ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

Το γενικότερο τοπίο πίσω από τη βορειοκορεατική κρίση



Η πολύ στενή συνεργασία που ακολουθείται από υπογραφή πληθώρας σημαντικών συμφωνιών με δισεκατομμύρια δολάρια στο τραπέζι, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, της Ρωσίας και της νέας ανερχόμενης οικονομικής πλανητικής υπερδύναμης Κίνας, δεν έχει προηγούμενο! Και μάλιστα ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), κάτι σαν την ασιατική G20, διευρύνεται και ενισχύεται από το άλλο ασιατικό μεγαθήριο, αυτό της Ινδίας αλλά και με το Πακιστάν, καθώς και με τον διαρκή στόχο των γερακιών της Ουάσινγκτον Ιράν να είναι έτοιμο για ένταξη. Μια SCO που πολύ σύντομα (αν όχι ήδη) θα αποτελεί πλέον το στα ίσια αντίπαλο δέος των Ευρω-Ατλαντικών χρηματοπιστωτικών-γραφειοκρατικών ελίτ και των στρατιωτικών φοβήτρων τους, που έχουν οδηγήσει τον πλανήτη σε πρωτοφανή δεινά και ασφυξία και με τα συστηματικά τους ψέματα και τα οικονομικά τους μαγειρέματα και "δημιουργικά" λογιστικά κόλπα έχουν αφαιμάξει τους λαούς. Στερώντας τους την αξιοπρέπεια και τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Και εξοπλίζοντας και χρηματοδοτώντας, σε συνέργεια με αιματοβαμμένα δικτατορικά, θεοκρατικά καθεστώτα όπως εκείνου της Σαουδικής Αραβίας, την ισλαμική εξτρεμιστική τρομοκρατία, σκόρπισαν και σκορπούν το θάνατο ακόμα και μέσα στην καρδιά του "πολιτισμένου κόσμου", επιτυγχάνοντας τη διασπορά φόβου, αποσταθεροποίησης, περισσότερης αστυνομοκρατίας και απεμπόλησης δικαιωμάτων και ελευθεριών λόγω..."ασφάλειας".
Φυσικά, για να ξαναγυρίσουμε στην ασιατική γεωστρατηγική και οικονομική επέλαση, είναι εμφανής η διάθεση της κινεζικής ηγεσίας να αναδειχτεί σε ηγεσία ολόκληρου του αναπτυσσόμενου κόσμου, ενοποιώντας και οργανώνοντας με δικούς της όρους τον ευρασιατικό χώρο.

 Μια Ευρώπη που εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από την Κίνα. Με τις πολυεθνικές της πρώτης να γυρεύουν εναγωνίως διέξοδο στην αναπτυσσόμενη αγορά της Κίνας. Η οποία, μην ξεχνάμε, αν αποφασίσει να ξεπουλήσει τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα που έχει στην κατοχή της, τότε η οικονομική ζημιά των υπερχρεωμένων ΗΠΑ (το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι αστείο μπροστά στα τρισ. δολάρια που βαραίνουν το αμερικανικό κράτος) θα μοιάζει με πυρηνική έκρηξη. Μια αυξανόμενη αλληλεξάρτηση των δύο υπερδυνάμεων, νοσηρού χαρακτήρα και με τη μυρωδιά του μπαρουτιού να είναι διάχυτη (Η Αμερική χρωστάει 1,15 τρισ. στην Κίνα)

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ήδη από το καλοκαίρι του'15 καθεστωτικά μέσα όπως οι New York Times έχουν ξεκινήσει να δημιουργούν το "κατάλληλο κλίμα" στις χειραγωγούμενες πεποιθήσεις της κοινής γνώμης, με προκλητικά δημοσιεύματα (διαβάστε την ανάρτηση του Ένοικου: Η ανθρωπότητα θα συρθεί σε άλλο ένα σφαγείο;) σαν αυτό:
"... Τhe very possibility of war focuses the attention of governments on getting some basic decisions right — whether investing in science or simply liberalizing the economy. Such focus ends up improving a nation’s longer-run prospects." Λέγοντας σε γενικές γραμμές ότι αν οι Δυτικοί αποφασίσουν να πραγματοποιήσουν μια στρατιωτική σύρραξη στα -φονικά- πρότυπα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, τότε η "οικονομική κρίση" θα αφεθεί πίσω, η οικονομία θα επανακκινηθεί και θα επέλθει ευημερία τελικά σε παγκόσμια κλίμακα! Από την παραπάνω σύνδεσμο της ανάρτησης του Ένοικου, πριν δυο χρόνια, παραθέτω κι ένα άλλο χαρακτηριστικό απόσπασμα, όσον αφορά την αντιμετώπιση της στενής συμμάχου της Κίνας Ρωσία από τα γεράκια και τα λόμπυ που καθορίζουν (παρακάμπτοντας τον εκάστοτε προεδρικό αχυράνθρωπο) την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ: "Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μόνο κεραυνό εν αιθρία δεν αποτελεί το γεγονός του νομοθετικού πλαισίου που πέρασε από την αμερικανική  Βουλή των Αντιπροσώπων στις 4 του Δεκέμβρη, που επιτρέπει στον Αμερικανό πρόεδρο και επικεφαλή των ένοπλων δυνάμεων της χώρας να προχωρήσει σε διαδικασίες που οδηγούν σε πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία, χωρίς μάλιστα την έγκριση του αμερικανικού Κογκρέσου!
Η Ρωσία που χαρακτηρίστηκε ως "επιθετικό κράτος" -τότε η Ουκρανία ή οι ίδιες οι ΗΠΑ τι είναι;- και ο πρόεδρος Πούτιν σε συνέντευξη στο BBC -Bίντεο: Putin's answer to the question of the journalist of BBC's John Simpson, "about our exercises, maneuvers, and the development of the armed forces. We don't attack in a political sense, and no-one attack and only protected our interests. We only do this and not provoked tensions," he said.- προσπάθησε να βάλει τα διαταραγμένα πλέον πράγματα σε ένα πλαίσο μιας στοιχειώδους λογικής. Λέγοντας ότι το μόνο που ως τώρα έκανε η Ρωσία ήταν να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, χωρίς να επιτίθεται σε κανέναν και πως αντίθετα με τις ΗΠΑ διαθέτει δύο μόνο στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό κι έχοντας εδώ και δυο δεκαετίες τoυλάχιστον σταματήσει "στρατηγικές πτήσεις βομβαρδιστικών". Ενώ οι ΗΠΑ, παραβιάζοντας κάθε διεθνή συμφωνία, δεν διέκοψαν ποτέ τις πτήσεις αεροσκαφών με πυρηνικές κεφαλές και αναπτύσσουν αντιβαλλιστικούς πυραύλους στην Ευρώπη, γύρω από τα ρωσικά σύνορα. Αναρωτούμενος στο τέλος για το ποιος είναι ο "επιτιθέμενος" σε αυτή την ιστορία.."

Όπως δεν είναι καθόλου τυχαία η επιβολή οικονομικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ σε βάρος της Ρωσίας:  «Ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο» καταγγέλλει η Μόσχα ενόψει των κυρώσεων των ΗΠΑ
Κι ενώ το υπό πλήρη αμερικανικό έλεγχο ΝΑΤΟ έχει το δάχτυλο κυριολεκτικά στη σκανδάλη στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας. Διαβάζουμε από ανάρτηση της άνοιξης του'15(ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»!): " Με το πρόσχημα της ουκρανικής κρίσης, ο αριθμός των αμερικανικών τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη έχει αυξηθεί και συνεχίζει να αυξάνεται. Στον ευρωπαϊκό τομέα, το εύρος δυνάμεων απέναντι στη Ρωσική Ομοσπονδία, είναι πέντε φορές περισσότερο από ό, τι κατά την πρώτη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Με το πρόσχημα της προστασίας της Α.Ευρώπης από το «ρωσική επιθετικότητα» πάνω από εκατό άρματα έχουν ήδη εγκατασταθεί στη Λετονία. Τον περασμένο μήνα, μια παρόμοια μηχανοκίνητη στρατιωτική μονάδα εγκαταστάθηκε στην Εσθονία - στην πόλη Νάρβα - μόλις 300 μέτρα από τα σύνορα με τη Ρωσία και περίπου 100 χιλιόμετρα από την Αγία Πετρούπολη. Ο αριθμός των πτήσεων από τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Βαλτικής έχει τετραπλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι , καθώς και οι επισκέψεις των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα."
Κι ένα αρκετά καλό σχετικό βίντεο: NATO vs Russia: The Pentagon wants to put heavy weapons in Russia’s backyard
Και φυσικά η Ρωσία δεν θα έμενε απαθής σε όλα αυτά: Η Ρωσία μετακινεί πυραύλους στα σύνορα με την Πολωνία και την Λιθουανία
 Και φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι επίσης το γεγονός της διαρκούς παρουσίας ενός πολύ μεγάλου μέρους του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού στη σινική θάλασσα, εδώ και καιρό και όχι πρόσφατα λόγω της "βορειοκορεατικής κρίσης", κοιτώντας με νόημα προς το μέρος του ασιατικού δράκου...

Για να'ρθουμε τώρα στη σύμμαχο της Κίνας Βόρεια Κορέα. Που, παρά τους τόνους δυτικής προπαγάνδας και λάσπης σε βάρος της, ποτέ δεν επιτέθηκε ως τώρα σε κάποιο γείτονά της και μη! Αντίθετα με τη σωρεία καταστροφικών στρατιωτικών μικρών ή μεγάλων επεμβάσεων μετά το Β' Παγκ. Πόλεμο ανά τον κόσμο, ανατροπής δημοκρατικών καθεστώτων και αντικατάστασής τους από ωμές χούντες, οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης κρατών  κτλ από τους "προστάτες της δημοκρατίας" στον πλανήτη! Η Βόρεια Κορέα, απομονωμένη στο βόρειο τμήμα της χερσονήσου που στη δεκαετία του 1950 είχαμε "μια έμμεση αναμέτρηση Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ" σε έναν πόλεμο τότε (Ο Πόλεμος της Κορέας) που στην ουσία δεν έχει λήξει ως τις ημέρες μας...Η νέα δοκιμή, αυτή τη φορά βόμβας υδρογόνου, του βορειοκορεατικού καθεστώτος και μάλιστα σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα μετά από την προηγούμενη, αποδεικνύει (ειδικά εάν αυτό το πανίσχυρο όπλο μαζικής καταστροφής, κατά πολύ πιο ισχυρό από τη βόμβα  της Χιροσίμα, μπορεί να τοποθετηθεί σε δι-ηπειρωτικό πύραυλο, που δύναται να πλήξει στόχους απ'την μια ήπειρο στην άλλη) ότι το οπλοστάσιο και η πολεμική γενικά μηχανή των Βορειοκορεατών μόνο αμελητέα δεν είναι. Φυσικά η Κίνα αντέδρασε με κοινή διπλωματική λογική: Κίνα: Ακόμη και ο μεγαλύτερος σύμμαχος τη Βόρειας Κορέας καταδικάζει τη σημερινή πυρηνική δοκιμή
Κι ερχόμαστε στο γεγονός που για εμάς έχει μεγάλη σημασία, εάν το εντάξεις σε όλο το οικονομικό τοπίο και τη γεωπολιτική ατμόσφαιρα που περιγράψαμε στις προηγούμενες παραγράφους. Και αφορά τις δηλώσεις του υποχείριου του βαθέος αμερικανικού κράτους: Σκληρή επίθεση Τραμπ κατά Κίνας για ανοχή στη Βόρεια Κορέα
Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει ο Τζιπίνγκ; να πάει στην Πιονγκγιάνγκ και να τραβήξει το αυτί του Κιμ, λέγοντάς του να κόψει τις πυρηνικές μαλακίες γιατί μόνο η ΗΠΑ και οι υψηλοί σύμμαχοί της έχουν δικαίωμα στα παιχνίδια πυρηνικού ολέθρου και στις απειλές κατά πάντων; "Ισχυρά κέντρα των ΗΠΑ πιέζουν για ταυτόχρονη επίθεση κατά της Ρωσίας και της Κίνας" 

Όπως και να'χει, εκτιμούμε ότι τα πολύ φρέσκα αμερικανικά γαβγίσματα προς την Κίνα, μέσω Βόρειας Κορέας, είναι της "λογικής" ότι άμα χρειαστεί "χτυπάμε το σαμάρι για να φοβηθεί ο γάιδαρος"...
Μόνο που το σαμάρι ίσως παραείναι σκληρό και ανθεκτικό και μια νέα στρατιωτική εμπλοκή στο συγκεκριμένο γεωγραφικό μήκος και πλάτος ίσως ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για όλη την ανθρωπότητα. Και οι άνεμοι που θα ξεχυθούν θα'ναι πιο άγριοι από ποτέ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου