ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Η Χημειοθεραπεία υπεύθυνη για τις μεταλλάξεις του DNA



Η Χημειοθεραπεία έχει αρνητικές επιπτώσεις στο γενετικό υλικό των επόμενων γενεών. Η χημειοθεραπεία είναι η κύρια μέθοδος που ακολουθείται σήμερα από το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού κατεστημένου σαν το μέσο για την αντιμετώπιση του καρκίνου, αλλά η αποτελεσματικότητά της και η αξιοπιστία της είναι αρκετά αμφισβητήσιμες. Τώρα, η έρευνα μελετάει και την επίπτωση της χημειοθεραπείας σε όλες τις γενετικές πληροφορίες του ανθρώπου, με τους επιστήμονες να συνδέουν τη χρήση της χημειοθεραπείας με μεταλλάξεις του DNA που μπορούν να έχουν προεκτάσεις ακόμα και στους απογόνους σας.

Πολύ πιθανό να γνωρίζετε κάποιον που έχει παρακολουθήσει συνεδρίες χημειοθεραπείας κάποια στιγμή της ζωής του. Τα αποτελέσματα της χημειοθεραπείας στο σώμα είναι αρκετά καταστροφικά, και συχνά φέρνουν τον ασθενή σε χειρότερη θέση από ό,τι ήταν πριν την εκκίνηση της θεραπείας.

Δυστυχώς, η χρήση μίας μη-φυσικής χημικής ουσίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των καρκινικών κυττάρων έχει το ίδιο αποτέλεσμα και πάνω στα υγιή και λειτουργικά κύτταρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι από τους ασθενείς που παρακολουθούν χημειοθεραπείες να βλάπτονται σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκειά τους και μερικές φορές να υφίστανται αμετάκλητες σωματικές βλάβες.

Τρία από τα συνήθη φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χημειοθεραπεία έχουν βρεθεί ότι προκαλούν μεταλλάξεις στο DNA των χρηστών τους. Αυτό είναι ήδη αρκετά επικίνδυνο, αλλά σύμφωνα με μία νέα έρευνα, αυτή η βλάβη έχει την ικανότητα να μεταδίδεται και στις επόμενες γενεές. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών φέρνουν στο φως τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις των φαρμακευτικών σκευασμάτων στο σώμα μας. Και σαν να μην έφθαναν τα αποτελέσματα που ήδη φέρνουν αυτά τα σκευάσματα στους χρήστες τους, οι θεραπείες αυτές μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα την υγεία αυτών που ακολουθούν.

Αν σκεφθεί κανείς την πολύπλοκη όσο και υπέροχη φύση του ίδιου του DNA, κάθε μετατροπή γενετικού υλικού—εκούσια ή ακούσια—είναι εξαιρετικά ασταθής και επικίνδυνη. Είναι ένας επιστημονικός τομέας κατεξοχήν ακόμα άγνωστος και με το να «βαράμε στα τυφλά» δεν είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος.


Άλλα σκευάσματα κατά του καρκίνου όπως το imatanib (ένα φάρμακο κατά της λευχαιμίας με την ονομασία Gleevec) και το sunitinib (ένα φάρμακο για όγκους στο γαστρεντερολογικό με την ονομασία Sutent) έχουν βρεθεί ότι προκαλούν την μετάσταση των όγκων με επιθετικό τρόπο. Αν και αρχικά οι όγκοι συρρικνώνονται, επιστρέφουν αρκετά πιο δυνατοί και μεγαλώνουν πιο πολύ από το αρχικό τους μέγεθος.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι γιατροί που συνταγογραφούν χημειοθεραπείες δεν θα τις έκαναν ποτέ στους εαυτούς τουςγνωρίζοντας τα τροματικά αποτελέσματα που έχουν για την ανθρώπινη υγεία. Όχι μόνο οι κλασσικοί γιατροί αποφεύγουν να χρησιμοποιούν θεραπείες όπως αυτές εναντίον στον καρκίνο, αλλά στην πραγματικότητα γενικότερα προτιμούν εναλλακτικές θεραπείες.

Η βιομηχανία φαρμάκων κερδίζει υπέρογκα ποσά με το να κατασκευάζει αναποτελεσματικές θεραπείες. Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θα είχαν κέρδος αν η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αντιλαμβονόταν ότι οι ουσίες που προάγουν την υγεία υπερισχύουν σε σχέση με τα υπερτιμημένα σκευάσματα και ιατρικές παρεμβάσεις. Αυτά τα ακριβά φάρμακα δεν στοχεύουν στη γενεσιουργό αιτία της κάθε ασθένειας.

Τα συμπτώματα είναι τα μηνύματα που στέλνει το σώμα λέγοντάς σου τι πρέπει να αλλάξεις κάτι ουσιαστικά. Αν το αυτοκίνητό σου υπερθερμαίνεται αντιμετωπίζεις το πρόβλημα στη ρίζα του με το να προσπαθείς απλά να εξαφανίσεις τον καπνό; Χωρίς να γίνεται προσπάθεια εντοπισμού και επίλυσης της πραγματικής αιτίας, το αυτοκίνητο θα υπερθερμαίνεται συνεχώς και πάντα θα χρειάζεται μία «λύση.» Η στάση του «προσπαθώ να εξαφανίσω το σύμπτωμα» και να πετύχω μία παροδική ανακούφιση δεν βοηθά καθόλου στην επίτευξη και διατήρηση της καλής υγείας.


To διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου