ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Ρε τον τοίχο...

" Κεραμεικός
Ο ΡΕΖΙΛΗΣ Των ΤΟΙΧΩΝ "

το είδαμε ΕΔΩ

Βρυξέλες: η καρδιά της ΕΕ, η πόλη που όλοι οι μυαλωμένοι και φιλόδοξοι άνθρωποι νεαρής ηλικίας οφείλουν να επισκεφτούν.
Αφού κιόλας ενημερωθούν από τους "ταξιδωτικούς οδηγούς" μας:

" The Walking Dead vs. The Nazis "




"What happens when a hungry for brains zombie comes across a neonazi painting a swastika on a wall?"
Τι θα συμβεί όταν ένα πεινασμένο για ανθρώπινους εγκεφάλους ζόμπι πέσει πάνω σε ένα νεοναζί;

Δυο λογάκια μόνο αρκούν γι'αυτή την αρρώστια και τερατομάνα του ανθρώπινου είδους, όπως περίπου το είχε θέσει πολύ πετυχημένα ο μακαρίτης Βασίλης Ραφαηλίδης:

"BOMB CITY" - Όταν μια κοινωνία βιαιοπραγεί, αδικεί και...δολοφονεί τον εαυτό της...


" H μικροαστική οικογένεια είναι η φάμπρικα παραγωγής εξουσιαστικών ιδεολογιών και συντηρητικών δομών" - ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ

"Αν αυτό είναι το αμερικανικό όνειρο, τότε θέλω να ξυπνήσω"  - ΤΖΟΡΤΖ ΚΑΡΛΙΝ, δημοφιλής κι αντικομφορμιστής Αμερικανός κωμικός, του οποίου οι εκπομπές και τα σώου έγραψαν ιστορία.


" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" -  Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "Bomb City"



Το 1997, στο  Amarillo του Τέξας, δολοφονείται ο νεαρός punk Brian Deneke από τον απόφοιτο λυκείου Cody Gates, ο οποίος αφού τον κυνήγησε και τον πάτησε (κυριολεκτικά τον διέλυσε) με τo αυτοκίνητο  του daddy, έχοντας καταναλώσει αρκετή ποσότητα αλκοόλ σε ένα πάρτυ συμμαθητών του, αυτά τα συνηθισμένα όπου όποιος πιει περισσότερο και κάνει τις πιο εξεζητημένες μαλακίες (δημοφιλής τρόπος διασκέδασης των αμερικάνικων κολλεγιόπαιδων) αποδεικνύει ότι δεν είναι "pussy" και "chicken" στην ομήγυρη των ομοϊδεατών του. Το έγκλημα του νεαρού αναρχικού και punk rocker και ταλαντούχου από πολλές απόψεις (λάτρη της ανάλογης μουσικής και της προώθησής της μέσω live στο στέκι με την ονομασία "Bomb City" που είχαν δημιουργήσει αυτός και η παρέα του) , ήταν διπλό:

Τρίτη 29 Μαΐου 2018

" άνθρωποι που έχουν υψωθεί πολύ πιο πάνω από το επίπεδο της υπόλοιπης ανθρωπότητας..."



" To ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υψωθεί πολύ πιο πάνω από το επίπεδο της υπόλοιπης ανθρωπότητας είναι αναμφισβήτητο. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε πίσω στην Ιστορία ψάχνοντας για τα ίχνη της ύπαρξής τους, θα προσπεράσουμε βιαστικά όλες τις βιογραφίες των καλών και των μεγάλων και θα βρεθούμε να σκαλίζουμε προσεχτικά τα μισοσβησμένα αρχεία που απαριθμούν παράξενους ανθρώπους που πέθαναν σε φυλακές, σε ψυχιατρεία, στις αγχόνες και στις πυρές, σε σκοτεινά και μοναχικά δωμάτια και σε αφιλόξενα, μακρινά μέρη. 
 Οι αληθινές ιδιοφυΐες σπάνια γίνονται γνωστές, καταπιέζονται από κάτι που μπορούμε ίσως να ανομάσουμε συνωμοσία και ο ανώμαλα ανεπτυγμένος κόσμος μας προσπαθεί να τσακίσει τη συμμετρία τους και τη θαυμαστή εστίασή τους, έτσι που τελικά αυτές επεκτείνονται πέρα από τα όρια αυτού του κόσμου..." ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας εκθαμβωτικής ιδιοφυΐας που ευτυχώς η λάμψη της δεν θάφτηκε στη λήθη, από τους ανθρώπους που ίσως περπατάνε στη γη κι ανάμεσα στις αυταπάτες και την εθελοτυφλία των κατοίκων της κάθε 1000 χρόνια, ένας άνθρωπος που αν και το ψευδοεπιστημονικό ιερατείο και τα σκιώδη κέντρα εξουσίας και ποδηγέτησης και συνάμα ψυχοσωματικής αποδόμησης των ανθρώπινων πληθυσμών πάρα πολύ ήθελαν να "σβήσουν τα ίχνη του" (άλλωστε τα βιβλία του ήταν απαγορευμένα για δεκαετίες στις ΗΠΑ, μετά το θάνατό του στις φυλακές των "Ηνωμένων Εταιρειών Αμερικής") και σχεδόν κόντεψαν να το καταφέρουν, ήταν και αυτός:
 Το αρχετυπικό πρότυπο του Μεγάλου Επιστήμονα, που οι φαύλοι δεν μπορούσαν να του επιτρέψουν να φωτίσει και ν'απελευθερώσει τον κόσμο-τσιφλίκι τους: "Ο παράξενος κύριος Wilhelm Reich"


"EYTYXIA"


Η απλότητα είναι από τις μεγαλύτερες αρετές και η αυτογνωσία αποτελεί ίσως την κρισιμότερη όλων αρετή και συνάμα ατομική και συλλογική αξία-οδοδείκτη...

Ένα εκπληκτικό φιλμάκι για τον φαύλο κύκλο στον οποίο παγιδεύεται ο άνθρωπος και για το σκουπιδαριό και την ατέρμονη παράνοια που αποδέχεται κι αναγνωρίζει ως "αξίες" και "κανονικότητα" (ή τον πείθουν οι αφέντες του να αποδέχεται, αλλά αυτό δεν τον απαλάσσει από τις ευθύνες του ούτε δικαιολογεί την κατάντια του)... Και η ευτυχία μοιάζει διαρκώς με έναν άπιαστο πόθο, μία ατέλειωτη κι επί πληρωμή αναζήτηση έτοιμων συνταγών, έξω από αυτόν. Ίσως γιατί ποτέ το ανθρώπινο ον δεν αξιολόγησε με ειλικρινή κίνητρα τις ανάγκες του και δεν επανακαθόρισε τη στάση του και πορεία του μέσα στις καθημερινές αδυσώπητες διαδρομές της απώλειας του ίδιου του εαυτού. Τον οποίο και ποτέ δεν γνώρισε πραγματικά, γιατί "δεν είχε

Think of the possibilities! - Ονειρέψου τις προεκτάσεις!


Think of the possibilities! Dream of the possibilities.. 
Σκέψου τις δυνατότητες! Ονειρέψου τις προεκτάσεις και τη σημασία τους.



" Controlling robots with your mind could be the wave of the future. A University of Florida research team has developed a drone controlled by brain waves. The engineering doctoral students use a helmet-like device to record electrical signals coming from your brain. The device analyzes the data and then allows you to control the drone’s movements with your thoughts. The researchers say they want to use this technology to help others. "

" Ο έλεγχος των ρομπότ με το μυαλό σας θα μπορούσε να είναι το κύμα του μέλλοντος. Μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Φλώριδας έχει αναπτύξει ένα drone που ελέγχεται από εγκεφαλικά κύματα. Οι φοιτητές Μηχανικής στο διδακτορικό χρησιμοποιούν μια συσκευή που μοιάζει με κράνος για την καταγραφή ηλεκτρικών σημάτων που προέρχονται από τον εγκέφαλό σας. Η συσκευή αναλύει τα δεδομένα και στη συνέχεια σας επιτρέπει να ελέγχετε τις κινήσεις του drone με τις σκέψεις σας. Οι ερευνητές λένε ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την τεχνολογία για να βοηθήσουν τους άλλους  ανθρώπους"

Απορία. Υπάρχουν και άλλοι, εκτός από εμένα, που θεωρούν συγκλονιστική αυτή την είδηση, όσον αφορά τις απίστευτες και πολύπλευρες δυνατότητες που διαγράφονται για το άμεσο μέλλον; Και συγχρόνως πολύ παράξενο το γεγονός ότι τέτοιου είδους ειδήσεις θάβονται από τα media -τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα αυτό είναι σίγουρο, με τα τόσα λαμπρά επιστημονικά μυαλά που μεταναστεύουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό- και προβάλλονται κατά κόρον οι πριγκιπικοί γάμοι στο Ηνωμένο Βασίλειο και η νέα εντυπωσιακή επίδειξη κάποιου γνωστού οίκου μόδας;

Μολυσματικών ψευδαισθήσεων συνέχεια: "ΗΘΙΚΟΣ ΠΑΝΙΚΟΣ"

Συνδέοντας αυτά που θα ακολουθήσουν με δύο προηγούμενες, σχετικές αναρτήσεις: Mια ψευδαίσθηση ξεκινά όπως κάθε ιδέα, σαν ένα αυγό. Στο κέλυφος δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι λάθος. Αυτό που υπάρχει μέσα έχει σημασία!
Η παρούσα ανάρτηση μπορει να ειδωθεί ως συνέχεια αυτών: 
Το φαινόμενο "Nocebo" και η διαταραχή της "πραγματικότητας" μας
 "Καλώς όρισες στην τρέλα!" - Η άνθηση των ψευδαισθήσεων



" Ως ηθικός πανικός ορίζεται το δημόσιο άγχος ή ο πανικός ως απάντηση σε μία απειλή στα ηθικά στάνταρ της κοινωνίας. Ο δρόμος προς τον ηθικό πανικό έχει αρκετές στάσεις.
 Η πρώτη είναι η ανησυχία. Αυτή η ανησυχία, περιορισμένη στην αρχή, εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο. Ενισχύεται από πολιτισμικούς παράγοντες. Ώσπου η λογική ανησυχία μετατρέπεται σε παράλογο φόβο. Έτσι οι άνθρωποι καταλήγουν στο να πιστεύουν ότι κάτι τρομερό συμβαίνει. Κάτι που δεν βλέπουν. Το οποίο δεν μπορούν να ελέγξουν. Έχει συμβεί σε άλλους. Θα συμβεί και σε αυτούς. Ανεξαρτήτως εάν η απειλή είναι αληθινή, η αντίδραση σε αυτή σίγουρα είναι αληθινή. Και συχνά είναι υπερβολική.
Αναρωτήσου: τι είναι πιο τρομαχτικό; Ο φόβος ή οι φοβισμένοι; "

Πολλοί θα μπορούσαν να απαντήσουν:
και τα δύο εξίσου. Ή το πρώτο, επειδή αποτελεί το αίτιο του δεύτερου κι αιτιατού.Εγώ πάντως μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, γέρνοντας προς την άλλη κατεύθυνση τη ζυγαριά -διακινδυνεύοντας μια επηρεασμένη ίσως από συναισθήματα αγανάκτησης και αποστροφής κρίση;-
Η ανθρώπινη Ιστορία βρίθει από καταστάσεις φρίκης και κτηνωδίας, ακόμα και γενοκτονίας, υποκινούμενες από μια ρητορική μίσους και τρέλας, που με τη σειρά της εδράζεται σε δυνάμεις πυροδότησης εκπομπών οξύ και παράλογου, προοδευτικά αγελαίου φόβου. Ο ανθρώπινος "πολιτισμός" έχει τόσες και τόσες φορές βαλτώσει -και το κάνει ακόμα- στα λιμνάζοντα ύδατα συλλογικών ψευδαισθήσεων και διακρίνεται για το ατέρμονο κυνήγι των μαγισσών του. Οι οποίες, ανάλογα με τις κυριαρχούσες αντιλήψεις και πεποιθήσεις και το πνευματικό και γνωσιακό υπόβαθρο κάθε εποχής, αποκτούν διαφορετική κάθε φορά  θέση στην κοινωνική κλίμακα. Αλλά και χαρακτηριστικό γνώρισμα ή ιδιότητα, συγκεκριμένη δράση ή υιοθέτηση άποψης που επιφέρει εχθρικής φύσης αντιδράσεις.
 Κι όπως ακούγεται στην ίδια τηλεοπτική σειρά, απ'όπου και το βίντεο, οι άνθρωποι δεν πιστεύουν αυτό που βλέπουν και "βλέπουν" αυτό που πιστεύουν .


Ο Ένοικος...

Από την mind blowing σειρά Legion, season 2, ένα θαυμάσιο μείγμα  κόμικ αισθητικής, ψυχεδελικών trip και φιλοσοφικού κι επιστημονικού στοχασμού.


Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Για τα έξι χρονάκια μας!



Κλείσαμε έξι χρόνια λειτουργίας αυτού του ιστοχώρου.
Δεν επιθυμούμε να παρασυρθούμε σε κανενός είδους αναπόληση με το συνήθη απολογισμό, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες ή παρεμφερείς περιπτώσεις και σε οποιεσδήποτε υποσχέσεις για το μέλλον. Πάμε όπως μας πάνε οι διαθέσεις και προσπαθώντας να μη γίνουμε έρμαιο των διαρκώς εξελισσόμενων καταστάσεων, με το συναισθηματικό φορτίο που μεταφέρουν μαζί τους (πράγμα δύσκολο, είναι η αλήθεια!)

Αποφασίσαμε λοιπόν να...το ρίξουμε μέσα (όπως λέμε "να το ρίξουμε έξω").
Ένα τραγούδι που πάντα μας συγκινεί και μας εξιτάρει όποτε τ'ακούμε. Εξάλλου, ένα αγαπημένο μας μότο είναι ότι "η μουσική είναι σημαντική στο βαθμό που μπορεί να επιφέρει (και) αλλαγές στη συνείδησή σου".
Με τη συνοδεία των λόγων κάποιων άλλων που αν κι έχουν προ πολλού φύγει, εντούτοις είναι ακόμα ζωντανοί. Διότι, για εμάς, ανήκουν σε εκείνους τους τύπους ανθρώπων που συγκατοικούν στο μυαλό σου και περπατάς μαζί τους.

Άντε να τα βάλεις μαζί τους...




" Luftlandeschlacht um Kreta-Η Μάχη της Κρήτης 20/5/1941
Μαρία και Κλεόμβροτος Αγριμανάκης!!!
Η κοπέλα κρατά το γερμανικά τουφέκι Μάουζερ 1898 και ο σύντροφος της το περίφημο ΜΡ- 40. Αυτά ήταν τα κύρια όπλα των αλεξιπτωτιστών, τα οποια δεν ειχαν οι φριτσηδες μαζι τους στην πτωση με το αλεξιπτωτο, μα πεφτανε σε κεινα τα κοντέινερ που μοιαζανε με…θερμοσιφωνες!!!Στην ζώνη του εχει αγγλικό περίστροφο, παλιάς γενιάς, μπορεί κι απο τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Ετσι κι αλλιώς τα Λούγκερ που είχανε μαζί τους οι αλεξιπτωτιστές ήταν μη αποτελεσματικά…(Η φωτο της Πηνελόπης Ντουντουλάκη) — στην τοποθεσία Σεμπρωνας."

το είδαμε ΕΔΩ 
Ο τίτλος της ανάρτησης είναι από εμάς
 

Κακά τα ψέματα συντρόφια: "Ιταλία ώρα μηδέν!"

Ως εισαγωγή από εμάς: Ένα άρθρο που επιχειρεί να αναγνώσει τις συνταρακτικές εξελίξεις στην Ιταλία, με καθαρή και προσγειωμένη ματιά σε εκείνη την πραγματικότητα που επιλέγει για απόλυτα συγκεκριμένους λόγους η συντριπτική πλειοψηφία (είτε αρέσει σε πολλούς "προοδευτικούς" είτε όχι) της λαϊκής βάσης της γείτονος χώρας. Γιατί αν ο λαός είναι τελικά "ανώριμος" στο να διαβάζει τα οφθαλμοφανή σημάδια των καιρών και των κίβδηλων προαγωγών τους και δεν είναι άξιος να αποφασίζει για την τύχη του και την πορεία του, η οποία κι επιδέχεται ασφαλώς ζυμώσεις κι επανακαθορισμό αλλά πάντα από κάτω προς τα πάνω, τότε ας καταργηθούν κι επίσημα τα όποια ψιχία και τελευταία εργαλεία της δημοκρατίας έχουν απομείνει κι ας επιβληθεί πανευρωπαϊκός στρατιωτικός νόμος. Με τη σύμπραξη (ευρω)στρατού-αστυνομίας-αξιωματούχων της ΕΕ-μεγαλοτραπεζιτών και προέδρων πολυεθνικών ομίλων-"αρχιαρουραίων" μέσα σε μασονικά και μυστικά από το φως της ημέρας λαγούμια-οικονομολόγων και νενέκων δημοσιοκάφρων- "πνευματικών ταγών" και δήθεν "πολυπολιτισμικών" αρλουμπολόγων που θέλουν με το στανιό να ισοπεδώσουν τις ιδιαιτερότητες των λαών και στο βάθος κήπος να συντρίψουν οριστικά τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους και τα με αίμα ατομικά και συλλογικά κεκτημένα τους. Τουλάχιστον, τότε, θα είναι ξεκάθαρος ο συσχετισμός δυνάμεων-ποιοι απέναντι σε ποιους!

" χωρίς να υπηρετείς έναν αφέντη... οποιονδήποτε αφέντη..."


Κάποια ιδιαίτερα λόγια από τις τελευταίες σκηνές της πολύ καλής, κατά τη γνώμη μας, ταινίας The Master (2012). Όπου ο αφέντης-γκουρού Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (σπουδαίος ηθοποιός, o oποίος δυστυχώς δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας) μιλάει από την καρδιά του στον "άστατο", δεξί του χέρι στην προσωπική του σέκτα, Γιόακιν Φοίνιξ (άλλος ένα σπουδαίος ηθοποιός, με ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο του Τζόνυ Κας στο Walk the line):

" Ελευθερία κι όχι τυραννία για σένα;
   Φρέντι...
   ναυτικέ των θαλασσών.
   Δεν πληρώνεις ποτέ ενοίκιο.
   Είσαι ελεύθερος να πας όπου σ'ευχαριστεί.
   Πήγαινε λοιπόν.
   Πήγαινε σε όποιο γεωγραφικό πλάτος επιθυμείς και καλή τύχη.
   Γιατί, αν βρεις έναν τρόπο να ζήσεις
   χωρίς να υπηρετείς έναν αφέντη...
  ...οποιονδήποτε αφέντη...
πες το και σ'εμάς τους υπόλοιπους, εντάξει;
Γιατί τότε θα είσαι ο πρώτος άνθρωπος στην ανθρώπινη Ιστορία
   που θα το'χει καταφέρει..! "


Ε! λοιπόν ίσως κι ως σκοπός της ζωής θα μπορούσε να θεωρηθεί το γεγονός το να μπορέσει ο καθένας από εμάς να γίνει αυτό το άτομο στην ανθρώπινη ιστορία. Όποιο κι αν είναι το τίμημα, όποιος εκδικητικός φραγμός κι αν υψώνεται μπροστά με πείσμα κι όποια ύπουλη τρικλοποδιά κι αν την έχει στημένη στη γωνία του δρόμου, της πορείας προς ανοιχτούς ορίζοντες!   

Γιατί αν ζωή χωρίς νόημα δεν είναι ζωή,
 νόημα χωρίς υψηλή αίσθηση ελευθερίας
 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ νόημα...
    είναι ταπεινωτικός συμβιβασμός, είναι συνθήκη ήττας, είναι κατάντιο!


Κυριακή 27 Μαΐου 2018

"Choose life" - Διάλεξε τη ζωή!

  " Όσο περισσότερα απαιτούμε από τη ζωή τόσο λιγότερο φοβόμαστε το θάνατο" ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ
  " Ο άνθρωπος δεν είναι καθορισμένος, ξεκάθαρα προσδιορισμένος μια για πάντα. Είναι κάτι εν εξελίξει. Ένα πείραμα, ένας υπαινιγμός του μέλλοντος, η αναζήτηση και η νοσταλγία της Φύσης για νέες μορφές βούλησης και δυνατότητες πραγμάτωσης. " ΧΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ

Το'χουμε επισημάνει ξανά: η πιο σημαντική "τροφή" του ανθρώπου είναι το είδος των εντυπώσεων που προσλαμβάνει. Και ο ευφυής τρόπος που τις επεξεργάζεται, ακόμη και τις πιο "τοξικές" και τις αξιολογεί, χωρίς να τις καταναλώνει"αμάσητες". Αλλά και λειτουργώντας έτσι, σε κάθε στιγμή της περατζάδας που λέγεται ζωή, γεμάτης πόνο (άρα και μάθησης) και συνάμα ομορφιάς , με βασικό γνώμονα την ικανοποίηση του πολυπρόσωπου τυραννίσκου. Αυτού του "εγώ" ή των  "εγώ", ανά προσαρμογή σε κάθε περίσταση  Ρόλοι... . Το οποίο με τίποτε δεν αποτελεί μέρος του αποκαλούμενου "ανώτερου", ευφυή και δημιουργικού Εαυτού ή Ουσίας της ανθρώπινης υπόστασης, της ικανής για τα πιο θαυμαστά επιτεύγματα

Η παρακάτω φωτογραφία είναι του Steven Rubin και αλιεύτηκε από εδώ
 
"Η μη αυθεντική ζωή τρέφεται από μη αυθεντικές επιθυμίες και όσο πιο φτωχή (πρωτίστως διανοητκά ή πνευματικά) είναι η καθημερινή ζωή τόσο η έλξη του μη αυθεντικού μεγαλώνει " (Ραούλ Βάνεγκεμ)  Και οι κενοί νοήματος και ζωής ρόλοι προέρχονται από τα στερεότυπα που (υπακούοντας και στην αρχή της ιεραρχίας) συρρικνώνουν την αντίληψη μας κι ακυρώνουν τις αστείρευτες προοπτικές μας για χειραφέτηση, αυτοδιαχείριση, αφύπνιση ενάντια στο λήθαργο. Και για ανεξαρτησία σκέψης και ευρύτητα έξυπνων κινήσεων-επιλογών στο "παιχνίδι", μη ελεγχόμενων από τα ιερατεία διαμόρφωσης "πραγματικοτήτων", κανόνων κι αντιλήψεων για τη "φύση των πραγμάτων" ...

Για να δούμε τώρα κάποιες κινηματογραφικές ατάκες (απ'την ταινία "TRAINSPOTTING 2") που κατά τη γνώμη μας έχουν ιδιαίτερη πολιτισμική αξία και δεν στερούνται φιλοσοφικού ενδιαφέροντος και να κλείσουμε στο τέλος με στοχαστική διάθεση:

- Bερόνικα (νεαρή σε ηλικία και κοπέλα του 46χρονου κοκαϊνομανή Σάιμον που την εκδίδει και τη χρησιμοποιεί για να εκβιάζει ανυποψίαστους ευυπόληπτους πελάτες):
Τι είναι το διάλεξε τη ζωή; Ο Σάιμον το λέει μερικές φορές. Λέει: "Διάλεξε τη ζωή Βερόνικα".
- Ρέντον (46 ετών κι αυτός, κολλητός του Σάιμον ή "sick boy", πρώην ηρωινομανής και κλεφτρόνι, όπως και όλη η παρέα του πριν 20 περίπου χρόνια στο Εδιμβούργο και ο οποίος, ενώ είχε αποτοξινωθεί και φύγει μακριά, πλέον έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του για δικούς του λόγους):
 Ήταν το σύνθημα μιας καμπάνιας ενάντια στα ναρκωτικά τη δεκαετία του 1980. Κι εμείς του προσθέταμε πράγματα. Ίσως έλεγα, για παράδεγμα, διάλεξε...επώνυμα εσώρουχα. Ελπίζοντας μάταια ότι θα ζωντανέψεις μια σχέση που έχει πεθάνει. Διάλεξε τσάντες. Διάλεξε ψηλοτάκουνα.

Σάββατο 26 Μαΐου 2018

ΒΙΝΤΕΟ: Η Ε.Ε. ως ένα κομμάτι του αμερικανικού "αυτοκρατορικού project"



First published by Global Research in July 2016
The British people’s decision to leave the European Union shocked the political establishment across Europe and around the globe.
Now, Professor Michel Chossudovsky exposes the EU as the imperial project that it always was, and the growing movement against EU domination as an anti-imperial movement of world historical importance. 
The EU is a Cold War Construct, a US imperial project formulated by the Washington Consensus. The growing movement against EU domination is an anti-imperial initiative of Worldwide significance.
It is also a movement against neoliberalism

" Η απόφαση του βρετανικού λαού να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση συγκλόνισε το πολιτικό κατεστημένο σε ολόκληρη την Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα, ο καθηγητής Michel Chossudovsky εκθέτει την ΕΕ ως το αυτοκρατορικό σχέδιο που ήταν ανέκαθεν και παρουσιάζει το αυξανόμενο κίνημα κατά της κυριαρχίας της ΕΕ ως αντιιμπεριαλικό κίνημα παγκόσμιας ιστορικής σημασίας. Η ΕΕ είναι μια κατασκευή του Ψυχρού Πολέμου, ένα αμερικανικό αυτοκρατορικό σχέδιο που απόκτησε υπόσταση χάρις στη συναίνεση της Ουάσιγκτον. Το αυξανόμενο κίνημα ενάντια στην κυριαρχία της ΕΕ είναι μια αντι-αυτοκρατορική πρωτοβουλία παγκόσμιας σημασίας. Είναι επίσης ένα κίνημα ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό "
Πηγή - source

Επίσης:

"Το Δόγμα του Σοκ" Ναόμι Κλάιν, ή η επέλαση του "Καπιταλισμού της Καταστροφής"



Μια πάρα πολύ καλή παρουσίαση του εξαιρετικού βιβλίου της Ναόμι Κλάιν από την Αγγελική Π. Σούλη
Οι επισημάνσεις με χρώμα από εμένα, όπως και η προτροπή για σύνδεση με την ανάρτηση αυτή: Η μεγάλη "ομοσπονδιακή απάτη" εναντίον της ίδιας της ζωής
"Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του"  Mayer Amschel Rothschild

Από το βιβλίο "Το Δόγμα του Σοκ" της Ναόμι Κλάιν:
 "Στη Βολιβία η εφαρμογή της θεραπείας-σοκ συνδυάστηκε με ένα πολιτικό πραξικόπημα, το οποίο πραγματοποίησαν πολιτικοί και οικονομολόγοι με κοστούμια κι όχι οι στρατιωτικοί με τις στρατιωτικές τους στολές" --- " Ο Πολ Βόλκερ, επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, το 1981 αυξάνει δραματικά τα επιτόκια των τραπεζών τους στο 21%, με αποτέλεσμα τα χρέη των κρατών να αυξηθούν κι αυτά δραματικά και στη συνέχεια προτείνεται η σύναψη νέων δανείων για την εξόφληση του χρέους, με τα οποία το χρέος εκτοξεύεται πάλι στα ύψη. Οι χώρες βιώνουν πρώτα το «σοκ Βόλτερ» και στη συνέχεια «το σοκ του χρέους» ή «το επαχθές χρέος», όπως αλλιώς το ονομάζουν"  --> Αυτές και όποιες άλλες ομοιότητες ανακαλύψετε,  στις παρακάτω γραμμές του πολύ σημαντικού ιστορικού οδοιπορικού με τη ματιά της Κλάιν, με το ελληνικό μοντέλο του success horror story και τους παγωμένους υπηκόους των τραπεζικών παρασίτων και αρπαχτικών "αγορών", μόνο ομοιότητες συμπτωματικές δεν είναι. Η συγγραφέας παρουσιάζει και προσπαθεί να αναλύσει σε βάθος και με οξυδέρκεια πλείστα παραδείγματα των τελευταίων 4 δεκαετιών ανά τον κόσμο. Από τη Λατινική Αμερική, τις ΗΠΑ και τη Νότιο Αφρική έως τη Μεγάλη Βρετανία, τη Ρωσία, την Πολωνία, το Ισραήλ και τις ασιατικές χώρες. Γιατί αυτή η λαίλαπα είναι παγκόσμιας εμβέλειας, εκσυγχρονισμένη πλέον κι έχοντας μάθει από τα λάθη και τις χουντικής φονικής μανίας "αδεξιότητες" του παρελθόντος. Και γιατί ο "Καπιταλισμός της καταστροφής" πορεύεται χέρι χέρι με το σοκ στη μαζική ψυχολογία των λαών και έχει εκπαιδευτεί  από τους μέντορές του πολύ καλά στο πώς να εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις που παγώνουν και καθηλώνουν τους πολίτες. Ώστε να τους εξαθλιώσει χωρίς ουσαστική αντίδραση, απογυμνώνοντας τα δικαιώματά τους και τα περιουσιακά στοιχεία των τόπων τους.

Ο Ένοικος...


"Το Δόγμα του Σοκ" Ναόμι Κλάιν, εκδ.Λιβάνη, 2010

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Tις τελευταίες δεκαετίες, οι λέξεις «παγκοσμιοποίηση», «αγορές» και "νεοφιλελευθερισμός" προστέθηκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο μας για να δηλωθεί η εξάπλωση παγκόσμια του καπιταλιστικού συστήματος, μετά την κατάρρευση του αντίπαλου δέους, του υπαρκτού σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτή λοιπόν η προσπάθεια ενοποίησης του πλανήτη σε οικονομικό επίπεδο, πώς λοιπόν υλοποιείται από τις αγορές; Και ποιο είδος καπιταλισμού προωθείται, αυτό του κεϊνσιανικού μοντέλου με τη μικτή οικονομία, που εισήγαγε ο Κέϊνς μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929 κι έκτοτε επικρατούσε σ’ όλον σχεδόν τον ελεύθερον, επονομαζόμενον, κόσμο; ή αυτό του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, που εφαρμόστηκε πρώτη φορά στη Χιλή το 1973, και το οποίο εισήγαγε η σχολή του Σικάγου με επικεφαλής τον Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος ήθελε την πλήρη απελευθέρωση της οικονομίας από τον κρατικό παρεμβατισμό;

Ο μόνος θεός της ανθρωπότητας, κατά κάποιο τρόπο;


Με βάση την ανάρτηση του ανιχνευτή Το εσωτερικό κοχλάζον σύμπαν, θα αφεθώ σε μια δίνη σκέψεων που ίσως με οδηγήσουν σε μια ιδιότυπη προσέγγιση αυτού που ο Γιουνγκ ονόμασε "συλλογικό ασυνείδητο" της ανθρωπότητας.

 Ένα πεδίο όπου στροβιλίζονται, σε ενεργειακή μορφή που από μόνη της αποτελεί μια μορφή συνείδησης, όλα εκείνα τα "κοχλάζοντα στοιχεία" του ασυνείδητου κάθε ανθρώπινου όντος που έχει υπάρξει ή υπάρχει. Kι όλων μαζί συγχρόνως. Στοιχεία που εύστοχα, κατά την κρίση μου, ο ανιχνευτής προσδιόρισε ως "ροπές, τάσεις, ιδέες" που υλοποιούνται, αλληλεπιδρώντας κι εκδηλώνοντας συγκεκριμένες επιλογές κι άρα συμπεριφορά. Να προσθέσω σε αυτά τα στοιχεία και αόριστες εντυπώσεις, αυτοματισμούς, φοβίες, συναισθηματικά αποτυπώματα σημαντικών και δραματικών γεγονότων ακόμα και του απώτατου παρελθόντος, επιρροές αρχετυπικών συμβολισμών κτλ.

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

H περίφημη διακήρυξη για την ανεξαρτησία του κυβερνοχώρου


 " Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας. "
Από  εισαγωγή στο περίφημο κείμενο της "διακήρυξης για την ανεξαρτησία του κυβερνοχώρου", που θ' ακολουθήσει. Εισαγωγή που την βρήκαμε ΕΔΩ και μας εκφράζει απόλυτα, ωστόσο θεωρούμε χρήσιμο να

Πέμπτη 17 Μαΐου 2018

Και εγένετο GDPR.

Ξημερώνει μια καλύτερη ημέρα για όλους μας. Επιτέλους η ΕΕ μας σκέφτεται και προστατεύει τους πολίτες της. Με τον νέο κανονισμό της ΕΕ GDPR (General Data Protection Regulation) θα αισθάνεστε ασφαλέστεροι μιας και τα πρόστιμα θα πέσουν βροχή για όσους κρατάνε και διαχειρίζονται τα προσωπικά σας δεδομένα εν αγνοία σας.

Η μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς;


Γιατί αισθάνομαι οτι κάπου υπάρχει πρόβλημα;

Ας ακολουθήσω τον κανόνα του χρυσού . Δηλαδή ας ψάξω να βρω το κέρδος πίσω απο αυτή την κίνηση.

Ο κανονισμός λέει ρητά οτι κάθε εταιρεία που έχει και διαχειρίζεται τα προσωπικά μας δεδομένα (Τράπεζες, ΔΕΚΟ, Facebook, Google κλπ) θα πρέπει να έχει πάρει την άδειά μας για να τα αποθηκεύει και να τα χρησιμοποιεί. Αυτό ισχύει και για τις μικρές επιχειρήσεις. Πχ το μαγαζί της γειτονιάς θα πρέπει να τηρεί τον κανονισμό για το περιορισμένο πελατολόγιο του.

Εδώ αρχίζουν τα ωραία. Ο κανονισμός είναι τόσο ασαφής που  δεν θα ξέρεις απο που να φυλαχτείς .

Τρίτη 15 Μαΐου 2018

In a wide open space...


 O κόσμος που ζούμε ΔΕΝ είναι μια τεχνητή λίμνη, ιδιόκτητη, με ρηχά γλιτσιασμένα νερά, ένα ημιθανές και δύσοσμο οικοσύστημα. Ο κόσμος ο πραγματικός είναι ένας αχανής ωκεανός, που παρά τα πολλά σημεία με ρηχά νερά, τους ναυάρχους, τους εμπόρους και τις δουλεμπορικές γαλέρες τους, τις ξέρες και τους σκοπέλους του, εντούτοις βρίθει από θαυμαστά και συναρπαστικά μέρη τα οποία μας περιμένουν να ανακαλύψουμε, να χαρτογραφήσουμε, να αδράξουμε και να μοιραστούμε με τους συνοδοιπόρους μας. Μέρη που πρώτα εδράζονται μέσα μας. Με οδηγό την όραση, την πραγματική αυτή που βλέπει όσα δεν θέλουν να δούνε οι ναυαγοί και δεν θέλουν να μας επιτρέπουν να θωρήσουμε οι αρχικαπεταναίοι.

 Ξεκινάει σαν κάτι παράξενο και δονητικό από μέσα μας. Στην αρχή κάτι σαν σιωπηλό ουρλιαχτό, σαν πνιχτή κραυγή, σαν ερωτήσεις που μας έλεγαν από τα μικράτα μας να μην κάνουμε αλλά πάντα μας κέντριζαν και μας άφηναν άυπνους τα βράδια, μέσα στις αρένες των τσιμεντουπόλεων που οφείλαμε να επιβώσουμε σαν μονομάχοι προς τέρψη διαταραγμένων θεατών.

Αν το λέει η καρδιά σου...


"Δεν είναι εύκολο να σηκωθείς στα πόδια σου" κόντρα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε; Και να διεκδικήσεις, με κάθε τρόπο, όλα όσα σου αρνούνται και καταχρώνται και σφετερίζονται; 
 Εδώ, κι εκεί, και παντού. Όπου όλα, για νιοστή φορά στην ανθρώπινη Ιστορία, φαίνεται να τα σκιάζει η φοβέρα και να τα πλακώνει μια νομιμοποιημένη και εξαιρετικά υποκρίτρια, βίαιη σκλαβιά..;
Φυσικά! Αν σκέφτεσαι μόνο τα πόδια σου και σου λείπει η θέληση. Και η απαραίτητη κινητήρια οργή!


πηγή φωτογραφίας

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Capitalism doesn't work

IT'S A FACT: The 1% grabbed 82% of all wealth created in 2017 !!!



source-πηγή

Ο Φύλαξ και ο Τρούμαν




...Τελικά ο "βλάσφημος Φύλαξ" τα έφαγε τα μούτρα του και με τη βοήθεια του Γιαχβέ (μεγάλη η χάρη του): Θύμα των θυελλωδών ανέμων έπεσε ο Phylax του Παλαιού Φαλήρου


"εν τω μεταξύ στο άγαλμα του Τρούμαν" (σύμβολο και φύλακας-άγγελος της διαχρονικής αποικιοκρατίας στη μνημονιόπληκτη, αστυνομοκρατούμενη και αριστερών, εδώ και κάτι χρονάκια που μας έκατσε κέντα η "ελπίδα", Αθήνα) :

Το φαινόμενο "Nocebo" και η διαταραχή της "πραγματικότητας" μας




Μετάφραση στο βίντεο:

"   Θα έχετε ακουστά το φαινόμενο placebo  - ανάρτηση σχετική: " Placebo: Το φαινόμενο των αυτοεκπληρούμεων προσδοκιών " - Γνωρίζετε όμως το φαινόμενο νοσέμπο;
Σε αυτό - αντίθετα με το φαινόμενο placebo - το σώμα παρουσιάζει μία αρνητική φυσική αντίδραση σε μια προτεινόμενη βλάβη.
-π.χ.- "Αυτό θα σου επιφέρει εμετό" -λέγεται στον ασθενή που αντί για κάποιο φάρμακο λαμβάνει απλό ζαχαρόνερο και έχοντας με αυτή την πληροφορία υποβάλει τον εαυτό του, ο οργανισμός του πραγματικά αντιδρά σύμφωνα με αυτό που το μυαλό αναμένει να συμβεί!-
 Το μυαλό διαθέτει τη δύναμη να δημιουργεί τη δική του φυσική πραγματικότητα..
Γιατί χασμουριόμαστε όαν βλέπουμε άλλους να χασμουριούνται;
Έχουν υπάρξει διάφορα καταγεγραμμένα συμβάντα στην Ιστορία:
Η επιδημία χορού το 1518 - Oι άνθρωποι που χόρευαν μέχρι θανάτου -
Η επιδημία γέλιου στην Τανγκανίκα - Η περίφημη επιδημία νευρικού γέλιου σε σχολεία της Tanganyika, το 1962 -
Το θαύμα του ινδουιστικού γάλακτος - Τα αγάλματα που έπιναν γάλα σ' όλο τον κόσμο -

Μερικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μια αντίδραση στο άγχος.

Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

" America Planned to Break “Iran Nuclear Deal” Years Before Signing It "


By Tony Cartalucci
Global Research, May 09, 2018


The so-called “Iran Nuclear Deal,” officially known as the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) signed on 2015 now under threat by a backtracking US – was billed at the time of its signing as a historic agreement that provided a path forward towards peace between the US and Iran.

The BBC in an October 2017 article titled, “Iran nuclear deal: Key details,” would even go as far as claiming:

The 2015 nuclear deal struck between Iran and six world powers – the US, UK, Russia, France, China, and Germany – was the signature foreign policy achievement of Barack Obama’s presidency.

The initial framework lifted crippling economic sanctions on Iran in return for limitations to the country’s controversial nuclear energy programme, which international powers feared Iran would use to create a nuclear weapon.

But while the agreement has been hailed as a “signature foreign policy achievement,” it was, before even its inception – not a vehicle towards peace – but a cynical ploy to justify future war.

The United States had never intended to allow Iran to rise as a counterbalancing regional power in the Middle East or Central Asia nor escape from under the constant threat of US military intervention or the crippling sanctions it has targeted the nation with for decades.

To κατάλληλο τραγούδι για τον πρίγκιπα κι ό,τι αυτός και η φαμίλια του εκπροσωπεί


 Έφτασε λοιπόν στη διαχρονική αγγλοσαξωνική αποικία ο γιόκας της βασίλισσας με τη φρεγάτα του μαζί. Και η εκλεγμένη  ηγεσία των ιθαγενών τον υποδέχτηκε με τιμές αρχηγού κράτους. Στην εποχή της "δημoκρατίας" (και καλά) έχουν και παραέχουν πέραση, κύρος, γόητρο και απαιτήσεις για υποκλίσεις και γλειψίματα οι λεγόμενοι γαλαζοαίματοι, απ'οτι φαίνεται. Γιατί όχι; Στην εποχή της απορρύθμισης των υποδομών λόγω μονοπωλίων και δικτατορίας των "ελεύθερων αγορών", λόγω ιδιωτικοποίησης των πάντων και δραματικών περικοπών των κοινωνικών παροχών, κληροδοτήματα και της φιλοσοφίας και της διδασκαλίας του διαβόητου νομπελίστα οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν (*) και της "Σχολής του Σικάγου", οι βασιλικοί κυφήνες είναι ένα είδος συμβόλου της οικονομικής και στρατιωτικής αποικιοκρατίας εις βάρος των λαών.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

" ο Μονολογος μιας πουτανας "


ο Μονολογος μιας πουτανας- Νταριο Φο -Φρανκα Ράμε ( με την Φάνυ Πολέμη) 

 

" Απόσπασμα απ την ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή fanOrama ένα μικρό αφιέρωμα στον Ντάριο Φο , ερμηνεύει η Φάνυ Πολέμη τον "Μονόλογο μιας πουτάνας στο φρενοκομείο" της Φρανκα Ράμε και του Ντάριο Φο "

Σύνδεση με: ...γυναίκα (...αναρωτήθηκες ποτέ;)...

Τρίτη 8 Μαΐου 2018

Η (προσφυγική) κρίση είναι ευκαιρία… – Παρθένο έδαφος για μπίζνες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ξεριζωμένων βλέπουν ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Τράπεζα

 
 Ως ανεκμετάλλευτη δεξαμενή φτηνών εργατών και αγοραστών προς όφελος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες έρευνα του ΟΗΕ σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα.
 
 Δεν είναι η πρώτη φορά που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αξιοποιούνται μεταξύ άλλων ως ευκαιρία για πλουτισμό, αφού τα οικονομικά οφέλη που άντλησαν οι ναζί και οι κεφαλαιοκράτες συνεργάτες τους από αυτά είναι καλά τεκμηριωμένα. Με τη διαφορά ωστόσο ότι εκείνοι δεν είχαν τολμήσει, εξ όσων γνωρίζουμε, όχι απλά να τα φανερώσουν, αλλά και να τα διαφημίζουν με καμάρι ως “επενδυτικές ευκαιρίες”.

Προφητικά λόγια περί κοινωνικής μηχανικής




Όταν σου χαρίζουν με το στανιό την ουτοπία(;)

Tα παρακάτω είναι αποσπάσματα από το σπουδαίο έργο "Οι Επικυρίαρχοι - Το τέλος της παιδικής ηλικίας" (πρωτότυπος τίτλος  "Childhood's end",  πρώτη δημοσίευση το 1953) του μεγάλου Άρθουρ Κλαρκ  Βρήκαμε όλο το βιβλίο ΕΔΩ, απ'όπου και δανειστήκαμε τα εδάφια που ακολουθούνε. Τα οποία σαφώς κι αποτελούνε πλούσια τροφή για τη σκέψη...
 Οι υπογραμμίσεις κι επισημάνσεις με χρώμα είναι από εμάς. 


 Οι Επικυρίαρχοι, αν και τώρα είχαν φανερωθεί στον κόσμο, σπάνια άφηναν το μοναχικό πλοίο τους. Ίσως να ήταν γι αυτούς άβολο, από την φυσική πλευρά, να κυκλοφορούν πάνω στη Γη γιατί το μέγεθός τους και το γεγονός ότι είχαν φτερά έδειχνε ότι κατάγονταν από ένα πλανήτη με πολύ μικρότερη βαρύτητα. Πάντα φορούσαν μια ζώνη στολισμένη με περίπλοκα μηχανήματα που, όπως φαινόταν, ρύθμιζαν το βάρος τους και τους επέτρεπαν να επικοινωνούν μεταξύ τους. Το άμεσο φως του ήλιου ήταν οδυνηρό γι αυτούς και γι αυτό ποτέ δεν έμεναν εκτεθειμένοι περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα. Όταν ήταν αναγκασμένοι να μείνουν στο ύπαιθρο γι αρκετή ώρα, φορούσαν μαύρα γυαλιά, που τους έδιναν μια πολύ ασυνήθιστη όψη. Αν και φαινόταν ότι μπορούσαν ν’ αναπνεύσουν τον γήινο αέρα, μερικές φορές κουβαλούσαν μαζί τους μικρούς κυλίνδρους με αέριο απ’ το οποίο έκαναν πότε – πότε εισπνοές.

Κυριακή 6 Μαΐου 2018

" δεν σαπίζει ο άνθρωπος από τη μια στιγμή στην άλλη "


δεν σαπίζει ο άνθρωπος από τη μια στιγμή στην άλλη

Κανένας δεν κοιμάται το βράδυ αντάρτης, επαναστάτης και ξυπνάει το πρωί πράκτορας του κράτους. Απλώς αδυνατίζεις, προδίδεις γιατί κουράστηκες, βαρέθηκες, δεν έχεις άλλες δυνάμεις. Είναι λες και χαλαρώνει το ύφασμα με το οποίο είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι. Λες και ξεχειλώνει από το πολύ τέντωμα. Μέσα στα κενά που αφήνουν οι μύες μαζεύονται μικρά μικρά σκατά. Συσσωρεύονται οι παλιές φοβίες και όλα αυτά χρειάζονται συνεχείς δικαιολογίες. Πρέπει να δικαιολογείς τον εαυτό σου διαρκώς. Να φτιάχνεις ένα μικρό σωρό που μεγαλώνει και πυκνώνει με εξηγήσεις και κοροϊδίες για σένα τον ίδιο.
Υπάρχουν στιγμές για απαγγελίες ποιημάτων και υπάρχουν στιγμές για γροθιές...

το διαβάσαμε στο φανζίν chimeres, τεύχος 36 (η εικόνα είναι από εμάς)
Και κάποια λόγια δικά μου:

Αφοπλιστικό!...

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

sign of the times...

" Mass Hysteria Grips the United Nations Security Council: Russophobia Is a Dangerous Psychosis "

"Η μαζική υστερία καταλαμβάνει το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών: Η ρωσοφοβία είναι μια επικίνδυνη ψύχωση" - ή: όταν η "ρωσοφοβία" και δαιμονοποίηση Ρωσίας και Πούτιν από την αγγλοσαξωνική Δύση και το "βαθυκράτος" της απογειώνεται ιλιγγιωδώς και δημιουργεί το πλαίσιο ενός νέου, πολύ πιο επικίδυνου πλέον, Ψυχρού Πολέμου, οδηγώντας σε πάρα πολύ ανησυχητικές διαδρομές. Σύνδεση: Ένα βήμα πριν την πτώση στην πιο σκοτεινή άβυσσο;

{" Aside from the UK’s heinous record, during centuries, for the most horrendous human rights abuses inflicted on their colonial subjects, throughout the British empire, the scandalous contemporary record of the USA in the use of assassinations of foreign leaders, and their subjects would consume a vast library. Suffice it to mention the more than 23 assassination attempts against Cuban President, Fidel Castro, to which the CIA has admitted, since 1950 the targets of the USA’s assassination attempts have included the Congo’s leader, Patrice Lumumba, Indonesia’s President Sukarno, the democratically elected President of Chile, Salvador Allende, Chilean General Rene Schneider, Bolivian President Torres, murdered in Argentina, Chilean General Carlos Prats, to mention only a few of the targets of assassination by the “intelligence” agencies of the USA.}

Mass Hysteria Grips the United Nations Security Council: Russophobia Is a Dangerous Psychosis
  By Carla Stea
    May 1, 2018

  

United Nations Secretary-General Antonio Guterres: “The Cold War is back —with a vengeance but with a difference. The mechanisms and the safeguards to manage the risks of escalation that existed in the past no longer seem to be present.” (April 13, 2018)
The deadly recurrence of Russophobia bears comparison to the psychosis of the Salem witch trials, several centuries ago, and with the pathology of McCarthyism in the USA in the 1950’s.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

"Ο Θάνατος είναι φίλος κι ο φίλος είναι όφελος"


“Αν ήταν θάνατος
θα θαύμαζα τη βαθιά του σοβαρότητα, τα άχρονα μάτια του.
Θα ήξερα ότι δεν αστειεύεσαι.
Θα υπήρχε μια μεγαλοπρέπεια τότε, θα ήταν πραγματικά γενέθλια.
Και το μαχαίρι δεν θα λάξευε, αλλά θα εισχωρούσε
αγνό κι αμόλυντο σαν το κλάμα του μωρού,
και το σύμπαν θα ξεγλιστρούσε από δίπλα μου” SYLVIA PLATH


Σπουδαίος φίλος ο Θάνατος
Ο Θάνατος είναι φίλος κι ο φίλος είναι όφελος.

Φίλος, έλεγε ο Επίκουρος, δεν είναι ούτε αυτός που επιδιώκει διαρκώς το όφελος από μία φιλία, ούτε εκείνος που ποτέ δεν συνδέει το όφελος με τη φιλία κι αυτό γιατί ο ένας καπηλεύεται με αντάλλαγμα τη φιλία και ο άλλος ξεκόβει από το μέλλον. Διακήρυτταν ότι είναι προτιμότερο και πιο ηδονικό να προσφέρεις κάθε καλό, να είσαι φίλος, από το να δέχεσαι τις ευεργεσίες των άλλων χωρίς να προσφέρεις όφελος. «Ούτε πρέπει να μας απασχολεί τι τρώμε και τι πίνουμε, αλλά με ποιους τρώμε και με ποιους πίνουμε» έτσι πρέπει να διαλέγουμε τους φίλους μας προσδοκώντας όφελος και προσφέροντας όφελος. Χωρίς όφελος δεν υπάρχει φιλία αλλά μια άρρωστη εξαρτημένη σχέση σαν αυτές που καταλήγουν είτε σε γάμο, είτε σε πόλεμο -που είναι το ίδιο.

Τον αισθάνεσαι και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος (αν έχεις την ικανότητα να αισθάνεσαι) ή τον φαντάζεσαι χωρίς να τον φοβάσαι και γίνεσαι αυτομάτως σπουδαίος και ξεχωριστός (αν έχεις την ικανότητα να φαντάζεσαι) σαν να πίνεις μαγικό ελιξίριο. Λοιπόν αυτή νομίζω είναι η Φιλοσοφική Λίθος που αναζητούσαν οι αλχημιστές, το να μπορούν να μην φοβούνται τον Θάνατο κι όχι οι βλακείες που κυκλοφορούν, δήθεν να μετατρέψουν τον σίδηρο -ένα χρήσιμο μέταλλο, σε χρυσό -ένα άχρηστο μέταλλο. Την αθανασία αναζητούσαν, την ικανότητα να καταπολεμήσουν τον φόβο Θανάτου και να τον δεχτούν σαν αυτό που είναι, ένας χρήσιμος φίλος, ένας σύμμαχος στο ταξίδι της ζωής, έχω την εντύπωση· ο μοναδικός σύμμαχος στο ταξίδι της ζωής. Γιατί μονάχα αν ρωτήσεις τον Θάνατο σου για κάθε σου πρόβλημα, κάθε ερώτηση που σε πνίγει, κάθε δίλλημα που σε σκοτώνει τότε μονάχα θα αντιληφθείς πόσο ρηχά κι άνευ λόγου είναι τα προβλήματα σου και πόσο μα πόσο ασήμαντος είσαι μέσα στην πανοπλία του εγώ σου· που τρέμει στην εκμηδένιση του από τον Θάνατο σου.

Αναρωτήσου (ξανά) αν η συμφιλίωση με τον Θάνατο σου προσφέρει την Αθανασία τότε πως θα σου πουλήσουν την πραμάτεια τους για κόλαση και παράδεισο οι έμποροι της μιαρής φυλής; Πως θα σε εγκλωβίσουν μέσα στις εκκλησίες τους, στις εταιρίες τους, στα συστήματα τους να αυτοταπεινώνεσαι σε έναν Θεό που σε στραγγίζει από κάθε ζωική Δύναμη; Αν γίνεις Αθάνατος και δεν έχεις «φόβο θεού» και «φόβο θανάτου» πως θα είσαι χειρίσιμος και χρήσιμος ηλίθιος στο παιχνίδι τους; Αν μπορείς να είσαι όσο καταθλιπτικός, μεθυσμένος, ανεξάρτητος γουστάρεις, όσο τεμπέλης κάνεις κέφι, πως θα γίνεις υποχείριο και καλός οικογενειάρχης να γεμίσεις το μαντρί με τους κλώνους σου; Αναρωτήσου ποιός σου δίνει τις σκέψεις σου που σαν τσουνάμι δεν αφήνουν το μυαλό σου λίγο σε ησυχία; Αναρωτήσου και γράψε τα συμπεράσματα σου, αποστασιοποιήσου και ξαναδές τα με «άλλα μάτια» δίνοντας χώρο στα συμπεράσματα σου να αλλάξουν.

Ο Θάνατος έχεις την εντύπωση ότι περιμένει από εσένα να κάνεις κάτι, σαν πίσω από αυτό το κάτι να κρύβεται το νόημα της ζωής. Και γιατί να μην κρύβεται το νόημα της ζωής πίσω από αυτές τι λέξεις. Επειδή δεν με λένε Χριστό ή Βούδα και δεν με λατρεύουν μερικοί λαλημένοι με χρυσοποίκιλτες στολές σαν καρναβάλια και ευχαριστήριες ψαλμωδίες λες και μόλις απελευθερώθηκαν από τους Ταλιμπάν. «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» σιγά μεγάλε μην σκίσεις κάνα καλσόν … ποιος βλαμμένος μπορεί να πει αυτή την πρόταση και να μην τον πάρουν δεμένο πισθάγκωνα με τρελοφορείο. Σίγουρα σε αυτή την ζωή μπορείς να φτιάξεις το παραμύθι σου σε μια φτηνή συλλογή από βολικούς αφορισμούς και μέσα της να κοιτάξεις τα μούτρα σου. Σ’ αρέσουν δεν σ’ αρέσουν αυτά είναι και είναι τόσο φτηνά όσο σου (μου) αξίζουν ή θα ξεράσεις ή θα σπάσεις τον καθρέφτη και θα το ξεπεράσεις …έκανα και τα δύο.

Είναι επιεικώς χαζό το «ευτυχώς που υπάρχει η τέχνη για να μην μας αφανίσει η αλήθεια» Η τέχνη μάγκα μου είναι η μοναδική αλήθεια που αξίζει την προσοχή σου, τα καντήλια είναι μόνο για να τα «κατεβάζεις» σε ώρες εκτόνωσης και τα λιβάνια για να κοιμίζουν τους σαλεμένους.