότητες τεχνοκρατικό πολιτισμό. Για να αποκτήσει αυτός ο κόσμος στη συνέχεια και υπόσταση και στον "πραγματικό κόσμο". Αλλά ο κόσμος της καρδιάς αρχικά, σε συνεργασία με τις δυνατότητες του μυαλού, είναι αυτός που πλάθει και διαμορφώνει την εξωτερική πραγματικότητα κι άρα είναι η "μήτρα" που κυοφορεί κι ανασταίνει τον εκάστοτε κόσμο!

Πώς να "μην απαγορεύονται οι μεγάλοι", στα χάλια που έχουν καταντήσει τον κόσμο; Είτε με τις δράσεις τους είτε με τις μη-δράσεις τους, είναι υπόλογοι απέναντι στην παιδική ευθυκρισία!

Ας ακούσουμε πιο προσεχτικά, και με ανοιχτές εισόδους στο μυαλό και την καρδιά, αυτά που έχουν να μας πούνε τα παιδιά. Κι ας ανακαλύψουμε ξανά ή για πρώτη φορά μέσα μας το παιδί που αντικρίζει τον κόσμο σαν ένα μέρος γεμάτο θαύματα, όπου τίποτε δεν μοιάζει συνηθισμένο κι όπου όλα είναι δυνατά να συμβούν. Κι όχι μόνο τα χειρότερα που δεν σταματούν να μας στοιχειώνουν και να μας αντιεξελίσσουν κι αποστεώνουν ως είδος, το οποίο έχει χάσει την επαφή με οτιδήποτε ευγενικό κι αυθεντικό.



Ο Ένοικος... 
τις παραπάνω παιδικές ζωγραφιές τις βρήκα στο διαδίκτυο και προέρχονται κυρίως από διάφορα ελληνικά δημοτικά σχολεία
 -κείμενο που αναρτήθηκε αρχικά στο no Gravity Zone -

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Μικρές ιστορίες από τα κρατητήρια (1) – Η Ντροπή.

Μικρές ιστορίες από τα κρατητήρια (1) – Η Ντροπή. 


Στο ΑΤ Ομόνοιας, έφτασα σιδηροδέσμιος στις 7 το πρωί. Με πέταξαν σε ένα κελί που στοιβάζονταν καμιά δεκαριά υπάρξεις, οι περισσότερες εκείνη την ώρα ακόμα κουκουλωμένες με βρώμικες κουβέρτες. Εκεί θα περίμενα μέχρι να μας πάνε στα δικαστήρια, αφού πρώτα θα μας πέρναγαν από τη σήμανση για φακέλωμα.

«Καλημέρα», μου χαμογέλασε, ένας ηλικιωμένος που ήταν όρθιος και περπατούσε πάνω κάτω σχετικά ήρεμα. «Καλημέρα» του απάντησα, η αλήθεια είναι κάπως κουρασμένος. Μου χαμογέλασε ξανά. «Αν θες τσιγάρο» μου είπε, «περίμενε λίγο να ξυπνήσει η κοπελιά», δείχνοντας μου έναν ανθρώπινο μπόγο κουλουριασμένο στη γωνία. «Έχω, ευχαριστώ» του είπα, και μηχανικά έβγαλα το πακέτο ανάβοντας ένα. Έκανα να το ξαναβάλω στην τσέπη μου όταν συνήλθα και αμέσως του αντιπρότεινα «θες εσύ ένα;» ενώ παράλληλα του πρόταξα το ανοιχτό πακέτο. «Δεν καπνίζω» μου απάντησε «σ’ ευχαριστώ».

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της "


Ακολουθεί μεταφρασμένο σχεδόν ολόκληρο από εμάς το άρθρο του καθηγητή Michel Chossudovsky στο Global Research με τίτλο "Obama’s “Fake War” against the Islamic State (ISIS). The Islamic State is Protected by the US and its Allies"- Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της":


"...πάνω από 16.000 βομβαρδισμοί από αέρος διεξήχθησαν από τον Αύγουστο του 2014 έως τα μέσα Γενάρη του'15. Το 60% έγινε από αμερικανικά F16 με υψηλές δυνατότητες να πλήξουν τους στόχους τους (σύμφωνα και με την έγκυρη στρατιωτική επιθεώρηση Defence News).
Αυτές οι αεροπορικές επιδρομές παρουσιάστηκαν από τα ΜΜΕ σαν μέρος του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας", παρά ως μια ακόμα πράξη (στην πραγματικότητα) του ολοκληρωτικού πολέμου κατά του Ιράκ και της Συρίας.
Αυτή η μεγάλης έκτασης αεροπορική επιχείρηση που άφησε πίσω της αμέτρητα θύματα, ποτέ δεν προβλήθηκε με τον πραγματικό της χαρακτήρα από τα mainstream media. Κατά τον Max Boot, σύμβουλο εθνικής ασφάλειας στο CFR(=Συμβούλιο Εθνικών Σχέσεων), "η στρατηγική του Ομπάμα στο Ιράκ και τη Συρία είναι αναποτελεσματική διότι η αεροπορική εκστρατεία ενάντια στον ISIS ήταν "εντυπωσιακά συγκρατημένη".

[...]Ας δούμε τι είδους αεροσκάφη έχουν εμπλακεί στις επιχειρήσεις. Το F-16 Fighting Falcon, το F-15 Strike Eagle, το A-10 Warthog, για να μην αναφέρουμε και το Lockheed Martin’s F-22, που είναι stealth και τακτικόμαχητικό αεροσκάφος(!) Πώς γίνεται η αμερικανική αεροπορία (με τέτοιας τεχνολογίας όπλα) να μην είναι ικανή να σαρώσει το ισλαμικό κράτος του ISIS; Το οποίο διαθέτει μικρά συμβατικά όπλα και "ανώτερης τεχνολογίας"(σαφές ειρωνικό ύφος) ημιφορτηγά Toyota.
Από την αρχή, αυτές οι αεροεπιδρομές ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΑΝ ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ISIS. Tα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι δεν ήταν αυτό ο στόχος. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει.
Προβληματιστείτε με την εικόνα με το κονβόι των ημιφορτηγών να εισέρχεται από τη Συρία στο Ιράκ, διανύοντας 200 χλμ. απόσταση σε ανοιχτή έρημο η οποία χωρίζει τις δυο χώρες. Αυτό το κονβόι μπήκε στο Ιράκ τον Ιούνιο του 2014. Καταλαβαίνει κάποιος, χωρίς ιδιαίτερες στρατιωτικές γνώσεις, ότι αν επιθυμούσαν στ'αλήθεια να το εξουδετερώσουν, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να σαρώσουν αυτά τα ημιφορτηγά Toyota καθώς διέσχιζαν την έρημο από τη Συρία στο Ιράκ, τον Ιούνιο του 2014. [...]

 Όπως φαίνεται στους χάρτες, η συρο-αραβική έρημος είναι μια ανοιχτή έκταση και με τα τελευταίας γενιάς αεροσκάφη η επιχείρηση εξόντωσης της δύναμης του ISIS (η οποία και κατέλαβε το βόρειο τμήμα του Ιράκ), από στρατιωτική άποψη, θα ήταν ”a piece of cake”, δηλαδή μια γρήγορη χειρουργική επιχείρηση. Που σε λίγες ώρες θα ολοκληρωνόταν με απόλυτη επιτυχία.
Αντίθετα, γίναμε μάρτυρες μιας παρατεινόμενης επιχείρησης 6 μηνών με αμείλικτες επιθέσεις από αέρος και βομβαρδισμούς και ο τρομοκράτης-εχθρός παραμένει προφανώς ανέγγιχτος. Ως μέτρο σύγκρισης, θυμηθείτε τους ανελέητους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία το 1999 που διήρκησαν περίπου 3 μήνες, μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους.
Και έχουμε οδηγηθεί να πιστεύουμε ότι το ISIS δεν μπορεί να νικηθεί από έναν πανίσχυρο στρατιωτικό συνασπισμό 19 χωρών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ (!)
(σχόλιο δικό μας: πετάει ο ελέφαντας και τα ψάρια αναπνέουν στη στεριά σε αυτό τον "ιερό αγώνα" κατά της "τρομοκρατίας" απο τις "δυνάμεις" της... (χε χε!) "ελευθερίας"!)
 Η εντολή καταπολέμησης της τρομοκρατίας είναι γέννημα φαντασίας. Οι ΗΠΑ είναι ο νούμερο1 "κρατικός σπόνσορας της τρομοκρατίας".

Το ισλαμικό κράτος όχι μόνο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, αλλά ι στρατιώτες του εκπαιδεύονται και χρηματοδοτούνταιαπό ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με την υποστήριξη του Ισραήλ και των συμμάχων των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο. "

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

"ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΠΕΤΑΕΙ"- Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου


http://villazografou.squat.gr/

"Όταν ο (εν αναμονή) βασιλιάς ξεγυμνώθηκε..."
"Στις 06/11/2014 ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ζωγράφου αποφάσισε την κατεδάφιση μέρους του περιβάλλοντος τοίχου του κτήματος της Βίλας Ζωγράφου.
Ως αιτιολόγηση για αυτήν την κίνηση από μεριάς της δημοτικής αρχής προβάλλεται αφενός και για μια ακόμα φορά το επιχείρημα “να ανοίξει η βίλα στο λαό του Ζωγράφου”. Αφετέρου η αξιοποίηση της συγκεκριμένης απόφασης στη δικαστική διαμάχη του δήμου με την οικογένεια Ζωγράφου, η οποία αφορά στην έφεση της οικογένειας σχετικά με την απόφαση του συμβουλίου της επικρατείας που χαρακτηρίζει το σύνολο του κτήματος κοινόχρηστο χώρο πρασίνου με συγκεκριμένες δυνατότητες χρήσης για τα κτίρια εντός του κτήματος.
Η συνέλευση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου καταγγέλλει τη συγκεκριμένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που κατατέθηκε ως πρόταση από τη δημοτική παράταξη με την οποία εκλέχτηκε η νυν Δήμαρχος κα Τίνα Καφατσάκη που στηρίχτηκε προεκλογικά από το ΣΥΡΙΖΑ.
Σε προηγούμενη δημόσια τοποθέτησή μας έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο ρόλο που καλείται να παίξει ο συγκεκριμένος πολιτικός φορέας στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης της καπιταλιστικής κρίσης. Συνοπτικά για να μην ξεχνιόμαστε:..."

η συνέχεια του κειμένου του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου σε pdf ΕΔΩ

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

"Όταν τα φιλολαϊκά μέτρα απαιτούν μονομερείς ενέργειες"

 " Η πολιτική άποψη με την οποία κινήθηκε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια εκδοχή μεταρρυθμισμού εντός του καπιταλισμού. Και επειδή στρατηγική επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου παραμένει η ένταξη στη νεοφιλελεύθερη ΕΕ και στο σύστημα του ευρώ, το «εντός του καπιταλισμού» σήμαινε εντός της νεοφιλελεύθερης ΕΕ και του συστήματος του ευρώ.
Οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες στόχευε και στοχεύει η στρατηγική αυτή, αν εφαρμόζονταν, θα ήταν ασφαλώς τεράστια ανακούφιση για τις λαϊκές μάζες. Δεν είναι «ψίχουλα» όπως λέει το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις, αλλά πρωτοφανής αναστροφή της λιτότητας (και του αντιδημοκρατικού αυταρχισμού που αυτή συνεπάγεται) για τα δεδομένα του μεγαλύτερου μέρους του καπιταλιστικού κόσμου.
Όμως η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι ο αντίπαλος δεν είναι διατεθειμένος να διαπραγματευθεί και το παραμικρό. Η κυβέρνηση ανακαλύπτει ότι στην εσωτερική πολιτική δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτε χωρίς την έγκριση της τρόικας που τώρα έγινε κουαρτέτο (τρόικα+ESM). Ακόμη και το κουτσουρεμένο κατά 5/6 νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση θεωρήθηκε από τον Σόιμπλε ως μονομερής ενέργεια".
 "Ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα προχωρήσει σε μονομερείς, δηλαδή σε επαναστατικές ενέργειες ή θα αυτοχειριαστεί"
  • "Όταν τα φιλολαϊκά μέτρα απαιτούν μονομερείς ενέργειες"

Γράφει: Πέτρος Τσάγκαρης


«Μα το να αλλάξουμε τον Στουρνάρα δεν γίνεται, γιατί έχει την κάλυψη της ΕΚΤ. Αν το κάναμε, δεν θα ήταν απλώς μονομερής ενέργεια. Θα ήταν επαναστατική ενέργεια». 
Τα τελευταία 15-20 χρόνια οι θεωρητικοί της επαναστατικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς –και όχι μόνον αυτοί– τόνιζαν ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει σε ένα τέτοιο στάδιο ανάπτυξης, στο οποίο η διατήρηση των κερδών μπορεί να επιτευχθεί μόνον με ακραία συμπίεση του εργατικού εισοδήματος.
Δηλαδή με διατήρηση χαμηλών μισθών (ή με μείωση μισθών), με διατήρηση υψηλής ανεργίας, αλλά και με συντριβή του κοινωνικού κράτους.

Οι παγκόσμιοι πόλεμοι μπόρεσαν δυο φορές να καταστρέψουν τεράστιο όγκο κεφαλαίου, δίνοντας τη δυνατότητα στο καπιταλιστικό «κοντέρ» της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους να «μηδενίσει», δηλαδή να ξεκινήσει και πάλι να τρέχει με τους ρυθμούς που έτρεχε πριν συσσωρευθεί τόσο πολύ κεφάλαιο. Όμως οι παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν (ευτυχώς) εγκαταλειφθεί ως διέξοδος, τουλάχιστον προσώρας, καθώς η καταστροφική δύναμη των πυρηνικών μπορεί να οδηγήσει σε προκαπιταλιστικές κοινωνίες –και όχι απλώς σε «μηδενισμό» του κοντέρ εντός του καπιταλισμού.

ΒΙΝΤΕΟ (από τη γερμανική TV): "Στα Ίχνη της Τρόικας" (" Η ΕΕ και το ΔΝΤ θυσίασαν την Ελλάδα ")

"...άλλαξε ο εσωτερικός κανονισμός του ΔΝΤ εν μια νυκτί μόνο για την Ελλάδα(;)". 
To όνομα Στρος-Καν εδώ σας θυμίζει κάτι..;
( Κι αυτά τα θυμάστε; O ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ «ΚΑΡΦΩΝΕΙ» ΤΟΝ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ! , αυτόν που παραμένει ενεργός ακόμη στα πολιτικά πράγματα της χώρας και ιδρύει και σοσαλιστικο-δημοκρατικά "κινήματα" που λίγο έλειψε να μπούνε και στη Βουλή! - Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ..)



" (Αν δεν βλέπετε τους υπότιτλους, το πρόβλημα λύνεται με τα «κουμπιά» «ρυθμίσεις» και «υπότιτλοι» κάτω δεξιά)
Ένα απόσπασμα από βίντεο του οικονομικού δημοσιογράφου-ερευνηνή Harald Schumann με τίτλο «στα ίχνη της τρόικας» που προβλήθηκε από το πρώτο κρατικό κανάλι (ΑRD) της γερμανικής τηλεόρασης. Ολόκληρο το βίντεο (στα γερμανικά) : https://www.youtube.com/watch?v=F8OaB...
Έχουν ενδιαφέρον τα σχόλια για την εκπομπή, που μπορείτε να δείτε εδώ : http://www.daserste.de/information/re... (γερμανικά) "

Επίσης, αξίζει να θυμηθείτε τα εξής:

"Το Ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο "
 «Οι Βέλγοι θα πληρώσουν για τους Έλληνες;» 
 ας το ξαναπούμε: οι δανειστές χρηματοδοτούν επί της ουσίας τους εαυτούς τους! Και όχι την (αγ)Ελλάδα!
 Τα αρνάκια του χρέους που έγιναν «στρίγγλες»
ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Η καμπύλη του Laffer και η Ελλάδα!" 
 Πώς έγιναν 37 Τράπεζες 4 σε μόλις 2 δεκαετίες, All In One Εκπληκτικό Διάγραμμα

Και αυτό ως επίλογο: Συντρέχουν ή όχι σοβαροί λόγοι για "έσχατα μέτρα";

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ: Τελικά, ψάχνοντας στα σχόλια του παραπάνω αποσπάσματος στο youtube, βρήκαμε ολόκληρο το βίντεο "Στα Ίχνη της Τρόικας" υποτιτλισμένο: https://youtu.be/b-QOlvTOlJ0

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

money based medicine - Ιατρική βασισμένη στο χρήμα


"Ο γιατρός, προσεγγίζοντας τον ασθενή, καταστέλλει το άγχος του και μπορεί να λειτουργήσει ως placebo.
Στον αντίποδα, υπάρχει ο γιατρός nocebo- στον οποίο πηγαίνεις με ένα πολύ απλό σύμπτωμα αλλά, διογκώνοντας λεπτομέρειες, σε τρομοκρατεί. Αυτό, βέβαια, δεν γίνεται από πρόθεση πάντα, αλλά και από κακή πληροφόρηση."

"Ιατρική βασισμένη στο χρήμα"-"money-based medicine!"

ntellosΈχει χαρακτηριστεί «αιρετικός», καθώς δεν διστάζει να εκφράζει απόψεις που αντιτίθενται στις ιατρικές οδηγίες και στα συμφέροντα της ιατρικής βιομηχανίας. Ο καρδιολόγος Χρήστος Ντέλλος, Διευθυντής του καρδιολογικού τμήματος του Τζάνειου νοσοκομείου Πειραιά θεωρεί πως κάθε γιατρός πρέπει να έχει ως προτεραιότητά το συμφέρον του ασθενούς, κάνει όμως τη θλιβερή διαπίστωση ότι σήμερα η ιατρική κοινότητα έχει πολύ στενούς δεσμούς με τη βιομηχανία, με αποτέλεσμα την υπερκατανάλωση φαρμάκων και υπηρεσιών υγείας.

Mέσα από την αρθρογραφία σας έχετε εκφράσει πολλές φορές αιρετικές απόψεις. Πώς είναι να πηγαίνει κανείς κόντρα στο ρεύμα;

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε περί "πραγματικότητας"...

Παλιότερη ανάρτηση του no Gravity Zone από τον ανιχνευτή.
Αφιερωμένο όχι μόνο στους αναζητητές της αλήθειας. Πέρα από κάθε όριο, από δογματισμούς παρωχημένους και από περιφράξεις εκ του πονηρού, μπροστά στις εκπληκτικές νέες προοπτικές που διευρύνουν τη συνειδητότητα επικίνδυνα για κάθε καταπιεστικό οικοδόμημα κι απελευθερώνουν και την ανθρώπινη αντίληψη από κάθε είδους τέλμα! Αφιερωμένο και στους απαρέγκλιτους υπέρμαχους κάθε μορφής υλισμού: κοινωνικού, διανοητικού, αδιάλλακτου ή διαλεκτικού.

  • Ξεχάστε ό,τι ξέρατε περί "πραγματικότητας": αυτή διαμορφώνεται από τη συνείδηση του παρατηρητή που επηρεάζει την "ύλη", το σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες και είναι κυρίως πνευματικής φύσης!

ME ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: τα δομικά στοιχεία-θεμέλιοι λίθοι της ΥΛΗΣ τα υποατομικά σωματίδια ή κβάντα (από το λατινικό quantum= μικρότατo πακέτo ενέργειας), από τα οποία αποτελούμαστε εμείς και τα πάντα γύρω μας και συνέχουν αυτό που λέμε ΥΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, όπως έχει αποδειχτεί σε αμέτρητα πειράματα, άλλοτε συμπεριφέρονται σαν υλικά σωματίδια κι άλλοτε σαν ενεργειακά κύματα! Όσο για την "πραγματικότητα;" Αυτή εξαρτάται από τον παρατηρητή (ΔΕΝ είναι αυτή που θέλουν να μας πείσουν οι "εγκέφαλοι" αυτού του επιτηδευμένα μονολιθικού κόσμου ότι είναι) και είναι...ΕΥΠΛΑΣΤΗ, γιατί το Σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες-προοπτικές που παρουσιάζονται για ένα γεγονός!!!

Αυτό σημαίνει ότι ίσως σε μια παράλληλη χρονική γραμμή ή διάσταση(=κατεύθυνση) , ο Χίτλερ και οι ναζήδες έχουν νικήσει στον πόλεμο και είναι παγκόσμιο καθεστώς  ή έχει γίνει ανακωχή, σε κάποια άλλη "κατεύθυνση" και έχουν μοιραστεί τον πλανήτη οι Αμερικανοί και Σοβιετικοί με τις δυνάμεις του Άξονα..! Επιστημονική φαντασία; Χμ! Αυτή ωχριά μπροστά στις φανταστικές πτυχές της (ή των) πραγματικότητας(-ων)...

 Για επιστημονική απόδειξη των παραπάνω δεν έχετε παρά να δείτε κι ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό επιστημονικό ντοκυμαντέρ-ταινία " what the bleep do we know: down the rabbit hole", όπου σ'ένα κατατοπιστικότατο animation πληροφορούμαστε για το συγκλονιστικό πείραμα "της διπλής οπής" (the double slit experiment), με όλες τις απίστευτες κι όμως αληθινές προεκτάσεις του για τη φύση της περίφημης "πραγματικότητας". ¨Οπου έχει άνεϋ παρερμηνειών κι αμφισβητήσεων αποδειχτεί ότι η συνείδηση διαμορφώνει την πραγματικότητα κι όπου προέκταση άμεση είναι η διαπίστωση πως το σύμπαν ολάκερο είναι περισσότερο και κυρίως πνευματικής φύσης παρά...υλικής!
Άλλωστε οι ίδιοι πια οι επιστήμονες αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το 99,99% αυτού που αποκαλούμε "ύλη" αποτελείται από...κενό χώρο! Καθώς οι δομικοί λίθοι της ύλης, τα άτομα "περιέχουν" κενό μεταξύ του πυρήνα και των ηλεκτρονίων, αν κι έχει αποδειχτεί ότι το "κενό" μόνο ανενεργό δεν είναι. Καθώς από αυτό προκύπτουν μ'ένα αυθόρμητο τρόπο τα στοιχειώδη σωματίδια, που η σύγχρονη Φυσική δεν τα θεωρεί ως ίχνη ή κόκκους ύλης αλλά ως πρότυπα πιθανοτήτων μέσα σ'ένα αδιάσπαστο κοσμικό δίκτυο.

Αλλά ας δούμε κι όσα εκπληκτικά έχει να μας πληροφορήσει (όλο το Σύμπαν είναι ίσως μια τεράστια πληροφορία που αποτελείται από μυριάδες επιμέρους πληροφορίες και το ερώτημα είναι ποιοι... "την λαμβάνουν") το διαβόητο πείραμα "της διπλής οπής", με ελληνικούς υπότιτλους, για τη "μαγική" φύση της πραγματικότητας. Που συντρίβει τις καθιερωμένες για πολύ καιρό πεποιθήσεις περί υλικού μηχανιστικού σύμπαντος...

ανιχνευτής


Διαβάζουμε και σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Επιστημονική μελέτη δείχνει διαλογιζόμενους που επηρεάζουν κβαντικά συστήματα εξ’ αποστάσεως (Βίντεο) τα εξής γύρω από τις απίστευτες προεκτασεις του πειράματος:

" Αυτό το πείραμα είναι ένα από τα πολλά που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση και ο φυσικός υλικός μας κόσμος είναι αλληλένδετα. Πρόσφατα δημοσιεύτηκε μια μελέτη με τίτλο «8 επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση διαμορφώνει το υλικό μας πεδίο»

Ένα βασικό σημείο της νέας φυσικής είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως ο παρατηρητής μπορεί να διαμορφώσει την πραγματικότητα. Ως παρατηρητές, εμπλεκόμαστε προσωπικά στη δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας. Οι φυσικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το σύμπαν είναι μια «ψυχική» κατασκευή.

Ο πρωτοπόρος Βρετανός φυσικός Sir James Jeans έγραψε ότι το ποτάμι της γνώσης οδεύει προς μια μη μηχανική πραγματικότητα. Το σύμπαν αρχίζει να φαίνεται περισσότερο σαν μια τεράστια σκέψη παρά σαν μια τεράστια μηχανή. Η σκέψη δεν φαίνεται πλέον ως μια τυχαία εισβολή στη σφαίρα της ύλης αλλά θα πρέπει μάλλον να την αναγνωρίσουμε ως δημιουργό και κυβερνήτη του βασιλείου της ύλης.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν παλαιότερες θεωρίες και ας αποδεχτούμε το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Το σύμπαν είναι άυλο, ψυχικό και πνευματικό (R.C. Henry, «Το ψυχικό σύμπαν», Nature, 436:29, 2005)."


Συσχετίστε άμεσα τα παραπάνω με αυτά:
 μορφογενετικά πεδία, το πνευματικό υπόβαθρο του φυσικού κόσμου
  "BIOKENTΡΙΣΜΟΣ": Η επέλαση της νέας επιστημονικής αντίληψης για έναν κόσμο όπου ο χωροχρόνος είναι κατασκεύασμα του νου και ο θάνατος ΔΕΝ υφίσταται!
 Μάνος Δανέζης «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
Και ακολουθήστε τον τρισδιάστατο Dr Quantum σ'ένα εκπληκτικό ταξίδι στη δισδιάστατη "επιπεδούπολη". Όπου οι με την ανάλογη "δύο διαστάσεων αντίληψη" κάτοικοί της μπορούν να αντιληφθούν την επιρροή του ως κάτι σαν.."θεϊκό άγγιγμα"!  Χμ! έτσι;
Dr Quantum Visits Flatland - Ο δρ Κβάντουμ επισκέπτεται την "επιπεδούπολη"

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Μητέρα κρατουμένου: «ο γιός μου μοιάζει με θύμα του Ολοκαυτώματος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης»

Mικρό σχόλιο από εμάς: Αν η εικόνα των φυλακισμένων είναι ο καθρέφτης ενός πολιτισμού, τότε η εικόνα των κακοποιημένων και εξαχρειωμένων φυλακισμένων του είναι η αντανάκλαση της μεγαλύτερης φυλακής, μέσα στα τείχη της οποίας σαπίζει σιγά σιγά ολόκληρος αυτός ο πολιτισμός.
Κι ας μην εννοεί να το αποδεχτεί. Όπως ο μελλοθανατος θανατοποινίτης μέχρι την τελευταία στιγμή επιμένει να εξαπατά τον εαυτό του, περιμένοντας κρυφά το θαύμα που δεν θα'ρθει ποτέ για να τον σώσει από τη μοίρα του...
  • Μητέρα κρατουμένου: «ο γιός μου μοιάζει με θύμα του Ολοκαυτώματος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης»


της Heather Chapman

Εύχομαι να ήσουν σκυλί, αδερφέ μου, έκλαψα μέσα μου. Πολλοί περισσότεροι άνθρωποι τότε θα νοιάζονταν για σένα και θα αναρωτιόνταν γιατί πέθανες (Από το Dog Justice της Mary Neal).

Ένα εκατομμύριο διακόσιες πενήντα χιλιάδες κρατούμενοι υποφέρουν από κάποιας μορφής ψυχική διαταραχή στις Η.Π.Α. Αρκετοί είναι αυτοί που βρίσκονται στην απομόνωση και γινονται θύματα βίας ή ανθρωποκτονίας.

Θα ήθελα να γνωρίσετε το γιό μου, Nikko Albanese. Πριν την εμφάνιση της κρίσης της ψυχικής του υγείας που εν τέλει οδήγησε στη φυλάκισή του, ο Nikko ήταν ένας ήσυχος, έξυπνος, γεμάτος αγάπη και συμπόνοια νέος άνθρώπος που μπορούσε κανείς να βασιστεί πάνω του.

Όλά γύρω μας αλλάζουν… … και όλα εν τέλει μένουν ίδια



Στις εκλογές στις 25/1 (ναι σε αυτές που δεν μας άφησαν να ψηφίσουμε) μαυρίστηκε η βάρβαρη πολιτική των τελευταίων πέντε χρόνων. Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήρθε υποσχομενη ελπίδα στο λαό για το τέλος αυτής της πολιτικής, αλλά πολύ γρήγορα διαψεύστηκε από τις πράξεις της. Η νέα συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση που παρατεινε το μνημόνιο μέχρι το καλοκαίρι μας γέμισε ξανα οργή και αγανάκτηση. Η νέα κυβέρνηση υποσχέθηκε προεκλογικά ως απάντηση στο μαθητικό κίνημα που είχε βγει στο προσκήνιο το προηγούμενο διάστημα, με κεντρικό σύνθημα «ΚΑΤΩ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ KAI O ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ», κατάργηση της, να πάρει πίσω τις διαθεσιμότητες των καθηγητών κα την αξιολόγηση. Στην πραγματικότητα οι δηλώσεις του υπουργού για τα σχολεία ήταν μηδαμινές το καλύτερο. Οι υποσχέσεις πολλές, η ουσία όμως ίδια και αναλοίωτη…

Μας είπαν ότι πήραν πίσω την τράπεζα θεμάτων αλλά ο νόμος για το ταξικό νέο λύκειο παραμένει αφού υπακούει τις επιτταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Η τράπεζα θεμάτων παραμένει αλλά γίνεται προαιρετική και εξαρτάται από την κρίση του κάθε καθηγητή εάν θα επιλέξει θέματα από εκεί ή όχι. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν έχουν αγγίξει ούτε το σύνολο του νόμου για το «Νέο Λύκειο». Ξέρετε, αυτός ο νομος που στοιβάζει 30 παιδιά σε κάθε αίθουσα, που μας επιβάλλει να διαλέξουμε από τη Β’ Λυκείου τι ακριβώς θέλουμε να σπουδάσουμε, που μας βάζει στις «στενές» κατευθύνσεις με την απέραντη ύλη, που θέλει να είμαστε απλοί παπαγάλοι και που μας λέει ότι θα περάσουμε στο πανεπιστήμιο μόνο αν έχουμε λεφτά να πάμε φροντιστήριο. Να μην ξεχνάμε πως είναι ο ίδιος νόμος που έστειλε σε διαθεσιμότητα τόσους καθηγητές μας, τους υπόλοιπους τους έκανε να τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν ώρες και που έκλεισε τόσα σχολικά συγκροτήματα. Και το κλείσιμο σχολείων θα συνεχιστεί, αφού σχολεία με μικρό αριθμό μαθητών δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν με όλες τις κατευθύνσεις. Στην ουσία δηλαδή το εξεταστικό κάτεργο παραμένει και στις τρεις τάξεις του Λυκείου, στέλνοντας ολοένα και περισσότερους μαθητές στα φροντιστήρια. Επιπλέον η κυβερνηση δεν έχει αγγίξει ούτε το αιώνιο θέμα της χρηματοδότησης στα σχολεία, ούτε το θέμα των μετακινήσεων των μαθητών, ούτε φυσικά την «πολυπόθητη» από πολλούς μαθητεία.

Πιο συγκεκριμένα, οι μεταγυμνασιακές σχολές επαγγελματικής κατάρτισης που στην ουσία πουλάνε φθηνή και ανασφάλιστη εργασία στους μεγαλοεπιχειρηματίες, έχουν μείνει στο απυρόβλητο. Οι σχολές αυτές, πέρα από το ότι λειτουργούν κάτω από τις κατευθύνσεις της αγοράς (πρακτικά οι κατευθύνσεις του κάθε ΕΠΑΛ ορίζονται από τις ανάγκες της τοπικής αγοράς εργασίας), μαθαίνοντας στον μαθητή να σκύβει το κεφάλι και να μην αντιδρά, βάζει τον εκπαιδευτικό στο ρόλο του «προσωπάρχη», εποπτεύοντας αυτός τους μαθητές του και επιλέγοντας ποιος θα πάει για δουλειά-κατάρτιση και ποιος όχι. Έτσι το σχολείο σιγά σιγά μετατρέπεται σε «γραφείο ενοικιάσεως εργασίας», αποτελώντας μόνο τον ενδιάμεσο κρίκο ανάμεσα στους μαθητές και τις επιχειρήσεις, επιλέγοντας ποιοι θα πάνε και που. Μάλλον τους είναι πολύ βολικό να μας μάθουν από τα 16 μας ότι η μοίρα μας είναι να γίνουμε εργαζόμενοι-λάστιχο με κανένα εργασιακό δικαίωμα.